Mijn zoontje is bijna 3 jaar en het valt mij op dat hij de laatste tijd zo "verlegen" en bang is. In nieuwe situaties duurt het altijd even voordat hij loskomt. Als we naar een speeltuin gaat moet mamma overal mee naar toe. Hij onderneemt niet veel alleen. Als ik hem bijvoorbeeld iets wil laten pakken, mamma weer mee. Herkent iemand dit? Hij gaat 1 keer in de week naar de kinderopvang en binnenkort vervangen wij dit voor 2 x een ochtend peuterspeelzaal. Ik probeer hem zoveel mogelijk zelf te laten doen....
ja dit doet mijn dochter van bijna 3 ook, als het in een voor haar onveilige/nieuwe situatie is dan help ik haar maar met bekende dingen zeg ik vaak "dat kun je zelf heel goed, laat maar zien aan mama" en dan doet ze het ook.
Dit doet onze dochter ook. Ze is bijna 3 en als we ergens zijn waar we niet of nauwelijks komen dan slaat ze helemaal dicht en wordt onze stuiterende stuiterbal ineens een super verlegen meisje . Ik denk dat het bij de leeftijd hoort. Zelf doe ik er niet veel aan, want ik weet dat ze na een half uurtje wel loskomt en weer een stuiterbal wordt
Heel normaal, en trekt wel weer bij, 't is een fase.. De mijne durfde niet eens meer van een meter hoge glijbaan, een paar maand later gleed hij 30x van eentje af van 4 meter hoog..
Hier is die fase (jammer genoeg ) alweer voorbij. Vond het altijd wel even lekker rustig, hahaha! Zonder gein: Het gaat inderdaad weer over, die van ons maalt er nu echt niet meer om. Gaat nu zelfs gekker doen, dansjes, zingen e.d.
Timo is altijd al zo geweest dus relateer ik het bij hem niet aan de leeftijd, maar ik merk wel dat angsten toenemen. Hij heeft het ineens over spoken en zo. Wat me wel opvalt is dat hij nu juist als hij iets heeeel graag wil hij zich niet meer door angst of verlegenheid laat belemmeren... dat is wel grappig. Maar het schijnt wel echt bij deze leeftijd te horen. Ze gaan ineens toch veel meer beseffen en voelen dat ze groter worden, meer kunnen en tegelijkertijd nog zo klein zijn.