Pff, onze dochter is echt een slaapdraakje! Altijd al geweest, ze slaapt bijvoorbeeld al sinds ze een half jaar is, maar 1x op een dag. In de periode dat ze 's nachts 4 uur lang aan het spoken was, hebben we haar bedje naast mn bed gezet als cosleeper en daarbij was al het nachtelijk gespook ineens over. Ook geven we haar vanaf een maand of 11 oud Kindival tabletjes voor rust, omdat ze anders echt met rode oogjes loopt en heel de dag aan het jammeren en wrijven is. De afgelopen maanden ging 't opzicht best redelijk, ze is nu bijna 1,5 en slaapt 's middags nog 1x een uurtje of anderhalf. Maar dan nu, is het echt drama! Het middagdutje wil ze eigenlijk overslaan, maar dat houd ze natuurlijk nog niet vol tot 's avonds! Op 't moment is elke dag die anders is als anders, een drama en dan slaapt ze 's middags niet. En dat is nu dus; zaterdag, zondag, dinsdag, woensdag... En opzicht leuk want dan zou ze misschien 's avonds goed slapen, maar nee. Ze viel net om 22.30 pas in slaap! We blijven 's avonds bij haar tot ze slaapt want ze gaat huilen als ik haar 's avonds alleen laat. Laten huilen hebben we toen ze klein was weleens geprobeerd, maar ze valt er niet van in slaap, je moet haar eerst net zo lang troosten als dat ze gehuild heeft en vervolgens heeft ze zich alleen maar wakker gehuild. Je kan haar ook niet liggend in haar bedje troosten, ze word echt pas rustig als ze opgepakt wordt. Ik ben altijd, vanaf de geboorte af aan, anti-huilen geweest, in slaap wiegen, naast haar liggen, 't was allemaal geen probleem hoewel het meestal meer als een uur duurt voor ze uiteindelijk slaapt. Maar nu is het echt op. Ik bedoel, een kind van anderhalf, die van 's ochtends 9uur tot 22.30 wakker is... Vanavond bleeeeeef ze maar draaien in haar bedje waardoor ze zichzelf steeds wakker maakte. Op schoot ging ze gigantisch gillen, echt alsof ik haar wurgde ofzo. En terug in bedje draaide ze zichzelf steeds wakker. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben inmiddels echt zover dat ik overweeg om het verschrikkelijke principe toe te passen wat ze bij mn buurmeisje ook doen; in bed leggen, weglopen en met je oren dicht beneden zelf mee gaan zitten huilen! ( Althans, ik denk dat mn buren er geen moeite mee hebben, maar ik wel... Met laten huilen ) Maar... Hoe pak je zo iets aan? Ik bedoel, je legt ze in bed, kus, slaap lekker, hier is je beertje, ga maar lekker slapen. En dan loop je weg, gaat je kind huilen, vervolgens krijsen, en dan is er een halve minuut voorbij. En dan? Ik hoop dat ik hier morgen anders over denk, maar het kan zo echt niet meer! Dus tot die tijd wil ik wel lezen hoe andere moeders dit doen met slaapdraakjes. Ohja, wat hier nooit werkt is; ik slaap lopen in de draagdoek, met de wandelwagen of in de auto. Ze valt in de auto wel in slaap, maar zodra de motor uitgaat is ze wakker en anders krijg je ze zowizo nooit slapend uit het stoeltje naar boven. Ze slaapt niet in andere omgevingen als slaapkamer want daar is teveel te zien.
