Ik heb hier nog geen ervaring mee, maar ik weet nog dat mijn zus altijd 1 ding op tafel liet staan (bijvoorbeeld een plant, iets voor de "sier") en andere dingen weghaalde. Dus inderdaad geen eitjes, drinken, etc wanneer de kinderen rond de tafel wandelden. Datgene wat op tafel bleef staan, daar mochten ze dan ook niet aankomen. "Dat is van mamma" zei ze dan. En soms wees ze haar zoontje dan op speelgoed wat van hem was. Mijn neefje is een pittig ventje, maar dat ging goed. Leek duidelijk voor hem. En bij anderen thuis was het dan ook niet zo'n probleem. Ik merk bij mijn dochtertje (11 maanden) dat negeren bij gooien met eten helpt. Wanneer ze zich dan weer "normaal" gedraagd klets ik weer gezellig met haar.
Mijn dochtertje is 9,5 maand en begrijp het woordje nee heel goed hoor. Het punt is alleen dat ze het nog niet snapt wanneer je boos wordt. Ze snapt dat ze niet aan de planten mag trekken, want als ze die kant op kruipt kijkt ze eerst al even uitdagend naar ons of wij het wel zien en als je dan duidelijk 'nee' zegt heeft ze dikke lol en doet het toch. Maar zou je echt boos worden snapt ze dat niet, die emotie kan ze niet plaatsen. Ze snappen de consequentie gewoon nog niet. Ze beseffen ook nog niet dat het stout is wat ze doen, het is echt nog een spelletje, althans wel bij dat geval van ons wij proberen dus ook echt duidelijk 'nee' te zeggen en zetten haar erbij weg. We halen zo weinig mogelijk dingen weg, alleen iets wat gevaar oplevert. Ik schat dat ze zo rond de 1,5 jaar gaan begrijpen wat 'boos' zijn is en dat een stoute actie een consequentie kan hebben.