Thuisblijfmoeders: negatieve reacties?

Jahoor dat herken ik wel.
Sinds de geboorte van mijn zoontje ben ik ook gestopt met werken.
Zelfs nu moet ik nog steeds horen: Wanneer ga je weer werken. Die kleine is toch al groot?
Neehoor ik blijf heerlijk thuis totdat de kinderen naar school zijn. Dan kan ik altijd nog werken.
Al hoeft dat van mijn man niet.
Je doet wel een stapje terug in je inkomen maar dat heb ik er wel voor over.
Ik moet er niet aandenken dat er vreemde mensen op mijn kindje passen. (dit niet rot bedoeld voor mensen die hun kinderen naar de opvang brengen)

 

Ik ben gestopt met werken na 1 dag werken
Ik wou ook het liefst lekker zelf voor mijn zoontje zorgen ipv in een kinderdagverblijf of gastouder, alleen ik moest mijn man overhalen

Van sommige mensen krijg je de reactie: ik zou het niet kunnen hoor helemaal stoppen met werken. Tjah, opmerkingen krijg je altijd. Ik zou het niet kunnen om mijn kind fulltime naar het kdv te brengen bij wijze van spreke, tenzij het niet anders kan natuurlijk.

Mensen die zelf ook gestopt zijn zeggen: wat goed van je dat je gestopt bent en zelf voor je kindje zorgt.

Maar goed, het moet maar kunnen he. Tegenwoordig kun je bijna niet stoppen met werken helaas.

Een vriendin van mij zegt als mensen haar vragen waar zij werkt: Ik werk thuis

En zo is het maar net, huismoeders zitten niet alleen maar koffie te drinken maar zijn ook bezig het voordeel alleen van thuis zijn is dat wanneer je een rotnacht hebt gehad dat je de volgende dag meestal lekker rustig aan kunt doen

Moet wel zeggen dat ik hier niet alleen met mijn zoontje en het huishouden bezig ben. Als ik tijd heb maak ik sieraden van oa zilver.

 

Ik vind het knap dat je thuis wilt/kunt blijven voor je kindje. Kan me voorstellen dat het soms niet altijd "leuk"is en dat je soms best wel dingen mist. Ik zou ook graag thuis blijven maar wij redden het dan financieel net.. En willen toch wel graag nog de leuke dingen doen. Ik werk 18 uur op onregelmatige basis en voornamenlijk de weekenden dus we hebben weinig oppas nodig.

Petje af voor de thuis blijf moeders.. Vind een dag werken soms minder zwaar..

 

ik herken het.. ik krijg ook vaak scheve gezichten als ik zeg dat ik niet werk. heeft misschien ook met mijn leeftijd te maken maar toch wij doen het op deze manier en iedereen heeft het er maar mee te doen.
misschien wil ik nog wel gaan werken maar ik zie dat nu echt nog niet zitten.
en op deze manier redden we het financieel ook best goed, dus waarom anders.
en inderdaad thuis zijn betekend niet dat je de hele dag op je luie reet zit, je bent toch veel bezig.
en hoe korter de slaapjes zijn, hoe meer je bezig bent.

 

Hoihoi,

ik werk wel, en ook ik krijg daar dan weer opmerkingen over hoor! Ik zou zeggen: wat je ook doet, er zijn altijd mensen die het er niet mee eens zijn. Daar kun je je heel erg door laten bepalen, en je kunt het ook van je af laten glijden en lekker staan voor de keuze die jij gemaakt hebt.
Er is zo'n mooi verhaal van een oude man, een jongen en een ezel die langs het strand lopen. Ze lopen daar met z'n tweeen naast de ezel. Zegt iemand: Jullie zijn stom, ga toch op die ezel zitten! Dus dat doen ze. Even later komen ze weer iemand tegen die zegt: Wat zielig voor die ezel, dat kun je zo'n beest toch niet aandoen, twee mensen bovenop 'm?
Dus stapt de oude man af en ze lopen verder. Komt er weer iemand aan en die zegt tegen de jongen: Dat kun je toch niet doen, jij hebt jonge benen, laat de oude man op de ezel zitten!
Dus OK, ze ruilen en gaan weer verder.
Komt er weer iemand langs en die vindt het maar raar dat de oude man de jongen laat lopen en zelf lekker op de ezel zit....

