Mamatje24 ik denk dat iedereen je standpunt wel weet je blijf er wel steeds vollop inhaken. Elk tegen argument zit je ondeuit te halen vind ik ook wel een beetje overdreven. Het topic gaat over een situatie met haar zoontje en ze vraagt anderen om hun mening of herkenning daarin en niet wat er goed of fout aan is om je kindje bij je in bed te laten slapen toch? Natuurlijk kan je je mening, ervaring en advies geven maar je moet wel anderen hun gedachtes accepteren ondanks dat jij het daar helemaal niet mee eens bent wat ook prima is. En over dat veel draaien enz. in je saap dat heb je van tv haha!
@mamatje24, als ik mijn kindje in mn bed laat slapen, slaap ik veel slechter, ik ben dan veel oplettender en veel waakzamer, omdat ik mn beebje niet wil pletten ik denk dat de meeste moeders dit ook wel hebben
@Sylvia, Heb je gelijk in, maar dat krijg je als je weer antwoord geeft op iemand die op jouw reageert, dus wat dat betreft zal ik verder mijn mond houden over het wel of niet in het ouderlijk bed laten slapen van de ouder omdat mijn mening daarover meer dan duidelijk is, en iedereen moet toch datgene doen wat hem of haar goeddunkt. wat betreft dat slapen weet ik dat iedereen draait in zijn slaap dat is oud nieuws wat ik inderdaad niet wist en dat was inderdaad pasgeleden op tv hahahaha dat je in een periode van 8 uur zo ongeveer 40 keer zou draaien, weet nu ook waarom ik sochtends wel eens zo moe ben van al dat gedraai natuurlijk
Hey, Een mens leest van alles in de boekjes, ziet zo veel op tv enzo over het feit dat het erg aangeraden wordt om je kindje de eerste maanden bij je op de kamer of bij je in bed te leggen. De argumenten zijn grenzeloos hieromtrent maar de argumenten om ze direct en altijd in hun eigen kamertje te leggen ook. Ik denk dat dit gewoon een gevoel is van de mama's zelf hoor. Je gaat als mama altijd op je gevoel af. En wat nu het beste is? Geen idee. je eigen idee hieromtrent is altijd het beste. Het enige argument dat ik kan bedenken om mijn kindje niet bij ons op de kamer te laten is dat ik er zeker van ben dat het voor sommige ouders later heeeeeeel lastig kan worden om hen dan in een eigen kamertje te krijgen als de tijd daar dan rijp voor is. Want kinderen hebben bij mijn weten al veel meer door dan dat je denkt. gr
@Mamatje24: de Stichting Wiegendood heeft jaren geleden besloten om samen slapen te ontraden vanwege het feit dat ouders zich niet aan de *normen* voor samen slapen hielden. Toen hebben ze gezegd, dan ontraden we het maar helemaal. Je kan hierover met hen corresponderen. In feite , als je je aan bepaalde regels houdt, kan je prima met je kind slapen. Hier in onze westerse samenleving is het in onbruik geraakt, maar in vele werelddelen is het heel normaal, en zijn er ook geen hogere wiegendoodcijfers, wat dat aangaat.
Mooi verwoord Jingels! Loetje je voelt je nogal aangevallen, als jij vind dat je dat niet zo heb gezegd of dat zo bedoelt heb dan zal ik het ook niet over jou hebben gehad toch?
Ik ben het helemaal met je eens! Ik vind het zo wreed om een baby die net is geboren in een eigen kamer te laten liggen. Wessel heeft ongeveer de 1ste 1/2 maand(en) bij ons in bed geslapen wij hebben het matrasje van de wagen gepakt in het midden helemaal boven aan het bed gelegt hem erop en wij sliepen een aantal cm's lager met onze kussen dus we konden niet eens op hem gaan liggen. Wessel had/heeft onwijs veel behoefte aan ons en sliep niet fijn in de wagenbak/wieg wij vonden het zo zielig dat we hem zo bij ons hadden neergelegt en hij was gelijk stil en tevreden en sliep gelijk onwijs goed! De kraamhulp vond het helemaal niks toen we dat deden maarja dat vond zij en ik wist gewoon dat me kindje de warmte van mij naast zich nodig had. Toen hij ongeveer 2/3 maanden was is hij naar de wieg verhuist naast ons bed en na 7 maanden kon hij niet meer in de wieg omdat hij ging optrekken en toen is hij met pijn in me hart naar zijn eigen kamer gegaan en dat ging gelijk super goed. Soms slaapt hij nu ook nog weleens tussen ons in maar dat is vaak alleen als hij eng heeft gedroomd of als hij ziek is.
