Bij de videocall met de mediator het nog gehad over hoofdlijke aansprakelijkheid. Ze vroeg of de hypotheek op naam van mijn mam stond. Ik had nog gezegd dat door het huwelijk ik dus wel hoofdelijk aansprakelijk was. Er was dus een communicatie misverstand want nadat mijn man verzekerd had dat de hypotheek op zijn naam stond en hij er nooit iets aan veranderd had zei de mediator ik dus niet hoofdelijk aansprakelijk was. Toch voor alle, álle zekerheid naar de hypotheek zelf gebeld. En die gaf duidelijk aan dat ik nog wel hoofdelijk aansprakelijk ben en er actief bij de hypotheek vertrekker iets geregeld moet worden. Gelukkig gaf ze ook iets aan wat juist in het voordeel van mijn man is. Zodra ik hier weg ga krijgt hij nog maar de helft van de belasting teruggave. En dat hij een 'fiscale aanpassing van de hypotheek' moet doen. Ook dat ik nog steeds recht heb op de helft van de woning. Hierna de mediator gebeld en die gaf aan dat ze afging op wat wij zeiden. Verder niet in discussie gegaan maar aangegeven dat we elkaar dus verkeerd begrepen hebben. Dit moet dus nog wel geregeld worden. En nu echt door mijn man. Hij laat echt zowat alles door mij doen. Heeft zelfs het convenant niet eens goed doorgelezen. Ik heb opgeschreven dat hij de hypotheek moest bellen voor die aanpassing met het telefoonnummer erbij. Hij gaf nogmaals aan dat wat ik zei niet klopte. En was gelijk geïrriteerd. De woorden 'hoofdelijk aansprakelijk', en, 'als jij niet betaald komen ze bij mij en dat wil ik niet' heb ik bewust niet gezegd. Alleen dat ik gebeld had naar de hypotheek omdat ik zeker wilde weten dat het goed zat. Zijn reactie: "Jij hebt zelf naar mijn hypotheek gebeld?!" op een wat boze toon. Mijn hart wat wel even in mijn keel want de kans dat hij daar boos om wordt is aanwezig. Gezegd dat ik dat gedaan had en direct ook waarom en direct erachteraan dat ze zeiden dat alleen een convenant niet voldoende is. Dat hij zodra ik verhuis maar de helft van de belasting teruggave krijgt én dat het zelfs zo is dat ik nog aanspraak kan doen op de woning. Ik merkte duidelijk dat hij het totaal niet leuk vond dat ook dát nog geregeld moest worden. Hij moest naar zijn werk dus geen tijd meer om te bellen. Ik denk dat na mijn relaas hij het wel gaat regelen want hij wil zijn huis niet kwijt. Geïrriteerd is hij gebleven maar niet direct naar mij toe. Zulke dingen blijven dan wel spannend.
Wel mooi dat je het zo kon vertellen dat het in zijn voordeel is om die zaken te regelen. Goed bezig!
Ik heb hier de reactie gekregen over die hoofdelijke aansprakelijkheid ik kan hem alleen niet zo snel vinden. Maar is dus goud waard geweest!! Anders had ik er niet van geweten en al helemaal niet er iets aan kunnen doen.
Jou reactie is dus goud waard geweest!!! Zie hierboven. Zal ook rekening houden met kosten die eraan verbonden zijn.
Zo te lezen groei je echt al heel erg ,je klinkt steeds sterker!Goed bezig zo met de meest lastige dingen ,je bent er bijna...
Op dit moment werkt hij wel heel hard. Van s middags tot de volgende ochtend ongeveer 14 uur per dag. Ook is de bier op. Hij zou nieuwe halen maar nog niet gedaan ook vraagt hij mij niet om te halen. Dat is wel een pluspunt. Ik denk dat hij dit bewust doet om voor zichzelf te kunnen begrenzen.
