Mijn zoontje wordt aankomend weekend 3 jaar en hij eet nog steeds zijn warme maaltijd niet 's avonds. Hij heeft zowaar 2 maanden (toen hij net 1 was) 's avonds goed gegeten, at toen werkelijk alles wat je hem voorschotelde. Ik krijg er niks in en het is nu zelfs zo dat als ik aan het koken ben en het op tafel zet, dat hij al gelijk zegt 'mama ik niet, hoef niet'. Hij krijgt overdag komkommer, dit vind hij heerlijk en zo heeft hij buiten zijn fruit nog wat extra vitamines die hij binnenkrijgt. Op aanraden van de ka geven we hem extra vleeswaren en stroop op brood voor zijn ijzer. Het enige wat hij nu eet is brood (waar hij nu ook 's avonds steeds om vraagt), patat, pannenkoeken en macaroni. Andere dingen moet hij echt niet. En dit is nou niet echt een gevarieerd week menu voor hem. Hij krijgt altijd zijn prak op zijn bord, maar kijkt er niet naar of duwt het weg en vraagt om een boterham. We koken al samen, minder eten op een groter bord zodat het niet zoveel lijkt, op verschillende manieren aangeboden (geprakt, los) , hem belonen als hij een hap neemt enz. maar niks lijkt te helpen. We doen hem niet dwingen, maar zou zo blij zijn als hij eens gewoon een hap nam, al is het maar om te proeven! Iemand nog tips die ik niet geprobeerd heb?
Lastig zeg! Ik vind 3 jaar wel een leeftijd dat je kunt stoppen met volledig negeren (het niet eten), maar erover kunt praten en afspraken maken. Jij hebt moeite gedaan om te koken, en dus is het netjes dat hij het proeft. Zonder proeven kan hij niet weten of het lekker is of niet. Afspreken dat ie van alles 1 hap proeft en dan pas zegt of hij het wel of niet lust. En echt geen alternatieven aanbieden. Ik zou geen brood geven s'avonds. En pannenkoeken en friet zijn hier dingen die ze misschien 1X per maand krijgen, dat vind ik geen avondeten.
Ik ben ook niet van het dwingen maar proeven moet mijn oudste toch echt wel van mij. Anders lusten ze inderdaad straks alleen maar patat en pizza, omdat ze de andere smaken niet leren kennen. Eet hij wel toetjes? Hier is de regel dat ze sowieso van alles 1 hapje proeft voor er een toetje op tafel komt. Als ze het echt niet lekker vindt, is dat genoeg, als ik weet dat ze het wel lust maar zit te azen op een toetje en daarom niet meer wil eten spreken we af dat ze eerst nog zoveel hapjes eet voor er een toetje komt. Iets anders krijgen ze sowieso niet, we eten wat er op tafel staat en geen brood of een ander alternatief. Natuurlijk moet je niet dwingen maar een beetje sturen vind ik persoonlijk niets mis mee. Mijn oudste is nooit een grote eter geweest maar ze lust inmiddels gelukkig wel bijna alles.
Ik zou ook stoppen met hem alternatieven te geven. Hij is 3: dat is oud genoeg om hem dingen uit te kunnen leggen. Dus: altijd proeven, en wil je niet? Dan eet je niet, maar je krijgt ook niets anders.
Probeer anders of hij tussen de middag warm wil eten. Hier werkt dat prima, hij is 's avonds vaak te moe.
Jongste dochter hier ook, is 3.5 en eet echt bitter weinig bij t avondeten. Maakt niet uit hoe je t aanpakt. We letten er niet meer op, ze krijgt gewoon een bordje eten, wat ze eet dat eet ze en verder niks. Ze krijgt geen ander eten oid. Ze krijgt altijd een toetje, eet genoeg fruit en we geven voor de zekerheid multi vitamine.