Mooi verhaal Jingles, maar met in feite zoals jij zegt kun je elk onderzoek wel weerleggen. In feite wordt elk kind groot en gezond wat voor voeding het ook krijgt (bv of fv) in feite kun je rokend of niet wel 100 worden terwijl de onderzoeken daar duidelijk genoeg over zijn. Het is beter borstvoeding te geven in plaats van flesvoeding door middel van wetenschappelijk bewezen onderzoeken. Het is beter niet te roken, dan wel te roken ook ondersteund door wetenschappelijk onderzoek. Het is beter je kind niet bij je in bed te laten SLAPEN, ondersteund door wetenschappelijk onderzoek. Wie zegt jou dat ze het ontraden hebben omdat ouders zich niet aan de regels(normen) zouden houden? Ik houd van feiten dus graag bronvermelding als je zulke dingen uit.Wiegedood cijfers kun je er hier niet op na houden. Bij sommige is verstikking bewezen bij sommige is er geen oorzaak gevonden en valt het onder wiegedood, er zijn meer dan genoeg aanwijzingen die vertellen wat een verhoogde kans geeft op, en 1 daarvan is het bij je in bed te laten slapen zeker in de 1e vier levensmaanden,en zo zijn er nog meer dingen die de kansen op wiegedood waar jij het over hebt verhogen, maar feit blijft nou eenmaal dat jij in je slaap niet stil blijft liggen en wel tientallen keren draait per nacht, ik loop het risico niet klaar. Ik hoef niet met stichting wiegedood te corresponderen want ik lees niet alleen datgene van stichting wiegedood hoor, ik kijk ook documentaires van ouders die hun kinderen zonder drank,alcohol,medicijnen etc bij zich in bed hebben genomen maar waarvan later na sectie bleek dat het kind door verstikking (kussen-deken,ouder?) om het leven was gekomen, eenzelfde ouder die nooit voor mogelijk had gehouden dat het hen zou overkomen, dus doe lekker wat je wilt zou ik zeggen, gooi hun en andere onderzoeken van de baan, maakt mij niet uit, maar leer hier van zou ik zeggen. En wat leren betreft bedoel ik dat jij andere jouw mening wil opdringen aan de hand van wetenschappelijk bewezen onderzoeken en feiten en dat jij aan de andere kant de cijfers en onderzoeken waar jij niets mee hebt omdat ze niet in je straatje komen wegwuift onder het mom van.
Hieronder in ieder geval een link waarin onderzoeken staan die zeggen dat het beter is je kind niet bij je in bed te nemen, en ook waarom niet, evenals adviezen van tegenstanders die zeggen dat het best wel kan mits je je aan de normen houd zoals jij zegt Jingles. Maar dan nog is en blijft het dat het je moet liggen of niet, jou ligt het wel, maar ligt het niet. Ik houd mijn kindje graag bij me in bed, maar niet om een hele nacht bij me te laten slapen en puur omdat ik als de dood letterlijk en figuurlijk ben dat ik me misschien in mijn slaap zo om zou draaien dat ik haar misschien zou kunnen verstikken of dat mijn man zich zo zou draaien dat ie misschien wel half op haar zou kunnen komen te liggen. Jij (en andere) bent er van overtuigd dat het jullie niet kan overkomen, prima, maar veroordeel mij niet, of oordeel niet over mij omdat ik daar gewoon bang voor ben dat ik misschien tot die kleine percentage zal kunnen behoren bij wie het wel fout gaat ondanks alle goed voorzorgen en goed gehanteerde normen. http://medischcontact.artsennet.nl/content/dossiers/1136652000/491292748/AMGATE_6059_138_TICH_R178882557311665/
sorry hoor mammatje24 maar je geeft zelf aan niet veroordeeld te willen worden maar jou berichten komen ook heel veroordelend op mij over en waarschijnlijk ook op andere moeders die hun kind wel bij hun in bed laten slapen!
