Soms bang

Ik heb toevallig ook ellende op m'n werk wat stress met zich mee brengt en was toen ook bang voor mijn kindje. Mijn verloskundige heeft toen aangegeven dat een baby'tje in je buik daar niet zo snel iets van mee krijgt/ aan over houdt. Het is allemaal goed geregeld door de natuur. Pas als je erg lang stress hebt kan het een groeiachterstand veroorzaken maar dan moet je wel echt maanden lang heel veel stress hebben.

Ik zou me dus geen zorgen meer maken! lekker genieten!

Gaat het verder wel goed met je? Kan je een beetje leven met de wetenschap straks geen baan meer te hebben? (ben benieuwd omdat dat bij mij ook het geval is straks)

 

Nou dat ligt iets anders. Ik weet namelijk nog niet precies wat de toekomst gaat brengen maar dat ik niet meer terug kan in mijn huidige baan is een feit. Kort gezegd speelt er dit:

Ik werk daar al bijna 9 jaar, heb voor ik zwanger was gevraagd of de mogelijkheid er was om voor 3 dagen in de week terug te keren ipv fulltime. Was geen probleem. En een kleine 4 weken geleden vertellen ze me doodleuk dat het niet kan en ze ontkennen ook nog eens dat ze het ooit beloof hebben. Toen kwam er ruzie, veel stress voor mij dus heb ik mij ziekgemeld op advies van mijn dokter en daarna is de ellende verder gegaan met brieven over en weer naar mijn werkgever (ik via mijn rechtsbijstand verz). Het punt is nu zo dat ze bij hun standpunt blijven en ik of zelf ontslag moet nemen of fulltime terug keren. Fulltime terug keren is voor mij geen optie (sowieso al niet maar al helemaal niet met deze scheve verhoudingen) dus zal ik na mijn zwangerschap snel een baan gaan zoeken (en dat terwijl je denkt na zo veel jaar je uitgesloofd te hebben voor hun rustig van je kind kan genieten als het geboren is) enige verschil is dat ik nog wel een contract heb met hun, ik heb een vast contract, dus ik zal na mn verlof de ziektewed in gaan en in de tussentijd blijven zoeken naar een baan. T is alleen nog onzeker hoe lang ik dat allemaal kan rekken natuurlijk want ik ga er ook niet vanuit dat ik snel een baan vind in deze tijd!

Wij hebben verder ook alles wel voor elkaar maar dat leuke huis wat we hebben moet wel betaald worden en ik moet wel werken voor minimaal 2 of liever 3 dagen....

 

Hoi Justy, Ik zou dit toch eens goed laten uitzoeken, want in princiepe is een modelinge afspraak gewoon bindend! Zaten bij dit gesprek meerdere mensen (toen ze akkoord gaven dat je parttime kon gaan werken) of was het 1 iemand?. Kijk, wat zij doen is jou intimideren, maar wanneer dit daadwerkelijk zou voorkomen voor de rechter betekend dit dat, wanneer zij blijven volhouden dit niet te hebben gezegt, zij meineed plegen en daar staat een straf voor. En ik denk dat héél veel mensen hier uiteindelijk niet voor zouden kiezen (het is voor diegene ook maar werk... zou hij/zij daar meineed voor willen plegen, en dus straf riskeren?). Belangrijk in deze zaak is dat jij hier voet bij stuk houdt, en ik zou niet zo snel zelf ontslag nemen... Zeker niet in deze moeilijke tijden.
Veel succes

 

Ik was twee dagen overtijd toen ik te horen kreeg dat ik geen nieuw contract zou krijgen na 1 september (ik heb een jaarcontract)... Dan zorgde wel een paar weken voor flink wat stres, heb ook heel veel gesolliciteerd en een paar gesprekken gehad, maar alles ketst af op mijn zwangerschap. Weet wel dat dat wettelijk niet mag, maarja, je kan een bedrijf ook niet dwingen op je aan te nemen, en bovendien, dan verzinnen ze wel wat anders waarom je niet geschikt zou zijn. Ik ben blij dat ze er eerlijk in zijn, dat houd de verstandhouding goed voor een eventuele kans op een parttime baan bij zulke bedrijven straks denk ik maar.

Ben er nu helemaal niet meer mee bezig, ik moet in november bevallen, en zie dan na mijn verlof in februari wel weer dat ik z.s.m. aan de bak kom. Nu wordt het toch niet wat... En vanuit het uwv krijg ik tot mijn verlof 4 weken WW, dan ga ik de WAZO in voor 16 weken, en dan moet ik even weer opnieuw WW aanvragen als ik dan nog geen werk heb gevonden. Heb recht op 10 maanden WW in totaal. Het is wel weer een heel gedoe met het uwv om alles te regelen, veel rompslomp maar het is even niet anders. Wil alles financieel wel goed geregeld hebben, en daar zal ik dus zelf achteraan moeten... Het is zo veel fijner om gewoon te werken!!

Daarnaast heb ik mn momenten ook wel hoor, dat ik het even niet meer overzie, ook omdat ik mijn werk zo leuk vond! Nu zit ik gewoon mn tijd uit te zitten hier tot september, heb iemand met een vast contract in moeten werken op mijn functie, die persoon pakt veel dingen anders aan, met als gevolg dat ik me hier dagelijks over dingen heen moet zetten en los moet laten... Ben elke dag gesloopt als ik thuiskom Dat maakt me eigelijk het meest verdrietig van de hele situatie...

 

Het is administratief werk wat ik doe maar of er makkelijk weer een baan in te vinden is is maar afwachten eigenlijk.... We zullen het moeten zien!

 

Nee zelf ontslag nemen is voor mij ook geen optie dus dat doe ik ook niet (tensij ik een leuke andere baan kan vinden natuurlijk) maar daar terug gaan voor 40 uur ga ik ook niet doen. Dus dan maar ziekmelden en kijken wat er van komt.

Ik heb door mijn rechtsbijstand verzekering alles uit laten zoeken en ik kan een zaak beginnen maar zij geeft aan dat ik maar 50/50 kans heb. Ik vind dat niet zo veel. Er is helaas niemand aanwezig geweest bij dat gesprek toen der tijd en daar ligt nou juist het probleem! Het is een welles niettes spelletje! Mijn huisarts denkt (gewoon een gevoel) dat een rechter mijn verhaal wel zo geloven. maar wat doe ik als dit niet zo is? En wat denk je van de gerechtelijke kosten? Ik ga mezelf niet financieel ruineren voor die eikels! Daar ligt dus mijn probleem...