Wie zit er nog meer in deze situatie? Kan elk moment bevallen en man en ik + kids zijn verkouden met hoest. Ik ga maandag even het ziekenhuis wat hun beleid hierin is. Ik moet namelijk wegens medische indicatie in het ziekenhuis bevallen, maar nu met alle strenge regels, wat ik overigens heel terecht vind, vindt ik het nu allemaal wel heel spannend. Ik las op de site van het betreffende ziekenhuis dat je je afspraak op de poli moet afzeggen bij milde klachten. Komende week heb ik nog een afspraak bij de gynaecologie staan. Uiteraard bel ik maandag even voor overleg. Wie is nog meer uitgeteld en is verkouden en of hoest?
Ik krijg over 1.5 week mijn geplande keizersnede van onze tweeling, morgen 36 weken zwanger.. Gelukkig nog geen symptomen maar ga de andere kids vanaf nu wel thuis houden en man ook om dit te voorkomen.. wat een ramp zou het zijn als wij corona krijgen.. maak me er ook best zorgen om..
Zelf ook deze situatie. Ben nu 38+3 weken zwanger. Zoontje van 25 maanden snotverkouden met veel hoesten. Zelf mild verkouden, ene dag iets meer dan andere dag. Probeer nuchter te blijven, maar angst om van alles speelt zo nu en dan wel op. Als ik straks moet bevallen is het dan nog wel verstandig dat mijn schoonouders kind op zullen vangen? (1 schoonouder zit in risicogroep) eigen ouders is eigenlijk echt geen optie. Wil ik nog wel in het ziekenhuis bevallen, en zoja: belast ik dan het ziekenhuis niet onnodig? Stel er gebeurd iets met mij of mijn partner, 1 van ons wordt ernstig ziek, hoe moet het dan met mijn pasgeborene? Een pasgeborene heeft toch helemaal geen weerstand nog, hoe kan ik als moeder er op de meest veilige manier voor mijn kind zijn? Bovendien vind ik het jammer, mijn verlof zou een “rust” moment moeten zijn, maar omdat zoon verkouden is, heb ik mijn zoon 24/7 om mij heen, momenteel zit hij in een hele drukke levensfase waarin hij nog bijna niet in staat is zichzelf te vermaken. Dit vergt van mij heel veel. Ook kraamperiode zie ik niet voor mij, heel realistisch gezien, dat het straks de periode “van lekker genieten” zal zijn. Waarschijnlijk gaan wij zeggen dat we geen kraambezoek willen, behalve van ons ouders, als ze zelf wel willen/kunnen. Ik vind het maar pittig allemaal. Moet zeggen, heb wel een deel gehamsterd mbt boodschappen, alleen al omdat ik straks misschien niet helemaal fit ben na de bevalling, wilde ik al extra in huis hebben (vorige bevalling kon ik pas na 4 weken weer een klein beetje fatsoenlijk lopen) maar moet zeggen dat al die berichtgeving van mensen die zeggen dat we moeten kappen met hamsteren mij niet koud laat. Ik schaam mij ook, ook al heb ik niet echt overdreven veel in huis gehaald, maar vooralsnog vind ik het gewoon belangrijk dat ik mijn gezin kan onderhouden als het nodig is. Sorry geen tips of iets. Alleen mijn (niet paniekerige bedoelde) gedachtegang. Ik vroeg mij zelf ook af hoe anderen hiermee omgaan.
Ik begrijp je zorgen. Heel naar een baby krijgen midden in deze crisis. Ben zelf bijna uitgerekend en maak me best wel zorgen, gelukkig nog geen klachten hier... Je kunt echter niet meer doen dan je best en als het in t allerergste geval wel degelijk om het virus gaat, bedenken dat alle berichten melden dat kleine baby's en kleine kinderen heel mild op het virus reageren. Geef het goed aan in het ziekenhuis maandag, mogelijk zullen ze je willen testen op corona en als dat het geval blijkt kunnen er goede voorzorgsmaatregelen worden genomen. Maar zolang je geen koorts hebt zou ik proberen me niet al te veel zorgen te maken, kan net zo goed een normale verkoudheid zijn!!
