Ik weet het, het zoveelste slaaptopic, ik heb wat rond gesnuffeld maar kan niet echt iets vergelijkbaars vinden. Ik dacht het komt vanzelf wel maar dat is dus niet zo. Ze is nu bijna 9 maanden en kan nog steeds niet zelf inslapen. Zo gaat het nu. Ik leg haar in bed als ik zeker weet dat ze moe is. Slaapzakje aan en dan ligt ze op haar buik in bed. Ik ga er dan naast zitten, 1 arm over haar rug en met die hand haar handje vasthouden. Met mijn andere hand haar andere handje vasthouden. Als ik geluk heb valt ze na een half uur in slaap. Ik zou alleen zo graag willen dat ze het zelf deed, ik weet nog bij mijn oudste dochter dat ik haar in bed kon leggen een kusje, en dan kon ik gewoon weer naar beneden. Nu gaat dat dus niet. Als ik weg ga gaat ze huilen, echt heel erg overstuur dus laten huilen is geen optie. Er moet toch iets zijn dat ze zelf in slaap zou kunnen vallen? Ze is altijd al een hele moeilijke slaper geweest, vaak na een half uur slaapt ze dus en dan is ze soms na 20 min weer wakker. Vaak ben ik dus langer bezig om haar in slaap te krijgen dan dat ze slaapt. Ik heb het idee dat zij mijn hand als soort knuffel gebruikt. Ik heb voor haar ook een knuffeldoekje maar daar heeft ze geen interesse in. Dus wie heeft voor mij de gouden tip?
Ik lees even mee, heb een dochter die ook graag heeft dat ik even bij haar zit en haar handje vast hou. Ik heb er persoonlijk niet zoveel moeite mee, dan valt ze rustig in slaap, maar m'n vriend heeft liever dat ze het wel zelf leert. Ik denk dat ze er vanzelf aan toe is, maar moet ik ook zeggen dat m'n dochter vaak binnen een kwartier in slaap valt. Ik ben het nu wat aan het afbouwen door niet meer de hele tijd haar hand vast te houden, maar wel af en toe even aaien en er naast te zitten. Denk dat het voor m'n dochter en misschien voor die van jou ook wel, prettig is om het in stapjes af te bouwen. Heb mijn dochter het idee dat ze het echt even nodig heeft, knuffels geeft ze niks om, heb al wel geprobeerd haar een knuffelpopje vast te laten houden ipv mij, maar daar wilde ze niet aan op dat moment...
Ik vind het wel erg aandoenlijk, hoe ze in slaap valt! 9 Maanden is een fase van verlatingsangst, misschien is het handig m hier iets later mee te gaan oefenen. Althans, dat had ik gedaan. Is alleen naast haar zitten geen optie? Of beginnen met een hand op d'r ruggetje?
Ik ben inderdaad begonnen met een hand op het ruggetje en die kan je op den duur steeds iets meer 'optillen' tot je er alleen naast zit. Maar hier zijn ze 4 jaar en 2,5 en de jongste kan nogsteeds niet alleen in slaap vallen hoor ik vind het geen punt maar gelukkig slapen ze hier niet meer meerdere dutjes overdag.
Op zich vind ik ook niet heel erg. Het is meer dat ik nog een dochter heb van 2, die niet zo lang zachtjes kan spelen. Het zou alleen makkelijker zijn als ze het zelf kon. ' Hier is het niet echt een fase, het is altijd al zo geweest dat ik haar in slaap moet krijgen. Hiervoor wiegde ik haar altijd in de kinderwagen in slaap, die is nu wat krap voor haar. Omdat ze op haar buik slaapt, heb ik haar in het begin nooit echt alleen durven laten. Ik denk nu dat het gewoon gewenning is. Als ik mijn hand weghaal, dan komt ze meteen omhoog en gaat ze naar mij lachen, Wel heel schattig natuurlijk maar dat is niet de bedoeling als ze moet slapen. Misschien dan toch maar eens proberen om alleen mijn hand op haar rug te leggen. Wie weet werkt het wel
Ik zou inderdaad goed bekijken of je dochter in de verlatingsangstfase zit. Dan is het namelijk erg lastig om 'contact af te bouwen', omdat dat dan juist is waar ze enorm naar vragen. Je kunt proberen in heeeeele kleine stapjes af te bouwen. Niet het hele handje vasthouden, maar bijvoorbeeld 2 vingers, 1 vinger. Je arm die op haar rug ligt met steeds iets minder druk neerleggen. Enz enz. Ik kan je vertellen dat het in fases kan verschillen. Een hele tijd heb ik mijn zoon wakker in bed kunnen leggen. (ook pas vanaf iets van 11 mnd oid). Nu heeft hij liever dat ik een tijdje met hem knuffel in het donker. Een andere week werkt het om mijn handen op zijn lijfje te leggen en te wachten tot hij slaapt. Je moet een beetje je eigen weg erin vinden, want bij elk kind werkt het anders. Het gaat vanzelf beter! Oh en vertel haar wat je van plan bent. Ze begrijpen soms meer dan dat je denkt, vooral als je het steeds herhaalt. Ik zeg bijvoorbeeld:"Mama, gaat je nu lekker in je bedje leggen. Ga dan maar lekker slapen. Tot morgen." En als het niet lukt: "Mama is er wel, lieverd. Ga maar lekker slapen." Wonderwel werkt het dan soms wel na een dikke knuffel en opnieuw instoppen.