ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt, soms is het zo frustrerend en is het net of niemand de goede dingen kan zeggen. ik heb in juli een curettage ga had nadat ik op de 10 weken echo te zien kreeg dat het vruchtje niet gegroeid was, bij de gynocoloog heb ik het eerst geprobeerd met pilletjes tot 2 keer toe, mijn baarmoeder was toen niet schoon en ik moest als nog gecuretterd worden, ben tussen tijds ook nog op de eerste hulp geweest omdat ik weeen kreeg en ernstig bloedverlies had. ik heb in die tijd heel veel gehuild omdat er zoveel in een korte tijd met je gebeurt. nu nog wordt ik soms zo emotioneel. Mijn cyclus is eigenlijk altijd 28 dagen, nu zijn we weer druk in de weer voor een tweede, ik werdt na 28 dagen niet ongesteld dus was stiekem een beetje blij! een paar keer een test gedaan en alle keren negatief, werdt ik pas na 35 dagen ongi, hoe frusterend, wat is er met mijn lichaam , het is net of ik het niet meer ken. Nu ga ik dus maar 2 keer van een ei sprong uit, met 28 dagen en 35 dagen cyclus. sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt. Er zijn maar zo weinig mensen om mij heen die weten van de miskraam, soms is het moeilijk er over tehebben ( dan denk ik dat zij denken heb je haar weer) voor al die meiden die zwanger willen worden na een miskraam Sterkte en hopen dat er snel weer een klein kindje in jullie buik groeit! liefs bloememeisje
Hoi, Kan me het helemaal voorstellen. Ben in september gecuretteerd. Normaal altijd mooie cyclus van 25 dagen. Afgelopen maand 3 dagen overtijd. Ook negatief getest. Nieuwe ongi na een cyclus van 28 dagen. Ben nu met ovulatietestjes bezig en temperaturen. Maar het wil helaas allemaal niet zo snel als we willen he. Kop op en we blijven doorgaan.
Begrijp het heel goed. NA mijn miskraam (die overigens spontaan is geweest bij circa 9 weken terwijl we de week ervoor nog hartje hadden zien kloppen) had ik opeens een hele nadere cyclus. Voor de MK altijd 27 dagen en op dag 15 ei. Daarna opeens op dag 18 ei en een cyclus van ong. 30 dagen. gekke was dat die cycli ook echt heel veel langer voelde. en dan ook nog eens enorm pijnlijke en zware ongi, die ik daarvoor niet had gehad.... VAnaf deze ronde (ronde 3 na MK) is een en ander weer zo goed als op regel. Dag 16 mijn ei, dus hoop dat mijn lichaam weer hersteld is en dat de duivels deze maand wegblijven! De conclusie is dat je er eigenlijk niets van kanz eggen wanneer je cyclus weer "normaal" is en wanneer is weer zwanger zal worden. Ik hoop voor ons allemaal dat dat niet lang duurt na de MK. We hebben er nu aan geroken willlen het weer en liefst morgen!
Het is inderdaad waar dat je het liefst morgen weer zwanger zou willen zijn. Ik ben vorige week gecurreteerd en kan nog niet zeggen wanneer en hoe mijn cyclus gaat lopen. Was het hiervoor altijd om de 28 dagen dus ik moet nog even geduld hebben voor ik wat meer weet.
hallo bloemenmeisje wat een vervelend verhaal zeg ik snap precies wat je bedoelt ik ben in maart voor de eerste keer gecurreteerd en in april voor de tweede keer en nu 7 maanden later nog steeds niks zo onregelmatig ong dan 4 weken dan weer 7 of 8 ik word er niet goed van en het ergste is dat je er niks aan kan doen en als ik dan na 4.5 week nog nie ong ben dan ga ik ook meteen weer testen doen en elke keer negatief.maar probeer niet te denken wat andere denken makkelijk gezegs he?zo ben ik zelf ook ik huil nog heel vaak en ik denk er elke dag aan andere zeggen dat het tussen mijn oren zit dat kan best is zo zijn maar ik kan het gewoon niet van me af zetten.het is niet een knop die je zomaar uit zet en mensen die het niet mee hebben gemaakt die kunnen er ook helemaal nie over oordelen en daar denk ik voortaan maar aan als ze weer een rare opmerking maken dan denk ik gewoon ze weten niet beter. nou weer een heel verhaal ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen en hier denken we in ieder geval niet daar komt ze weer aan! hou je goed veel liefs joyce
bedankt voor jullie antwoorden , dat doet me goed, ik weet dat ik niet de enige ben die dit mee maakt, en de op merking van dat we er aan 'geroken' hebben en het daarom nog meer willen vind juist! het is ook soms zo moeilijk, (ik ben gelukkig wel al gezegend met een kindje maar de pijn is er daarom niet minder om) als mensen vragen, en waneer komt de tweede?! als of ze op bestelling komen, het liefst zou je ze toe willen schreeuwen dat je een miskraam hebt gehad. maar daar schiet je ook niks mee op, dus geef je maar weer kalm antwoordt dat het niet van zelf gaat en jullie er druk mee bezig zijn. soms moeten mensen zeker eerst even na denken voordat ze wat zeggen! sterkte voor iedereen die dit ook moet meemaken. liefs bloememeisje.