Wat wij hebben gedaan, is haar toch laten huilen en om de 10 minuten troosten, weer neerleggen en weer weg... Na drie dagen was het over, nu slaapt ze nog niet meteen maar ze kletst zich gewoon weer in slaap.. Als ze s middags niet wil slapen dan zet haar even voor de tv of gaan we samen boven opbed boekje lezen, soms slaapt ze dan nog ff, soms niet maar ze rust wel... We hebben ook een tijdje bij haar gezeten/gelegen op een matras op de grond, bij ons in bed wil ze niet, en wij ook niet trouwens. Ik zorgde dan wel dat ik wegging net voordat ze in slaap viel. Zijn medische dingen uitgesloten? Heb je geprobeerd het bedje anders te zetten? Onze dochter is met 16 maanden overgegaan naar een groot bed, sindsdien slaapt ze redelijk door weer... (Behalve deze week oorontsteking en doorkomende kiezen)
Hier ook een klein meisje dat niet alleen wil/kan gaan slapen. Als je zo anti-huilen bent, niet doen dan! Ik heb het, net als jij, ook eens geprobeerd toen ze kleiner was, onder het mom van 3-dagen-pijn-lijden-maar-dan-zijn-we-er-vanaf. Nou, niet dus: een week lang paniek. En daar heb ik nog iedere dag spijt van Nu slaapt ze in mn armen in. Lepeltje-lepeltje op een matras op de grond zodat ik weg kan en zij niet uit bed kan vallen. Heerlijk! En een dikke vinger naar iedereen die zegt dat ze zo niet zelf in slaap leert vallen. Chimpanseebaby's slapen ook lekker in mama's armen, en ik heb nog nooit van een volwassen chimp gehoord die issues had met het alleen slapen. (ow, en ik snap je gevoel wel hoor! Ik heb vandaag toevallig twee goeie slaapdagen achter de rug, vandaar dat ik luchtig kan reageren, maar ik zit ook wel eens met de handen in het haar: "ga nou eens slaaahaaaaapeeeeeen!!" Het is zwaar, dus ook even een sterkte-wensing van deze kant)
Heb je een bedritueel?! Voor ieder slaapje hetzelfde doen... Nou hebben wij een heel makkelijke slaper, dus kan me er weinig bij voorstellen, maar dit is wat wij wel altijd doen; gegeten, gedronken, verschoond, tandjes (haha 2!) poetsen en dan even rustig worden op de arm... We kijken dan even naar buiten samen en ik vertel haar dan dat ze zo lekker gaat slaaaaaapen en dat mamma dat ook wel zou willen lekker liggen en n klein slaaaaapje doen . En dit alles dan op een heel rustige toon, waar ik zelf en anderen soms slaperig van worden! Als zij rustig is, ademhaling rustig etc. dan vertel ik dat ik haar lekker in bedje ga leggen... in slaapzakje en dat Pop (in ons geval) daar natuurlijk is om lekker met haar te slaaaaaapen. 's avonds krijgt ze dan nog een klein verhaaltje (soms ook wel als ze nog op de arm zit)... 's middags rommel ik nog een beetje op haar kamertje en dan moet ik soms nog n keer een aai over haar bolletje en een kusje geven op haar voorhoofdje. Als ik dat doe zeg ik ook altijd dat ze lekker moet gaan slaaaaaaaaapen! Dan trek ik de deur op een kiertje en praat zij nog even met pop de dag door of legt haar hoofdje opzij en valt met pop in haar gezichtje in slaap.... Wij hebben altijd een en dezelfde pop voor het slapen, dat helpt volgens mij ook veel. Wel weggaan (uit beeld), maar nog wat rommelen op de kamer of de kamer ernaast helpt denk ik in jullie geval goed. Jij hoeft haar niet te laten huilen en ze hoort je aanwezigheid wel, maar ze ziet je niet... En heeeeeeel belangrijk; geen aandacht aan haar besteden! Het klinkt alsof ze overprikkelt is doordat ze jullie kan zien en daardoor niet kan gaan slapen. Onze kleine moest helaas al 2 weken na thuiskomst op eigen kamertje, omdat ik merkte dat ze juist onrustig van mijn aanwezigheid werd...... Niet als ik haar vasthad, maar als ze naast me lag... Jeetje wat een verhaal heb ik geschreven, hoop dat je er wat aan hebt... Succes!
Ik ben heel benieuwd hoe het vandaag gaat! Ze is om 22.30 in slaap gevallen en ik heb haar even na 8en wakker gemaakt onder het motto van "een nieuwe dag, nieuwe kansen" vanmiddag is ze vast wel moe! Nu hebben we ook gisteren ons peuterbed binnen gekregen, want ze heeft altijd al een hekel gehad aan ledikantjes denken we. Met het peuterbed scheelt het misschien ook wel, maar we zullen zien. Ik denk dat ik vanmiddag de was maar 's ga opsparen zodat ik die kan wegvouwen als ze op bed gaat. Maarja gaan slapen duurt vaak een uur en zoveel was heb ik niet haha
Esmée heeft dit ook gehad. Wat hielp? Een groot bed. Ze heeft meer ruimte om te draaien etc. Als je dat niet wilt sowieso zelf rustig blijven. Door jou rustige hartslag word ze ook rustig. Hielp hier ook goed. Veel succes. 'T is slopen zon nachtbrakertje
Hoi hoi, Geen ervaring hier thuis, maar wij hadden op het kdv een heel slecht slapertje. Overdag bij ons en 's nachts thuis. Wat bij hem ontzettend goed hielp was alles zeggen wat we gingen doen. Hij had gewoon heel veel duidelijkheid nodig. Was al zo toen hij 1 was. We dachten nou dat zal hij toch niet begrijpen. Maar vanaf dat we echt gewoon bijna iedere stap die we deden aan hem uitlegde werd hij rustig en ging hij ineens (uit zichzelf) slapen. Dit ook thuis bij zijn ouders. Was echt een wereld van verschil. Soms voelde het best gek, echt heel uitgebreid praten tegen zo'n kleintje, maar ja, dit was blijkbaar nodig. Wie weet begreep hij er niks van hoor, maar was het gewoon het praten en inderdaad iedere keer hetzelfde ritueel. Je schrijft namelijk ook dat iedere keer dat er iets anders is dat ze dat moeilijk vind? Wellicht inderdaad overprikkeling en juist de bed rituelen en andere rituelen wel plaats laten vinden? Weet niet of je er iets aan hebt, maar wil je heel veel succes wensen! Lijkt me erg pittig!
