Hallo, Een tijd geleden heb ik hier een topic geopend over borstvoeding en medicatie. Ik kon toen gelukkig verder met voeden en begon met AD. Nu heb ik de laatste tijd jammer genoeg heel veel persoonlijke problemen, die nog een tijd zullen aanslepen en waardoor ik niet meer kan slapen. We zijn dus op het punt aangekomen dat AD alleen niet meer genoeg is en ik weer zwaardere medicatie moet nemen. Rustig afbouwen zit er niet in. Ik zal in 1 keer moeten stoppen en dit vind ik heel moeilijk. Ik maak me er ook erge zorgen over. Hoe zal dit zijn voor mn meisje? Ze is nu bijna 9 maanden en drinkt ongeveer nog 5 keer per 24 uur. Ze drinkt in de opvang wel afgekolfde melk uit een beker en bij papa uit de fles. Ze heeft nog nooit KV gehad, dus ik zou in het begin mn voorraad uit de vriezer willen mengen met KV, maar hoe doe je dit? Zal mijn kindje hier schade van oplopen? Voor mezelf zal ik afbouwen met de kolf en die melk weggooien. Zijn er hier mama's met ervaring, of kan iemand me geruststellen dat ik mijn kindje niet beschadig hiermee?
Je kindje heeft al 9 maanden lang de waardevolle borstvoeding gekregen, dat vind ik in de omstandigheden die je beschrijft echt bewonderenswaardig! Een kindje word niet beschadigd door de kv... toen ik zelf moest bijvoeden en overstappen vond ik dat eerst heel moeilijk, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat er duizenden kinderen zijn die nooit een druppel borstvoeding krijgen en net zo gezond zijn en goed groeien. Fijn dat je nog een vriezervoorraadje hebt zo kun je haar qua smaak misschien wat rustigeraan laten wennen. Hoe je dat doet heb ik helaas geen ervaring mee... Mijn dochter heeft de overstap naar kv nooit een probleem gevonden, althans voor zover ze dat natuurlijk duidelijk kan maken bij 7 maanden
Over het lichamelijk stuk maak ik me niet zo heel veel zorgen. Haar lijfje zal vast wel ff moeten wennen, maar mn oudste dronk vanaf 6 maanden ook alleen maar fv en dat liep wel goed. De emotionele impact baart me wel zorgen. Ze is behoorlijk borstverslaafd en we genieten zo van de voedingsmomenten. Ze wordt helemaal enthousiast als ze weet dat ze mag drinken. Dat ik haar dit nu afpak, breekt mijn moederhart. Maar weet realistisch gezien dat ik moet stoppen. Mijn lijf kan de vermoeidheid niet meer aan en alle stress. Zoals je zegt mag ik best trots zijn op mn prestatie en toch voelt het als falen. Wou je dochter niet liever aan de borst toen je haar de fles gaf?
Het gaat ook niet zozeer om de voeding, of gezond zijn. Maar om alles wat borstvoeding nog meer voor staat. De geborgenheid, dicht bij mama zijn. Voor een kindje dat dit gewend is, is dat niet altijd even makkelijk.
Heftig hoor! Maar voor jezelf zorgen is ook héél belangrijk! Des te beter jij je voelt, des te beter voor je kindje.. Heb je zelf in gedachten hoe je het wil aanpakken? En moet je echt in 1 x stoppen, of is het eventueel een mogelijkheid om bijvoorbeeld in 2 weken de voedingen bij je dochter af te bouwen? Géén schuldgevoel hoor! Die 9 maanden is echt niet niks
Het is inderdaad alles wat borstvoeding is naast gewoon voeding wat het zo moeilijk maakt. Eigenlijk zou ik vanavond weer mn slaapmedicatie moeten slikken en vanaf morgen normale medicijnen opbouwen. Met 1 pilletje slaapmedicatie mag ik minstens 48 uur niet voeden. Vanmiddag hebben we haar een flesje gegeven met een combi van bv en kv en dit ging gelukkig binnen, maar om 17 uur haar toch moeten aanleggen omdat ze maar bleef jammeren en trekken aan mijn t-shirt. Vanavond zou ik haar laatste voeding nog geven en dan verder met alleen flesjes. Rationeel gezien weet ik dat ik moet slapen, maar mijn gevoel schreeuwt dat ik nog niet wil stoppen.
Gisteren de laatste voeding gegeven om 23 uur en sindsdien niet meer aangelegd. Vannacht heeft mijn man een flesje gegeven en die dronk ze gelukkig op. Voor mij voelt het wel heel raar en voel me een klein beetje overbodig. Ze heeft mij niet meer nodig voor haar melkje, papa kan het nu ook geven..
Jeetje wat heftig en emotioneel zeg. Zo naar dat je niet zelf of je meisje zelf kan bepalen wanneer het genoeg is . Hoe gaat het nu?
Het is inderdaad heel rot. Maar, heb wel al 5 maanden langer kunnen voeden dan gedacht. Het gaat eigenlijk wel. Ik heb daarnet zelf een flesje gegeven en ze heeft 150 ml gedronken, lekker dicht tegen me, net zoals toen ze de borst kreeg. Ze speelde ook met mn haar en gezicht, iets wat ze aan de borst ook altijd doet. Ik had het erger verwacht. Ikzelf vind het wel moeilijk, maar probeer de positieve dingen te zien. In september start ik met een opleiding en was het de bedoeling om dan toch ongeveer te stoppen. Nu is het alleen 2,5 maand eerder en sneller dan ik wou. Aan de andere kant heb ik haar wel mooi 9 maanden aan de borst gehad en dat had ik ook nooit verwacht.