Bloememeisje, goed dat je dit forum gevonden hebt, kan je zo even je verhaal en emoties kwijt, doe ik ook, je weet dat dit hier kan. En je lichaam kan inderdaad vreemde dingen doen, toen ik hoorde van mijn miskraam voelde ik me eerst ook een beetje bedrogen door mijn lichaam, maar dan besefte ik dat het gewoon de natuurlijke gang moet zijn en ,ik, of mijn lichaam, daar geen schuld aan heeft. sterkte en ik hoop dat iedereen binnenkort mag toetreden tot een positiever forum flyke
Hoi, ik heb op 24 september een miskraam gehad en ben op 12 november voor het eerst weer ongesteld geworden (7 weken later dus). Ik kan me je ongeduld heel goed voorstellen. Toen het bij mij pas gebeurd was wilde ik ook niks liever dan gelijk weer zwanger te zijn. Maar je lichaam moet het toch allemaal weer in orde maken daarbinnen en dat kost even tijd. Hoe lang deze cyclus weer zal duren moet ik ook maar weer afwachten...als je erover wilt praten mag je me altijd mailen hoor! Angela
hoi angela, bedankt voor je berichtje, ben je zelf al lang bezig om zwanger te raken? lastig he als je je cyclus niet goed weet, moet je maar een beetje gokken of je goed zit met je ei sprong. Ik ga zelf nog niet temparaturen en met testen aan de gang, denk dat ik dan helemaal gek wordt. Dan is het helemaal z'n moetje en is de lol er ook snel af. dan ben je alleen nog maar met zwanger worden bezig! groetjes bloememeisje
Hoi Bloemenmeisje, Ik begrijp je gevoelens helemaal... ook ik wil niets liever dan de zekerheid dat ik weer zwanger wordt. Na mijn 1e MK duurde het 31 dagen voor ik weer ongi werd. De keer daarop ongi na 28 dagen. Het blijft dus een gok. Ik voel er op het moment niet zo veel voor om te tempen of testen. Had de vorige keren al het gevoel dat de romantiek verloren ging, het werd meer een moeten: rond de vruchtbare dag 'moeten' vrijen omdat je graag zwanger wilt worden geeft mij toch wel een ander gevoel dan toen we nog niet met zwanger raken bezig waren. Zo af en toe hebben we er ook wel een grapje over kunnen maken. Na de vorige miskraam (in de vakantieperiode) heb ik het 'vakantieverlof'van mijn man ingetrokken: er moest weer gewerkt worden. Ik merk wel dat de steun van mijn man voor mij heel belangrijk is. Anderen reageren soms i.d.d. vanuit hun onwetendheid nogal confronterend. Heb een collega die op een gegeven moment zei "heb je iets te vertellen? (ik had een week ervoor mijn eerste miskraam gehad..pfff). Ook kenissen zeggen wel eens: "en hebben jullie al groot nieuws?" .... grrr ze moesten eens weten. Het lijkt wel of je iedereen alles moet vertellen, voordat ze een beetje tactisch zijn. Nu je zelf ervaart hoe confronterend dit soort vragen zijn, bedenk je je zelf wel 2 keer om dat soort dingen te vragen....soms zou je willen dat anderen dat ook deden. Bloemenmeisje, heel veel sterke enne... de meeste mensen bedoelen het niet vervelend, ze weten gewoon niet beter.