Na gesprekken met mijn man en verloskundige ben ik heel erg aan het twijfelen, wil ik thuis bevallen of in het ziekenhuis? Beide hebben zo hun voor- en nadelen, en ik weet wel dat ik pas hoef te beslissen op het moment zelf, maar toch zit ik er al een paar dagen over te wikken en wegen. Ik vraag me af waar jullie zijn bevallen of willen gaan bevallen, en waarom? En voor de vrouwen die die beslissing al eens gemaakt hebben, of ze daar achteraf tevreden over waren of het liever anders hadden aangepakt? Even uitgaande ook van een ziekenhuisbevalling zonder medische indicatie he, want dan ben je natuurlijk snel uitgetwijfeld. Hopelijk kunnen jullie me helpen wat twijfels weg te nemen, ik zit er behoorlijk mee in mijn hoofd de laatste dagen!
ik had er ook een topic over geopend omdat ik er over twijfel.. ik weet niet goed wrm ik twijfel om thuis te bevallen
Ik heb gekozen voor een ziekenhuisbevalling, omdat ik de risico's voor moeder en kind thuis te groot vind, afgaande op ervaringen uit mijn eigen omgeving. Ik heb al zoveel mensen op het laatste moment met volledige ontsluiting of niet komende placenta's in paniek naar het ziekenhuis zien vertrekken, dat zag ik niet zitten. Ik ben er van overtuigd dat een bevalling die vlekkeloos verloopt prima thuis kan plaatsvinden, mijn probleem was echter dat je nooit vooraf weet of dat bij jou het geval zou zal zijn. Ik wilde dus niet het risico nemen dat er uiteindelijk toch een probleempje is en dat ik dan nog op het laatst naar het ziekenhuis zou moeten. Tijdens het persen bleek uiteindelijk de hartslag van mijn zoontje steeds weg te vallen (navelstreng zat om zijn nekje), zodat hij met spoed door een gynaecoloog met de vacuümpomp is gehaald. Hierdoor was hij er vanaf het moment dat hij het moeilijk kreeg binnen 20 minuten uit. Ik moet er niet aan denken wat er was gebeurd als ik toen nog naar een ziekenhuis had moeten vertrekken, en ben dus ook achteraf ontzettend blij met mijn beslissing. Het is me verder ook prima bevallen in het ziekenhuis. Tot de vacuümpomp in beeld kwam was gewoon mijn eigen vk er bij aanwezig + 2 lieve verpleegkundigen. Ik heb niet aan machines of monitoren o.i.d. vastgezeten, er werd gewoon na iedere wee even naar de hartslag geluisterd, zoals dat thuis ook zou gebeuren. Mijn man en ik hadden een eigen verloskamer, met een keukentje waar we koffie en thee enzo konden maken, er was een gemakkelijke stoel voor hem, een fijne douche en ik kon gaan en staan op die afdeling waar ik wilde (ik wilde overigens niets hoor, maar dat terzijde ). Na de bevalling kreeg in de kleine gelijk op mijn buik en zo hebben we zeker heerlijk een uur gelegen. Mijn eigen vk heeft gehecht. Alle verpleegkundigen van de afdeling kwamen even spieken en ons feliciteren achteraf, erg leuk. Na een uurtje of zo ben ik begeleid met een rolstoel naar de douche gereden en heb ik me heerlijk opgefrist, waarna we met bed en al naar de kraamafdeling zijn gebracht. Daar lekker gegeten en prima verzorgd (we moesten een nachtje blijven door de pomp). Al met al ben ik erg tevreden, ik zou het een volgende keer op dezelfde manier doen. Een beetje een promo-praatje voor het ziekenhuis dit, maar ik ben daar echt een groot voorstander van. Maar kies vooral waar jij jezelf het prettigst bij voelt, ook als dat thuis is, zoveel mensen zweren daar weer bij, het is erg persoonlijk! Succes met je keuze en bevalling.
Ik ben de vorige bevalling ingeleid dus moest wel in het ziekenhuis. Omdat ons kindje geen zuurstof meer kreeg (foetale nood) is hij geboren met behulp van de vacuüm die ook nog eens 3x losschoot. Toen ze net de tang wilde pakken kwam hij er toch uit. Ik vond het fijn dat alles/iedereen bij de hand was daar. Vandaar dat wij nu ook voor ziekenhuis kiezen omdat ik geen risico wil lopen, al weet ik dat verloskundigen ook veel kunnen, maar ziekenhuis is toch voor ons een veiliger gevoel na onze ervaring met ons zoontje.