Ohja, onze avonden zien er altijd hetzelfde uit trouwens. Eten, nog even spelen, dan aangeven we gaan strakjes naar bed. Vitamine druppeltjes. Naar boven, wassen of in badje, tandjes poetsen en pyjamaatje aan. Beren welterusten zeggen en op bed fles drinken op schoot of op de arm. Slaapgebedje zingen. Ik heb stiekem ook hoop dat een groter bedje zou helpen. Mn moeder heeft hem zelfs gekocht voor ons omdat ze ook denkt/hoopt dat dat zal helpen. Ik ga dan heel leuke hoeslakens maken zodat het bedje echt leuk is! Normaal is 't nog wel op te brengen maar ik merk nu ik 29 weken zwanger ben, ik echt een korter lontje heb!
Hier hielp het grote bed ook heel goed! Misschien een tip om haar het dekbedovertrek te laten kiezen. Ik heb dat bij dochter gedaan en ze ging zonder problemen in haar nieuwe bed met Nijntje overtrek..
Ze heeft net geholpen met 't bedje in elkaar zetten, het matrasje is alleen nog niet geleverd dus nu ligt er een te klein matrasje in zodat de beren wel alvast in bed kunnen, en we steeds even kunnen gaan spelen. Goed idee om haar te helpen uitkiezen, ze weet goed genoeg wat ze wilt nu al!
Hier eventjes een moeilijke inslaap periode gehad (voor ons doen dan) Maar als wij even vertellen: je gaat nu slapen en straks/morgen als je weer wakker bent, dan gaan we dit doen en dat doen, komt die langs, gaan we leuke dingen doen. En ze was weer zo weg
Haha, dat is hier niet handig, dan trekt ze gelijk dr jasje aan en gaat bij de voordeur staan zeg maar! Het enigste wat helpt qua uitstel is als ze speelgoed ziet terwijl ze wil slapen, of winnie thé pooh op de muur, dan zeg ik "Nee, het is nu slaapjestijd, straks/morgen mag je weer spelen!" maar "Ga maar lekker slapen, vanmiddag gaan we naar opa en oma" = jas aan voordeur. Kleine overwinning!!!!!! Het kan toeval zijn, maar ze was natuurlijk ook wel heeeel moe na zo'n korte nacht ( 22.30-08.00 en gisteren geen dutje ) we hebben vanmorgen haar peuterbed in elkaar gezet, ik heb er even met haar op gelegen, toen ging ik de was ophangen in de gang en zette muziekje aan op de babyfoon. Ze heeft nog wat gespeeld met de knuffels en badeendjes in bed, en toen lag ze zomaar omgevallen met haar oogjes dicht. Dat lijkt op slapen toch??
Leuk Zij kan het dus wel en goed dat ze je wel kon horen, maar niet kon zien! Onze kleine speelt ook altijd nog even met pop voordat ze gaat slapen hoor! Lijkt heel veel op wat je nu schrijft hoe het bij ons altijd gaat! Houden zo *en eventueel was maken *
Goed te lezen! Altijd lastig zo'n moeilijke slaper. Wij hebben ook zo'n lastige slaper gehad, ik vond het ook altijd lastig om te laten huilen en heb toen met pijn en moeite de 10minuten regel toegepast ( in mijn geval dan 5minuten ) Het slapen gaat nu goed tenzij het niet lekker is, druk is geweest, tandjes krijgt enz. Dan moet ik hem vaak nog op mijn schoot nemen en hem in slaap wiegen. Ik vind het prima, HEERLIJK zelfs dat hij dat af en toe nog wil hihi. Maar elke avond al 1,5jaar lang zou ik het ook niet meer zo willen hoor! Ik rommel ook nog op de badkamer en onze slaapkamer als hij net in bed ligt hoor. En bij mijn schoonouders gaat hij alleen maar slapen als ze zijn slaapkamerdeur open laat staan, als ze die dicht doet gaat hij af en raakt enorm in paniek! Ze doet hem wel dicht als hij eenmaal slaapt en met wakker worden 's ochtends heeft geen problemen met de dichte deur. Overigens heeft hij thuis geen problemen als ik de deur dichtdoe als ik hem weltrusten heb gezegd.... Naar buiten gaan en lekker rennen/spelen/speeltuin/wandelen doen het hier ook altijd goed voor de nachtrust. Ik baal ook altijd als het een paar dagen rotweer is want dan kan ik dus niet met hem naar buiten! Ik zorg dus altijd dat ik 's ochtends al het huishoudelijke gedaan heb en vaak ook de boodschappen gedaan heb zodat ik na het middagslaapje nog ff naar buiten kan voordat ik ga kokenen hij naar bed gaat. Ow en heir kletst hij ook tegen zn knuffelbeer of gewoon in het wilde weg... hij heeft net een periode achter de rug dat hij om 19uur in bed lag en pas om 20uur (of later soms) pas in slaap viel. En al die tijd ligt hij alle woorden te zeggen die hij kent hahaha. Wel heel lief, de babyphone gaat dan altijd een beetje harder. papa,mama,oma,oma,oma,papa,papa,tuin,boom enz enz Hoop dat het voortaan altijd zo gaat als vanmiddag! Hoe ging het vanavond?? xx
