Ik denk dat je heel reëel in deze situatie staat. Dat je goed in beeld hebt wat je moet doen om zo ongeschonden mogelijk deze scheiding door te komen. Ik snap jouw redenering echt heel goed. Herken er heel veel in mbt mijn eigen situatie destijds. En inderdaad.... ook als je gescheiden bent en apart woont zul je moeilijke momenten kennen. Maar dat was bij mij meer het missen van een relatie zoals het had kunnen zijn. Ik wil je nogmaals veel sterkte wensen. En ik hoop dat het lukt om het hele proces zo te doorlopen dat hij blijft meewerken. En inderdaad.... aan jezelf werken als je echt op jezelf bent is bittere noodzaak.
@heidiane weet je werkgever van de situatie waar je nu in zit? Juist gezien de situatie met corona en dat er meerdere werkgevers overwegen om het vakantiegeld later uit te betalen? Mochten jullie alles wel zelf op papier zetten, leg dit voor jou welzijn wel voor aan een eigen advocaat of vraag evt een gesprek aan waarin je advies vraagt hoe dingen het beste vast te leggen. Wat evt nog een mogelijkheid is, is om wanneer de scheiding in werking is gezamenlijk naar de bank te gaan om de leningen op 1 naam te zetten, kan alleen wanneer hij voldoende inkomen heeft. Op een andere manier kan en mag de bank namelijk wanneer hij niet betaald het bij jou vorderen aangezien jullie beide hoofdelijk aansprakelijk zijn. Ook wanneer er in de stukken van de echtscheiding iets anders staat en zelfs wanneer dat bekrachtigd is door de rechter. En daarmee voorkom je ook dat hij wanneer hij het in zijn bol krijgt en afbetaald heeft alsnog een deel op jou kan verhalen of dat probeert met alle kosten die daarbij komen kijken. En blijf een dossier bij houden met wat er allemaal gebeurt ook na de scheiding. Wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat je snel een woning hebt waar je je eigen veilige basis op kan bouwen.
@Maev bedankt voor je info. Ik moet dit eerst even goed op me in laten werken. En dan die info ombuigen zodat ik het naar mijn man toe zó kan brengen dat hij mee werkt. We moeten toch naar de bank dus zou dat gelijk besproken kunnen worden. En natuurlijk die man van de scheiding. Ik moet echt rustig blijven zodat ik helder kan blijven nadenken. @cosdy wat een fijne beschrijving. Echt zo voel ik het ook. Zo ongeschonden mogelijk eruit. Ik kon niet super leuk aanvinken. Vandaar gewoon alleen leuk.
Mocht je hulp nodig hebben bij het ombuigen dan mag je altijd een pb sturen om samen daarover te sparren.
Weten jullie ook of er bij de scheiding ook alle bankgegevens worden nagelopen? Dat daar ook dan voor degene die de scheiding regelt eigenlijk snel te zien is hoe de uitgaven verdeeld zijn? Hij heeft ook nog een andere rekening. Daar kan ik niet op kijken. Ik ben bang dat hij daar ook een aanvraag gedaan heeft om rood te staan. Ik neem aan dat dit vanzelf ook naar boven komt als de scheiding in gang gezet wordt. Klopt dat? Verder ben ik bang dat hij het puntje bij paaltje toch uit gaat stellen omdat we er toch geen geld voor hebben. (We krijgen van de belasting een paar duizend maar ik weet nu niet hoeveel hij aan die vrouw gegeven heeft en dus weer recht getrokken moet worden) Je kan die scheiding ook in gedeelten betalen of alvast in gang zetten. Dit niet gedaan en ook niet gezegd tegen mijn man. Ik wil niet nog extra schulden. Maar mocht hij komen met dat we gezien het geld beter kunnen wachten dan laat ik hem dat wél weten. Dan maar even extra schuld als die scheiding er maar door is. Want als de scheiding rond is en we wonen nog bij elkaar neem ik aan dat als hij dan schuld maakt het wel voor zijn rekening is. Als dit niet zo is hoor ik het graag.
Misschien heb ik er over heen gelezen maar kan je niet zodra de scheiding er door is tijdelijk ergens anders gaan wonen? Bij familie of vrienden?
