Pfff, even van me afschrijven hier hoor. Ik heb de situatie maar geaccepteerd zoals hij is maar wat breekt het me op zeg! Mijn jongste is vaak wakker 's nachts, klaarwakker! Leg hem dan op een gegeven moment maar tussen ons in, dan slaapt hij nog een beetje maar ikzelf dus niet meer. Rond 5.00 wordt de oudste van 20 maanden wakker voor een papfles en gaat dan vaak wel weer even slapen en rond 6.00 meld de jongste zich weer, drinkt nog een fles is nog hartstikke moe maar weigert weer te gaan slapen, even laten huilen kan niet want dan wordt de oudste weer wakker, dus loop ik hier alweer 1,5 uur doodmoe met mijn jongste op de arm die meteen begint te brullen wanneer ik hem weg leg. Dit gaat nu al weeeeeken zo, wat zeg ik maanden al volgens mij en ik ben zooo moe imiddels! Het meest vervelende hieraan vind ik nog niet eens het vroege opstaan maar het feit dat ik vanaf het moment van opstaan amper tijd heb om adem te halen tot ik weer naar bed ga is het alleen maar de kinderen, vooral de jongste vraagt zoveel aandacht op het moment. Heb hem nu even in de maxi cosi voor het raam gezet maar meneer begint al weer te mopperen. Ik kom gewoon echt nergens anders meer aan toe. Rond 8.00 kan hem vaak weer naar bed brengen en dan kan ik de oudste er vaak meteen weer uithalen. Zo, dat is eruit! En nu weer aan een nieuwe dag beginnen. Lucht best op om het hier even op te schrijven, haha. Ooit word het vast beter, toch?
Ja herkenbaar, tis gwn een rottijd. Hoop dat t snel weer over is. Hier wordt ik helemaal gestoord van mn zoon van 3,5 die om kw v 7 begint te roepen en dus zijn zussen en broertje wakker maakt. Woest wordt ik ervan...denk dat ie zich morgen wel bedenkt voordat ie zoveel lawaai gaat maken. Pfff.
Mijn dochter is ook elke dag tussen half 6 en 6 uur wakker en de 2e is onderweg. Ben er ook bang voor als die geboren is of ik dan nog wel een beetje kan slapen. Ze is dan ook kei vervelend omdat ze moe is. Een uur of anderhalf uur later gaat ze dan weer slapen, maar eerder geeft ze niet op. Dus kom maar op met die tips haha.
Ik red het ook meestal niet om vroeg naar bed te gaan hoor. De kids liggen er hier om 19.00 in en soms gaan ze ook niet meteen slapen dus voor ik goed en wel zit is het vaak al 20.00, dan is het nog even de rommel opruimen, wasje opvouwen, even tv kijken/internetten en dan is het zomaar alweer 22.00, de jongste krijgt dan nog een papfles dus voor ik er vaak goed en wel in lig is het al bij 23.00. Maar heel soms dan kan ik dus echt niet meer (vandaag s zo'n dag dus) en duik ik er meteen nadat de jongens slapen ook in!
Wij hebben dat hier ook gehad, het sloopt je echt. Vroeg naar bed gaan geeft je wat lucht, maar daar red je het niet mee. Maar denk je niet dat je oudste gewoon moet leren dat hij om 5 uur geen papfles krijgt? Het zal vast een paar dagen strijd opleveren, maar ontbijten om 5 uur is voor die leeftijd wellicht niet meer nodig? Zolang jij hem de fles blijft geven, blijft hij om 5 uur komen. En wat zal er gebeuren als je de jongste ook geen fles meer geeft voor je naar bed gaat? Je kindje heeft er de leeftijd voor om dan geen voeding meer te krijgen.
Ik vind kwart voor 7 geen rare tijd voor een kind van 3,5 anders. Hoe laat gaat hij ´s avonds op bed dan? (ik ben heel blij als ik tot kwart voor 7 kan blijven liggen)
Ja, ooit wordt het beter Hier ook van die slechte slapers en ik ben doodmoe ook. Ik ben rond gaan bellen en via gemeente (WMO) en wijkverpleegkundige van een speciaal project hier in de wijk, gaan wij nu aangemeld worden voor een project van humanitas: home-start. Dan komt een vrijwilliger 1 keer per week bij je thuis ondersteunen op een manier die past bij je eigen situatie en die je samen bespreekt. Kan dus praktische hulp in huis zijn, maar ook even oppassen, helpen met de kids, enz enz. Misschien eens kijken of dat project ook bij jullie in de buurt draait? Verder: is er een fysieke oorzaak voor het slechte slapen mogelijk? Hier was en is het slechte slapen namelijk echt te wijten aan fysieke klachten...
Heb ik idd geprobeerd. Maar ik heb het idee dat hij nu eigenlijk al wakker wordt voor een fles 's nachts. Dat dit dus de reden is dat hij niet meer wil slapen. Avondfles is hij idd al wat oud voor maar laat ik hem liggen dan komt hij rond 1.00, brullen, oudste ook weer wakker... ' s morgens de oudste en zijn papfles zelfde verhaal. laat ik hem huilen dan is de jongste ook meteen wakker..
Daar zit ik de laatste tijd ook al aan de te denken idd, wat was bij jullie de oorzaak? Wat goed dat project bij jullie in de buurt. Heb zelf wel wat hulp van mijn moeder gelukkig maar anders was het zeker een idee!