Hier vandaag precies 40 weken zwanger. Gisteren begon mijn zoontje van 2,5 te snotteren en vannacht lag manlief te hoesten. Zelf nog nergens last van. Maar ik maak me wel zorgen. Ik wilde sowieso al thuis bevallen. Maar de baby zou bij ons op de kamer in een wiegje slapen de eerste maanden. In hoeverre is dat nu veilig met een hoestende man op de kamer. En ik wil een pasgeboren baby niet alleen op een kamer leggen. Dan maar voor mij een matras leggen op de babykamer ofzo, ik weet het niet. Krijg je wel kraamhulp als iemand in huis hoest? Als de verloskundigen geen huisbezoeken doen, gaat de kraamhulp (als die nog komt) de baby dan wegen? Vorige keer deed de verloskundige dat. Kraamhulp had geen weegschaal. En wat ik hierboven lees, in hoeverre ga ik nog rust krijgen. Als m’n zoontje blijft snotteren kan hij niet naar de gastouder en als bij de gastouder in het gezin iemand gaat hoesten moet zij ook de boel dichtgooien. Ik ben lichamelijk doodop en mijn peuter is behoorlijk druk en opstandig momenteel. Ik zie zo ook niet echt een leuke rustige kraamtijd tegemoet...
Bedankt voor je bericht! Ik herken zoveel van wat je schrijft, bij mij gaan allemaal precies zulke gedachten door mijn hoofd. Helemaal niet fijn op deze manier de laatste loodjes. Dochter van 2,5 heeft me de hele nacht wakker gehoest waardoor ik dan weer ga piekeren of we Corona hebben enz. Ik heb helaas ook geen tips, alleen misschien deze gedachten (telefonisch) delen met je verloskundige misschien kan ze je helpen. Ik ga maandag het ziekenhuis waar ik moet bevallen bellen. ik vind het “fijn” om te lezen dat ik niet de enige ben in deze situatie.
verstandig om de kids thuis te houden nu jullie nog geen klachten hebben! Voor jou ook veel sterkte/succes.
Zo herkenbaar! Bedankt voor je reactie! Hier mag dochter van 2,5 ook niet naar de psz en daardoor is ze constant bij mij. ik vraag me ook af hoe dat gaat met kraamzorg als wij zo blijven hoesten. Het liefst zou ik een test willen, maar ik begrijp ook dat ze dat niet zo maar doen. En ook wil ik graag de baby op onze slaapkamer hebben, maar man is snotverkouden. Zo spannend en ingewikkeld lijkt alles nu. Ik ga hulp vragen via de telefoon en mijn zorgen neerleggen bij de verloskundigen in het ziekenhuis waar ik moet bevallen. Voor jou ook veel sterkte en succes!
@Willemijntje19 heb je nog een antwoord gekregen? Ik ben zo bang dat mijn man die nu opeens een “geïrriteerde keel” heeft er niet bij kan zijn
Ik ben vandaag gebeld door de telefoniste van de poli verloskunde/gynaecologie. Ze vertelde mij dat de controle afspraak niet doorgaat en dat de klinisch verloskundige mij nog belt voor vragen. Ik zei toen dat ik op dit moment ook een dringende vraag heb, want ben 39 weken zwanger en man en ik beiden verkouden. Ze zei me dat ik wanneer de bevalling begint wel naar het ziekenhuis mag komen, maar dat we daar dan meteen een mondkap en handschoenen krijgen. Ik ga er dan voor nu vanuit dat mijn man er ook bij mag zijn, maar ik ga het bij de bel afspraak met de vk wel even extra navragen. Ik laat het je wel weten. Hou je taai! Succes!
Vriendin zit in dezelfde situatie. De kraamzorg heeft aangegeven geen zorg te kunnen leveren in gezinnen met deze klachten. Ze kunnen het risico niet nemen. Ook de verloskundige komt niet meer thuis. Ze hebben telefonisch contact en kunnen foto's sturen. Ouders moeten zelf wegen en temperaturen en geven dat per mail of ap door. Bevalling zal in het ziekenhuis plaatsvinden. Mogelijk in isolatie (het is maar de vraag of ze tijdig de testresultaten hebben). Met zowel verloskundige als vriendin in beschermende kleding. En een verkouden partner is niet welkom in het ziekenhuis en kan via videoverbinding meekijken.
