2 jaar terug is mijn vader plotseling overleden midden in een conflict tussen mijn stiefmoeder en ons(broer, zus en ik). Over dit conflict wil ik verder niet uitweiden, het belangrijke is dat zij ons als schuldigen ziet en zij zelf is onschuldig. Wij zien beide partijen als schuldigen en hebben onze excuses willen maken, wat nooit gewaardeerd werd en wat we zeker van haar uit ook niet terug konden verwachten. Toen mijn vader overleed was er even contact voor de crematie. Na de crematie was er niks meer. Ook niet over de spullen enz. Van ons uit wel, maar zij negeerde alles. Uiteindelijk hebben wij, toen zij verhuisd was(huis was nog niet verkocht). Spullen die over waren kunnen verdelen(lees, wat boeken, kleding en meubels uit onze voormalige kamers). Man wat heeft ons dit allemaal veel verdriet gedaan. Maar er tegen vechten willen we niet, uit respect voor onze vader. Het liefst had ik haar nog in mijn dochters leven als oma, hadden we ons verdriet gedeeld, herinneringen opgehaald enz. Helaas is ze meer bezig met ons zwart maken. En nu, nu moet ik op Facebook lezen dat mijn vaders huis verkocht is. Echt ik ben zo intens verdrietig op dit moment(heb het 10min geleden gelezen). De tranen blijven rollen. Ik mis mijn vader!!! Ik voel me zo aan de kant gezet, genegeerd. Zo teleurgesteld dat dit de situatie is Zo dat lucht op!
Wat een nare situatie meis en wat erg dat zij zo met jullie om gaat!!!! Als jullie meerdere keren geprobeerd hebben het bij te leggen en zij gooit het in de wind..nou zou er snel klaar mee geweest zijn maar het ligt ingewikkelder volgens mij ik zit natuurlijk niet in die situatie.. maar ik kan begrijpen dat je dit even van je af wilt gooien.. als je je hart wilt luchten of wilt praten mag je me wel een pb sturen hoor!! Dikke knuffel en hopelijk kan je een beetje slapen
Oh lieverd.. Je vader is altijd bij je. Immers, hij zit in je hart.. Ongetwijfeld zal je kinderen opvoeden op de manier waarop hij deels het deed.. Herrineringen kan je ook ophalen met je broer en je zus... Misschien nog andere familieleden? In elk geval een dikke knuffel!
Jeetje wat vervelend! Sterkte. Probeer met je broer en zus de mooie herinneringen te delen zoals EenKadootje ook zegt. Goed dat je het van je afschrijft het zal altijd een gevoelige plek in je hart blijven hebben maar dit kan wel even opluchten.
Wat een nare situatie!! Ik kan me er iets bij voorstellen. Eerder dit jaar is mijn vader overleden en we staan op het punt zijn huis (het ouderlijk huis van mijn zus en mij) te verkopen. Dat gaat allemaal zonder onderling gezeik, maar ook op deze manier doet het pijn. Als het dan ook nog allemaal op de manier moet gaan, die jij schetst, is het wel heel akelig. Mijn vader had ook een vriendin waarmee hij samenwoonde, maar zij heeft hem 'gelukkig' al voor zijn dood verlaten. Voor mijn vader (en ons) was dit vreselijk, maar gelukkig hebben we nu geen bemoenis meer van haar en konden we alles zelf regelen en uitzoeken. Wat een narigheid, ik hoop dat je het allemaal een plekje kunt geven en op gegeven moment van je af kunt zetten.
Wat verdrietig meid... Wat bestaan er toch trieste mensen.... Heel veel sterkte met het verlies en het verwerken. Ik zou trouwens ondanks dat wel naar he huis gaan en afscheid nemen. Voor jezelf!
Ik zou ook naar het huis gaan om afscheid te nemen, dat heb ik ook lang geleden gedaan. Dat voelt fijn, en het voelt als even weer terug in de tijd te kijken. Het heeft mij geholpen om verder te gaan. Hoe dan ook een ontzettend moeilijke situatie, zeker gezien je stiefmoeder. Ik snap dat je het niet wilt aanvechten, maar ik wil je toch adviseren om je verhaal bij een jurist te doen. Niet om er direct iets mee te doen, maar om sterker te staan als ze het verder nog bonter maakt. In ieder geval veel sterkte!
Ach wat ontzettend naar en rot voor jullie dat het zo loopt. Ik wil je heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven.
Dank jullie wel! Mijn zus wil toch graag naar de notaris, aangezien dit allemaal niet netjes afgehandeld is 2 jaar terug. Ondanks dat het me zwaar tegenstaat ga ik denk ik wel mee. Ik moet het accepteren hoe moeilijk ook. Ben net wakker geworden met een loodzwaar gevoel. Misselijk en verdrietig. Baal zo van deze hele situatie. Jullie woorden doen me wel goed.
Wat vervelend om dit zo op FB te moeten lezen, en dat het weer zoveel verdriet losmaakt. Maar ik vind het wel goed dat je zus het uit wil zoeken en dat je hier in mee gaat. Jullie zijn erfgenamen. Zelfs als hij jullie onterft zou hebben heb je nog recht op een wettelijke portie. En als je stiefmoeder vruchtgebruik heeft van jullie wettelijke portie betekent dat niet dat ze het zo mag verkopen. En anders heb je lijkt me altijd nog recht op je deel dat uit de verkoop komt.