EdN en DvS, bedankt voor jullie reacties. Ik neig(de) altijd al wel naar een ziekenhuisbevalling, om dezelfde redenen die jullie aangeven. Echter thuisbevallen lijkt me wel erg ontspannen, mijn eigen territorium... Ik sprak deze week iemand ook die compleet lyrisch was over thuisbevallingen, zij heeft mij een beetje aan het twijfelen gemaakt.. Ben veel te bevattelijk voor twijfel de laatste tijd, haha. Ik denk dat ik toch blijf neigen naar het ziekenhuis. Gewoon een onderbuikgevoel, maar toch.. Pff, wat moeilijk! Het is toch niet zomaar een beslissing, vind ik, je beslist wel over jezelf en je kind en dat moet je weloverwogen doen.
Ah, ik ging er al vanuit dat er ongetwijfeld al honderden topics over lopen, had de jouwe alleen niet gezien... Geen idee waarom je twijfelt, wat zegt je gevoel?
Ik wil ook in het ziekenhuis bevallen. Mijn vriend staat er eigelijk op Hij vind het fijn dat alle professionele hulp in de buurt is als ik beval.. Snap het wel..
Voor beiden valt denk ik wel iets te zeggen. Ik zit aan het ziekenhuis vast (eerste wegens inleiding en nu wegens complicaties tijdens die eerste bevalling), maar zou het stiekem ook graag thuis willen. In mijn geval niet verstandig en daar is de vk meer dan duidelijk in geweest. Overigens mag ik wel gewoon met mijn eigen vk bevallen dit keer (tenzij... etc etc). Hou er in ieder geval rekening mee dat een groot deel van de vrouwen die voor het eerst bevallen uiteindelijk toch nog naar het ziekenhuis moet. De vraag is dan of je de gok wilt wagen dat je toch nog met hoge nood naar het ziekenhuis moet, of dat je op voorhand gaat. En tja, misschien wordt het wel voor je besloten. Niet leuk, maar wel een mogelijheid.
Ik snap heel goed waarom veel mensen in het ziekenhuis willen zijn op het moment van bevallen. Ik had vanaf het begin al vastgesteld voor mezelf dat ik thuis wilde bevallen. Vorige week ben ik bevallen van de 2e en net als bij de eerste thuis bevallen. Ik vond het heerlijk om thuis te kunnen zijn op het moment en nee je weet niet van te voren of het nodig is om medisch geholpen te worden maar ik heb misschien geluk gehad geen idee. Succes met het maken van je keus.
Thuis, lekker eigen omgeving, vertrouwd. En thuis schijnt net zo veilig te zijn als ziekenhuis zegt VK hier. Mocht er toch ineens iets gebeuren dan steken we de straat over en zijn we bij het ziekenhuis.
Waarom kies je niet voor de gulden middenweg: Kraamhotel/geboortecentrum? Dan kun je bevallen met je eigen verloskundige in een soort van thuissituatie (bad, tv, muziek), maar wel met de veiligheid van een ziekenhuis in de buurt (alhoewel ik niet zeker weet of ze altijd bij ziekenhuizen zitten en of elk ziekenhuis er 1 heeft).
Zo'n kraamhotel klinkt ook erg goed inderdaad, maar ik moet zeggen dat ik die mogelijkheid vandaag pas bedacht *stomstomstom* en ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat ik al te laat ben met me aanmelden daarvoor en ik weet niet of ik dan nog wel terecht kan. Hier in de regio moet je je echt zo ongeveer al aanmelden op de dag dat je overtijd bent, zegmaar.
Ik ben het hier helemaal mee eens. Van tevoren had ik geen voorkeur. Mijn man wilde echt dat het in het zkh gebeurde. En uiteindelijk werd ik ingeleid en had ik een medische indicatie. Volgende keer als we het nog een keer mee mogen maken dan kies ik zeker weer voor het ziekenhuis.
Mijn beide kindjes zijn thuis geboren. Dit wilde ik ook graag. Bij mijn beide zwangerschappen heb ik steeds gezegd dat als de zwangerschap goed zou verlopen, en de vk erachter zou staan, ik gewoon thuis wilde bevallen. Het liefst in mijn eigen bed, eigen omgeving etc. Ik kan goed begrijpen hoor dat je toch voor het ziekenhuis kiest. Daar is immers meteen hulp bij de hand mocht het nodig zijn. Maar mijn gevoel zei thuis en mijn bevallingen zijn beiden goed gegaan, daar heb ik natuurlijk ook wel geluk mee gehad
Ik ben in het ziekenhuis bevallen omdat ik daar vooraf een fijner idee bij had. Weet niet waarom, was gewoon een gevoel... En ik dacht ook 'mijn witte gordijnen mogen niet vies worden' hahaha... klinkt achteraf alsof ik verwachtte dat de boel zou ontploffen of zo Uiteindelijk was het maar goed ook dat ik in het ziekenhuis beviel want het werd toch overgedragen aan de gynaecoloog daar. Maar... ik heb wel gezegd: misschien dat ik met een eventuele volgende bevalling toch liever thuis blijf!