Moraal van het verhaal is wel duidelijk, denk ik Er zijn er altijd die jouw keuze raar/niet OK/wat dan ook vinden. Niks van aantrekken, (zolang je er een ander niet mee benadeelt uiteraard), en je eigen keuzes maken.
Als jij en je man hier samen achter kunnen staan, dan blijf jij lekker thuis bij je kids.
Ik heb gekozen om wel te werken, (nu moet het hier financieel ook wel, maar ook zonder dat zou ik deze keuze hebben gemaakt). Ik werd tijdens m'n verlof af en toe al helemaal gek van de 4 muren om me heen, (werk ook als ambulant hulpverlener, dus cross van hot naar her, lekker vrij beroep). Ik hou ontzettend veel van Thirza, maar echt, als ik fulltime voor haar zou moeten zorgen, zou je me binnen de kortste keren op kunnen laten nemen. Daar ben ik niet voor in de wieg gelegd, dat lukt me gewoon niet. Kunnen anderen van vinden wat ze willen, zal mij echt helemaal worst wezen, Ik ben opgegroeid in een milieu waar het normaal was om thuis te blijven voor de kids. Mijn moeder ging ook werken, (mijn vader raakte arbeidsongeschikt, en allebei fulltime thuis zitten, werden ze knettergek van elkaar, ). Daar is me een commentaar op geweest! Wij vonden de centen belangrijker, dat soort teksten... Ja, tuurlijk werden we er financieel beter van. Nou en? Ik ben wat blij dat mijn moeder die keuze heeft gemaakt, want anders hadden we continu ruzie in de keet gehad: lekker gezellig! Anderen hadden een vader aan het werk en mams thuis bij de thee, bij ons was dat andersom.
Petje af als het je wel lukt, thuisblijven bij de kids: mij kost het af en toe meer energie om voor Thirza te zorgen dan om te werken, (alhoewel andersom ook echt wel voorkomt hoor, ). Gewoon lekker doen waar je je goed bij voelt en die irritante vrouwen-eigenschap dat je het iedereen naar de zin wilt maken gauw afleren,

 

Hier nog een thuisblijf moeder, moet zeggen dat ik hier nog amper of geen slechte reactie's of afkeurende blikken door gehad heb. Mijn moeder was zelf ook een thuisblijf moeder en de moeder van mijn man ook. Dus zo rol je er eigenlijk ook wel een beetje in denk ik. Het is in Duitsland trouwens 1 van de normaalste zaken dat wanneer je moeder bent dat je dan thuis blijft bij je kleine. En financieel pluk je de vruchten van eigenlijk 2 landen daar mijn man nog wel gewoon in Nederland werkt en ik thuis ben en recht heb op beide kinderbijslag, die word hier dan tot op een zekere hoogte aangevuld. En die ligt aanziendelijk hoger dan de nederlandse. Dus wel fijn op zich anders hadden wij het financieel ook niet draaiende kunnen houden denk ik. We verdienen waarschijndelijk minder dan wanneer ik wel aan het werk zou gaan. En daarbij moet ik ook zeggen dat ze hier in de omstreken nog geen kinderopvang kennen.