Sowieso zou ik idd geen alternatieven aanbieden en dit hem ook gewoon uitleggen. Vanaf nu gewoon met ons mee eten, je krijgt niets anders meer. Eten moet eerst even proeven, dan weet je pas of het wel of niet lekker is. En avond eten is belangrijk om goed te kunnen groeien en gezond te blijven. Omdat het al ruim 2 jaar duurt lijkt het meer een 'gewoonte' voor hem te zijn geworden om niet te eten dan dat het bijv. moeheid is (neem tenminste aan dat je niet om 20:30 gaat eten ). Heeft hij wel honger rond etenstijd? De tip om eens warm eten tussen de middag te proberen vind ik eigenlijk wel een goede!
tussen de middag warm eten hebben weer ook geprobeerd, was helaas ook geen succes. als ik werk eten we om 18.30 en op de andere dagen rond 18.00. maar dit is altíjd al geweest vanaf dat hij baby is. Had graag eerder gegeten, maar we zijn niet eerder thuis.
Hier bijna vier en sinds een half jaar gaat het beter maar heeft vanaf zijn anderhalf tot drie en half weinig tot niets gegeten 's avonds. En ja we hebben alles geprobeerd ... Toen het moment kwam dat we het loslieten werd het beter ... bijna iedere dag eet hij een aantal happen van alles ... We laten los en zien wel waar het schip strand. We bieden in ieder geval 2 uur voordat we gaan eten niets meer aan. En eet hij niets dan krijgt hij een toetje en dat is het.
Zoontje van bijna 3,5 eet ook bijna niks 's avonds. Hij moet van ons een aantal happen eten en pas dan krijgt hij een toetje. Zo hebben we dit ook gedaan bij mijn dochter die ook nooit at. Tot ze naar school ging.. Nu eet ze bijna elke avond haar bord leeg en schept zelfs soms nog een keer op. Verder besteden we geen aandacht aan het niet eten. Geen gezeur, discussie of wat dan ook. Hij gaat echt wel een keer eten, als hij maar af en toe een hap van iets proeft en verder niet te vol wordt van iets anders. Oja, hier krijgen ze ook geen drinken vlak voor het eten. Pas na het eten weer, anders zitten ze vol van het drinken.
Mijn zoontje is 4 1/2 en eet nog steeds geen warm eten, behalve frites, kipnuggets, jumbo-schnitzels (gehaktschnitzels), pannenkoeken (evt met spinazie of wortel erdoor, hoera!), soms gebakken aardappels. Op brood eet hij alleen zoet of smeerkaas. Hij heeft ook als baby nauwelijks warm gegeten, verder dan 6 maanden potjes of glad gepureerd zijn we nooit gekomen. Hij eet wel fruit (appels, peren, bananen en uitgeperste sinaasappels). Ik heb niet de gouden tip, maar ga je vertellen wat wij tot nu toe hebben gedaan. Wat voor ons niet werkte werkt voor jou misschien wel. Al vaak genoemd, maar wel belangrijk: loslaten en zorgen voor een positieve sfeer aan tafel. Toen hij twee was hebben wij op advies van een prelogopedist (die kijkt naar mondmotoriek) geen warm eten meer aangeboden 's avonds maar een boterham in plaats daarvan. Dit voorkwam dat hij al begon te gillen als het woord avondeten viel. De sfeer verbeterde hierdoor en hij kon weer met ons aan tafel eten. We hoopten toen dat hij uiteindelijk vanzelf zou vragen naar ons eten. Toen hij drie was hebben we pedagogische hulp gehad vanuit het CB. Maar de verpleegkundige constateerde al meteen dat het probleem niet daar lag, want de sfeer was prima en we pakten het prima aan. Vervolgens hebben we pedagogische hulp gehad vanuit het ziekenhuis. We zijn toen gestopt met het aanbieden van brood en hebben hem uitgelegd dat hij met de pot mee moest eten. Ik probeerde ongeveer om de dag bij het avondeten iets te hebben dat hij lust. Dat kan bijvoorbeeld ook het pita-broodje zijn als wij broodjes shoarma hadden. Hij ging dus ongeveer 3 of 4 dagen zonder eten naar bed. 