Hier waar ik woon in het buitenland hebben ze geen kraamhotels... Wel de mogelijkheid om thuis te bevallen met een verloskundige, maar als je een half uur van het ziekenhuis vandaan bent, dan bedenk je je toch wel... Althans, ikke wel dus... Het idee dat de heli hier heen moet komen om je op te halen, nee, ik ga op voorhand naar het ziekenhuis, en dan geen ambulante geboorte, wat hier niet veel voorkomt, maar echt met een week bed in het ziekenhuis.. Heb je alles wat je nodig hebt, de kraamhulp is daar, en je kunt bijkomen!!
Ik heb tijdens mijn hele zwangerschap gezegd dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen. Het voelde voor mij gewoon veiliger of zoiets. De vk heeft mij wel steeds verteld dat ik, ook al was het op het laatste moment, kon veranderen van mening. Wat gebeurd? Ik krijg (lichte) weeen op woensdagmiddag, 's avonds werden ze iets erger, de vk komt langs, blijk ik al 4cm ontsluiting te hebben. Mijn vriend en ik zaten zo lekker knus thuis en ik voelde me nog zo ontspannen dat ik begon te twijfelen over het ziekenhuis. Ik heb die avond besloten om toch thuis te bevallen De vk ging weg, ik kon nog lekker in bad (vliezen waren nog niet gebroken) met mijn vriend naast me. Het was allemaal zo relaxed! Tja..totdat 's nachts alles doorzette en ik redelijk in paniek raakte. Eerste kindje, gaat alles wel goed, kan ik dit wel etc, etc. De 'normale' onzekerheden denk ik. Toch was dat allemaal nog wel te doen, maar toen op een gegeven moment het hartje van onze dochter wat trager ging kloppen en ik haar net dat laatste stukje niet verder kreeg geduwd is de beslissing genomen om naar het ziekenhuis te gaan. Voor mij een opluchting omdat ik toen wel angst had voor de gezondheid van onze dochter. Met heftige persweeen in de ambulance was niet echt super de puper maargoed. Eenmaal in het ziekenhuis werd ik rustig en vastbesloten. Ze was er toen binnen drie kwartier! Zonder hulp en helemaal gezond Voor mij gaf het idee dat er van alles klaar lag om mij te helpen en onze dochter op te vangen als het niet goed zou gaan net dat ene zetje om door te zetten en minder gespannen te zijn. Maar...nu ik weer zwanger ben zie ik toch uit naar een thuisbevalling. Het was zo lekker rustig in het begin, mijn eigen vertrouwde omgeving...de hele sfeer thuis is echt intiem Ik denk er maar niet meer over na heb ik besloten, zie het wel als het moment daar is Misschien is dat voor jou ook een optie? Het beslissen op het moment zelf?
Voor mij persoonlijk: tijdens de laatste 4 a 5 cm ontsluitingsweeen had je me in de Albert Heijn kunnen neerzetten, ik had toen nergens meer oog voor, maar concentreerde me alleen maar op de pijn van de weeën, dus overschat niet hoe ontspannen je je thuis (of ergens anders) voelt . Al kan ik me wel voorstellen dat het heerlijk is om na de bevalling al gelijk thuis te zijn en je eigen bedje in te duiken. Dat is wel een voordeel idd. 't is inderdaad maar net wat je zelf het zwaarst vindt wegen.
Gaia; Bedankt voor je verhaal! Mijn VK hamert er ook steeds op dat ik pas op het moment zelf hoef te beslissen, maar ik ben zelf nogal een "voorbereiderig" type en wil graag al een beetje een plan de campagne in mijn hoofd hebben als het zover is. Tot nog toe blijf ik neigen naar het ziekenhuis, geen idee waar ik dat op baseer, puur een onderbuikgevoel. Mijn man heeft het liefst dat ik in het ziekenhuis beval overigens, die vindt dat een veiliger idee. Ik weet het niet. Ik ga iig zometeen lekker een paar pyama's en joggingbroeken kopen voor in m'n vluchttas en dan zien we het allemaal wel. Maar ik denk stiekem toch dat het het ziekenhuis gaat worden.
Daar heb je gelijk in, het schijnt dat er echt een bom naast je kan ontploffen als je er eenmaal goed "in zit" en dat het je dan niks meer uitmaakt waar je bent. Kan me daar nog niks bij voorstellen maar ik geloof onmiddellijk dat het zo zal gaan. Ben zo benieuwd hoe dat allemaal is en voelt en gaat verlopen, ik begin er echt gewoon zin in te krijgen, haha.