Hallo meiden, Ik denk dat dit een heel gevoelig onderwerp gaat zijn, dat is niet mijn bedoeling, maar ik zou graag mijn angst met jullie willen delen. Ik ben voor de eerste keer zwanger. Maar ik hoor zo ontzettend vaak in mijn omgeving dat het de 1e keer misgaat en eindigt in een miskraam, dat ik bang ben dat dat bij mij ook het geval gaat zijn. Als ik even buikpijn krijg denk ik al; oh nee.. Ik weet dat ik hiermee moet ophouden en dat dit helemaal niet goed is maar het gaat vanzelf. Voor mijn gevoel krijgt 50% van de vrouwen een mk. Ik weet dat dit niet het geval is en veel minder is. Ik heb eigenlijk een hele brutale vraag, en het spijt me als ik jullie gevoel raak en kwets, maar willen de meiden waarbij het bij de 1e meteen de hele zwangerschap goed bij is gedaan dat hier even vermelden, misschien zie ik dat het aantal toch veel is en krijg ik weer een beetje moed. Het spijt me echt voor die brutale vraag. xx
die angst is denk ik bij heel veel meiden zo hoor , heb ik ook en nu bij de 2e weer , mijn eerste is goed gegaan hoor en heb gister de eerste echo gehad en t hartje klopte , maar ben nog geen 12 weken en dus denk ik t nog steeds ook al heb ik t hartje gezien , t is normaal dat je je zorgen maakt
ohh ik heb precies hetzelfde! Ik ben 4 wkn en 3 dgn zwanger volgens een calculator maar ben zo bang dat het mis gaat! Ik heb vanaf maandag bruin bloedverlies en gister had ik een beetje rood. (Maar ik denk dat het rode komt door gemeenschap in de ochtend.) Toch vind ik het heel erg eng! Ik ben nu net aan het idee gewend dat ik zwanger ben, toen ik het net wist was ik wel even bang, maar het lijkt mij zo erg dat het nu fout kan gaan! Gelukkig ga ik zo naar de huisarts voor mijn eerste afspraak.
vind het helemaal geen rare of vervelende vraag... ik ben voor het eerst zwanger en was ook bang voor mk.. vooral toen ik rond 13 of 14 weken ineens een kleine bloeding kreeg... compleet in paniek... nu blijkt dat ik een paar poliepen heb bij de baarmoedermond en die halen ze alleen weg tijdens de zwangerschap als het echt niet anders kan... dus ik heb het heerlijke geluk dat dit de rest van de zwangerschap aanhoud... maar dan is het te relativeren hahahaha... ben ondertussen bijna 22 weken zwanger en krijg en gezonde dochter... kan niet wachten... van harte meid en probeer zoveel mogelijk te genieten...
Ik ben van de 1e zwanger en inmiddels op weg naar week 32... Heb ook in het begin angst gehad voor een miskraam, maar je zult merken dat je steeds minder angstig gaat worden... En inderdaad heel veel vrouwen voelen zich zo in het begin...
Ik denk dat iedereen die angst in het begin wel heeft. Ik ben nu zwanger van ons 2e wondertje en beide keren is het supergoed gegaan. Dus het hoeft echt niet mis te gaan de 1e keer!! Gefeliciteerd met je zwangerschap en (hoe moeilijk het misschien in het begin ook is) geniet ervan!!!!
Ik heb die angst nu bij de derde Zelfs nog en nog erger dan bij de eerste. Bij mij zijn de eerste 2 kids lekker blijven plakken en ik hoop echt dat deze dat ook doet. Ik denk dat iedere zwangere die angst wel heeft. Probeer er niet te veel aan te denk en geniet van dat kleintje in je buik.
Ik was ook een beetje bang toen ik net zwanger was. Je weet dat je zwanger bent maar het is nog zo pril en onbekend. Vijf weken is ook nog maar heel kort! Daar wil ik niet mee zeggen dat het geen echte zwangerschap is of dat het nog mis kan gaan maar dat je gevoel nog moet groeien. Met de weken die verstreken verdween ook mijn onzekerheid. Ik hoop dat dat voor jou ook zo zal zijn.
Ik begrjip je angst. In mijn omgeving is het ook vaak misgegaan, in de familie, bij mijn ouders, schoonfamilie.. Dus mijn gedachte was ook: Het zou 'normaal' zijn als het bij mij ook zal gebeuren. Daar had ik me op ingesteld. Toen ik zwanger werd dus heel veel angst gehad. Gelukkig heb ik de knop om kunnen zetten om van elk moment te gaan genieten dat het kindje bij me is! Dit kindje verdient het niet dat ik zo in angst ben, dit kindje kan er niets aan doen dat t vaak is misgegaan in mijn omgeving en dat ik me niet snel kan hechten aan mn kindje! Gelukkig gaat hier alles goed! Probeer je angst echt los te laten meid!