 

ik ben ook thuisblijfmama. het stond voor ons vast dat ik zou stoppen met werken, heb er nooit over getwijfeld. gelukkig is het ook financieel mogelijk, je levert in en je moet wel even nadenken voor je wat koopt, maar dat hebben we er graag voor over.

veel mensen vinden het leuk dat ik thuisblijf, maar idd ook negatieve reacties. hier in mijn omgeving heeft dat helaas met jaloezie te maken. er zijn hier veel jonge gezinnen van onze leeftijd waarin alle mama's werken, hoe vaak ik wel niet hoor, dat zou ik ook wel willen.

wij hebben een koopwoning, maar bij het afsluiten van de hypotheek hebben we er al rekening mee gehouden dat het op den duur van 1 salaris moest. wij doen ook alles wat er aan het huis gedaan moet worden zelf, kost meer tijd, maar bespaard veel geld. veel mensen nemen er een lening bovenop, maar dat hebben wij dus niet gedaan. ook staat er een motor en een auto voor de deur, maar die zijn ook tweedehands gekocht. maar toch zie je ze denken; waar doen ze het van? nou mijn mannetje werkt keihard voor zijn gezin, en in zijn vrije tijd is hij ook nog regelmatig bezig aan ons huis, wat nu gelukkig zo goed als naar onze zin is.

je bent ook de hele dag bezig, ik kan er niet tegen als iemand zegt dat je als huisvrouw de hele dag koffie zit te drinken er is geen huishoudkabouter mee gekomen met de bevallling hoor

ik merk het helaas veel aan de oppasoma's hier in de buurt, je wordt toch een beetje gemeden.

ik weet ook wel dat er veel vrouwen zijn die dolgraag bij hun kindjes willen zijn en het gewoon niet kunnen. ik vind zelf dat ik in een bevoorrechte situatie zit, die ik iedereen gun.

 

Ik ben vanaf dag 1 dat mn eerste er is thuis blijf moeder. En kreeg vaak als ik met mn man op n feestje van de zaak of collega's was de vraag "waar werk jij dan?"
En dan zei ik "thuis". En dan was het gesprek eigenlijk al meteen afgelopen. Ook al was daar voor een heel gesprek aan vooraf gegaan over vanalles en nog niks. Zodra men te weten kwam dat ik niet werkte maar thuis bleef met de kinderen was het klaar. Want zo'n huisvrouwtje daar kan je niet mee kletsen als hoge pief bij een computer bedrijf, toch?
En ik heb idd wel eens een opmerking gehad van dat ik te lui was om te gaan werken. Of dat ik mn vent voor me liet werken, etc. Verder is het niet meer van deze tijd en ben ik hopeloos onge-emancipeert en een dom blondje en nog meer van dat.
Nouja jammer dan als die mensen er zo over denken. Heb een ding geleerd in mn rumoerig leventje. Mensen die je respectloos behandelen zijn het niet waard om energie in te steken.
En daar hoort ook bij dat ze jou keuzes moeten respecteren.
Ben dus nogal klaar met "verdedigen" waarom ik het beter vind dat ik mijn kindjes zelf opvoed. Hing het vroeger nog wel eens aan de autisme van mn oudste of aan de depressie van mezelf. Maar feit blijft dat voor ik wist dat mn oudste autisme had of voor ik uberhaupt WIST dat hij er aan kwam, mijn ex en ik al besloten hadden dat ik thuis zou zijn voor de eventuele kinderen.
Heb altijd gezegd dat ik wel weer ga werken als ze groter zijn. Maarja...wat is groter? En dan nog wil ik ze liever thuis hebben als het vakantie is (dat is wel ivm de autisme van mn oudste) en zie maar eens n baan te vinden waarin dat kan (ja ok...zelf juf worden...moet er niet aan denken! )
En nou is er weer een klein propje bij dus... "als ze straks groter is...ga ik wel weer werken misschien..."
Zou best wat thuis willen doen maar weet niet goed wat. Ben aan het verzinnen of ik misschien wat met mn tekenen wil doen...maar hoe ik daar nou weer aan ga staan...

