Ha dames, hier ben ik weer eens na een tijd afwezigheid. Ik ben even wat minder hier geweest omdat ik even een beetje 'rust' wilde na mijn derde ivf poging. Maar nu zit ik in mijn hoofd met een dilemma en mis ik jullie advies... Even kort mijn situatie: * over vijf weken word ik 41 * 1 gezonde dochter van dik 4 jaar via de normale manier (wel na 2 jaar pas zwanger...) * nov 2012: ivf 1 - 1 eicel - 1 embryo - niet zwanger * jan 2013: ivf 2 - 2 eicellen - 2 embryo's - zwanger maar miskraam met vijf weken * maart 2013: ivf 3 - 2 eicellen - geen bevruchtingen Mijn verzekerde pogingen zijn dus op... Vorige week heb ik een evaluatie gehad in het ziekenhuis met mijn gyn. Zij geeft aan dat vanwege de ivf geschiedenis en mijn leeftijd er eigenlijk weinig hoop is op een zwangerschap (ze zie 10%) bij een vierde poging. Dat snap ik. Wij zitten er emotioneler in. De tweede poging ben ik wel zwanger geweest. En de derde poging voelt zo on af omdat er niet eens embryo's zijn ontstaan. Ik ben me nu dus al een week aan het beraden over het wel of niet doen van een vierde, zelf betaalde poging. Mijn vriend zegt: doen. Ik blijf maar twijfelen; wat als het weer niet goed gaat? Kan ik dat emotioneel nog wel aan? Het lijkt wel of ik bang ben om weer die achtbaan in te stappen en ik stel de beslissing maar uit. Ik weet ook dat ik niet veel tijd meer heb. Allerlei dingen vliegen door mijn hoofd: vriend moet binnenkort paar keer naar buitenland, dus ik heb alweer zitten rekenen hoe dit dan allemaal weer uitkomt met prikken en eventuele punctie. Handiger zou zijn om het pas in augustus te doen, maar ja... heb ik die tijd nog wel? En het geld? Mijn vriend doet daar niet moeilijk over, maar ik vind het een aardig bedrag. Helemaal als ik bedenk dat het mis kan gaan en we dan nog steeds met lege handen staan... Aan de ander kant: zou ik er geen spijt van krijgen als ik het nu niet nog een keer doe? Zo ben ik echt te oud en kan het echt niet meer... Kortom: ik ben even het spoor bijster... en ik hoop op jullie goede adviezen...
Poema, das idd een duivels dilemma. Waar loop je momenteel voor je behandelingen? Ik zou namelijk iig kiezen voor Gent of DD voor een vierde behandeling. Daar kunnen ze meestal een stuk meer in dit soort situaties. De wachttijden voor een eerste gesprek zijn meestal best lang, maar gewoon iedere week bellen of er eerder een gaatje is werkte bij mij heel goed!
Oei, wat moeilijk! Ik snap je drang naar het toch nog een keer proberen heel goed. Vooral omdat poging 2 toch even gelukt was... Dat je vriend er zo positief instaat is wel heel fijn en zou voor mij toch ook wel zwaar meewegen. Ik denk dat het op één of twee maanden niet zou steken en dat je eventueel dus best tot aug zou kunnen wachten, maar ik zou zeker even aan de arts vragen of zij denkt dat die twee maanden uit kunnen maken. Ook kan ik niet in je portemonnee kijken, maar inderdaad een ivf is alles behalve goedkoop helaas. Maar als ik je verhaal zou lees neig ik toch naar probeer het nog één keer. Al was het maar zodat je later voor jezelf kunt zeggen dat je werkelijk alles hebt geprobeerd en je geen spijt krijgt. Heel veel sterkte met deze moeilijk beslissing!
