Verschrikkelijk! En ik heb het al met de 25 jaar wat ik ga bereiken in september. Echt zo'n point of no return! Dit gevoel komt bij mij vooral door mijn lichamelijke beperkingen.
Ik word over een jaar 30 en ik vind het nu al verschrikkelijk.... Het eerste officiële rimpeltje heb ik ook al gevonden. Zo n lachrimpel.... verschrikkelijk Daarbij voelt 30 al richting het ouder worden haha!! Heel stom... maar begrijp precies wat jij bedoeld.
Ik had dat depri gevoel toen ik 25 werd (zo van, de volgende mijlpaal is de 30, blegh), maar toen ik 30 werd vond ik dat helemaal niet erg! Wat iemand voor me ook al zei, ik ga juist steeds beter in mijn vel zitten (om mijn uiterlijk dan) en kan me niet meer zo snel druk maken over een kilootje te veel of een koortslip (al verzorg ik mezelf wel goed, hoor, niet dat je denkt dat ik na mijn 30e alleen nog maar onderuit gezakt op de bank hang en het me daarom niet meer boeit! ). In die zin is mijn leven nu veel relaxter dan in mijn twintigers.
Nog 2 jaar, dan mag ik er aan geloven. Dan ben ik geen twintiger meer, maar een dertiger. Of ik er tegenop zie? Nee eigenlijk niet. Je kan er weinig aan doen. En ik ben er blij mee, dat ik de tijd niet terug kan draaien.
Ach, dat getal doet me niet zoveel. Weet je wat pas erg is... 32 geschat worden terwijl ik pas 28 ben....
Heb precies hetzelfde ik word over 2 maanden 30 en ik vind het vreselijk. Bahhh wil er niet aan denken want klinkt oud en heb het idee dat mijn glorie jaren voorbij zijn. Ik blijf voor altijd 29 gewoon
Zo denk ik er dus ook over! Ik word in juni 32jr, maar ik ben trots dat ik het heb mogen halen zonder ernstige ziektes, ongelukken, trauma's enz. Vlak voor mijn verjaardag verwachten we ons eerste kindje, dus ik vier het verder niet dit jaar. Mijn zusje is nu 20 en ik zou ook niet willen ruilen, als ik zie hoe ze worstelt met opleiding, bijbaan, geldgebrek, werkloosheid, vriendjes...
Nou, inderdaad! Ik schatte jou altijd ergens eind 20! Hihi, Shaddixxx, wat lief van je. Maar eh, gebaseerd op mijn schrijven of op die ene foto? Want ja, in het echt heb je mij niet gezien.....toch???
Ik herken het wel hoor. Ik ben inmiddels 32, maar voel me nog steeds 25. Soms kijk ik naar de kinderen (de oudste is 10) en dan voel ik me pas echt heel erg oud.
Ik word volgend jaar 30, en heb daar niet zoveel zin in om eerlijk te zijn. Ook al zie ik er jonger uit, het klinkt zo 'oud' haha.
Ik vergeet regelmatig dat ik al 31 ben haha.. Heb het geluk dat ik altijd zo rond de 25 wordt geschat.. Eerst vond ik het erg om 30 te worden, totdat ik merkte dat het echt geen pijn deed
Gelukkig ben ik dus niet de enigste die zo denkt haha. En ik weet dat ik het niet kan tegenhouden om 30 te worden. En elke leeftijd heeft ook zo z'n eigen dingen zegt iedereen. Maar pfff.
Hier nog een die over 2 weken, op moederdag dan nog, 30 wordt... Langs de ene kant zie ik er tegen op, 30 klinkt zo volwassen Maar langs de andere kant, wat is een leeftijd uiteindelijk. zo lang je je goed in je vel voelt en je bent gelukkig mag dat getalletje niet veel maken. Moet zeggen dat ik meer moeite had met 20 worden als nu 30
Proest haha. Hier nog 10 weken dan moet ik er ook aan geloven de 40 komt aardig snel dicht bij. Maar heb echt zo iets nu laat maar komen. Op naar de 40 andere jaren met hopelijk minder problemen of andere dingen. Klinkt wel oud idd.
Hier nog één die het in september vlaggen heeft :x (30). Ik denk dat ik mijn verjaardag dit jaar gewoon maar oversla. Met 20 had ik geen moeite, maar 30 ... da's zo oud.