Ik wil graag nog even terugkomen op een eerdere reactie van mij over dit onderwerp. Het laatste wat ik wil is bagatelliseren en vind het vervelend dat het zo is overgekomen. Ik begrijp heel goed dat de ene bevalling de andere niet is, en dat ieder het op zijn eigen manier ervaart. Ook ik weet uit ervaring (o.a. door mijn werk) dat de zgn. 'horrorverhalen' echt voorkomen. Ik zal dat zeker niet ontkennen of het bevallingsverhaal van mensen in twijfel trekken! Omdat het topic gaat over jezelf niet bang (laten) maken kwam ik met de voorbeelden van mensen in mijn omgeving die mij nog banger maakte dan ik al was. Ik vond het op dat moment heel vervelend als mensen ongevraagd tot in de details gingen vertellen over hun bevalling, zelfs als ik hen verzocht, gezien mijn extreme angst, hier een klein beetje rekening mee te willen houden. Ik vertel mijn ervaring zowel over mijn bevalling als mijn omgeving, dus dit is een heel persoonlijke ervaring. Ook mijn bevalling was zwaar, en dan heb ik het nog niet eens over mijn zwangerschapsperiode die nogal gecompliceerd verliep. Groetjes, Peet
Hoi hoi, Mijn eerste bevalling duurde ongeveer acht uur. De weeen waren pijnlijk maar wel te doen. Op den duur had ik persdrang maar,mocht ik nog niet persen en dat vond ik het aller vervelendst. Het brandde bij mij wel toen het hoofdje stond maar,fijn om te weten dat dit niet bij iedereen het geval hoeft te zijn. Jammer genoeg ben ik wel heel erg uitgescheurd en moest ik gehecht worden door een arts. Dit vond ik het allerpijnlijkste van de hele bevalling,het hechten. Dat ik zo uitgescheurd ben kwam omdat mn zoontje met zn handje bij zn hoofdje geboren is. Ik wil hiermee niemand bang maken maar,denk ook dat dit niet vaak voorkomt. Zelf heb ik nu bij de tweede wel angst dat me hetzelfde gaat overkomen. Ik ben blij met deze topic en vind het fijn dat er zoveel positieve ervaringen zijn over de bevalling. Dit geeft me toch meer moed voor de tweede bevalling
zo zien we maar weer dat iedereen een bevalling anders ervaart, en de ene bevalling is de andere niet. soms hoor je idd alleen maar horror verhalen en dan is het idd wel fijn dat er een topic is waar je ook de andere kant van het verhaal hoort! joyce
ik moet zeggen dat ik toen ik zwanger was totaal niet bang was om te bevallen en had zo iets van er zijn 100 miljoenen vrouwen me voor geweest en het gata me lukken. toen het water brak had ik echt zoites van YES ik mag. al snel begonnen de weeen maar de ontsluiting wilde maar niet doorzetten en ik had best pijnlijke weeen en ook heel snel achter elkaar. ik moest continu overgeven en mocht in bad gaan zitten en omdat dit zoveel verlichting gaf heb ik er zelfs 2 uur ingezeten maar toen kwam het moment ik moest eruit. ik had ondertussen9 cm ontsluiting en het laatste randje ging ze veen weg masseren. nou dit doet ech tpijn hoor. me weeen waren erg heftig ineens en kreeg persdrang maaar moest dit wegpuffen want de ontsluiting was nog niet voldoende. uiteindelijk mocht ik persen en dit heeft ook nog is 46 minuten geduurt met als voordeel dat het langzaam rekken me geen scheur of knip heeft bezorgt maar het geleidelijk uit kon rekken daaronder. Het hoofdje stond en dit vond ik ook erg pijnlijk maar uiteindelijk naar 46 minuten persen en een totale bevalling van 14 uur was me meisje geboren, gezond en ze ging meteen duimen zodra ze op me borst gelegt werd. ik kon geen woord uitbrengen en verbaast keek ik naar me dochter echt zo van wou wat is ze mooi. ook mijn moeder en vriend di er bij waren vonden het een prachtig moment. al met al vond ik de bevalling erg heftig en moet zeggen dat ik nu wel bbang ben om het nog eens over tedoen en denk daarom dat ik het maar bij een kindje houdt. Misschien omdat het nog zo kort is geleden maar vergeten ben ik het nog niet hoor. ik heb er weken over terug gedroomt en blijf het verschrikkelijk vinden. wel ben ik trots dat ik het zonder pijnbestrijding heb gedaan en dat ik dit alles helmaal zelf heb gedaan . het resultaat mag er zijn toch ze is het mooiste meisje van de wereld. het enige wat ik raar vind is dat ik nu dus banger ben om te bevallen dan dat ik was voordat ik het ooit had meegemaakt.