kan best zo zijn SeRa24, en daar heb je waarschijnlijk ook gelijk in (behalve dat ik jou of andere veroordeel omdat jij of andere hun kind in bed nemen), maar zo gaat het overal. Om maar 1 voorbeeld te noemen, zoals Jingles wil dat als er misverstanden zijn over borstvoeding zij die misverstanden uit de wereld wil helpen en daarover ook links en onderzoeken gebruikt om haar standpunt (mening) duidelijk te maken, zo doe ik dat nu ook maar een keer, ik heb in al mijn reactie duidelijk laten merken dat het hier voor mij gewoon iets puur gevoelsmatigs is, zonder daarbij onderzoeken bij te willen betrekken die dat verduidelijken maar als zij dan zoiets schrijft,dat men het nu maar ontraad omdat ouders zich niet aan de normen zouden houden, ipv de werkelijke reden dat er wel degelijk wetenschappelijke onderzoeken zijn die dat ook ondersteunen sorry hoor dan trek ik wel mijn muil open. en het is dan niet mijn bedoeling om mijn mening bij jou door de keel te duwen maar wel om te laten zien dat er wel degelijk genoeg bewijzen zijn die het ontraden en niet zoals zij zegt omdat er sommige ouders zijn die zich niet aan de normen zouden houden, het zou wat zijn zeg, dat ze algeheel dingen zouden onthouden omdat er ouders zijn die zich er niet aan houden, die dingen worden niet geadviseerd of afgeraden puur op wat lakse ouders zoals zij het nu doet overkomen. Ik veroordeel jou niet omdat jij je kindje misschien wel bij je in bed neemt, en ik wil ook niet veroordeeld worden omdat ik dat niet doe, de reden voor mij om het niet te doen heb ik al meerdere malen aangegeven en dat is gewoon pure angst, en die angst is mede ontstaan door ouders die dit ook nooit verwacht hadden te overkomen, dus vanuit die zin beperk ik mezelf gewoon tot het bij me in bed nemen en niet bij me in bed te laten slapen.
@mamatje, ik heb die docu's ook gezien, het merendeel van die ouders waren op het moment zelf of kort ervoor onder inlvoed geweest van "onschuldige" medicatie, alcohol of drugs. Ik geloof wel dat er een aantal regels zijn waar je je aan moet houden wil je veilig met je kind slapen, en ik geloof ook wel dat stichting wiegendood zichzelf heeft willen beschermen tegen aanklachten door te zeggen van, nou jongens, het risico is té groot dat mensen te laks omgaan met de voorwaarden dus nemen we het risico niet om het te promoten.
@mamadeluxe, ik wil niet betwetering overkomen dus begrijp me aub niet verkeerd, stichting wiegedood hoeft zich nergens voor te beschermen, zij geven adviezen en info uit naar aanleiding van diverse onderzoeken en gebeurtenissen, dat is 1 en buiten stichting wiegedood zijn er tal van sites-stichtingen-medische specialisten etc etc die het afraden alleen al om het verhoogde risico wat het met zich mee zou brengen. natuurlijk heb ik net als jij ook docus gezien van hen die zelf het een of ander hadden gebruikt maar ook meer dan genoeg waarbij verstikking of onverklaarbare dood (wiegedood) was vastgesteld maar zoals het nu werd gesteld door Jingles vindt ik het gewoon niet realistisch. Als ik kijk naar haar reacties en ik zie waar zij veelal naar refereerd (bv.com - WHO) dan refereerd zij in 1e instantie naar een site in leven geroepen door 1 persoon (eigenaar stefan kleintjes) en naar de WHO waarvan bekend is dat vele adviezen gegeven zijn met als basis onderzoeken die inmiddels al bijna verjaard zijn en waarbij inmiddels nieuwe onderzoeken aan de gang zijn die zoals het er nu soms wel eens naar uitziet met de tijd andere adviezen omtrent sommige dingen uit zal gaan geven dan het nu doet. Leef gewoon je leven zoals je wilt. ik wil mijn kind gewoon niet in mijn bed te SLAPEN hebben de gehele nacht uit angs van, ik zou wel willen maar ik durf het gewoonweg niet, heel simpel. Dat een ander het wel doet en durft prima maar doe geen onderzoeken onderschatten die het tegendeel bewijzen zoals je normaliter onderzoeken aanprijst. (if you know what I mean )
Ik snap niet, waarom jij over voeding en andere dingen begint, terwijl ik het heb over samen slapen. Vreemd.
*hele diepe zucht* OT (jaja dames ... on topic betekent dat): Ik heb Mirre bijna nooit bij ons in bed genomen. Gewoon omdat ik dat eng vind én omdat we dan allebei niet slapen (Mirre toen een nog kleiner was wel, nu gaat ze keten). Ik zit in rampnachten soms wel 1, 2 of 3u op haar kamertje met haar (meestal slapend) in mn armen. Als ik op dat moment zou weten dat bij ons in bed = lekker slapen voor ons 3en ... heeeeeerlijk! Dus lekker doen als het werkt ... En wat betreft verhalen over kindjes die tot hun 18e (of ouder ) bij paps en mams in bed kruipen ... ik denk niet dat dit te maken heeft met opvoedmethodiek, maar vooral met het karakter van je kindje.
