Hoi dames. In augustus hoop ik voor de 2e keer mama te worden en weer borstvoeding te mogen geven. Bij mijn zoon is dat helaas een drama geweest. Ik wil mijn verhaal hier neerzetten en hoop dat jullie me adviezen kunnen geven om me goed voor te bereiden op deze borstvoedingsperiode en het deze keer een succes te laten zijn. Mijn mannetje is 6 jaar geleden geboren. Een klein mannetje van 3100gr en 46cm. Hij is binnen het uur naar de geboorte aangelegd. Dat ging helaas heel moeizaam. IN het ziekenhuis waar ik een paar uur heb doorgebracht na de geboorte is hij nog een paar keer aan gelegd maar helaas zonder resultaat. De kraam die thuiskwam helpen hielp ook bij het aanleggen maar was heel hardhandig en ook daar ging het niet goed. Twas net of mijn tepels te klein waren ten opzichte van de borsten die heel groot waren door de stuwing die vlot opgang kwam. De tweede nacht na ik weet niet hoe vaak aanleggen heb ik hem een speentje gegeven omdat ik al twee nachten niet geslapen had en helemaal nog kapot was van de bevallig. Misschien niet het slimste maar kon niet meer. de 3e dag bleek dat zoon afgevallen was tot 2710gr. De kraam had al veel eerder stappen moeten ondernemen maar dat niet gedaan. Ze had alleen in de overdracht naar de nieuwe kraam gezet dat zoon afviel en het drinken aan de borst niet wilde lukken. De nieuwe kraam heeft mijn moeder gevraagd een kolf te halen anders ging ze er een huren nou t kolven ging goed en de 4e dag was ie stabiel gebleven en de 5e dag. We zijn toen begonnen met tepelhoedjes om toch zoon aan de borst te krijgen dat is helaas niet gelukt.' na 4 weken fulltime kolven ben ik op advies van het consultatiebureau over gestapt op flesvoeding. Omdat zoon bleef huilen ik zou te weinigvoeding hebben. en daardoor zou zoon zoveel huilen en aan de borst willen. Dit bleek achteraf kiss-syndroom te zijn en is door de osteo verholpen. Nu ben ik zwanger van ukkepuk en wil ik deze keer toch wel heel graag langer borstvoeding geven maar t maakt me ook wel bang. Er komen zoveel veel vragen in me op. Al bv bij de eerst mislukt is dat dan gewoon een teken dat het helemaal niet lukt of kan het zijn dat de tweede een natuurtalent is en waar het zo lukt. Kunnen je tepels te klein zijn waar door aanhappen niet lukt? zou ik er toch verstandig aan doen om van te voren weer een kolf en tepelhoedjes in huis te halen zodat dat voor mij misschien rustiger is. Hoe krijg ik uit mijn hoofd dat het nu ook weer niet gaat lukken. Welke adviesen zouden jullie me geven?
Investeer in goede begeleiding. Dus laat een lactatiedeskundige komen. Ee n informatiebijeenkomst bijwonen over bv voor je bevalling kan hopelijk wat van die vervelende ervaring van eerder wegnemen. Je tepels kunnen niet te klein zijn voor bv. Sommige kindjes zijn natuurtalenten, anderen hebben meer begeleiding nodig. Ik heb vier dagen volledige begeleiding gehad in het ziekenhuis van deskundigen (was standaard voor het ziekenhuis waar ik ben bevallen). Dankzij hun geef ik nu nog altijd bv. Ik had ook wat opstartproblemen (aanleggen, enorm veel stuwing, dochter pakte mijn linkerborst niet), maar dat is met 4 dagen helemaal weggewerkt. Sindsdien loopt het als een trein. Tepelhoedje kan inderdaad ook verschil maken die eerste tijd.
Bij m'n eerste gingen de eerste dagen verschrikkelijk maar door goede begeleiding v D kraam en steun/hulp van m'n man werd het heel snel heel makkelijk. (6mnd live gevoed) M'n tweede nu is echt een natuurtalent. Heb hem zelf zonder tussenkomst aangelegd. Ik ben ditmaal zo snel mogelijk rechtop gaan voeden, zodat ik meer zicht er op had. Ik kon de eerste dagen zo beter beoordelen of hij goed aanlag. Ook word niet onzeker!
Ik beval als het zo loopt al ik wil thuis en zal het kraambureau ook vragen naar een gespecialiseerde kraam. Heb me aan gesloten bij een kraambureau waar een kennis van me werkt en wil vragen of het mogelijk is dat zij komt kramen. Verder wil ik idd een lactatiedeskundige inschakelen dat heb ik bij zoon ook gedaan maar dat heeft helaas niet geholpen en cb heeft me toen heel bang gemaakt met te weinig voedingstoffen waar ik later achter kwam dat dat nauwelijks voorkomt
O ja ik ben bij nr 2 ook thuis bevallen ipv het zh. Het fijne gevoel van de thuisomgeving heeft denk ik ook bij mij meegespeeld dat het aanleggen lekker vlotte. Ook was hij 7pnd ipv 6pnd de eerste. Het cb moet je qua bv met een enorme korrel zout nemen! Als je baby elke keer een plasluier heeft, dan geeft het al aan dat hij het goed doet op bv.