's Middags krijgt hij om half 4 een koekje, maar daarna dus alleen nog maar avondeten (of niets dus). Na een paar maanden zonder effect en slechte sfeer aan tafel (Ik ga dit niet opeten hoor!) op de dagen dat hij niets wil eten hebben we bedacht dat fruit ook een toetje is. Dit hielp, want het vooruitzicht op bv een appel na het eten zorgde ervoor dat hij in ieder geval vrolijk bij ons aan tafel kwam zitten staren naar zijn bordje met een paar hapjes erop. Winstpunt: hij at 2x per dag fruit. Verder beloningssystemen geprobeerd, maar hier leidde dat tot een hyperventilerend en overgevend kind, en dus weer een slechte sfeer. Bv 1 hapje proeven belonen met een sticker of een pepernoot. Misschien is jouw kind daar wel gevoelig voor. Vervolgens een boek gelezen: Moeilijke eters. Auteurs: Lori Ernsperger en Tania Stegen-Hanson (te koop via uitgeverijpica.nl). Strategie veranderd zodat er iedere avond iets te eten is wat hij lust. Maar er wordt niet speciaal voor hem gekookt, dus vaak hebben wij brood met boter bij het avondeten. Of een fruitsalade van appel en banaan. Voor het hele gezin dus. Hierdoor blijft hij in ieder geval onderdeel van de maaltijd en zit niet 20 minuten te wachten tot hij zijn fruit-toetje mag. Na lezen van dit boek, dat gaat over de onderliggende problemen van zeer kieskeurige eters zijn wij nu bij een ergotherapeut, die hem behandeld omdat hij motorische wat achterloopt en ook vaak overgevoelig reageert op prikkels. (Bv vreemde structuren van eten, geuren). De behandeling richt zich niet op het eten, maar we hopen dat wanneer er hij voor de rest beter in zijn vel zit het eten ook beter gaat. Ik zie wel vooruitgang hier: hij wilde opeens sinaasappels uitpersen, lust tegenwoordig snoepjes (ja, dat is hier een doorbraak) en durft allerlei soorten vla te proeven. Ik weet uit ervaring dat je met dit probleem niet zomaar geholpen wordt door huisarts, cb, of mensen op dit forum. Er wordt snel geroepen dat het een fase is en dat je gewoon moet doorzetten (lees dwingen om te proeven). Dat is niet bij ieder kind de juiste weg. Wat je dus wel eventueel kan doen is zoeken naar de onderliggende oorzaak m.b.v: - pedagoog van bv CB: moet je het toch nog beter loslaten? - een (pre)logopedist: zijn er problemen met de mondmotoriek - ergotherapeut die ervaring heeft met sensorische-intergratieproblemen: is hij overgevoelig voor bepaalde prikkels waardoor hij het eten niet als prettig ervaart Als je een verwijzing hebt van de huisarts is prelogopedie of ergotherapie vergoed door de verzekering. Ik wens je heel veel sterkte...
Hier ook een zoon die tot ca 3,5 jaar nagenoeg geen avondeten at. Ook een hele tijd geen ontbijt of lunch. Fruit is gelukkig altijd goed gegaan en ik geef dagelijks een multivitamine. Avondeten bestond lang uit alleen wat droge pasta of het vlees ( dat lust hij vaak wel). Ook van alles geprobeerd: belonen met iets lekkers na het eten, stickerposter gemaakt met een uitje in het vooruitzicht, groenten verstoppen in een pannenkoek of saus, volledig negeren, juist lichte dwang proberen, uitleg geven, afspraken maken... eigenlijk hielp niks. Terwijl hij als baby alles lekker vond. Ik zou in iede3r geval stopen met een alternatief geven ( de boterham). Hij is nu oud genoeg om de consequenties te snappen: eet je niet, dan krijg je niks 9 en heb je wellicht honger). Moet bekennen dat onze zoon daar ongevoelig voor was. Die ging ook vaak zat zonder eten naar bed. Toetje kreeg hij wel altijd. Dat hoort gewoon bij een gezonde maaltijd ( mits yoghurt oid, geen pudding). Dus helemaal met een compleet