Ik heb ook de nodige horrorverhalen in mijn zwangerschap aan moeten horen en ik was toch ook wel aardig bang gemaakt. Maar zo blijkt maar weer dat iedere bevalling anders is en het ook 100% mee kan vallen. Ik ben vanaf de allereerste (lichte) wee tot aan dat mijn meissie er was slechts 3 uur en 20 minuten bezig geweest. De weeen vond ik ook helemaal niet zo pijnlijk. Meer ongemakkelijk. Ik dacht echt: is dit alles? Zo'n enorme meevaller vond ik het! Super goed te doen Wel ingescheurd, maar daar heb ik niets van gevoeld en ook heb ik geen prik voor de placenta gehad (dus dat is in tegenstelling tot wat hier eerder vermeld werd niet standaard volgens mij) Dus lieve zwangeren, het hoeft dus helemaal geen drama te zijn, het kan inderdaad heel erg meevallen. En dat is ook wel eens goed om neer te zetten!
Over die prik voor de placenta, ik kreeg 'm al heel snel, dus niet omdat het te lang duurde. Maar dat zal overal wel weer anders zijn. Onze verloskundigen knippen ook niet zomaar, alleen als het kindje in gevaar is. En dat is ook overal weer anders. Irisje, wij zijn toen mijn ouders weg waren (rond 22:30u) het bevallingsverhaal op de beebiesite gaan zetten en mijn vriend heeft toen meteen hyves aangemaakt voor Eva. Ik snap niet dat iemand kan slapen als haar kindje net geboren is, toen de kraamhulp ook zei: ga maar lekker slapen, had ik ook echt zoiets van: hoe kan dat nou, Eva is er net, ik ga echt niet slapen! Heb het ook niet gedaan geloof ik.
Ik was er ook hélémáál niet bang voor ! Maar heb echt een zware bevalling gehad, er zat van alles tegen, maar TOCH ! Ik heb nog geen moment gedacht, dit nooit meer! Ik dacht alleen, de volgende keer kan het volgens mij nooit zo erg zijn als deze ! Als je aan het bevallen bent moet je heel vaak denken, dalijk ben ik mama, zie ik voor het eerst mijn kindje... Het moment dat die kleine op je borst ligt is echt een unieke ervaring, zoiets kan je NOOIT meer over doen ! Echt HEEL bijzonder! Ik denk dat ik bij de 2e wel wat banger ben, ivm. zware bevalling, maaaaarrr... Dat komt wel goed! -xxx- Suc-6 voor degene die moeten bevallen !
@Evelien; dank dat je nog even wat laat horen. Het laatste wat ik wil is veroordelen, en als ik mensen kwets met hetgeen ik misschien niet zo goed verwoord vind ik dat erg vervelend. Ook ik wens iedereen die nog bevallen moet een ongecompliceerde mooie bevalling toe!
hoihoi mijn eerste bevalling is super gegaan om 9uur zijn mijn vliezen door geprikt en om 01:55 was hij er ik kijk er goed op terug. ik heb er dan ook zo'n zin in om het weer te mogen meemaken ik kijk er echt naar uit, maar ik moet nog even wachten en dan Inshaallah zien we ons cadeautje. meiden die er toch met iets angst naar toekijken ik wil even zeggen dat je op dat moment van bevallen ook een 'oergevoel 'krijgt (dat gevoel is moeilijk te omschrijven-maar het is ook zo'n gevoel dat je echt de hele wereld aan kan liefss
hallo ook ik heb verschillende verhalen gehoord en moet eerlijk zeggen, ik ben zo erg zenuwachtig... het liefst denk ik er niet aan maar dat is ook weer moeilijk
Het is fijn om ook positieve bevallingsverhalen te lezen...dit doet me echt goed! Maar ik denk dat ik bang zal blijven...zonder enge verhalen, t idee dat uit dat kleine gaatje een mensje komt kan ik nog niet bevatten en klinkt erg pijnlijk... Maar ik ben dan ook een enorme schijterd
meiden het komt goed. En probeer nog ff te genieten want dat deed ik bijna niet meer de laatste dagen omdat ik ook in mijn broek scheet voor de bevalling. Maar toen hij eruit was was ik zo eenzaam in mijn buik hahaha ja klinkt raar maar echt.,.. Meiden geniet nog van dat wondertje in buik! Voor je het weet is het over. Ik zei smiddags nog tegen mijn schoonma om 17.00 zometeen moet ik die buik missen en moet ik hem delen. En dat was dus savonds al om 23.00 uur. Suc6 allemaal (enne ik kan nu al niet weer wachten totat ik zwanger ben en weer kan bevallen)