Hier ook vreselijke drama's gehad met slapen. Laten huilen hielp hier ook nooit en was/ben ik ook echt geen voorstander van. Tot ik weer zwanger was, zij 1,5 jaar en 10 kilo en we haar nog ieder slaapje tenminste een half uur moesten wiegen (en dan moest je haar echt in de houdgreep nemen). We spraken af het toch weer eens 15min te proberen, iedere 5min heel kort terug (wel heel duidelijk zijn, mijn man lukt het nog niet, ze voelt zijn twijfel) en toen lukte het wel binnen die 15min (dat was voor ons de max, ze krijst namelijk verschrikkelijk, huilen of jammeren kent ze nietn)nu eigelijk nooit meer problemen met inslapen of ze moet vreselijk moe zijn. Helaas niet gewerkt voor het doorslapen, dat doet ze nog steeds niet !
Vanavond probeerde ik ze in haar peuterbed te leggen, maar zoals eerder, neerleggen was huilen, zitten was spelen. Eerst viel ze altijd op mn schoot in slaap maar nu gooit ze haar rug hol als ik haar oppak, hoofdje naar achter en gillen. Dus toen heb ik ze meegenomen naar ons bed, daar ging ze eerst heel hard liggen gillen, en toen kroop ze tegen me aan en sliep ze in 10 minuten, om 20.00 uur! Heel fijn! Alleen mn man zei al ze woelt heel de avond heel veel, ga ik naar bed en hoor ik dat ze snotverkouden is. Nu is ze dus al sinds 23uur wakker en huil draai omdat ze bijna geen lucht krijgt. Neusspray en vixks enzo gedaan maarja wakker is wakker. Bah, ik ben wel moe... Morgen komt het CB op huisbezoek, ik ga haar eens om bruikbare tips vragen. Kijken of ze verder kunnen kijken als "Laat ze maar huilen, dat is eventjes vervelend" want dat is doorgaans 't enigste wat ik van hun te horen krijg.
Dra-ma! Het is nu half 4, ze is wakker sinds 23uur en die snotneus waar ze van wakker werd is allang voorbij. Ze ligt nu een uur op dr eigen kamer met 10 minuten gedoe. Eerste uur ging goed ze huilde Soms een minuutje Maar raakt nu wel heel moe en huilt wat harder. Als ze stil is, gq je dan ook na 10 minuten kijken? Of alleen na 10 minuten als je haar hoort huilen? Verschrikkelijk, nooit gedacht dat we dat zouden doen, huilen op dr kamer... Maar op den duur is het zover, als ik ze niet daar gelegd had, had ik ze een pak rammel willen geven. Ga nou s slapen!!!!!!!!! Is er geen slaapdokter ofzo? Eerst viel ze altijd zo lief in mn armen in slaap, nu is t op schoot ook huilen. Zo zielig! Als ik ga kijken zegt ze nog heel lief "beer"... Nu krijst ze trouwens wel dus ik ga... Zucht... Ga slapen!!
Oh wat vreselijk voor jullie allemaal! Gaat ze bij jullie in bed ook niet slapen? Deze drama's hadden wij vooral zo extreem als er tanden kwamen. Het duurde dan wel een maand voordat ze door waren. Het meerendeel van de nachten sliep ze dan rechtop tegen mijn borst omdat ze zere oren had. Of ze zat urenlang wakker op ons bed te spelen (ik zette de tv dan maar aan) en vielen we uiteindelijk allemaal in slaap. Maar ook het urenlang ontroostbaar huilen hebben we gehad. Ik persoonlijk zouhaar zo lang nog niet laten huilen. Hoe is het afgelopen? Kun je niet een keer haar oren laten checken bij de kno? Hier leverde het allemaal niks op, maar wie wwet voor jullie wel ?! Sterkte!
Pff drama weer zo te lezen.. Als ze stil is of ze zit te spelen ga ik er niet naar toe, alleen als ze huilt passen we de 10 minutenregel toe..