lege maag naar bed ging hij zelden. Pas toen we het echt volledig los lieten en het weer gezellig werd toen is hij pas wat gaan eten. een beetje gesteund door de belonings/sticker poster. Hij kreeg een sticker als hij elke dag 1 hap proefde.Na een volle poster gingen we wat leuks doen. Die week hebben we expres dingen gegeten waarvan ik wist dat hij het best lekker zou kunnen vinden. Tomatensoep at hij al dus had ook snoeptomaatjes, toen hij dat lekker bleek te vinden zijn we gaan uitbreiden met komkommer en rauwe paprika. Pasta saus met verstopte groenten maak ik nog steeds maar doe nu geen droge penne meer, maar er doorheen. Hij vist de pasta er tussen uit maar krijgt dan toch wat saus binnen ( met groenten ). Toen de poster vol was wilde hij ook niks meer proeven en nog steeds ( hij is nu 4,5) zegt hij: dat lust ik niet!! Terwijl hij nog steeds niet geproefd heeft. Wat de boer niet kent.... Heel frustrerend. maar sinds hij naar school gaat is het wel beter geworden. Ik dwing hem niet, maar zeg wel vaak dat hij 4 hapjes ergens van moet eten. Hij is 4, dus 4 hapjes. Vaak kan dat er dan nog net af. Brood eten gaat nu veel beter. Als ontbijt eet hij nog altijd nagenoeg niks, maar hij klaagt ook niet over honger op school. Ik laat het zo. Smiddags eet hij weer bij en geef dan vaak een extra plakje ham op brood oid. Gisteren hadden we pasta met spinazi en kip. Ik heb hem laten "vissen' maar hij vond het superlekker en wilde een tweede bord!! Na afloop zei ik dat spinazi een groenten was. Hij zat helemaal te glunderen dat hij het op had! Maw: geen nadruk leggen op het groenten eten! Onze zoon heeft zichzelf aangepraat dat hij dus alleen "koude" groenten lust, hopelijk was de spinazi een doorbraak voor hem en wil hij vaker eens wat proeven. Hopelijk kan je er wat mee. Succes!
M wil nooit wat proeven wat hij niet kent. Ik dwing dan altijd wel het eerste hapje soms de tweede hap. Meestal zegt hij daarna mm en eet z'n bord leeg.. Lastig hoor. Succes!
Mijn zoontje is ook een hele slecht avondeter, al vanaf dat hij met de pot mee ging eten, dus met 11 maanden ongeveer. Brood en fruit gaat gelukkig welheelerg goed Hij is 4 dus bij ons moet hij ook 4 hapjes eten en dat lukt meestal wel, soms na wel wat discussie maar hij snapt het wel. Nu heeft hij een klein broertje van 20 maanden wat heeeeeeeeeeeel erg goed eet en veel. Hij wil niet voor hem onderdoen en daardoor eet hij dus ook veel beter. Bij ons geen gouden tip maar een klein vreetmonstertje van 20 maanden.
@ liviarobin klinkt als mijn zoontje maar zoontje eet ook geen brood, geen beleg en van avondeten alleen macaroni uit een potje en frietjes. Zoontje is prematuur geboren (29+) en vanaf begin af aan veel voedingsproblemen gehad en sondes. Eten is voor hem nooit veilig en prettig geweest oa door overgevoelig mondgebied. uitgebreid behandeld door prelogopedist maar ook daar kwamen we niet meer verder. Hij staat nu op de wachtlijst voor behandeling door de seys centra. Dit is een behandeling speciaal voor kinderen met ernstige eetproblemen. Inderdaad eet hij sinds kort snoepjes, lollies en chocola. Dat is hier ale een hele overwinning. ook durft hij nu een appel of ander fruit vast te pakken en er soms aan te likken. hier is dat een hele vooruitgang Ik ben redelijk allergisch voor de uitspraak dat het een fase is/ of "bij mij zou hij wel eten. Dit geld niet voor alle kinderen Kinderen zijn wel heel gevoelig voor de sfeer aan talfel. Als ik lees wat jouw kindje wel allemaal eet denk ik dat je het misschien los moet laten. Ik vind wel de tip van 1 hapje proeven een hele goed