Heel herkenbaar. Mijn dochter sliep pas door met 1,5 jaar. nadat ik werd opgenomen met gebroken vliezen (31 wk) kon ik eindelijk slapen, in het ziekenhuis maar wilde naar huis want miste me meisje. Liever niet slapen dan dit. Toen zij 21 maanden was kreeg ik mijn zoon. Had te hard geroepen dat erger niet kon en kreeg een huilbaby. Vanwegen pijn in zijn nekje huilde hij 24/7 en elke nacht moest ik er minimaal elk half uur uit. Partner werkte gewoon fultime en eigenlijk kwam alles op mijn neer. Dit samen met een actieve dreumes vond ik het erg zwaar. Veel zien op tegen weer werken, nou ik niet. Was kei kapot maar die paar uurtjes waren tot rust komen. De oppas kon niet meer tegen het gehuil en heb gelukkig een andere lieve oppas gevonden zodat ik kon blijven werken. Toen hij 2,5 was werd het eindelijk rustig. Totaal 4 jaar aan een stuk vol weten te houden. Mijn gezondheid heeft een flinke klap gehad en en ik denk mede hier door. Elke dag niet slapen, overdag niet bij kunnen slapen vanwegen peuter, werken, voor oudste Logepedie 2x per week, jongste Fysio 2x per week en veel stress had zijn tol geëist. Kreeg het ook nog is aan mijn schildklier die werd hyperactief waardoor ik veel af was gevallen en me continu opgejaagd voelde en na 1 jaar medicijnen was dit weer goed. Sliep zoontje eindelijk redelijk bleek ik een dubbele hernia te hebben. Pfff veel pijn en medicijnen verder en wordt in juli voor de 2e keer geopereerd. Verder kreeg ik daarnaast ook nog een spastische darm wat ook echt pijn kan doen. Dan heb ik nog niet gesproken wat het geestelijk me me gedaan had. Kon je niet meer concentreren, vergat alles ( nu nog) was om niks van lief naar b*tch en kreeg echt een hekel aan mijn zoontje. Kan het me nu niet voorstellen maar zover was ik heen. zat op het randje van een depresie. Nu heb ik het redelijk op orde. Probeer tussen de pijn door optimaal te genieten van de kindjes en ben super blij met mijn koppeltje. Ze hebben bijna nooit ruzzie, zijn 2 handen op een buik en spelen graag samen. Na mijn operatie en na de zomer gaan bijde kids naar school. Hierdoor probeer ik nog meer te genieten. Deze tijd krijg ik niet mee terug.
En kan je man ook niet meehelpen? Ik zou ook die papfles van je oudste af gaan wennen. Een nachtvoeding voor een 20 maanden oud kind lijkt me niet nodig? Dat zal idd even lastig zijn om af te leren en kan me voorstellen dat je daar nu de energie niet voor hebt, maar uiteindelijk brengt het je wel meer nachtrust op. Verder heb ik weinig tips, het is ook lastig om streng te zijn terwijl je niet wilt dat de 1 de ander wakker roept/huilt.
Heel vervelend voor jou, die korte nachten! Heb je dit bovenstaande ook een paar dagen achter elkaar geprobeerd? Ik snap dat het vervelend is als de 1 de ander wakker maakt, maar misschien moet je gewoon een paar dagen doorzetten. Ik wil je niet aanvallen en zeg niet dat je het verkeerd aanpakt maar je voedt het zelf zo, als je ze de fles blijven geven. Probeer er een paar dagen doorheen te bijten en dan is het hopelijk voorbij. (en misschien ook wel helemaal niet en is er een andere reden maar is het proberen waard toch?) Heel veel sterkte!
Onze oudste heeft tot 23 maanden echt baggerslechte nachten gemaakt vanwege KMA, eczeem en chronische oorklachten. Toen heb ik vervolgens 2 jaar niet geslapen vanwege zwangerschappen en miskramen en vervolgens werd de jongste geboren en bleek die een hartritmestoornis, KMA en verborgen reflux te hebben. Een heel aantal ziekenhuisopnames gehad en inmiddels kun je me dus aardig opvegen. Oudste heeft ook lang nachtvoedingen gehad, was de enige manier waarop ze nog enigszins weer ging slapen 's nachts. Toen ze eenmaal buisjes had, werd ze heel snel heel veel rustiger en is door gaan slapen toen
Dat vroeg ik me ook al af of er geen partner is zodat jullie het af kunnen wisselen? Wat de andere al aangaven de papfles niet meer geven. Even door de zure appel heen bijten... Succes!!
heel herkenbaar. Onze jongste heeft dat ook gehad. Die dronk door zware reflux veel te weinig in de nacht en bleef daardoor met dik 10 mnd een nachtfles krijgen. Door de reflux kwam ze moeilijk in slaap en zo bleven we in een cirkel. Nadat ze goed vast voedsel at ging het steeds beter en met anderhald was het nachtflesje eindelijk weg. Toch hebben we daarna nog maanden in de nacht gerommeld met speentjes/knuffeltjes etc. Onze oudste was destijds altijd 6 uur klaarwakker. Ik heb 2 jaar op mijn tenen gelopen. Daarna was het spontaan afgelopen. Vroeg naar bed vond ik de beste remedie
Nou mag ik niet klagen hier duurde het maar 4 weken. Maar hier werd mn zoontje per nacht/avond wel 5x wakker. Dus dan ging ik vroeg naar bed werd hij nog wakker. Mijn man kon niet helpen want die werkt in de avonden. Ik was na een week al gesloopt Maar sinds eergisteren is het over en slaapt hij weer in ene door geen idee wat er anders is maar hij slaapt weer! Daarbij word hij ook vaak om half7/7 uur wakker vind het geen rare tijd hoor voor een kind..