Caitlyn kampt de afgelopen 4 maanden met voortdurende oorontstekingen en de laatste tijd heeft ze ook steeds keelontstekingen. In 4 maanden tijd 12 oorontstekingen en minimaal 4 keer een keelontsteking. KNO was zeer terughoudend met verwijderen van de neusamandel, en heeft ons eerst doorgestuurd naar de kinderarts om haar afweer te laten bekijken. Daarmee was niets mis, bloedwaarden allemaal normaal, en de KA heeft een onderhoudsAB voorgeschreven. Normale dosering gaf wel wat verbetering, maar ondanks dat toch weer oorontsteking. Dosis verhoogd en de oren blijven nu rustig, maar de keelontstekingen blijven komen. Vandaag daarom weer bij de KNO geweest, die weer een keelontsteking constateerde en die aangaf ook niet veel anders meer te kunnen doen dan de keelamandelen dan maar te verwijderen. Dit schijnt zelden te gebeuren op deze jonge leeftijd en hij gaf aan dat het een erg heftige ingreep is bij zo'n jong kind, en gaat dus eerst overleggen met onze kinderarts wat wijsheid is. Ik ben in de tussentijd wel benieuwd of er moeders zijn met ervaringen van zo vroeg verwijderen van de keelamandelen, om hopelijk zelf een beetje te kunnen beslissen of dit wijsheid is of niet: waarom werd dat gedaan en bleven de klachten daarna weg? Hoe ging het de dagen na de ingreep? Hopelijk zijn er wat ervaringen.
Onze kno arts deed het niet, dochter kreeg met 18 mnd alleeën buisjes en neusamandel eruit. Daarna in 4 mnd tijd 3 keer keelontsteking en ging vijf maanden later alsnog de keelamandelen eruit, ze was toen net 2 jaar. Sindsdien ander kind! Zelden ziek en nog 1 keer oorontsteking gehad in anderhalf jaar tijd. Ingreep is alles meegevallen, was op t ergste voorbereid
Misschien een stomme vraag, maar welke klachten heeft je dochter bij keelontsteking? Hier is het bij toeval 1 keer ontdekt toen we weer eens voor dr oren bij de kno arts waren. Qua oorontstekingen lopen onze dochters volgens mij aardig gelijk op... mijn dochter heeft 5 dagen na dr verjaardag buisjes gehad (kno arts wilde eigenlijk met 10 maanden maar dat was niet handig ivm vakantie). Heb al eens geopperd om de amandelen dan nu ook maar te verwijderen vanwege alle oorontstekingen, maar hier is de kno arts dus erg terughoudend. Zelf ben ik echter van mening dat zo vaak ontstekingen en antibiotica ook niet goed kunnen zijn voor een kind.
Mijn zoontje was 2,5 bij keel en neus. Viel enorm mee. Zijn zus had dezelfde operatie 2 maanden eerder met 4,5 jaar en zij was veel onrustiger en herstelde langzamer.
Hier doenze het ook niet onder de 2 jr, ivm bloed wat in de keel vrijkomt en dat alles nog nauwer is bij die kleintjes en daardoor sneller in de problemen komen.
Hoesten, handjes achter in haar keel steken tot ze bijna kotst, (ze lijkt dat wat pijn doet eruit te willen trekken), slecht slapen, slecht eten, hangerig en niet willen spelen... Dus wel duidelijk last Ik heb eerder al aangegeven dat bij onze oudste het verwijderen van de neusamandel enorm had geholpen, (met 17 maanden besloten, met 19 maanden was ze aan de beurt), maar daarin waren ze hier dus zeer terughoudend. Zit nu een beetje met het gevoel dat als dat wel gedaan was, we nu niet met de keelamandelen hadden gezeten
Ik kan onze ervaringen nog niet delen, maar komende week gaan bij onze jongste de neus- en keelamandelen er ook uit. Ze is wel ietsje ouder dan jouw dochter (4 mnd) maar dus ook nog jong voor deze ingreep. Onze KNO-arts deed eigenlijk helemaal niet zo moeilijk, hij vindt de evt. nadelen vooral sterk opwegen tegen de hopelijke voordelen. Hij gaf aan dat er i.p. 7 dagen "napijn" voor staat, maar dat het vaak met een dag of 3 wel een stuk beter gaat - mits er geen nabloedingen e.d. zijn opgetreden. Ik vind het wel een nare ingreep voor m'n kleintje , en ik verwacht ook dat ze er erg ondersteboven van zal zijn, maar ik hoop heel erg dat ze er van opknapt. Want ze is nu zo extreem vaak ziek (waarbij ze zo weinig weerstand heeft dat de minste verkoudheid weer tot een keel- en/of longontsteking leidt) dat dit ook geen doen is. Als ik er volgende week aan denk zal ik je nog wel laten weten hoe het gegaan is. PB me dan evt. maar.