Ik (wij) hebben in hetzelfde schuitje gezeten als jij. Ook 3 mislukte IVF's: 1e IVF: 7 eitjes, 2 emmy's, 1 tp en 1 cryo die niet goed ontdooide - werd vmk 2e IVF: 5 eitjes, 1 emmy, 1 tp geen cryos - werd vmk 3e IVF: 1 eitje, geen bevruchting Ik zat in precies hetzelfde dilemma ... wat nu. Ik was na de 3e IVF bijna 41, vond het na zoveel jaar toch ook wel welletjes, was de emotionele achtbaan meer dan zat. Aan de andere kant, wij vonden ook dat we niet echt een kans hadden gehad, gezien de laatste uitkomst, geen bevruchting. Maar ja, konden wij een 4e poging nog aan? Dan zouden we totaal iets anders moeten doen, vooral omdat we 'm nu zelf zouden betalen. Want de voorgaande pogingen hadden duidelijk geen resultaat, het had dus geen zin om die weg te blijven volgen. Dus, andere hormonen, hogere doses, verdere onderzoeken, ander ziekenhuis, andere behandelingen. Al die dingen passeerden de revue. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een 4e poging. Met dien verstande dat het dan klaar was. Je hebt dan een doel, iets waar je langzaam naartoe kan leven, aan kan wennen, je aan de afsluiting al kan beginnen. We hebben toen ECD met mijn zusje gedaan. Vanwege mijn lage AMH en slechte kwaliteit van de eicellen. Uiteindelijk is ook die poging niet goed gegaan, mijn zusje had 1 follikel, maar geen enkele eicel. Het was een domper, we waren er zo kapot van, ook mijn zusje. En het was emotioneel moeilijk, maar omdat we wisten dat we er nu echt wel alles aan gedaan hadden, ondanks de uitkomsten, konden we het hoofstuk goed afsluiten. Makkelijk zal ik niet zeggen, maar we konden het wel beter plaatsen. Het is iets waar je goed over na moet denken. Maar ook, hoe kan het eventueel anders. Welk ziekenhuis zou wel beter bij onze problematiek aansluiten. Wij zijn naar Duitsland gegaan voor IVF 3 en Geertgen voor de ECD (Duitsland mag wettelijk geen ECD uitvoeren). Sterkte met alles. Ik weet hoe vreselijk moeilijk dit is, dat geheen- en weer tussen gevoelens. Knuff
@suzy: zo herkenbaar. Ik heb ook al met de Gyn gesproken over andere hormonen bijvoorbeeld. Zij vindt dit tricky omdat je niet weet hoe ik daar op reageer. En de medicijnen die ik had reageerde ik in principe wel op... @nana het isrecies wat je zegt, ik wil geen spijt hebben van iets wat ik niet gedaan heb.... Ik neig dan ook erg naar nog een keer proberen. Maar definitief die knoop doorhakken lukt me nog niet. Misschien is het ook het vooruitzicht wat het allemaal 'levend' houdt. Ik bedoel, als deze laatste poging niet lukt dan is het echt voorbij... En zolang die poging nog een stip aan de horizon is, is er hoop. Zoiets? Snappen jullie wat ik bedoel?
Poema wat een lastige situatie Als ik jouw verhaal tussen de regels door lees, is het boek nog niet afesloten, mede door pogng 3. Je vriend wil wel. IK zou een poging wagen, dan kan je voor jezelf zeggen dat je er alles aan gedaan hebt. Ik lees emotioneel nog niet klaar met dit verhaal, rationeel de kosten etc. Sterkte met beslissen
Kun je wat meer vertellen over hoe de pogingen zijn verlopen? Wat spoot je, in welke dosering? Hoe laag is je AMH? Hoe hoog is je FSH? Kun je het betalen? Allemaal factoren... Medicijnen argument van je arts krijg ik de kriebels van. Je reageerde er juist niet goed op. Zo weinig follikels... Ben benieuwd wat en hoeveel je spoot. Sterkte!!
AMH en FSH weet ik niet. Ze zeggen wel dat door mijn leeftijd de opbrengst laag is. Ik spoot decapeptyl en 450eh gonal F. De max dus al... Dat kan niet hoger en mag ook niet. Bij de eerste poging spoot ik 300eh en dat leverde dus maar 1 eitje op. Daarna bij poging 2 en 3 450eh. Betalen is hier geen probleem. In zoverre dat vriend genoeg verdiend en het zo kan betalen. Luxe probleem, ik weet het. Maar ook mijn eer wil dat niet helemaal. Dus ik wil zeker zelf bijdragen in de kosten. Ik heb nog wel wat medicijnen liggen (7 spuitjes deca en 1 volle gonal f en nog vier dozen Lutinus) maar daar ga ik het natuurlijk niet mee redden. Het is gewoon eng om de knoop door te hakken op de een of andere manier; linksom of rechtsom. Omdat het na deze poging ook echt over is. We hebben altijd gezegd, we doen er drie. Maar dat standpunt ging wankelen toen poging drie dus zo onaf werd zonder embryo's...
