Jeetje wat verscrikkelijk spannend moet dit zijn voor jullie, lees het nu pas maar ga duimen draaien dat jullie kleine jongen nog blijft zitten en voor zo lang mogelijk nog. Veel sterkte meis!
Ook mijn duimen draaien mee dat jullie knulletje nog zeker een aantal weken veilig in je buik blijft zitten! Dikke knuf en heel veel sterkte!
Hai Dunchan, Zó weer een dag erbij op de teller....... Hoe is het nu met jullie? Ben je thuis of in het ziekenhuis? En kun je een beetje afleiding vinden? Of mag je echt heel weinig nu? Ik ben heel benieuwd hoe het er nu voor staat en hoop natuurlijk dat alles goed gaat !!!!!!!
Hooi ik ben gewoon thuis mag tot de 13e zoiezo niks doen!! Dan krijgen we nieuwe onderzoeken echo's enzo en dan hoop ik dat ik weer wat kleine dingen mag doen!! De kleine man zit gelukkig nog binnen dus dat is erg fijn!! En hij is erg druk dus geeft wel een rustig gevoel dat hij er niet veel last van blijkt te hebben. Mijn hb is langzaam weer aan het stijgen maar ik krijg ook 3 keer per weer een ijzerinfuus in zh. Ik krijg gelukkig wel veel bezoek enzo en lees veel!! En ik heb zoiezo een gezellig hulp in huis elke dag dus das ook wel fijn!!
Fijn dat het tot nu toe "goed" gaat! Spreek em maar streng toe dat ie nog minimaal 10 weken (en liefst langer) moet blijven zitten en dat ie naar mama hoort te luisteren
Wow wat een spannende tijd voor jullie. Wat knap dat je in deze stress nog zo positief kan blijven ( dat is tenminste wat ik een beetje lijk op te merken uit je berichten ) heel veel sterkte en goed om te lezen dat jullie zoontje nog steeds op z'n plekje zit!
Ahhhh nou ben blij te horen dat het naar omstandigheden goed met jullie gaat en dat het kleine kereltje ook goed zijn best doet !!! Iedere dag denk ik maar weer................ahhhhpfffieeuwww weer een dag erbij !! Goed dat jij ook de rust pakt !!! Dat moet je ook kunnen natuurlijk!! Goh nou ben benieuwd wat ze de 13e zeggen hoor. Wat een geduld kwestie ook of niet dan..... Ik wens jullie een rustige en fijne dag vandaag en tot schrijfs. Een warme groet, Melanie
Goed om te horen dat het beter gaat en dat je hb stijgt Ze houden je in ieder geval goed in de gaten!! En wat fijn dat je een goede hulp heb in huis. Doe rustig aan meid, en ik lees met je mee!
Ik lees ook al even mee. Maar wat fijn dat jullie ventje nog veilig in je buik zit. Ik duim en hoop dat hij daar nog een behoorlijk tijd mag verblijven.
Dank jullie wel meiden. Positief blijven is met de dag soms moeilijk maar wil wel proberen om de negatieve kant zoveel mogelijk op zij te laten. Vooral artsen kunnen nogal negatief zijn. Maar de dag daarna heb je een andere arts en die ia dan weer positief.... Wij house goede hoop en vele steun en lieve verhalen van iedereen helpt wel mee on positief te blijven.... Maar ti's wel zwaar en moeilijk maar geef niet zomaar op!! En voor nu zit ons binkie alweer bijna 23 weken in me buik dus laat hij dat lekker vol houden!!