OK, thanks Ja, 't blijft een gok: als ze ervan opknapt, is het het alles waard natuurlijk. Maar dat weet je niet zeker en het kan er ook erger van worden Op dit moment lijkt de AB het alleen enkel maar erger te maken, dus dat blijven gebruiken lijkt sowieso een slecht idee Maar zonder dat is het voor de kleine meid al helemaal niet te harden, (en voor ons en onze oudste dan dus ook niet ).
Ik luister gewoon alleen maar naar de succesverhalen, de rest wil ik echt niet horen . En ik moet zeggen dat ik ook wel veel hoor dat kinderen er erg van opknapten, dus dit is wel echt onze laatste strohalm. Als dit ook niet gaat werken weet ik het echt niet meer. Maar heftig hè, als je al zolang in een soort overlevingsmodus staat en continu aan het dokteren bent. Ooit wordt het vast beter, maar pittig is het wel.
Ja, nou, ik denk dat als de artsen zeggen dat we het maar moeten doen, we het ook idd maar gaan doen. Laatste strohalm idd, want we zijn hier aardig kapot met z'n allen Oudste dochter is ook erg moe, merkbaar op school ook, en nou kan ze het wel hebben qua schoolprestaties, (loopt voor), maar ze is ook huileriger en kan weinig hebben daardoor, dus erg gezellig wordt het er niet van. Die heeft er gewoon ook veel last van, dus het moet wel snel een keer klaar zijn nu met de gebroken nachten en de vroege ochtenden Vanochtend was het 5.15 en toen werd Thirza dus ook weer wakker van Caitlyn, kan daarna niet meer slapen en komt dan dus totaal kapot uit school, (halve dag ). Dus denk dat we de gok wel nemen. Nee hebben we, ja kunnen we krijgen, zoiets... Na 16 maanden gebroken nachten en slaaptekort moeten we toch iets
Oei, dat is idd wel ellendig, als je oudste er ook zo'n last van heeft. Hier worden de oudste twee gelukkig niet wakker van hun zusje, en wijzelf wisselen elkaar (zo nodig) af, desnoods doet de ander oordoppen in. Ik ben overigens benieuwd of ons kleine piepje over een paar dagen wel onder het mes kan, want ze is weer hartstikke ziek. En ook al wordt dat ws mede veroorzaakt door de amandelen, ik denk niet dat ze die dingen eruit gaan halen op het moment dat ze er zo ziek van is. Heeft Caitlyn dat patroon ook Rozemarijke? Ons meisje wordt eerst gewoon verkouden, het lijkt een paar dagen mee te vallen, daarna schiet ze door in keel- en/of oorontsteking, daarna lijkt ze (al dan niet met AB) heel even op te knappen maar vervolgens vlamt de koorts weer op, raakt ze uitgeput en denk ik dat we wel weer eens op een longontsteking af zouden kunnen stevenen. Normale verkoudheden, daar doet ze gewoon echt niet aan...