Wat een lastige situatie zeg. Ik kan me helemaal voorstellen, dat je 3de poging zo niet compleet voelde. Is het wel zo, dat als er geen bevruchting plaats vind, dat het als poging geldt? Volgens mij is dat per verzekeraar verschillend. Niet dat dat wat uitmaakt, want de hele wens heeft niets met geld te maken m.i, maar toch het vragen waard. Ik zou doen, wat je hart je ingeeft. Als je het voor jezelf nu niet af kan sluiten, zou ik nog een poging wagen. Dan kan je naar de laatste poging toeleven en jezelf erop voorbereiden, dat dit je eindstation is. Heel veel succes met het maken van jullie beslissing. Het is niet niks het hele traject.
Taatje Als je wel een punctie hebt gehad, maar daarna geen bevruchting, dan geldt dat wel als een volledige behandeling, helaas... Poema Ik denk dat je bij jezelf moet nagaan of je er later spijt van zou krijgen, als je het niet nog een keer geprobeerd hebt. Hoe kijk je er later op terug? Zou je spijt hebben dat je er niet voor gegaan bent, zou je denken: Had ik nou maar en wat als? Of heb je er vrede mee en kun je het boek nu sluiten? Als je weet dat je spijt gaat krijgen als je niet die vierde behandeling doet, dan heb je je antwoord. Dan moet je het nog een keer proberen. Vind je dat je er nu alles aan gedaan hebt en ben je er klaar mee, dan zou ik het niet doen. Of wil je man het wel persé? Succes met het maken van een beslissing!
Poema, ik zou wel voor een 4e poging gaan, maar dan in het buitenland. In Duitsland zijn ze bijvoorbeeld ontzettend anti-decapeptyl, omdat dat het stimuleren helemaal geen goed zou doen. Ik zou eens naar andere mogelijkheden zoeken en niet bij een ziekenhuis blijven waar ze er eigenlijk al geen vertrouwen in hebben.. Sterkte!
Tja, buitenland heb ik ook al zitten denken... maar ik ben bang dat ik dan nog langer moet wachten... Wachttijd is daar toch vaak heel lang? Ikheb echt het gevoel dat ik niet al te lang meer de tijd heb, vandaar...
Moeilijke keuze en kan het helemaal goed voorstellen. maar liever langer wachten met een veel hogere kans op een geslaagde poging dan snel snel en dan kans op weer geen bevruchtingen toch? Dat is helemaal zonde van je geld! Ik zou doen wat meer meiden zeggen, bellen om een afspraak te maken in DD, wachttijd normaal 4-5 maanden, misschien nu iets korter in de zomer. Ik zou erbij melden dat als er iemand uitvalt dat je graag tussendoor komt gezien je leeftijd. Je zou alvast misschien je bloed in nederland kunnen laten testen op FSH en AMH etc. zodat ze daarmee direct aan de slag kunnen, zodat zodra je je intake hebt gehad je direct kunt starten. Misschien zou je ook al kunnen starten met DHEA (mits dit vor jouw een oplossing zou zijn met laag AMH) en daarmee zou je je kansen aanzienlijk kunnen verhogen. Mijn tip dus, nog 1 betaalde poging en dan alles op alles zetten, en niet overhaast iets doen waarmee de kans op mislukking weer groot is. Heel erg veel succes gewenst met je keuze, en hopelijk een geslaagde 4e ivf voor jullie!
Ik lees in de reactie hierboven "starten met DHEA" en wil even opmerken dat DHEA een hormoon is, en dat als je dit neemt zonder een tekort te hebben, je riskeert je hormoonhuishouding in de war te sturen met gezondheidsrisicos vandien. Als je dit wilt bijnemen, dus best ook eerst laten testen of het nodig is (of je onder de ondergrens zit of rond die ondergrens evt.), anders zou ik er niet aan beginnen. DHEA kan bijv. ook de mannelijke hormonen doen stijgen en die heb je niet nodig voor een cyclus maar geven bijwerkingen als overbeharing etc.