@Jingels, Niet vreemd hoor, maar puur om een vergelijking aan te geven Jingels. Hier doe jij heel laconiek over omdat jij hier niet achter staat en wel graag met je kindje in bed slaapt (wat je eigen terechte keuze is trouwens) terwijl jij van andere sites-organisaties waar jij wel achter staat hun adviezen wel overneemt en her en der vermeld. Tuurlijk heeft voeding hier niets te maken met het slapen bij de ouder in het bed. Maar zoals jij het nu ook weer hier doet overkomen is het alsof jij precies weet hoe de stichting wiegedood werkt net zo goed als dat jij schijnbaar weet hoe de zuigelingenvoedingsfabrikanten schijnen te werken evenals een stefan kleintjes en de WHO. Misschien is dit iets voor een pb, dat zou maar zo kunnen, maar in mijn ogen lijkt het wel alsof jouw waarheid de laatste tijd de waarheid is, alsof jij de aangewezen persoon bent om alle misverstanden uit de wereld te helpen, en vaak nog met redenaties die niet ondersteund zijn door goede argumenten maar vaak nog door horen en zeggen van. Zo ook nu, jij zegt hier dat de stichting wiegedood heeft besloten om een algeheel advies af te geven om het samen slapen af te raden omdat mensen zich niet aan de normen hielden. Waar baseer je dat op vraag ik me dan af, en liever nog, als je zulke dingen vermeld, vermeld daar dan op zijn minst een bron van. Maar ik ben bang dat je die hier niet kunt vermelden omdat ook dit iets is wat je van horen en zeggen zou hebben gehoord van iemand die bij stichting wiegedood werkt net zo goed als dat jij kortgeleden iets vertelde omdat jij dat gehoord had van iemand die bij Nutrilon werkte (vandaar dat voorbeeld over voeding trouwens) Als ik al iets zeg kan ik daar als er naar gevraagd wordt een of andere goede bronvermelding van plaatsen (liefst onpartijdig of waarin onderzoeken staan vermeld die aan weerskanten hun zicht laten zien zoals die link die ik nu net voor het eerst gaf) en zie dat andersom ook graag als dat nodig is.
@Salapio, ik heb precies hetzelfde als jij, de keren dat wij (ik) haar bij ons in bed namen sliep ik zelf ook niet puur uit angst zoals jij het ook eng vindt.Ik zit op dit moment in die rampnachten, wat zeg ik, rampavonden, maar neem haar dan lekker bij ons in bed en zodra ze goed in slaap is leg ik haar weer terug zodat ik zelf ook kan gaan slapen. En soms blijf ik gewoon lekker bij haar bed zitten, aai haar over de bol heen zodat zij weet dat ik bij haar ben, dat is vaak al meer dan genoeg, en in erge gevallen probeer ik wel eens door die foon heen te sussen en soms werkt dat, en hoef ik niet mijn bed uit, hoef ik haar niet bij ons in bed te nemen of wat dan ook maar gaat ze daarna gewoon lekker door met slapen omdat ze denkt dat ik (hij) bij haar ben. Andere kant die jij net noemde (niet tot de 18e in ieder geval) heb ik van dichtbij heel dichtbij meegemaakt, en natuurlijk ligt het ook voornamelijk aan de opvoedmethodiek zoals jij dat mooi noemt maar nog vaker ook aan het karakter van het kindje die je wel moet zien te weerstaan want ik ken ze die daar geen weerstand aan hebben kunnen bieden en na lang huilen hun kind uiteindelijk (hehe ze hebben weer gewonnen) toch weer bij ze in bed hebben genomen, en ik denk niet dat ik de discussies over het huilen van hier op hoef te noemen want het merendeel doet daar niet aan dus daar gaat op dat moment je goed voorgenomen opvoedmethodiek
allereerst aan mamatje24: Jouw mening is nu al meerdere malen duidelijk gemaakt, doordrammen is ook een vak. Zij moeten jou in hun waarde laten en jij hun ja klaar zo moeilijk is dat niet. Je kunt mensen niet je mening opleggen en dat is waar jij nu mee bezig mee bent. Ikzelf vind het persoonlijk ook eng om mijn kleine meid bij ons in bed te hebben en doe dat dus ook niet meer, lees niet meer, we hebben het wel gedaan toen ze net geboren was, ik kon het niet over m'n hart krijgen haar alleen in haar bedje te doen.Ze sliep op haar eigen matrasje tussen ons in helemaal bovenaan.Nu ligt ze enkel alleen tussen ons in als ze helemaal overstuur is even lekker tegen mama aan. Tuurlijk moeten weegendood heel serieus nemen, en het niet onderschatten een ongelukje zit in een klein hoekje. Wij zijn zelf als ouders verantwoordelijk voor onze kinderen en handelen naar ons eigen gevoel wat heb beste is voor ons kind, laten we daar maar eens wat meer respect voor hebben.