Niet in huis maar ooit heb ik een kamer in een hotel op Sumatra geweigerd omdat ik daar echt de bibbers kreeg. Mijn moeder kwam kijken en die had precies hetzelfde nare gevoel. Volgens haar (indo) was het Guna Guna, zwarte magie. M’n pa (nuchtere Hollander) schaamde zich dood toen hij een andere kamer moest regelen . Maar het personeel ter plaatse vond er niets raars aan. Misschien gebeurde het wel vaker daar.. Verder nooit wat meegemaakt zelf maar als het in huis zou zijn zou ik echt vertrekken.
Mijn oudste van 17 ervaart haar opa bij zich. En zo eens in de zoveel tijd ziet ze ook anderen. Zo stond er vorig jaar een hele lange man in haar kamer in de hoek. Hij had het hoofd wat gebogen, kwam tegen t plafond, ze zag hem als zwarte schim. Ze vond het niet erg dat hij er stond, het voelde blijkbaar oké, maar vroeg zich ergens toch ook af waarom hij er stond. Heeft een hele tijd geduurd, elke dag stond hij er. Op een gegeven moment begon hij 'dunner' te worden en verdween langzaam. Ze heeft dit met periodes wat sterker en dan hoor ik er meer over. Op andere momenten hoor ik haar er bijna niet over. Maar ze is er ook niet bang van, dat scheelt.
Bij hun ging het blijkbaar dwars door de muren heen. Zeg niet dat het bij jullie zo is, maar daar dus wel. Zij dacht ook dat het spookte
Juist van ghost adventures ben ik mijn angst kwijt geraakt. Ik was na dat huis wel echt bang. Juist door te zien dat het vaak goedaardig is en dat het je geen kwaad wil doen (in tegenstelling tot ons oude huis) ben ik wel een stuk minder bang. Spiegels vind ik ook niks trouwens. We hebben eigenlijk alleen een spiegel in de badkamer en een paar kleine hartjes spiegeltjes op de muur van de oudste, die zag ze liggen en wilde ze graag. Alle spiegels die er waren in het huis hebben weggedaan
Ik heb het zelf nooit gehad maar een vriend van mijn zoon ziet wel dingen evenals zijn vader. Geen nare ervaringen overigens maar toen ik het weleens hoorde vond ik het wel creepy. Ik zou er niet blij mee zijn als ik het zou zien maar voor hun is het normaal
Nope. Maar ik denk dat je echt in een oud huis moet wonen waar iets is gebeurd om het echt te laten spoken . Ik vroeg me wel af: zou ik in een huis willen wonen waar iemand vermoord is of zelfmoord heeft gepleegd? Of in een oud ‘gesticht’ (zijn ze bij ons in de buurt aan het ombouwen naar appartementen). Vind dat persoonlijk toch best een beetje creepy, maar dat is meer het idee dan dat ik denk dat het er echt zou spoken. En op bepaalde plekken (zoals Auschwitz), daar hangt toch wel een bepaalde ‘zware’ energie. Maar dat zit misschien toch meer in de mensen zelf.
Ik heb in een appartement gewoond en heb me er nooit thuis en op mijn gemak gevoeld daar. Een soort negatieve energie. Kan het moeilijk beschrijven. Op een avond was ik alleen thuis en was foto’s van meubels aan het maken voor de verkoop. Toen ik ze op de bank aan het bekijken was zag ik op 2 foto’s een schim van een man staan en die zag er echt eng uit. Brrrr had het niet meer. Hierna me nooit meer comfortabel gevoeld en altijd een soort van bekeken. In mijn andere huizen nooit meer last van gehad gelukkig. Ja er zijn zeker wel eens onverklaarbare dingen gebeurd in huis wat betreft spullen maar zolang ik niets zie of hoor is het prima. Ik geloof wel dat er ‘meer’ is wat wij niet kunnen verklaren. Ohja en op mijn werk trouwens ook wel. Afdeling die s’nachts gesloten is waarvan de klapdeuren opengaan terwijl er niemand is.
Echt he, for sure. Zak altijd maar commanderen. Ik vond Nick super lief maar die is opgestapt en is toen Paranormal Investegation begonnen. Anyway we dwalen af
Klopt maar dat heb ik 1x gekeken met die vrouw? Maar vond ik niks Zak is sowieso stom mensen expres ergens opsluiten maar nooit zelf doen want stiekem is hij gewoon een watje
Snap wat je bedoelt. Ik denk dat heel veel spookverhalen verklaarbaar zijn. Zoals dat met die afstandsbediening (hebben wij als puber de buren mee gek gekregen ) Maar niet alles.