Ik sluit me aan bij Nescio. Ik had geen vervelende ervaring maar wilde wel heel graag dat de borstvoeding zou lukken en ik heb een cursus bij een lactatiekundige gedaan, informatieavond bijgewoond en het boek borstvoeding gelezen. Ik voelde me er zekerder door. Hier in het ziekenhuis lukte het niet goed om aan te leggen maar mocht al heel snel naar huis. Thuis lukte het ook niet goed in eerste instantie, uiteindelijk met tepelhoedje en dag later ging het heel goed zonder. Vervolgens enorme stuwing (pijn en aanhapproblemen dus toen kwam dat tepelhoedje weer tevoorschijn) en ik had op dag 5 een hardhandige kraamverzorgster die ook nog eens borstvoedingsonvriendelijk advies gaf (die is ook niet meer teruggekomen de dag daarop, vervolgens een zuster die geweldig was). Borstvoeding loopt heel erg goed nu en ik heb veel gehad aan de kennis die ik heb opgedaan tijdens de cursus en info-avond. Ik had geen tepelhoedje in huis, wilde die ook liever niet gebruiken, maar toen het toch nodig bleek had de kraamverzorgster er 1 bij zich. Ivm de enorme stuwing ben ik eenmaal per 24 uur leeg gaan kolven dus ik was wel blij dat ik een (gekregen) kolf had. Echter had ik deze niet aangeschaft van te voren als ik er geen een had gehad. Voordat je iets aanschaft zou ik eerst eens in gesprek gaan met een lactatiekundige.
Ik was een beetje spuit 11 met m'n cursus en lactatiekundige , in de tijd dat ik mijn reactie had geschreven waren er al meer reacties geplaatst. Ik heb ook bij de kraamzorg aangegeven dat ik graag iemand wilde die me goed kon begeleiden bij de borstvoeding.
Bij mijn oudste is de bv ook mislukt. Mijn zoontje was wel tevreden, maar zijn gewicht bleef te lang op het laagste punt hangen en hij spuugde heel veel. Uiteindelijk heb ik na 1,5 week ervoor moeten kiezen om te stoppen (trok het zelf niet meer, de onzekerheid en langzaam herstel met blaasontsteking die niet wegging ondanks dubbele ab-kuur). Dit heeft me veel moeite gekost. Bij de jongste leek het dezelfde kant op te gaan, slechte begeleiding in het zkh. Ivm medicatie tijdens en na de bevalling mocht ik de eerste drie dagen geen bv geven. Moest dus meteen fulltime gaan kolven. Dankzij de slechte begeleiding tepels kapot gekolfd. Bv kwam weer moeizaam op gang, maar moest de melk toch weggooien. Mijn jongste viel ook redelijk wat en moest ook toen ik bv mocht gaan geven bijgevoed worden. Uiteindelijk na zes dagen kon ik het redden met voeden, kolven en dan wat ik kolfde als bijvoeding geven en kon ik de fv vaarwel zeggen. Heb die eerste dagen thuis (moest 6 dagen in zkh blijven) niets anders gedaan dan aanleggen, aanleggen, aanleggen... Op mijn verzoek, niet de Zijne, want vaker dan een keer of zes meldde hij zich niet. Op dag 10 ben ik gestopt met bijvoeden en op dag 14 zat hij eindelijk weer op zijn geboortegewicht. Wel had ik veel pijn tijdens het voeden, zat er soms bij te huilen van de pijn. Uiteindelijk ben ik bij de lc van het cb terecht gekomen en zij heeft meegekeken en het bleek dat mijn zoontje niet goed aanhapte. Uiteindelijk na een periode van oefenen, doorbijten en overproductie ging het met een maand of twee probleemloos. En ik voed nog steeds, alweer negen maanden inmiddels en ben nog niet van plan om voor zijn eerste verjaardag te stoppen (en dan te bedenken dat mijn eerste streven 6 mnd was). Ik adviseer je echt om contact op te nemen met een goede lc, eventueel al voor je bevalling. Het lijkt me niet dat je tepels te klein kunnen zijn, maar als je stuwing hebt kan bet zijn dat je kleine moeite heeft met aanhappen (had mijn zoontje ook en ik heb geen kleine tepels). Even voor het voeden ergste druk eraf kolven helpt al een heel stuk. Dit kan met een kolf of even met de hand.
Hier lukte het aanhappen ook niet goed, maar dit kwam doordat ik hele vlakke tepels heb. Ik heb toen van het ziekenhuis een tepelhoedje gekregen en dat ging gelukkig wel hartstikke goed. In de kraamweek verder thuis heb ik samen met de kraamverzorgster geoefend om het zonder tepelhoedje te doen. Helaas zonder resultaat. De wijkverpleegkundige van het cb kwam die week ook langs en is tevens ook lactatiekundige. Zij gaf aan dat mijn tepels idd te vlak waren en dat ik het voorlopig gewoon even met het tepelhoedje moest doen. Ging dat een tijdje goed, dan kon ik het weer proberen zonder. Je tepels worden namelijk wel soepeler op ten duur. Ik heb het meerdere keren zonder geprobeerd en heel soms lukte het, maar meestal niet. Ik dacht toen bij mezelf, ach het gaat met hoedje toch gewoon goed? Laat het dan maar zo! Tot hij gister ineens goed aanhapte vandaag ook op 1 keer na de hele dag zonder tepelhoedje gedronken Wat je verder nog wel kunt doen is voor het voeden je borsten opwarmen met een warme natte hydrofielluier eromheen en ook bestaat er borstvoedingthee. Ik drink hier 3 a 4 koppen op een dag van sinds ik een bv dip heb gekregen en t gaat nu hartstikke goed. Soms heb ik geen tsr, vooral tijdens het kolven, daar bestaat ook nog neusspray voor! Succes meis, ik hoop voor je dat het nu wel gaat lukken!