Caitlyn zit nu aan de bactrimel, een onderhoudsAB om te voorkomen dat de gewone verkoudheden oor- en keelontstekingen worden. Dat gaf eerst meer rust, want daarvoor was het steeds verkouden worden, uitlopend in een oorontsteking, met AB en oordruppels na een week wat opknappen, om zodra de AB stopte direct terug weer ziek te worden. Hier geen hoge koorts en omdat het echt wekelijks raak was, werd er eerst gedacht aan een afweerprobleem, maar dat is gelukkig helemaal in orde. Amandelen worden hier niet verwijderd als ze ontstoken zijn, dus als ze dat gaan doen, gaat ze aan een hoge dosering AB om zeker te weten dat ze ontstekingsvrij is op het moment van de operatie. Arts gaf aan dat als je opereert als ze ontstoken zijn, je het alleen maar erger maakt en de kans op complicaties sterk toeneemt. Wij proberen elkaar ook wat af te wisselen, hebben gelukkig de mogelijkheid om met haar op het bed van mijn stiefdochter te gaan liggen, (als die er niet zijn dan dus), dus dan kan een van ons tenminste een klein beetje slapen. Maar ik hoor haar toch wel, als ze ergens anders ligt, dus echt lekker slapen is er niet bij en na weer 16 maanden gebroken nachten is mijn slaapritme zo om gort dat ik -ook als zij wel slaapt- zelf toch tig weer wakker ben 's nachts Maar beterschap daar, hopelijk kan het doorgaan!
Ons zoontje was 26 maanden toen zijnneus en keelamandelen zijn verwijderd. Hij kwijlde veel, ademde hijgerig door zijn mond, en had slaapapneutjes bij verkoudheid. De huisarts twijfelde geen moment hij werd direct doorgestuurd naar de KNO arts en die trok gelijk de agenda. De operatie ging prima maar ik vond het wel vervelend. Achteraf moet je goed aan pijnstilling schema houden. Hij had zich in die tijd ook een verkeerde praat techniek aangeleerd waardoor hij heel nasaal praatte. Daarvoor heeft hij later nig wat logopedie gehad. Voor de opratie was hij magertjes, daarna ging hij ineens ook veel meer eten en ook groeien.
Maar daarna waren de klachten dus over nina? Had hij ook veel oor- en/of keelontstekingen? En dat pijnstillingsschema: wat houdt dat in? Caitlyn krijgt nu al 3-4 keer per dag een zetpil (240 mg)bij accute klachten, omdat het zonder echt niet gaat
Nee ik ga maandag eerst ook maar eens overleggen voordat ik dinsdag voor niets in dat ziekenhuis sta. Ik weet nl. niet zeker of de amandelen nu ook ontstoken zijn of dat het "slechts" een zeer hevige verkoudheid is. Bactrimel heeft ons meisje ook. Of liever gezegd: had; die hebben we nu nl. net vanavond gestopt (ze moest eigenlijk nog 2 dagen vd 10) aangezien ze de afgelopen dagen steeds heviger onder de uitslag kwam te zitten en haar wangetjes inmiddels beide één grote vurige eczeemplek zijn. En voor de oorontsteking die ze had op het moment van voorschrijven heeft het wel gewerkt, daar is ze sinds het begin vd week al vanaf. Verder is ze nu al urenlang helemaal over haar theewater, doodmoe maar schrikt continu hoestend wakker en roept "pijn, pijn, slapen, slapen". Wat vervolgens helemaal niet wil natuurlijk. Gaat weer een leuk nachtje worden. Pcm en neusspray zijn uiteraard al volop in gebruik, maar veel meer dan afzien/aanzien kunnen we nu toch niet. Was ze maar vast 5 ofzo... Hoe onderzoeken ze trouwens een afweerprobleem? Daar heb ik hier nooit een KA of KNO-arts over gehoord. Ze is wel knetterallergisch voor van alles, zal vast ook een rol spelen in haar slechte weerstand en grote vatbaarheid.