Wat voelde ik me al angstig. De houding van mijn man zó onderdrukt geïrriteerd. Zo positief mogelijk met hem omgegaan zoveel mogelijk ja en amen. Bang voor een uitbarsting. Hij liet ook wel vrolijkheid zien. Maar hoorde hem ook zuchten en kreunen. Voorzichtig gevraagd of hij al een beetje over die vrouw heen is. Niet dus. Heeft weer contact met haar genomen met zijn speciaal voor haar veranderde nummer en hij vertelde dat hij zich het liefst voor de trein gooit. Nog geprobeerd te zeggen dat die nieuwe vrouw komt (heeft die waarzegger gezegd ik geloof daar niet in maar het gaf hem wel houvast) "Dat zegt hij al 5 jaar" Voor hem hoeft het niet meer. Hij ziet het allemaal niet meer zitten. Hij gaat er steeds meer aan denken om zich voor de trein te gooien. Hij vertelde over een collega die zich voor de vrachtwagen gegooid had. Ook omdat zijn relatie uitging. "De beste keus geweest van hem" aldus mijn man. Dan ben ik toch blij dat ik mezelf ingehouden heb. Gezegd dat hij misschien tabletten bij de dokter kan halen maar "Nee ik heb geen dokter nodig". Ik vind het beangstigend serieus klinken. En maak me (sorry) enorm zorgen om de financiële gevolgen. Los nog van het afschuwelijke wat zelfmoord met zich mee brengt. Straks denk ik toch melden bij de huisarts. Maar niemand kan hier verder wat aan doen volgens mij als hij zelf niet wil. En waar ligt mijn verantwoordelijkheid. Hij wordt ziedend als hij weet dat ik het naar buiten gebracht heb.
Hij kan dan wel geen hulp willen, jij hebt het wel nodig. Om met deze manipulator om te gaan. Is er uberhaupt iets aan de hand, of probeert hij met dit gedrag en gedreig jou emotioneel te chanteren om te blijven? Dus ik zou de huisarts bellen met een hulpvraag voor jouzelf naar aanleiding van zijn gedrag. Ik zou bijna zeggen, laat hem maar ophalen door de psychiatrische crisisdienst, dan heb jij voorlopig even rust. Jij bent al zijn voetveeg, boksbal, poetsmiep, sekspop en pinautomaat. Een psychiater mag hij ergens anders zoeken. Een partner die nog iets van echte affectie kan opbrengen trouwens ook, als hij op een fatsoenlijke manier van jou los is.
Oh en wie echt plannen heeft tav zelfmoord, loopt niet zo met vage insinuaties te strooien. Die regelt het in stilte.
Het voelt niet als manipulatie maar als serieus. Serieus ziek in zijn hoofd. Melding gedaan bij huisarts. En nu kijken of ik al bij een instantie een soort "plan" kan bedenken voor als hij het wél doet. Dan komen namelijk alle schulden en de hypotheek op mij neer en dat kan ik nooit betalen. Hijzelf heeft nog steeds niet gebeld naar zijn hypotheek om een fiscale aanpassing te doen en alleen hij kan het doen. Het is echt met mijn vingers gekruist hopend op goede momenten dat ik misschien in zijn bijzijn dat nummer van die hypotheek bel zodat er natuurlijk naar hem gevraagd wordt en hij het wel moet regelen. Dan nog de grote lening. Ook opnieuw op alleen op zijn naam over laten sluiten. Dan ben ik wat dat betreft "veilig". Los van hoe erg hij in de put zit. Hij zadeld mij intussen op met enorme spanning ja. En dat allemaal omdat hij nog steeds niet "de liefde van zijn leven" gevonden heeft. En de vrouw waar hij nu verliefd op is hem niet wil. Ziek. Heel ziek. Ik kan alleen maar steeds kijken hoe ik er zo ongeschonden uit kan komen.
Dat zou mooi zijn. Dat het toch niet serieus is. Maar ik ben wel voorzichtig. En als het me lukt probeer ik me financieel in te dekken. Wat zal ik genieten als het allemaal voorbij is zeg.
Dan zou ik kijken voor een levensverzekering op zijn leven. Dan zijn je financiële problemen voorbij, mits hij zelfmoord pleegt na een jaar van afsluiten vd verzekering.
Levensverzekering betaald bij zelfdoding pas uit als de verzekering minstens een jaar daarvoor is afgesloten.
Nou aangezien de scheiding nu bij de rechter ligt gaat dat niet op. Ik dacht dat bij zelfdoding niet uitgekeerd werd. Ik hoop dat ik over 2 jaar in mijn eigen huisje zit. Al deze onzekerheid achter de rug is en ik dankbaar tot de conclusie kan komen dat het allemaal voorbij is. Ben al heel blij dat we de scheiding achter de rug hebben. Alles is geregeld en betaald. Nu alleen nog uitspraak van de rechter en een akte van berusting tekenen. En dan hopen dat het verder ook goed komt. Ik ben er in elk geval nog niet
Ja sorry te snel gelezen. Ik zou de zin zelf andersom formuleren omdat het een "just in case" is. Vandaar de verwarring.