Ik ben net op kraambezoek geweest bij een kennis. Haar dochtertje (nu zes weken) wil niet wakker in haar bedje en moet dan veel huilen. Nu zijn ze er ook achter gekomen dat ze verborgen reflux heeft. Met twee weken heeft het consultatiebureau geadviseerd dat ze haar maar een kwartier moest laten huilen. Ik schrik hier echt zo van!! Hoe kunnen ze dat advies nou geven bij een baby van twee weken. Word er echt gewoon boos van. Kennis heeft het een keer uitgeprobeerd, maar vond het zelf ook vreselijk en dochtertje viel uiteraard niet in slaap. Hoe komt het nou toch dat een consultatiebureau dit soort adviezen geeft?
een officiële instantie die niet op de hoogte is van de laatste wetenschappelijke onderzoeken, temeer een reden om ze niet serieus te nemen.
Misschien een oudere dame? "Vroeger" was het vrij gebruikelijk om baby's te laten huilen. Het verbaasd mij dat iedere verpleegkundige van het cb andere ideeën heeft. Je zou denken dat een instelling als het cb richtlijnen hanteert in hun advies voor ouders. Bij ons wordt juist gezegd dat je een kindje veel bij je hoort te dragen.
Hier ook dat advies gekregen van cb toendertijd. Ze zijn hier ook thuis geweest, en ik moest dat advies echt opvolgen, want anders zou het, in hun ogen, nooit effect hebben. Wat was ik blij toen de dame weg (en dat was gelukkig snel, omdat ik wel duidelijk geweest was, dat ik van deze manier van 'behandelen' niet gediend was) was en ik eindelijk mijn kind kon oppakken en troosten op mijn manier. Ik snap die adviezen ook echt niet! Kijk goed naar het kind zelf, hier bleek het uiteindelijk Reflux en KMA te zijn..
bluh, ik word alleen maar bozer als ik jullie reacties lees, het wordt dus vaker als advies gegeven. Ik zie die kleine frummeltjes al liggen, helemaal alleen om mama roepen en niemand komt. Echt te triest voor woorden en schandalig dat dit soort advies gegeven wordt aan onzekere, hormonale en vermoeide moeders die het dan misschien ook nog aannemen...
Heel raar, bij ons op het cb helemaal niet van dat soort vreemde adviezen en gelukkig maar. Heel raar dat er zulke tegenstrijdige adviezen worden gegeven.
Hier werd er ook geroepen dat ik de babyfoon maar moest uitzetten en haar minimaal een kwartier moest laten huilen. Ja dikke doei, dat heb ik dus niet gedaan he! En een of ander kulverhaal dat mijn dochter onrustig was omdat ze mijn onzekerheid oppikte. Was een vrouw van eind 50 gok ik, dus tja die hield er ouderwetse opvattingen op na... Moet wel zeggen dat de artsen en verpleegkundigen die ik de bezoeken erop kreeg een stuk bekwamen waren. Toen ik bv aangaf verborgen reflux te vermoeden werd er meteen serieus op gereageerd en verteld wat ik eraan kon doen. Verder dus niets dan lof hoor. Denk dat het eraan ligt wie je voor je hebt, het cb wordt op dit forum vaak afgezeken, terwijl mijn ervaringen, op dat ene bezoekje na dan, alleen maar positief zijn!
Tja het consulatiebureau.... Ii vind die 'adviezen' van ze altijd zo dwingend. Mij adviseerden ze om m'n zuigelingen dochter van toen maar 1 flesje per dag te geven, want ja... Ze zat boven haar curve. Ze moet slank zijn
Ik vind het afhankelijk van de omstandigheden. Stel dat je baby van 2 weken uren achter elkaar huilt, dan begrijp ik het advies van het consultatiebureau om even afstand te nemen. Maar persoonlijk zou ik ook niet verwachten van een baby van 2 of 6 weken dat deze zelfstandig en zonder morren gaat slapen in zijn eigen bedje. Daar zijn ze gewoon te klein voor. Dus ik snap persoonlijk sowieso niet waarom mama's per se hun kleintje al in hun eigen bed willen hebben. Lekker bij je dragen en lekker in de kinderwagen laten slapen of waar het dan ook lukt Het Consultatiebureau is er om adviezen te geven, en dat doen ze dus ook. Het is misschien niet altijd wat wij willen horen, maar gelukkig hebben wij zelf de keuze om er iets mee te doen, of niet. Je mag eventueel ook de inentingen bij de huisarts halen. Mijn moeder zei wel direct tegen mij dat zelfs baby's echt wel een willetje hebben en de grenzen kunnen opzoeken en ik mijn dochter best eens mag laten huilen omdat ze toch moeten leren zelfstandig in te slapen. Zo ben ik zelf ook groot geworden en kan oprecht zeggen dat ik een liefdevol gevoel heb bij mijn opvoeding, ook al was mijn moeder erg streng. Ik heb dit dus weleens gedaan en moet eerlijk zeggen dat het 2 dagen afzien was (wij zetten de kookwekker op 5 minuten, gelukkig haalde ze dat bijna nooit), maar sindsdien (ze was toen een maand of 4) hebben we nooit meer een huilende baby 's nachts. Wat bij ons ook erg hielp is een camera, als je dan ziet dat je mop wakker begint te worden, gingen wij er snel naar toe, zodat ze altijd weet dat er iemand klaar staat voor haar. Met als resultaat dat ze nu rustig wakker wordt en lekker gaat spelen totdat wij haar halen. Maar goed, ik vind dat iedereen daarin zelf moet bepalen wat goed is voor hun kind
Maar zouden ze dan niet beter een advies kunnen geven wat fijn is voor moeder én kind? Dus het advies om te gaan dragen, samen te slapen (ja eerste nacht hoor je allerlei geluidjes maar dat went, net als je partner), voeden op verzoek, enz. Nu wordt er een advies gegeven waardoor de moeder rust krijgt, maar het stresshormoon van het kind stijgt.