 

Hier nog een thuisblijf moeder, moet zeggen dat ik hier nog amper of geen slechte reactie's of afkeurende blikken door gehad heb. Mijn moeder was zelf ook een thuisblijf moeder en de moeder van mijn man ook. Dus zo rol je er eigenlijk ook wel een beetje in denk ik. Het is in Duitsland trouwens 1 van de normaalste zaken dat wanneer je moeder bent dat je dan thuis blijft bij je kleine. En financieel pluk je de vruchten van eigenlijk 2 landen daar mijn man nog wel gewoon in Nederland werkt en ik thuis ben en recht heb op beide kinderbijslag, die word hier dan tot op een zekere hoogte aangevuld. En die ligt aanziendelijk hoger dan de nederlandse. Dus wel fijn op zich anders hadden wij het financieel ook niet draaiende kunnen houden denk ik. We verdienen waarschijndelijk minder dan wanneer ik wel aan het werk zou gaan. En daarbij moet ik ook zeggen dat ze hier in de omstreken nog geen kinderopvang kennen.

 

Hoi hoi,

Ik werk 4 dagen en daar krijg ik dus veel negatieve reacties op. Als ik dan ook even vermeld dat mijn hubbie ook 4 dagen werkt, is het vaak nog niet goed.
Ieder zijn keus... Ik zou niet zonder mijn werk willen. tijdens mijn verlof kwamen ook bij mij de muren op mij af. Het is voor ons hele gezin goed zo.

 

Je moet doen wat je zelf het fijnste vind.
ik werk 3 dagen in de week (grotendeels voor de financiele noodzaak hoor) en vind het heerlijk af en toe eens andere praat te hebben dan alleen maar luiers en kaka. Als ik thuis zou blijven zou mn wereldje erg klein worden denk ik.
Bovendien vind ik het goed als je kleintje ook met andere mensen en kindjes leert omgaan en als je thuisblijft gebreurd dat natuurlijk niet, niet zoals bij een opvangadres.

Maar dat neemt niet weg dat je je er wel goed bij moet voelen. Justin ging naar een KDV en daar heb ik hem weggehaald omdat ik vond dat hij daar verwaarloost werd. nu past oma op, die verwent m natuurlijk ook wel maar dat mag wel als oma. ze weet dat ik "regels" heb waaraan ik wil dat ze zich houdt en dat gebeurd ook. Bovendien hebben we zo een betere financiele ruimte zodat ik ook af en toe wat extras kan veroorloven, anders zouden we niet eens rond kunnen komen ben ik bang...

 

Ik ben op het moment ook fulltime moeder, mede mogelijk gemaakt door de Duitse wet. (een jaar eruit met behoud van 60 tot 70 procent van je inkomen dat je voor de zwangerschap verdiende) Het is hier of fulltime werken of fulltime moederen want parttime wordt door de meeste werkgevers nog steeds niet geaccepteerd. Dus, na dit jaar ga ik weer fulltime aan de slag. Ik geniet er nog maar even van want een jaar is zo om.

En het leuke: al mijn kennissen en vriendinnen hier met baby's zitten ook een jaartje thuis. Dus we buurten bij elkaar op de gekste tijden en in de stad wemelt het doordeweeks van de moeders met kinderwagens.

 

Ik ben ook thuismama, sinds deze maand eigenlijk. Eerst verlof en daarna ouderschapsverlof. Ik vond het moeilijk om de keuze te maken, ook doordat ik dacht wat heb ik dan nog te vertellen? Is het niet saai om continu thuis te zitten.
Nou, ik verveel me geen moment en kom eerder tijd te kort!! Het is ook geweldig om alle ontwikkelingen van mijn kindje te zien. Ik zou het niet willen missen. En mijn collega's? Tsja, die mis ik qua persoon wel eens, maar niet als collega's, mijn werk mis ik helemaal niet.
Ik doe mijn huisje en ben er voor mijn lieve zoon en ik geniet ervan! Dat had ik nooit gedacht toen ik de beslissing nam.
Het rare is wel dat ik even moet slikken als iemand vraagt wat ik doe, dat wel, alsof ik me moet verantwoorden. Ook de vraag van wat ga je nu doen dan is vaak aanwezig, alsof thuisblijven niet genoeg is. Mensen kunnen me dan echt heel raar aankijken, dat vind ik wel erg jammer.

