IDEM!!!!! Hier ook mijn tweede zwangerschap, ik heb fysiek eigenlijk geen erge klachten, beetje rugpijn en maagzuur, maar vind zwanger zijn zooooooooooooo verschrikkelijk. Ik word pas echt helemaal blij/ euforisch/ roze wolk als mijn tweede kindje er is, dan sla ik 180 graden om, kan bijna niet wachten!!! Had ik ook bij mijn eerste kindje, vanaf de bevalling ben ik de gelukkigste mama die er bestaat, wat onwijs onbeschrijvelijk mooi is het om je kindje vast te houden ❤️ Maar tot die tijd is het aftellen en uitzingen..
30 weken finally?? Ben ook net die mijlpaal gepasseerd maar poeh ik zie er nog 10 hele lange voor me hoor! Ik klaag niet over het verloop van mijn zwangerschap, maar denk dat het nog wel een eindje is dat laatste kwart... Vanmiddag nog was mijn dochter van 2 enorm teleurgesteld dat mama na een kwartier 'samen dansen' toch echt even wilde zitten... Sorry meisje dit gaat nog erger worden met die mama van jou....
Ik heb ook niet zoveel geduld meer eerlijk gezegd. Misschien juist wel omdat ik er al eentje heb rondlopen en net twee nichtjes erbij heb, weet ik ook dat vanaf de geboorte het ook nog een paar maanden duurt voor je echte interactie hebt. Ik kijk erg uit naar wanneer het kindje in mijn buik gaat lopen en praten. Soms voel ik me dan ondankbaar, maar eigenlijk geniet ik gewoon zooooo van peuters. Maar als ik dan mijn nichtje van 6 maanden de fles geef, vind ik dat ook wel weer super leuk! Maar juist omdat mijn navelstreng en baarmoeder mijn dochter de vorige keer in de steek lieten ben ik zo bezorgd deze zwangerschap, dat ik echt hoop dat ik met iets van 37 weken mag bevallen van de gynaecoloog als ik de kleine zo lang kan en mag binnenhouden uiteraard. Dan zou het nog 11 weken zijn...
Ik hoor ook steeds...geniet er maar van, voor je het weet is ze groot (dochter is 3 maanden nu) ..nou eerlijk gezegd mag ze best groot worden...ik vind de baby-fase ook niet heel leuk...ze lacht en brabbelt nu terug dat maakt het al leuker, maar kan inderdaad niet wachten tot ze loopt, praat en ik er een potje UNO mee kan doen en koekjes mee kan bakken haha! (maar als je dat hardop zegt kijken mensen je aan alsof je van een ander planeet komt)
Precies zo voel ik mij ook kan niet wachten tot ze er is en het echte leven weer begint ik mijn lichaam terug uitgezakt ofniet maakt niet uit als het maar zonder de hele dag spugen is en blaasontsteking en urine verlies obstipatie en ga zo maar door het is het waard maar dat wachten is echt niks en dan bedrust moeten houden gaat de tijd ook niet echt sneller door