heel herkenbaar meid! het is ook gewoon ff superspannend die eerste weken en je kan er verder niks aan doen dus zorgen maken heeft ook geen zin (maar ja, vertel dat je gevoel maar eens) probeer in ieder geval niet teveel op te zoeken over miskramen of nare dingen te lezen, ik ging vanuit mijn angst er steeds over opzoeken en dan lijkt het wel of het vaker mis gaat dan goed, wat gelukkig niet het geval is! heel veel geluk en gezondheid toegewenst in je zwangerschap
Ik had ook die angst in het begin. Inmiddels zijn we bijna 22 weken verder en hoe langer ik zwanger was, hoe minder angst ik ook kreeg. Nu is dat weg gelukkig! Ik dacht zelf wel altijd (was nog 25 toen ik zwanger werd), ben nog jong (weet niet hoe oud je bent) en dan is de kans toch al kleiner. Dus daar heb ik me aan vast gehouden, daarnaast veel peptalks van mijn moeder gehad (die was even oud als mij nu toen ze mij kreeg) en die had twee probleemloze zwangerschappen gehad. In het begin wat lichte/vage ongikrampjes zijn normaal, het liefst zou je bij ieder krampje naar de wc rennen, maar ze gaan weg. Sneller dan je denkt. Blijf moed houden, voor je het weet is je kindje er!!
Is geen rare vraag hoor, en ik denk dat bijna alle vrouwen wel de angst hebben dat het mis gaat! Mijn eerste zwangerschap is helemaal perfect gelopen, en ik heb nu een gezonde meid van 1,5 jaar rondlopen. 2de zwangerschap is met 4/6 weken mis gegaan helaas (maar ik had er eigenlijk wel vrede mee), nu bijna 5 weken na de miskraam heb ik al weer een super positieve test en is er dus een grote kans dat ik weer zwanger ben. Je moet er maar gewoon vanuit gaan dat alles goed blijft gaan met je zwangerschap, geniet er gewoon van!!!
Ik ben nu zwanger van ons eerste wondertje en we hadden gelijk een plakbeeb. Ik was de eerste 3 maanden ook erg bang voor een miskraam. Ook vanwege een vriendin die in dezelfde week positief testte en dus wel een miskraam kreeg.
Meis, Ik had precies hetzelfde. Ik had toen een topic met een pol geopend http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/254941-verliep-eerste-zwangerschap.html. Was toen ook erg onzeker, terwijl ik dat van nature niet ben. Maar bij mij kwam het vooral doordat er bij 5 stelletjes in onze vrienden/familie kring een miskraam hadden gekregen. Daar schrok ik echt van en wist van te voren dat als ik zwanger zou raken ik niet helemaal blij zou durven zijn. Het gaat tot nu toe prima en de onzekerheid is echt stukken minder! Door de topic en poll kon ik met cijfers zien dat het vaker goed gaat dat fout. (terwijl ik het ergens ook al wel wist natuurlijk) Probeer ervan te genieten en van het positieve uit te gaan, want je hebt het uiteindelijk toch niet in de hand.
Ik zit precies in hetzelfde schuitje! Ik ben 8 weken en een paar dagen maar ik heb steeds krampjes en het gevoel alsof ik elk moment ongesteld kan worden. Maar dit heb ik al weken dus het zal niet zomaar fout gaan. Nu lees ik overal dat dat heel normaal is omdat je baarmoeder aan het oprekken is maar het geeft geen fijn gevoel.
hoi ik was 17 toen ik zwanger was van de 1ste(dus zelfs nog tamelijk jong) en dat is goed gegaan heb nu een mooie knul van 9! ik was met de 2de in verwachting van een tweeling 1 verloren en de 2de is een mooie knul van bijna 7 ik ben nu in verwachting van de 3de en nog even bang voor een miskraam als bij zwangerschap 1 en 2! zal ook erg blij zijn als ik de eerst 12 weken voorbij ben en zelfs dan kan het nog mis gaan! al met al ik probeer me nu ook een beetje te ontspannen
Ik heb die angst nooit zo gehad, en de eerste zwangerschap ging, op de kwalen die ermee gepaard gingen, goed. De cijfers zijn dat 25% van de vrouwen ooit te maken krijgt met een miskraam, en dat ongeveer 10% van de zwangerschappen mis gaat. Denk dat je daar op moet focussen, niet op wat misgaat, hoe voorstelbaar ook als je dat in je omgeving veel hoort...
Ik vind je vraag helemaal niet raar hoor! &ik begrijp je volkomen. Mijn moeder heeft een miskraam gehad bij haar eerste kindje en je hoort het inderdaad veel in je omgeving, ik was als de dood! Heb ook serieus na elke toilet bezoek het wc papier op bloed gecontroleerd. Het is gewoon een hele spannende periode in het begin.. Maar kijk naar mn banner. Het is mijn eerste kindje en ze is er al bijna! Het hoeft echt niet fout te gaan. Ik heb bij week 7 zelfs heel erg bloedverlies gehad &nog was er niets aan de hand. Ik kan je als enige meegeven dat de tijd zo ontzettend snel gaat.. Ik weet echt niet hoe ik 35 weken ben doorgekomen, probeer er zoveel mogelijk van te genieten! Voor je het weet is het namelijk voorbij en denk je; Huh? Waar zijn die weken gebleven? Geloof in jezelf en je kindje
Ik heb het ook hoor! Nog heel pril zwanger en veel buikkrampen. Mijn gyn zei direct Oh dat hoort erbij, je baarmoeder en banden rekken op en je organen schuiven op, bij de één is dat nou eenmaal pijnlijker dan bij de ander. Als er geen bloed bij komt tijdens de krampen is er geen enkel probleem zei hij dus ik probeer er ook steeds meer van de genieten. Maar die angst is heel begrijpelijk hoor!