Schijnt idd dat er heel veel mensen verdriet naar die plek toebrengen en rouwen. Dat het daarom enorm zwaar voelt. De energieen van ‘toen’ zijn al verlicht en bedraagt misschien nog maar 10 procent. Vind dat zelf wel een fijne gedachte.
Toen mijn dochter overleed hebben heel lang onze lampen in huis te pas en te onpas geflikkerd. Vond dat wel heel fijn. Nu is het alleen nog heel af en toe, maar vind dat juist prettig. Voor mijn gevoel laat ze zo weten dat ze er nog is. Ook toen ze net overleden was kwamen er best vaak vlinders op mij of mijn tweede dochter zitten, dat vond ik ook heel bijzonder. Dit hebben we nog af en toe. Verder heb ik mijn opa eens aan mijn bed gehad, daar zo van geschrokken dat ik onder de dekens ben gedoken. Tegelijk had ik het ijskoud. Pas toen ik weer opgewarmd was durfde ik weer te kijken, toen was hij weg. Ik heb vaak dromen waarin ik bepaalde dingen meekrijg. Zo is mijn oma bij me geweest in mijn droom, vlak nadat ze was overleden. We hebben geknuffeld en samen gepraat. Tot ze zei dat ze weg moest gaan, omdat ‘ze’ op haar wachtten. En ze vloog zo van het balkon weg. Heel bijzonder. Ik werd toen helemaal in tranen wakker ❤️ Denk er nog vaak aan terug.
Even over die vlinders, wij hebben er al een poosje eentje in de tuin die steevast op mijn zoontje gaat zitten. Ook als wij er alle 4 staan, komt hij bij hem. Op zijn hoofd en soms op zijn schouder. Ik zoek er eigenlijk niets achter, hij zal wel aantrekkelijker ruiken ofzo voor dat beestje. Maar vorig jaar is op zijn verjaardag oma overleden. Zou het dan toch...?
Gek he dat wij alleen een spiegel in de badkamer hebben en (helaas) ook op de vaste kast in onze slaapkamer (die ik altijd op zo'n manier sluit dat hij nooit op ons gericht staat). Genoeg meegemaakt met die shit. Toen ik op mezelf kon gaan wonen was ik vrij huiverig wat ik aan zou treffen in die woning, maar viel gelukkig 100% mee. Deze woning idem gelukkig. Mijn ouderlijk huis daarentegen...Daar hing wat in de rondte waar je de details niet van wilt weten. Als je beneden de deuren afsloot en dan op de trap naar boven t licht uit deed van de woonkamer had je t gevoel dat er eentje achter je stond met een mes. Alles behalve vriendelijk. Vriendin van me zag m ook toen ze voorbij ons huis liep...zwaaiend "daaaaahaaaaaaaaaaag" maar dan de evil versie. Mn opa overleed en kwam geregeld nog langsbuurten, totdat ik aangaf dat hij daarmee moest stoppen. Als hij wat wilde vertellen moest hij dat maar in een droom doen en anders wachten tot ik oud was (was toen 6). Vanaf dat moment heb ik alles dichtgegooid en pas jaren later weer losser gezet, pik nu geregeld wat op maar niet hinderlijk ofzo. Oud tante was op dr sterfbed, tante wist wel van mij maar vond t allemaal wat apart klinken en geloofde wel dat er iets was, maar wat...Ze kon er alleen niet omheen dat mn oudtante ineens high alert was en honderd uit tegen mij kletste terwijl ze daarvoor en erna nauwelijks aanspreekbaar was, er "was iets met mij waar haar moeder heel erg op reageerde" (wel in positieve zin overigens). Tja...mn oudtante was er ook "eentje", vrij sterke ook nog eens, maar leg dat maar eens uit. Wel geprobeerd en aangegeven dat als ze rare dingen zou zien, gelijk naar dr moeder moest gaan (zolang de wake nog duurde). Nouja, die waarschuwing was dus niet helemaal overbodig.Toen mn tante in dr eigen huis kwam na een wake om zelf te slapen gingen de lampen flikkeren, ze heeft direct rechtsomkeert gemaakt naar dr moeder en was nog net op tijd. Vriend van me woonde antikraak in een heel oud groot pand in Haarlem en hoorde midden in de nacht geschuifel met een ketting door de gang. Er waren daar delen waar ik ook