Ik snap wel wat je bedoeld, ik zou me daar ook zorgen over maken als ik zou moeten stoppen. Maar je kan die liefde en geborgenheid ook op een andere manier geven! Ik denk dat je moet proberen het lichamelijke contact anders te gaan geven. Dus als je een flesje geeft lekker op je blote arm, en haar hoofdje tegen je borst of hals, zo is het toch een fijn knuffelmomentje ook met de fles, en misschien kan je beginnen met babymassage of iets in die richting.
Lieve RAppel, Ik kan me goed voorstellen dat het heel verdrietig is als je eerder moet stoppen met borstvoeding dan je zelf zou willen. Zelf wilde ik ook heel graag bv geven, maar ik had (achteraf gezien) niet genoeg wilskracht en energie om dit te laten slagen. Vooral het stukje dat voeding veel meer is dan alleen voeden vond ik erg pijnlijk. Maar inmiddels ben ik er wel achter dat het ook met de fles heel goed mogelijk is om die knuffelmomentjes erin te houden. Ja, het is anders. Ja, het kost meer bewuste inspanning om die knuffelmomentjes te hebben, want de fles kun je ook heel "afwezig" geven. Maar als je er bewust voor kiest om de fles liefdevol te geven en lekker te knuffelen, dan weet ik zeker dat je kindje op dit gebied niks tekort hoeft te komen. Sterkte, meid!
Voorlopig valt het nog goed mee. Vanmiddag inderdaad de fles heel knuffelend gegeven en dit was een fijn moment. Ik voel me wel heel schuldig als ze richting borst hapt tijdens het spelen en verzorgen. Gelukkig is mijn man nu nog thuis die overpakt en helpt waar nodig. maandag alles weer alleen doen, wordt denk ik een stuk moeilijker. Ondertussen is het bijna 24 uur geleden dat ik nog een voeding gegeven heb.
bedankt voor je antwoord. Ik heb al een paar berichtjes van je gelezen over hoe moeilijk je het vond dat je geen borstvoeding kon/hebt gegeven en denk dat jij wel goed begrijpt hoe het nu voelt voor mij. Ik herken namelijk veel van wat je geschreven hebt. Ik probeer zoveel mogelijk te knuffelen en te genieten van m'n meisje en in m'n achterhoofd te houden dat ik er alles aan gedaan heb om het te doen slagen.
Niet genoeg wilskracht? Ach nee joh...jouw grens was gewoon bereikt, en je begeleiding onprofessioneel. En inderdaad, je zoontje is verder niets tekort gekomen!
Hé, gelukkig gaat het zo goed en accepteert ze drinken op deze manier. Het kan een leeftijd zijn die best lastig is, qua veranderingen... Lekker knuffelen samen! En hopelijk gaat het met jou snel beter!
Ja, maar als ik lees wat sommige andere vrouwen hebben meegemaakt en dan tóch zijn doorgegaan met borstvoeding geven, dan denk ik bij mezelf: dan heeft er toch ook een stukje eigen doorzettingsvermogen niet goed gezeten. Naast al die andere dingen....
Ik kan het niet laten om even te reageren, Bolkje ik heb mijn eerste 3 maanden bv gegeven, via de fles. Het ging echt voor geen meter aan de borst. Verder een wat onrustige baby, maar na een week of 10, erg tevreden en rustig. Heerlijk. Mijn tweede is nu 9 maanden en ik geef nog steeds bv. Geen grote problemen gehad, drinken gaat perfect. Maar ze is een huilbaby geweest en eerlijk, ik heb de bv soms vervloekt. Maar eigenlijk doordat ze een flesweigeraar was, toch niet gestopt. En omdat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om haar de bv te ontzeggen. Maar genieten? Ja sinds kort. Dus meid, echt, elke baby en situatie is anders! Ik voelde me zo schuldig bij mijn oudste..nu kijk ik daar anders tegenaan. Sorry voor het vervuilen van je topic TS, hoop dat het goed blijft gaan!
Denk dat het voor iedere moeder in haar eigen situatie anders is. Wij hadden nooit gedacht dat we ooit een 2e kindje zouden krijgen, Dit op zich was al een wonder. Het verandert niets aan het verdriet dat ik nu heb dat ik ben moeten stoppen, maar ik weet realistisch gezien ook wel dat ik heel blij mag zijn dat ik al zolang kon voeden.
Ik heb haar weer aan de borst.. Vorige week zondag bleef ze maar huilen en proberen aanhappen. Ik kon haar niet verzorgen want ze trok zich recht om bij mn borst te komen. Was heel erg zielig.. Die avond heb ik haar dan uiteindelijk aangelegd. Ik had alleen vrijdagavond een pilletje geslikt en was van plan om die maandag alles weer op te starten, maar dat is dus anders gelopen. Eerst probeerden we haar maar 3 van haar 5 voedingen live te geven, zodat ik toch kon afbouwen. Alleen toen werd ze ziek en weigerde alles van voedsel en drinken, alleen de borst was goed, dus heb haar nu weer volledig aan de borst. Het blijft wel de bedoeling om af te bouwen, maar ga hiermee wachten tot ze beter is. Lief dat je nog aan ons dacht.