Doen!!! Liever 'spijt' van iets wat je wel hebt gedaan dan spijt hebben van iets wat je niet hebt gedaan!!! Je zult anders altijd blijven denken, wat als...???
DHEA kan worden "voorgeschreven" (of beter, geadviseerd) in geval van (extreem) laag AMH. Niet om cyclussen te beïnvloeden. Eerlijk gezegd kan overbeharing mij niet interesseren als op dat moment het middel mij een iets betere eicel kwaliteit kan leveren. Mij volspuiten met Gonal-F of andere hormoonpreparaten in een fertiliteitsbehandeling zal ook niet hebben bijdragen aan mijn hormoonhuishouding Daarbij moet je DHEA eerst een langere tijd slikken (min. 3 maanden) voor eventueel effect, en stoppen na de punctie.
als je goed leest zie je ook dat ik het haar niet adviseer om het zomaar te gaan gebruiken! ik heb het over behandelingen in Duitsland, niet over op eigen houtje uitvogelen! Het advies is afspraak maken in duitsland, dan laten testen zei ik op FSH en AMH en eventueel als blijkt dat dat voor haar nut heeft dan eventueel starten met DHEA. Ik neem aan dat Panter sowieso wel zo verstandig zal zijn om niet zomaar alles te gaan gebruiken, en alleen op advies wat haar geadviseerd wordt bij de eventuele toekomstige behandeling.
Ja, het duurt lang voor je in Duitsland voor een intake terecht kunt, maar als je je verhaal uitlegt kun je misschien eerder terecht, of zeggen ze dat je elke week mag bellen om te kijken of er een plekje vrij is gekomen. Als je goed Duits spreekt kun je ook een intake bij een Duitse arts plannen, die kunnen vaak al veel eerder plaatsvinden. Ik snap heel erg goed dat je het liefst zo snel mogelijk door wilt, maar als je nu overhaast te werk gaat en je geld in een 4e poging in Nederland stopt, krijg je daar misschien spijt van als ook dat niet lukt
Wat moeilijk... Ik zou zeggen; volg je hart. Direct na de 3e poging zei je al dat het zo voor je gevoel niet klaar was. Ookal zijn de kansen klein, je bént al eerder zwanger geweest van de 2e ivf, en ook heb je dan de tijd om aan het idee te wennen dat het de laatste keer is. Ik zou zeker om me heen kijken, naar het buitenland, want daar checken ze toch net wat meer factoren en is meer mogelijk. Overigens heb ik een paar maanden geleden contact gehad met Nij Barrahus in Wolvega, die werken samen met DD, en daar konden wij toen vrij snel al terecht voor een intake. Volgens de dame aan de telefoon waren daar geen lange wachtlijsten. Dus als je het via een sattelietkliniek in NL zou doen kun je misschien eerder terecht. Ben daar overigens niet geweest omdat mijn verzekering zó moeilijk deed en er uiteindelijk maar 60% vergoed zou worden dat ik gewoon bij mijn huidige ziekenhuis blijf.
Poeh,ik heb het allemaal eens even laten bezinken en vandaag een besluit genomen. Ik ga eerst aan de gang met acupunctuur. Dit heb ik ook tijdens mijn laatste ivf poging gedaan. Zij kan ook met acupunctuur helpen bij het natuurlijk zwanger worden en heeft daar bij mij ook nog steeds vertrouwen in. Omdat ik al stress kreeg bij de gedachte van de nieuwe ivf poging wanneer ik die zou moeten beginnen (vriend voor werk in buitenland, vakantie die er aan zit te komen) leek dat me geen goede basis voor mijn laatste poging. Dus besloten om eerst weer met acupunctuur aan de gang te gaan tot en met de zomer. En dan als het nog niet gelukt is (ja, ik blijf hoop houden dat het ook nog op de natuurlijke manier kan na succesverhalen van meiden die ook bij mijn acupuncturiste zijn geweest...) dan ga ik nog een laatste ivf poging doen in augustus. En ik denk wel gewoon in NL. Alhoewel, daar ben ik nog niet helemaal over uit.... Thanks in ieder geval voor jullie adviezen!