Nee dat gaat echt niet. Enne. "Officieel" kunnen wij het prima met elkaar vinden hè? Hij weet niet hoe ik écht over hem denk. Ik heb ook zoiets als het kan laat ik hem mij toch wel helpen zoals hij gezegd heeft. Ik heb nog heel veel van hem tegoed. Zodra blijkt dat dit ongegrond is kan ik altijd bij anderen aan de bel trekken
Ik ben officieel niet gescheiden, waren niet getrouwd. Ten behoeve van alimentatie heb ik het wel door moeten geven en wordt er best veel gevraagd om te overleggen. Aan de andere kant hebben ze wel geprobeerd dingen bij mij te verhalen omdat hij beweerde daf we getrouwd waren geweest, het is dan wel een rompslomp om aan te tonen dat dat niet zo is, ik zat op dat moment in de schuldsanering via de gemeente maar zonder hun hulp had dat echt een behoorlijk 'gevecht' geweest. Even voor de duidelijkheid ik heb mijn schulden netjes volledig afbetaald net als mijn helft van de restschuld hypotheek. (Alsnog vond en vind hij dat ik zijn deel ook moet betalen, maar ben door de bank toen wel van alle stukken afgehaald en aldus de advocaat heeft hij daarin geen schijn van kans). Mijn man is hiervoor wel officieel gescheiden maar hoefde geen bankgegevens etc op te geven. Uiteindelijk moest zij bij de verkoop van het huis wel tekenen voor de verkoop wat een dingetje was omdat ze geëmigreerd is en wij geen contactgegevens hadden. Betreffende nieuwe schulden na scheiding wanneer je nog op hetzelfde adres woont, je bent niet hoofdelijk aansprakelijk tenzij je meegetekend hebt. Er is alleen wel een maar mochten ze beslag leggen op roerende en onroerende zaken, dan moet je echt duidelijk gedocumenteerd hebben dat spullen aantoonbaar zijn van jou of de kinderen, anders mogen ze er dus wel beslag opleggen.
De scheiding is officieel gestart. Nu alles aan het invullen en vind het echt leuk om te doen. Gewoon stap voor stap. En met elk afgesloten stapje blij zijn.
Heel veel succes! Tis een heel proces met zoveel stapjes, trouwen gaat echt twintig keer sneller en makkelijker. En om op je eerdere vraag terug te komen, ja ws komen alle bankrekeningen op tafel. De financiële situatie wordt helemaal in kaart gebracht en dan wordt er naar gekeken hoe dat gesplitst kan worden. Wij hadden bijv een gezamenlijke creditcard, waar ik tijdens de scheiding niet meer op mocht kijken van ex. Prima, maar dan hebben we ook gelijk vast gelegd dat alle credit schuld bij hem lag.
Vind het wel mij sterken om te lezen dat andere mannen soms ook zo dwars kunnen liggen of moeilijk doen. Dan houdt ik voor ogen dat meerdere vrouwen dit proces mee gemaakt hebben en dat het hun ook gelukt is. Gisteren zei hij in een goede bui dat ik zonder schulden hier was gekomen en hij de veroorzaker was van die leningen en schulden en hij het daarom netjes op wil lossen. Ben blij dat hij dit gezegd heeft het is gewoon zo. Hij weet heel goed dat ik wél zuinig kan zijn en kan sparen. Als ik hem irriteer zegt hij het weer anders en doet hij alsof hij degene in dit huwelijk is die offers brengt. Daarom moet ik hem heel goed te vriend houden. Vooral laten merken dat ik weet hoe moeilijk dit allemaal voor hem is. Ook omdat hij nu een blauwtje gelopen heeft. Dus vooral veel meeleven met hem en hem zoveel mogelijk tegemoet komen. Dan gaat hij juist mij tegemoet komen. Stel ik regels of laat ik wensen weten die ik wil voor mezelf is de kans groot dat hij de kont in de krib gooit. Ik hoop ook dat zijn goede bui er ook is als we dat gesprek hebben met onze mediator en hij ook tegen haar verteld dat hij degene is die vaak die leningen etc afsloot.
Ik lees eigenlijk vaak veel mee, maar wil je toch iets zeggen. ik vind je zo vreselijk knap! Hoe je dat allemaal doet en zo vriendelijk kan blijven, echt heel goed van je. Ik wens jou al het beste toe. En als ik je ooit ergens mee kan helpen doe ik dat graag!
Ik heb meegelezen in jou topic. Ik hoop dat je snel vrij bent. Zodat je een gelukkig leven kan opbouwen.