 

Ik heb zelf persoonlijk niks tegen thuisblijfmoeders, als jullie je dat kunnen veroorloven financieel waarom niet!
Ik heb vandaag om meer uren moeten vragen, het is financeel toch allemaal krapjes en aangezien we een nieuw huis hebben met een hogere huur en manlief niet zoveel kan werken omdat hij een onderzoek voor zijn studie voel ik me haast genoodzaakt.
Ga nu 26 tot 30 uur werken, vertelde het net aan een vriendin en kreeg een hele preek over hoe dat wel niet met mijn kinderen moet.
Het kan dus ook andersom.
Ik heb zelf grote bewondering voor thuisblijfmoeders! Ik ben altijd meer moe met de kids een hele dag thuis dan als ik van het werk kom.

 

Ik vind het heerlijk om thuis te zijn bij mn kindje.
Zou echt niets anders willen.
Werk wel af en toe als ik er zin heb een paar uurtjes voor mijn vader maar dat doe ik dan ook thuis.
En aangezien mn vriend goed verdient loont het volgens mijn accountant niet echt om par time te gaan werken. Maar straks als de kleine naar school is ga ik zeker wel 28 uurtjes ofzo werken.Mensen om me heen geven me groot gelijk. Als het niet hoeft waarom zou je dan zeggen de meeste. Mijn vriend werkt in het casino dus al zou ik gaan werken dan zie ik hem dus amper. Hij heeft maar af en toe een weekend vrij en is s avonds bijna altijd weg. Dus dat weegt ook wel weer mee.

 

Grote bewondering voor thuisblijfmama's want ik zou het niet kunnen! Financieel zou het in mijn geval wel kunnen (al verandert onze levenstijl natuurlijk dan wel) maar ik zou het persoonlijk niet kunnen. De hele dag alleen maar het kind, het huis etc... nee, doe mij maar een baan. Soms droom ik wel van om lekker thuis te zijn maar het duurt niet lang voordat ik me realiseer dat ik gewoon vakantie nodig heb
Thuisblijfmama's.. prima toch? Ieder z'n ding en volgens mij is het hard werken!

 

Ik ben zelf ook bewust een thuisblijfmama. Mijn man en ik hebben dit samen zo afgesproken voordat we aan kindjes begonnen en ik ben er heel blij mee. Nou heb ik het afgelopen jaar ook een paar maanden gewerkt, terwijl mijn man bij de kindjes bleef en dat heeft eigenlijk mijn gevoel bevestigd dat ik toch echt veel liever thuisblijfmama ben. Het is trouwens ook erg zwaar: werken, het huishouden en kleine kindjes. Je mist al veel tijd met je kindjes omdat je werkt en dan nog meer tijd omdat je ook je huishouden moet doen Bovendien wil ik niet graag dat een ander op mijn kindjes past, ik denk niet dat iemand anders dat beter kan dan de ouders zelf. Ik denk dat veel mensen die negatieve reacties geven jaloers zijn. En dat er heel veel vrouwen zijn die liever thuis zouden blijven bij hun kindjes of liever een stuk minder zouden werken, maar die het niet kunnen vanwege het financiele plaatje. Verder kan niet iedereen thuisblijfmama zijn, sommige vrouwen kunnen het zich gewoon niet voorstellen omdat voor hun hun werk ook erg belangrijk is en ze bijv. niet alleen mama willen zijn. Ik trek me echt niks aan van negatieve reacties hoor. Ik ben heel gelukkig dat ik thuis kan blijven bij mij kindjes 8) wat anderen daar van vinden zal mij een worst wezen

 

Ja je kunt het nooit goeddoen voor iedereen dus moet je doen wat voor jullie goed is.

Ik werk 3 dagen per week en vind het heerlijk maar ik ben het wel eens met de reacties dat een dag thuis met Louise vermoeiender is dan werken buitenshuis. Vind alleen de opmerkingen die ik (o.a. hier) lees een beetje jammer over het zelf opvoeden van je kinderen. Alsof je je kinderen niet zelf opvoedt als je werkt...