Pff ik hou mn hart vast... hou er ook rekening mee, maar vind het ook enorm stressvol! Kijk al niet uit naar de bevalling, maar het idee dat je er een beetje “alleen voor komt te staan”....
Ja precies, het geeft mij ook veel stress. Een kennis van mij begrijpt het volgens mij totaal niet dat ik hier stress van heb, ze zegt gewoon; ik hoop gewoon lekker thuis te bevallen. Vond dat zo’n vervelende opmerking, want ik heb namelijk geen keus. Veel sterkte en succes met de bevalling, hopelijk komen we met z’n allen hier allemaal goed doorheen.
Die kennis mag dan hopen dat er niemand in het gezin verkouden gaat worden of ook maar iets gaat hoesten want dan bevalt ze niet meer lekker thuis... Dan is die keus er gewoon niet meer. En daarnaast kan een thuisbevalling altijd medisch worden. Zoiets weet je nooit vooraf.
Ik kom hier even te vroeg binnenvallen want ik heb nog 6 weken te gaan. Maar ik herken je gevoel zo goed. Hier ook een medische indicatie dus helemaal niets te kiezen over waar en hoe bevallen. Ze voorspellen de piek midden mei en als dat klopt zou de toestand tegen dat ik moet bevallen nog een stuk strenger en hectisch kunnen worden. Ik was zo optimistisch en energiek, keek volop uit naar de laatste weken zwangerschap, de bevalling, trots onze dochter tonen aan de familie. En plots dit.. heb veel huilbuien en vrees er ook voor dat mijn man er niet bij zal mogen zijn. In Sint Truiden (België) is er alvast 1 ziekenhuis waarbij de vrouw er dus helemaal alleen voor staat en de partner niet eens bij de bevalling mag zijn. Heb schrik dat dit binnen de kortste tijd overal protocol zal worden. En ja heel fijn voor de vrouwen die wel voor een thuisbevalling kunnen kiezen, maar dat dan even domweg in je gezicht wrijven, wetende dat dat voor jou geen optie is, dat voelt echt niet fijn. Dikke knuffel voor iedereen hier, veel geluk en sterkte en ik wens jullie allemaal een veilig gezonde bevalling toe, mét partner aan jullie zijde!
Bedankt voor je lieve bericht! Het is fijn om te lezen dat andere vrouwen zich herkennen in hoe ik me voel. Al wens ik jou deze zorgen natuurlijk absoluut niet toe. Ik wens jou ook een hele veilige en gezonde bevalling toe met partner!
De angst wordt bij mij ook wel steeds groter. Hier de oudste van 4,5 is flink aan het hoesten maar zover ik meet gelukkig geen koorts. De jongste van bijna 2 is lekker aan het snotteren maar gelukkig ook geen koorts. Werk al sinds december halve dagen ivm zware bekken instabiliteit. Keek zo uit naar m'n verlof, vervolgens liep een verbouwing uit en op het moment dat deze afgerond werd en ik eindelijk m'n rust zou kunnen gaan pakken gingen de scholen dicht en zit ik nu dus met 2 hyper kids om me heen. Heb er al flink wat avonden om moeten huilen, je voelt je gewoon zo machteloos. En dan inderdaad een relaxde kraamweek lijkt er zo ook niet in te zitten. M'n moeder zou komen helpen na de kraamzorg maar die woont in Brabant en voelt zich niet fit dus dat gaat hem ook al niet worden. Ik ben heel blij dat het niet ons eerste kindje is, dus dat je gelukkig al wel een beetje weet wat je te wachten staat. Vind het zo erg voor de dames en hun partners die zwanger zijn van hun eerste kindje. Dit is toch niet wat je verwacht bij zo'n bijzondere gebeurtenis. Ik ben zo bang dat dit nog wel een half jaar of langer gaat duren. En wat dan als ik weer moet gaan werken (zorg dus een vitaal beroep dus ik zal wel moeten)