@heidiane , ik heb de afgelopen dagen regelmatig aan je gedacht. Fijn om te lezen dat de scheiding echt in werking is gezet. Je bent heel goed bezig. Ik heb geen idee of je bij mij in de buurt woont.... maar als he een luisterend oor nodig hebt of zo. Ik zat ongeveer 9 jaar geleden in een vergelijkbare situatie. Heel veel sterkte en kracht voor de komende periode. Hopelijk blijft jouw bijna ex goed meewerken
@cosdy dank je wel. Ik probeer alleen hier te schrijven. En hoop de kritische geluiden over mijn aandeel te negeren. In een gelijkwaardige relatie kun je wel naar je eigen aandeel kijken maar niet in een ongelijkwaardige relatie waarbij ook kinderen betrokken zijn. Plus dat juist in een relatie waarbij sprake is van mishandeling etc de dader precies dat tegen het slachtoffer zegt en het slachtoffer de schuld ook op zich neemt. Ik ben een enorme kletskous. Vandaar dat ik er met niemand verder over praat. Wat hier gebeurd is eigenlijk heel bizar. Zo bizar dat zelfs de vrouw van het scheidingsbureau ervan stil viel. En dan wist ze alleen nog maar van het vele geld wat naar andere vrouwen ging. Haar wel uitgelegd dat ik als het enigszins kan geen kinderalimentatie wil omdat als ik daarvan afhankelijk zou zijn ik ook te chanteren ben. Geen sex? Oké dan ook geen geld. (Ik ken hem goed genoeg om te weten dat het zo werkt) Dat is trouwens niet de vrouw die nu onze contact persoon is. Daar probeer ik er zo min mogelijk over je praten zodat ze echt onpartijdig kan blijven. Juist door nergens ook niet met goede collega's erover te praten krijg ik alleen positieve energie gespiegeld en wordt ik gedwongen om me op mijn werk te concentreren. Ik heb gemerkt dat dit goed helpt. Want ik kan dan ook geen pijn en verdriet oprakelen. In die tijd dat ik er wel over zou praten kan ik ook juist leuke gezellige en normale gesprekken hebben. Dan lijkt de situatie thuis minder bizar omdat ik dat niet voordurend terug krijg. En kan ik het meer handelen. Maar zwaar is het zeker. Hij heeft nog contact met M. Deze week heeft hij eindelik toegegeven dat die dus wel om geld vraagt bij hem. Omdat het alleen bij app contact blijft wil hij niets meer geven. Ze heeft vaak genoeg gezegd dat ze niets van hem wil. Alleen af en toe appen en vrienden blijven. (Logisch natuurlijk ze heeft kans om geld te krijgen en als je al 1200 in een maand tijd gekregen hebt dan snap ik dat je dat contact wil houden) Mijn angst blijft dus dat hij toch regelmatig geld geeft. Nu even niet maar als ze maar lief genoeg doet tegen hem gaat zijn portemonnee echt wel open. Hij zit non stop op zijn mobiel. Drinkt een halve krat bier per dag om zijn liefde verdriet te vergeten wat vaak uitloopt op enorme niesbuien die ongeveer 20 tot 25 keer niezen zijn. Alles draait om haar. Ze heeft hem ook verteld dat scheiden een enorm werk is. Ik merk al wel irritatie dat ze zoveel ja alles moeten weten. Vanavond gaat hij kijken ernaar maar het meeste werk zal wel door mij gedaan worden. Ik voel me bijna schuldig tegenover hem dat hij gezegd heeft dat ik nieuwe meubels mag en ook nieuw servies etc. Voelt alsof ik hem tekort doe. Ik snap ook echt niet dat er vrouwen zijn die het blijkbaar normaal vinden om geld aan te nemen van een man waarvan ze weten dat die verliefd op hen is maar zij niet op hen. Deze vrouw is namelijk de 3de al die dat doet. Ik leef intussen in schulden. En voel me dus schuldig als ik geld besteed aan mijn nieuwe huis. Terwijl ik gewoon 1800 verdien daar 500 van pak voor de maand. En de rest altijd op de grote pot gaat. (Daar gaat natuurlijk ook mijn zorgverzekering af en de kosten van mijn mobiel en ik woon hier ook wat natuurlijk geld kost) Ben benieuwd hoe het gesprek met die mediator gaat. Die moet toch ook zich afvragen waar het geld elke maand blijft. Want per maand houden we volgens mij echt nog een behoorlijk bedrag over.
