weggelopen

Hoe oud is je dochter?

Voor mijn gevoel moet ik echt een leeftijd weten om je verhaal te kunnen beoordelen. want een kind tot een jaar of 4 kun je naar mijn idee niet 'straffen' op weglopen, die is te klein om buiten te zijn zonder toezicht.
na 4 jaar zou ik het goed uitleggen en afspreken dat ze alleen op die en die plek mag zijn buiten, en daar nooit vanaf mag gaan zonder ouders/oma/oppas enz.

 

Hoe oud is ze? Volgens mij is het echt een kwestie van goed uitleggen. Wij hebben een speeltuin met een hek er omheen, dus dan is het gemakkelijk af te spreken dat ze niet buiten het hek mag zonder iets te zeggen, maar dat is natuurlijk meestal niet zo.

Ik zou het blijven herhalen, voordat je er heen gaat, tijdens het spelen herhalen af en toe, en naderhand ook even benoemen ('Goed dat je in de speeltuin bent gebleven, nu gaan we samen weer naar huis.').

Julia is ook snel weg, zomaar buiten de schutting of opeens een winkel binnen lopen. Gelukkig is ze nog wat kleiner en zit ik (en mensen die haar alleen zien) er wat meer bovenop, ik let erg op haar.

 

Oh, ik lees nu pas dat ze daar alleen was... Hmm, ik zou dat idd niet doen tot een leeftijd dat ze dit soort dingen snapt. Waarom was er niemand thuis dan? Waar was jij of de oppas dan op dat moment?

 

Natuurlijk begrijp ik dat je angstig bent en vreselijk geschrokken van wat er is gebeurd, maar ik denk ook dat je een beetje overdrijft als je zegt dat je het vertrouwen in je dochtertje kwijt bent. Ik vind namelijk dat ze heel wijs heeft gehandeld. Ze begreep een opdracht verkeerd, is toen naar huis gelopen (ze weet de weg, knap!), daar heeft ze niemand aangetroffen en ze heeft toen zelf bedacht om naar oma te gaan. Het is niet dat ze bedacht heeft om er lekker tussenuit te knijpen, ze was op zoek naar water.
Ik denk dus dat je haar beter uit kunt leggen dat 'thuis' niet alleen bij jou is, maar ook bij de oppas, als ze daar is. Of vertel haar dat ze eerst aan de oppas of een andere volwassene, die op dat moment verantwoordelijk voor haar is, moet gaan vragen of ze iets mag gaan halen.

 

Wat verschrikkelijk dat ze niet is gebleven in de speeltuin,maar ze is pas 3!Het is jouw verantwoordelijkheid/of van de opasser,dat ze blijft waar ze is.Ik zou eerder het vertrouwen in je oppas kwijt zijn.Hoe kan je nu het vertrouwen kwijt raken in een kind van 3...

 

Ik vind het ook erg jong om zomaar alleen te gaan spelen in een speeltuin... Net als MamaSuusenTessa vind ik het de verantwoordelijkheid van de oppas en had zij beter moeten opletten. Ik begrijp echt niet dat je dat goed vindt en dat ze al een jaar alleen daar speelt. Mijn dochter is 2,5 en die loopt nog weg als ik erbij ben. Ze ziet gewoon iets leuks en gaat daar dan achter aan. Heel logisch vind ik voor die leeftijd...

 

Mijn jochie van 3j10m speelt echt niet alleen in de speeltuin hier. Hij zou het wel redden, maar ik doe het toch niet.
Het hangt erg van de situatie af, en de speelplek (hier zit rondom een weg, dus altijd oversteken).

In jou geval, gezien de leeftijd, denk ik eigenlijk dat het meer geluk is geweest dat ze niet eerder op stap is gegaan. De eerste reactie van een kind bij iets is toch naar huis te gaan.

 

Sorry hoor, maar je kind is 3 en speelt al een jaar lang alleen in de speeltuin? Dat vind ik écht niet normaal sorry!

 

Dat dus, ik begrijp het echt niet
Niet op je dochter afschuiven, ze is nog veeel te jong om de consequenties van het weglopen te overzien! En dan geef je haar nog straf ook?

