Ik stond op van de bank op woensdag om 20:00. Op zaterdag om 18:30 is mijn dochter geboren. Ruim 70 uur later, waarschijnlijk wilde ze een kerstkindje zijn.
Hey hallo, mijn vliezen zijn gebroken om ongeveer 17.45, nog net in de middag dus. Maar omdat mijn lieve zoontje er maar een klein scheurtje in heeft gezet met zijn nageltjes (aldus de verloskundige) liep het er maar druppelsgewijs uit en was het dus geen plons waardoor ik wel twijfelde of het urine of vruchtwater was. Omdat er die nacht erna niks gebeurde (geen weeen) en de dag daarna ook niks zijn we dus 2 dagen later s ochtens vroeg naar het ziekenhuis gegaan om ingeleid te worden. Ze wachten dus wel langer dan 24 uur tenzij er meconium in het vruchtwater zit want dan wordt het meteen gehaald.
Maar als je het druppelsgewijs verliest, en 2 dagen later ook geen weeën hebt... Hoe weet je dan of je naar het ziekenhuis moet? Ik zou het denk ik wegwimpelen als urine of afscheiding. En er niks mee doen als ik er geen weeën van krijg. Is dat dan een risico voor het kindje?
Tja, dat weet ik eigenlijk ook niet. Het was toch anders denk ik. Ik was de hele zwangerschap nog geen urine verloren en ik was 39.3 weken zwanger. Ik had gewoon het idee dat het wel eens zover kon zijn dus heb de vk gebeld. Omdat ik zelf twijfelde, dat heb ik haar ook gezegd, en omdat ik toch al 39+ zwanger was vroeg ze me of ik wat op kon vangen. Zij zou dan na een uurtje komen en nadat ze er aan had geroken bleek het dus vruchtwater te zijn. Ze rook het duidelijk terwijl ik het zelf helemaal niet had geroken dus duidelijk is het niet altijd. Zij adviseerde mij om de nacht af te wachten omdat ze verwachtte dat het die nacht wel op gang zou komen maar omdat dat niet gebeurde en de volgende dag ook niet heeft ze me doorverwezen omdat er dan infectiegvaar is. Maar om dus antwoord op je vraag te geven... een gevoel maar sterke twijfels. Het was de vk die rook dat het vruchtwater was.
Ja maar dat viel ook niet mee hoor. Het was niet zo dat ik er een bakje onder kon houden. Ik heb het maar met een heel dun maandverbandje gedaan omdat het anders niet meer te zien was. Als ik een te grote had gepakt dan was het al wer weggeweest/ingedroogd. Maar ja, de vk weet natuurlijk wel wat ze moet zien/ruiken of waar ze op moeten letten. Het was bij mij dus ook niet zo dat als ik kracht zette/perste dat ik meer verloor. Maar dat kwam dus omdat het niet op natuurlijke wijze was gebroken maar omdat zoonlief per ongeluk een scheurtje had gemaakt.
Pfff... Wat een gedoe zeg hahaha. Ik zou daar denk ik niet bij nadenken, of juist te nuchter over denken en laten gaan. En wachten op een duidelijker teken haha. Tis allemaal maar vaag hoor. Bij iedereen is het anders. Echt irri dat er geen vast patroon in zit
1e x spontaan breken van de vliezen met 37 weken om 09.15uur 2e x (niet spontaan) breken van de vliezen met 38.5weken in het ziekenhuis om 07.45uur
Ja dat zou ik ook denken als dit mij niet was overkomen maar wat blijkt is dat je zelf echt wel weet hoe en wat en zo niet dan verzin je echt wel dat je even de vk moet bellen. Het zou inderdaad wel makkelijker zijn als het bij iedereen hetzelfde ging en je weet wat je te wachten staat! Maar ja, mijn verhaal is ook wel weer een uitzondering, dit gebeurt niet heel vaak... De meeste beginnen toch met weeen of een golf vruchtwater waarbij geen twijfel over is...En dat herken je wel!
Ja heb je denk ook wel gelijk in, dat je vanzelf wel weet wat je te doen staat... En liever hopen dat alles lekker duidelijk is, ipv een uitzondering te zijn hihi.
bij mij braken ze 2e paasdag in de middag terwijl we visite hadden...voelde een soort knapje en dacht dat er wat afscheiding liep...toen ik op stond leekmhet net of ik mijn broek stond te plassen.. Meya lag in stuit en niet ingedaald dus het kwam er als een grote golf uit...broek nat, vloer nat en mijn vriend dacht in eerste instantie dat ik in mijn broek stond te plassen...pas nadat ik meldde dat we die dag ons meisje in de armen zouden hebben viel het kwartje... zijn gezicht was onbetaalbaar!
Kijk!... Dan heb je tenminste duidelijkheid Dan wéét je het in ieder geval zeker dat je vliezen zijn gebroken hahaha. Al lijkt me dat ook wel erg genant. Maar ja. Ik ben bang voor de onduidelijkheid... Zijn ze nou wel of niet gebroken... Heb ik nu wel of geen échte weeën...
Ik kan me dat wel voorstellen hoor maar wees gerust, je herkent het echt wel. Op een gegeven moment is je lichaam zich aan het voorbereiden. Wat ik bv was vergeten te vertellen was dat ik mijn slijmprop een paar dagen eerder was verloren. Niet een teken dat het elk moment kan gebeuren maar wel dat je lichaam bezig ismet de voorbereiding. Er zijn echt maar heel weinig vrouwen die echt niet in de gaten hebben dat er iets gaande is. Komt helemaal goed, laat het lekker over je heen komen en dan gebeurt het vanzelf. Geloof me, je weet wat er gebeurt!