We zijn er ook achter wat de onrust van deze avond veroorzaakt: ze wordt gek van de jeuk... Lekker spul toch, die AB
Dat lijkt mij een allergische reactie op de AB, margreet! Even melden bij de arts, dan moet ze in het vervolg iets anders hebben! Afweer hebben ze bekeken met bloedonderzoek. Volgens mij hebben ze dat hier voornamelijk ingezet omdat ze elke week ziek was en ze geen koorts heeft, maar het enkel bij verhoging blijft. Lijf lijkt dus ook niet helemaal adequaat te reageren op virussen ofzo. En aangezien ze ook al een hartritmestoornis heeft... Caitlyn krijgt de bactrimel nu permanent, om dus bescherming te geven tegen die virussen. Of eigenlijk: om te voorkomen dat elke virusinfectie doorslaat in een bacteriele. Maar goed, dat lijkt dus ook niet echt meer te helpen, na een week of 3-4
poe hee wat heftig!!!! ik heb al buikpijn omdat mijn 5.5jarige moet. heel veel succes hoor. ik ben maar een leek, maar het lijkt me inderdaad een mogelijke oplossing voor haar. succes hoor!!
Eind januari zijn bij mijn dochters van bijna 2,5 en 5 tegelijk de keelamandelen en de neusamandel verwijderd. Ze hadden dezelfde klachten en ook allebei al buisjes gehad en de neusamandel verwijderd. Ze bleven maar oor- en keelontsteking houden, dus hebben de KNO-artsen onafhankelijk van elkaar (ze hebben allebei een ander) besloten toch maar de keelamandelen te verwijderen. Bij allebei waren de neusamandel ook alweer aangegroeid (jongste na 1 jaar, oudste na 1,5 jaar). De oudste herstelde enorm snel en zat 's middags alweer cake te eten. De jongste had een lastige leeftijd en deed vrij moeilijk met drinken. 2 he? Daardoor werd het wel een strijd. Uiteindelijk kreeg ze er een virus overheen met hoge koorts, dus is ze helaas 2 nachten opgenomen, 2 dagen na de operatie. Ze waren bang voor een bacteriële infectie en door de open wonden kon de bacterie in haar bloed komen en dat is gevaarlijk. Bleek dus uiteindelijk een virus te zijn, maar na 2 dagen ab via het infuus, gewoon weer een kuur afmaken . Ze voelen zich allebei wel stukken beter, maar na 1,5 maand hebben ze allebei hun eerste loopoor alweer te pakken. Het voordeel is nu wel dat dit nu niet gepaard gaat met keelontsteking, dus ze hebben er veel minder last van. Moet wel zeggen dat me dit wel tegenviel, maar misschien is dit weer ook gewoon niet goed en sudderende alle virussen en bacteriën lekker door ipv dat ze doodvriezen. Ik wil je nog wel even waarschuwen voor de pijnmedicatie: mijn dochtertje van 2,5 woog 15 kilo dus zat qua zetpillen op 360 mg (2 per keer dus!) en de diclofenac op 25, terwijl mijn oudste van de diclofenac dezelfde dosering kreeg en volwassenen 50! 2 dagen na de operatie heb ik nog bij de huisarts gezeten omdat de jongste bloed in d'r ontlasting had. De huisarts viel van de stoel hoeveel pijnstilling ze kreeg! Zij zijn er bij die kleintjes heel voorzichtig mee. Achteraf hoorde ik dat diclofenac de slijmvliezen aantasten en dat je deze in combinatie met maagbeschermers moet gebruiken! Wel lastig? Want juist die kleintjes drinken moeilijker en als ze pijn hebben nog moeilijker, maar beschadigde slijmvliezen door de pijnstilling lijkt me ook niet de bedoeling! Mijn dochtertje begon heel erg te klagen over buikpijn, dus misschien dan kijken of de diclofenac nog wel nodig is? Ander ding: mijn dochtertje heeft nu dus echt een trauma, maar vooral veroorzaakt door de ziekenhuisopname. Ze was al geen fan van witte jassen, maar nu hoeven we maar ergens een kamer in te stappen of ze springt op schoot: "niet in oor kijken of naar buik". Al met al had niet doen zeker niks opgeleverd, maar ik sta nog niet te springen van enthousiasme omdat het zoveel verschil maakt :-D. Maar misschien is het nu gewoon pech met het weer en zijn ze winter al kwakkelend begonnen. Wie weet volgend jaar herfst en winter, dat ik dan echt verschil merk!