Hoi dunchan. Ik weet wel ongeveer wat je doormaakt, want bij mijn dochter had ik ook een placenta praevia. Ik heb daardoor vooral bloedingen gehad tussen 17-20 wk, toen een tijd niet en toen weer vanaf 31 wk. Toen ik met 17 wk de eerste bloedingen door de voorliggende placenta kreeg, deed ik daar niet zo veel mee. Ik had namelijk van wk 8-11 ook bijna dagelijks gebloed, want toen had ik een hematoom (mijn zwangerschap was een beetje een aaneenschakeling van complicaties ). Ik dacht dat bloedingen er bij mij nu eenmaal bij hoorden. Na twee weken toch de vk maar gebeld. Toen kon ik binnen no time terecht in het zh voor een 20wk echo (had daar nog geen afspraak voor staan) en toen bleek dus dat de placenta volledig over de bmm lag. Die is de rest van de zwangerschap ook niet meer verschoven. Ik heb toen een paar weken de weken afgeteld, tot ik 24 weken was en mijn dochter officieel als levensvatbaar zou worden gezien, zodat ze in ieder geval een inschatting zouden maken of het de moeite waard was haar te behandelen bij een vroeggeboorte. Toen ik 24 weken was, was ik super blij. Daarna telde ik ook de weken af. Ik wist van elke week wat de overlevingskans was als de baby met zoveel weken geboren werd. Eerst hoopte ik dat ik de 27 weken zou halen, want met die termijn is de overlevingskans al weer een stuk hoger dan daarvoor. Toen ik dat haalde, hoopte ik 28 weken te halen. Toen ik dat haalde, hoopte ik de 32 weken te halen. (Ik had toen al twee maanden niet meer gebloed, dus werd wat zelfverzekerder! ) Uiteindelijk is ze met 38 weken gehaald! Ik ben echt superblij dat ik haar heb kunnen voldragen. Dat komt niet zo vaak voor bij een placenta praevia, maar het kan dus wel! Ik heb de laatste maanden wel rust moeten houden en dat is inderdaad doodsaai. Tip: zoek een hobby, waarbij je stil zit. Ik heb in die tijd een quilt genaaid voor mijn dochter. Hou er ook rekening mee dat rust houden funest is voor je conditie en dat het herstel van de ks (die je gaat krijgen als de placenta voor de bmm blijft liggen) daardoor een stuk moeizamer gaat verlopen. Zorg echt dat je voor de eerste twee maanden na de ks hulptroepen inschakelt, want die ga je echt nodig hebben. Voor ons was dit trouwens ook een reden om de baby uitzet vroeg klaar te hebben. Met 27 weken was de babykamer klaar en hingen de kleertjes gewassen en gestreken in de kast! Oke, dat kwam ook wel een beetje door mijn nesteldrang, maar we wilden gewoon dat we ons niet plotseling met al dat soort dingen bezig hoefden te houden, als we plotseling met een vroeggeboorte te maken kregen. Dan heb je het al druk genoeg met naar het zh heen en weer gaan enzo... Ik vind het trouwens wel apart dat ze je niet opnemen met die bloedingen. Mij werd toen met de 20wk echo op het hart gedrukt dat ik altijd moest bellen bij een bloeding en dat ze me dan zouden laten komen om me te controleren, en dat ik dan waarschijnlijk ook ter observatie opgenomen zou worden. En ik ben inderdaad ook opgenomen, zelfs een keer toen ik maar een vrij kleine bloeding had gehad. Maar goed, misschien is het beleid in jouw zh gewoon anders. Wat ik mezelf trouwens altijd voorhield, is dat het voor mij wel vervelend was, maar dat mijn dochter er in principe geen last van had. Zo lang de placenta bleef zitten en zij in mijn buik zat, kwam ze niks te kort en kon haar ontwikkeling gewoon zo verlopen als bij een normale zwangerschap. Dat vond ik altijd wel een bemoedigende gedachte. O en nog een tip: zorg er voor dat je niet meer dan 30 minuten uit de buurt van een zh bent en dat je de adresgegevens en het telefoonnummer van de verloskamers hebt. Het telefoonnummer van de verloskamers in mijn eigen zh stond zelfs in mijn telefoon en ook in die van mijn man! Dit moest ik ook van de gyn en dat was soms een gedoe, als je wat verder van huis gaat, maar het geeft ook wel een goed gevoel dat je altijd weet waar je in geval van nood naartoe kunt en dat je dan geen tijd verliest omdat je dat eerst allemaal moet uitzoeken. Afgezien van het feit dat je er snel bij wilt zijn voor de baby, is dat ook belangrijk voor je eigen veiligheid. De placenta is nu eenmaal een goed doorbloed orgaan, dus als er echt een flinke bloeding is, kun je snel veel bloed verliezen en dat kan echt levensbedreigend worden. Ik zeg dit niet om je bang te maken (je hebt dit vast ook al van je artsen gehoord), maar als toelichting op de tip. Als je vragen hebt, of je gewoon wilt kletsen hierover, mag je me pb-en. Ik wil hier ook wel af en toe kijken, maar ik kijk niet zo vaak bij de categorie "zwanger", omdat ik zelf niet zwanger ben, dus mezelf kennende kan ik je topic dan niet meer terug vinden...
Mijn ervaring met een loslatende placenta wil je nu echt niet horen. Ik wil je heel veel sterkte en succes wensen en ik wilje aanraden te gaan liggen en alleen te lopen enop te staan als dat ECHT nodig is.
Bedankt voor de reacties!! De reden is dat de bloedingen snachts komen en vanzelf stoppen allee. Meerdere malen terug komt!! En ze doen in het ziekenhuis niks tegen de bloedingen!! Als de bloeding niet stopt moest ik wel blijven!! Ik heb nu een dag geen bloeding gehad alleen maar wat oud bloed hopelijk blijft het zo... Woensdag weer een gesprek met de gyn dus afwachten wat hun zeggen enzo!!
Pfff wat een spanning maar elke dag verder is weer een dag en maakt de kans dat het goed gaat,omdat het kindje ouder wordt, weer een beetje groter toch? Sterkte! Ik blijf meelezen ik ben erg benieuwd naar hoe het je verder vergaat.