O ja wat voor mij nu ook héél goed uitkomt is die corona crisis. We kunnen dus niet op vakantie en de kermis gaat ook niet door. Mijn man wilde namelijk koste wat het kost wel op vakantie en er gaat ook altijd veel geld naar de kermis. Mijn dochter van 12 weet het intussen ook en is heel blij. Dat zegt ze dan alleen tegen mij. Ze zou het al niet leuk vinden als we als gezin naar een groter huis zouden gaan. Heb gezegd dat we dan echt een jaar of half jaar heel zuinig moeten doen omdat ik de toeslagen nog niet wil uitgeven. En ook dat we een paar jaar niet op vakantie kunnen. Dit vind ze niet erg als ze maar een grotere kamer krijgt. Met haar kan ik ook heerlijk fantaseren over het nieuwe huis. En zij weet dat de langste tijd hier in ons kleine appartement erop zit.
Ben nu bezig met het invullen van de schulden. Weet dat er de bij Otto, de Wehkamp, money at home, leningen lopen maar kan daar niet inloggen. Dus geen contract nummer opschrijven. Ben benieuwd maar ook bang hoe hij gaat reageren dat dit allemaal ingevuld moet worden. Ik ben bang dat hij het achter gaat houden en het als naar waarheid ingevuld gaat zetten en ik daar dan in mee moet. (En zo niet dus agressie en dreigementen ontvang) Mocht hij dat echt zo willen dan denk ik dat ik tóch die vrouw maar ga bellen via Whatsapp zodat hij niet kan zien dat ik ze gebeld heb om de situatie uit te leggen.
Het is gewoon raar. Ik heb alles ingevuld. Het aangrijpende vind ik dat er bij mij kwam te staan dat er een overbedeling is op mijn naam van 121000 euro?? Ik snap dat niet want onze leningen zijn totaal rond de 80000 euro. Hoe kan het dan zo hoog zijn. Het rotte is dat het nu helemaal lijkt of mijn man heel coulant is naar mij toe. Hij kan dus bijna die 121000 van mij eisen?? En als hij "zo goed" is om dit over te nemen dan kan hij dat dus steeds voor mijn voeten gooien. Tegen die M had hij ook gezegd: "Ik help jou door geld dan kun jij me toch wel helpen door sex met mij te hebben?" Dat vind hij namelijk "hem helpen" en "ook iets voor hem" doen. Hij heeft zonder dat hij dronken was mij weleens gezegd dat als ik niet'zo koppig was en betaald sex zou hebben we nu niet zo diep in de problemen zaten. En óók dat hij het dan wel met mij volgehouden had. Want dan kwam ik hem tenminste tegemoet. Aangezien hij nu elke keer iets moest verkopen om alle achterstallige rekeningen recht te trekken. (Dat hij eerst een auto had gekocht van 8000 euro wat we niet eens hadden en waarvoor hij ook 3000 geleend had bij een kennis lijkt dan geen oorzaak te zijn) Ik begin nu toch wel erg bang te worden met hoeveel schuld ik straks zit. Ik heb 2 jaar terug al voorgesteld gewoon te gaan scheiden en dat ik dan in de schuldsanering zou gaan. Daarop zei hij dreigend: "Als je dát doet kun je gaan lopen hoor want dan trek je mij ook onderuit"
Ik ben er helemaal van ontdaan. Hoe zou je ooit weg kunnen bij een partner die echt geweldig is?? Hoe kunnen mensen ooit fatsoenlijk scheiden?? Het getal blijft maar malen. 121000!! En hij heeft afgelopen jaren alles gekocht wat hij wilde. Rond geneukt wanneer hij wilde Er zijn vrouwen die zomaar een paar honderd euro van hem gekregen hebben. Denk dat het ons totaal 5000 euro gekost heeft. Al mijn inkomsten heb ik op de grote pot gegooid zelf bijna op bijstand niveau geleefd met mijn kinderen en dan zou hij alsnog als de grote held het huwelijk verlaten?? Ik voel me lamgeslagen. Hij heeft ook contact met die M uiteraard ook over die scheiding. Als die vrouw hem advies geeft ten nadele van mij en als voordeel voor hem geloof ik echt wel dat hij haar advies opvolgd. Ik ben zo bang. Hopelijk kan iemand mij snel gerust stellen al zou ik niet weten hoe.