Ja, precies. Als je kind uren achter elkaar huilt is er toch echt iets mis. Dan zouden ze een heel ander advies moeten geven dan je kind negeren.
Pff dit soort adviezen kreeg ik zelfs toen mijn zoontje al voor de tweede keer opgenomen was in het ziekenhuis, wegens ontroostbaar huilen, uren en urenlang. Ze konden er niet achterkomen waar dit huilen vandaan kwam, hebben vanalles onderzoeken gedaan. Alle waardes die ze getest hebben waren net op het randje goed... Ik kreeg toen een gesprek met de pedagogisch medewerkster van het zh en deze gaf me het advies mijn zoon inderdaad te laten huilen. Wel tot een half uur lang. Hij was toen misschien 6 weken oud. Ook kreeg ik van die briefjes mee met "tips" als je een huilbaby hebt. Van die onzinnige dingen, waar je echt niets aan hebt. Zoals: je mag niet tegen je baby zeggen "stop met huilen" maar je moet zeggen, "huil maar baby". Zoiets... Daar zit je echt niet op te wachten als je elke dag (de heeeele dag) met een schreeuwend kind zit... Laten huilen heb ik één keer geprobeerd, maar het was echt verschrikkelijk en voelde niet goed. Heb het daarna (en ook nu nog) nooit meer gedaan. (hij is nu 14 maanden)
Even afstand nemen omdat je bijvoorbeeld een huilbaby hebt, het niet meer trekt en even adempauze moet nemen, is iets anders dan een kindje van die leeftijd bewust "een kwartier laten huilen". We snappen allemaal vast wel dat het vader of moeder ook wel eens teveel wordt en dat het soms belangrijk is om "het zuurstofmasker eerst bij jezelf op te zetten", zodat je, eenmaal gekalmeerd, je krijsende jongste gezinslid weer beter kunt helpen. Maar in dit geval wordt het gepresenteerd als opvoedmethode en dat is wat daar in mijn ogen mis mee is. Laten huilen op deze leeftijd is zeer ongezond. Wat er in mijn ogen mis is met de consultatieburo's, is niet dat ze allemaal slecht zijn, maar dat er geen eenduidige werkwijze/zienswijze lijkt te zijn en de adviezen van verschillende cb's (en zelfs van verschillende mensen binnen het zelfde cb) tegenstrijdig aan elkaar zijn als je ze naast elkaar legt. De kwaliteit van de zorg die je krijgt is te zeer afhankelijk van het individu dat je treft, en daar kun je geluk of pech mee hebben. Vervolgens gaan de vele ontevreden mensen klagen op fora als deze (overigens zeer begrijpelijk) en voor je het weet heb je als instituut een slechte naam. Dat kan toch beter?! Ik woon in een land waar geen CB is, en ik heb serieus de vraag gekregen "Maar hoe weet je dan of je het wel goed doet en of het goed gaat met je kindje?" Nou ja, eh... Iets met melk erin, stront eruit, af en toe naar de dokter voor wegen/meten/vaccinaties en je gezond verstand gebruiken?
Ik kreeg het advies om mijn dl toen 8 weken een half uur te laten huilen. Met het boekje van Ria Blom erbij. Uiteraard niet gedaan. Mijn dl is nu twee jaar en heeft nooit langer dan 2 minuten hoeven huilen, voordat ik er ben om haar te troosten.
Ongelofelijk he wat voor absurde adviezen ze soms geven. Hoe kunnen mensen zeggen laten huilen tegen een Hummeltje wat net geboren is. Dat kleintje heeft zijn mama zoveel nodig,et veel knuffels en je kindje geborgenheid geven bereik je veel meer.
Het is de officiele richtlijn van het CB bij huilbaby's, opgesteld na 'onderzoek' door de Stichting Artsen voor Kinderen.... Gelukkig zijn er artsen en verpleegkundigen die dat advies ook gewoon aan hun laars lappen, maar het is dus eigenlijk de officiele lijn die het CB voorstaat, omdat onderzoek van die stichting zou hebben uitgewezen dat bij de meeste huilbaby's geen medische oorzaak bestaat voor het huilen en dit de meest effectieve manier is om het huilen te laten stoppen. Beetje stompzinnig: als het maar werkt, over de effecten gaan we het dan vooral niet hebben-houding