echt geen voet in zette al was t fel verlicht en was ik met een groep mensen...wat een vibes, net alsof je op t punt staat een ambush in te lopen. Maar eigenlijk ging ook niemand die delen in, iedereen ontweek t wel van nature. Vrienden van ons kochten een horrorhuis. Zat een harmonica deur in, zo'n opvouw schuif ding. Die kon heen en weer...ook zonder mensen of dieren in de buurt. Geluid van kleine kinderen etc. maar niet alleen de lachende geluiden...Die hebben van alles geprobeerd en zijn uit ellende verhuisd, werden he-le-maal gestoord. Geloofden er eerst helemaal niet in, tot ze daar kwamen wonen en hebben sindsdien hun bord er meer dan overvol van. Die woningen staan gebouwd op een voormalige begraafplaats. wel een heeeeel oude begraafplaats maar bij evt nieuwe woning...historisch onderzoek niet onbelangrijk. Als je er zelf (of je kind) als enige last van hebt, olivijn periodoot dragen en bij ramen en deuren tijgeroog neerleggen. Die moet je eens in de zoveel tijd reinigen, verdiep je daar eerst in en niet "zo even beetpakken". Veel ruzie in een woning is overigens ook een magneet. Dat is net als suiker voor verkeerde onderdelen in je darmen, fantastische voedingsbodem. Zo trok mn vader de shit ons huis weer in, waar ik t met man en macht net de deur uit had gewerkt. Toen hij overleed had ik wel t vermoeden dat hij langs zou gaan buurten, maar ik had m bij leven al verboden mn dochter in huis dan te gaan bezoeken. Stuur maar een paar mooie vlinders ofzo en blijf wat er ook gebeurd buiten. Als er wat is, zoek je mij maar op je weet hoe t werkt. Maar tot op heden geen spoor en ook dat is goed. Bij mn moeder is ook alles sereen rustig, gewoon super stil het is gewoon raar als je jarenlang niets anders gewend bent dan "verstoringen". Dochter is hier net zo'n gevoelig type die pikt ook alles op. Zowel papa als mama zijn er mee bekend, dus was te verwachten plus dat kinderen bij voorbaat al gevoeliger zijn. Mn dochter "eigent haar ruimte toe" dat hebben we dr spelenderwijs aangeleerd, maar als ze bijvoorbeeld piept over spoken en monsters reageren wij wel iets anders allicht dan andere ouders omdat wij onze ervaring hebben. Niet dat ze bang is of dat we in dr angst mee gaan, maar dat we haar t vertrouwen geven dat zij er wat tegen kan doen (ookal is haar nu nog niet duidelijk WAARTEGEN). Wat we er van maken uiteindelijk is dus ongeveer wel gelijk als iedere andere ouder allicht zal doen, maar dat ik die hele kamer naloop en claim valt een ander niet op. Nu zwanger lukt me dat overigens heel slecht. Het is hier rustig gelukkig en ik kan haar voor een groot deel "afschermen" alhoewel zij sterker is dan mij én mn man maar nu nog "ongefocussed" dus vooralsnog win ik t, gelukkig, laat dr nog maar even onbezorgd kind zijn en nog niet daarmee belast worden. Er zitten goede kanten aan hoor, maar het is ook heel pittig dus wij bouwen nu eerst de basis om dat aan te kunnen en dan gaat de "beveiliging" er af voor zover ze dat tegen die tijd al niet zelf uitgevogeld heeft. Lastig uitleggen dit...pfff. Sommige dingen kan je beinvloeden en laten stoppen, andere zijn met wat hulp ook te doen...Maar er zijn er tussen dat je maar beter kan gaan verhuizen want je bent eerder door je geld of je mentale stabiliteit heen als dat je daar een oplossing voor hebt. Als je een huis mag bezichtigen voor huur of koop, gewoon even voelen hoe die ruimtes voelen (bij voorkeur de kletskousen de tuin in jagen ofzo dat leidt alleen maar af) veelal krijg je t koud of gaan je nek of armharen overeind als er iets "niet klopt" en je er enigzins gevoelig voor bent. Is dat niet t geval, dan maar eens de rest van t huis bekijken of t wat is.