 

ik vind de reacties hier wel wat fel.
ik bedoel kunnen jullie hier met zijn allen door het beeldscherm heem kijken. en bij hun de situatie beoordelen.
ik denk dat de moeder altijd zelf het kindje nog het beste kent.
en toen ik 2 was ging ik ook alleen naar de speeltuin en dat was 3 straten verder op. maar mijn moeder kon daar gewoon op vertrouwen ik ging naar de speeltuin en keek goed uit ik moest ook nog een weg over en als ik geen zin meer had of moest plassen dan kwam ik gewoon weer terug.
ja meiden sommigen zijn gewoon zo vroeg vertrouwd alleen en de anderen hebben hun moeder wat langer nodig.
maar jullie zijn niet degenen die haar hier op kunnen beoordelen echt vreselijk vind ik dat!
die speeltuin is notabene bij hun achter huis!!!!!!!!!!!!!!!!!!

en als ik naar mijn zoon zie die is 1 jaar en 8 maand nou die kan met 2.5 ook echt wel alleen naar de speeltuin.

 

Ik geloof dat TS om een mening vraagt,en die geef ik.Dat jij het beoordelen noemt,zegt misschien meer over jou.
Ik vind het gewoon vreemd dat ze het vertrouwen in een kind van 3 is verloren.De verantwoordelijkheid kan je nooit(!) bij een kind van 3 leggen,maar bij haar en haar oppas.

 

Wij hebben ook zo'n hofje hier schuin voor, maar dan nog ben ik voor heel goed blijven uitleggen. Voor je dochter is het ook heel wat dat ze weg is gelopen en zomaar ergens anders heen ging. Ik denk dat dat al wel behoorlijk indruk heeft gemaakt. Ik zou het haar gewoon goed op het hart drukken.

Julia zal met die leeftijd ook wel naar de speeltuin gaan alleen, maar daar heb ik vanaf de keuken direct zicht op, dus dat vind ik wel echt anders. Ik weet niet hoe dat bij jullie oppas is, maar ik snap wel dat de situatie kan ontstaan.

Hopelijk kun je haar zelf ook goed uitleggen hoe of wat, en begrijpt ze snel dat ze echt bij de oppas moet blijven. Dat is ook lastig, om zo buiten te begrijpen dat je echt bij de oppas in de buurt moet blijven en niet naar huis kunt gaan!

 

ik wist dat ze tegenwoordig snel zelfstandig moesten worden, maar dit vind ik wel wat overdreven. ik vind ook dat de schuld eerder bij de opasser en de ouders ligt, dan bij het kindje. die vind ik uitermate slim eigenlijk, dat ze thuis niemand aantrof en toen naar oma ging om water te halen, omdat haar dat de beste oplossing leek.ze raakte niet eens afgeleid van haar oorspronkelijke opdracht toen het anders liep dan ze dacht.

ik denk dat je je dochter best kunt vertrouwen heel goed zelfs als ik dit zie met dit voorbeeld. maar dat jullie meer leeftijdsgericht moeten gaan denken, als je dingen van haar verwacht.

 

het verschilt denk ik per kind of ze zelfstandig met kinderen spelen of niet.. je weet zelf het beste wat je kind kan of niet..

ben altijd alleen heel bezorgt dat er een vreemde vent rondloopt en je kind meeneemt..hopelijk word er daar wel goed op gelet want in een oogwenk zijn ze weg.. (dit bedoel ik niet als aanval maar puur uit bezorgheid!!)

 

Was het wel echt weglopen ??
In mijn ogen is ze gewoon water gaan halen en heeft zich lichtelijk vergist in de term "thuis"
Dat betekend dus
- ze kent de weg van de speeltuin naar huis (en dan nog naar oma toe)
- en ze weet dat thuis bij mama is en niet bij de oppas

Gewoon goed uitleggen dus dat als ze bij de oppas is dat mama en papa niet thuis zijn en ze dus naar de oppas moet lopen.
Ze heeft zich vergist, ze is 3 dat kan gebeuren en voor je eigen gemoedsrust misschien even overleggen met de oppas dat ze er de komende tijd weer even bij moet blijven.

 

@TS: denk dat jipper goede punten aanhaalt
En begrijp ik het goed dat ze nu nog geen straf heeft gekregen, maar dat ze nu -nu ze weet dat dit dus niet mag- wel weet welke consequenties erop staan als ze het nu nog een keer doet? Dat lijkt mij prima namelijk. En ik moet zeggen, als ik je verhaal lees en de dingen die je dochtertje blijkbaar al kan, dat ik niet zou denken dat ze nog eens vanaf de oppas alleen naar huis gaat wandelen....

Wat betreft vertrouwen zul je meer bedoelen dat je weer even moet gaan ervaren dat dit soort dingen niet nog een keer zullen gebeuren, en dat zal met een week of wat echt wel weer OK zijn hoor