Hallo allemaal, Allereerst moet ik even melden dat ik dit een super tof forum vind, ik haal er ontzettend veel informatie vandaan als onzekere en alleenstaande mama! Ik zit met een enorm dilemma Er gaat een enorme voor geschiedenis aan vooraf, maar zal proberen het kort te houden. Sinds de geboorte van mijn geweldige ventje van inmiddels 6 maanden, zorg ik helemaal zelf voor hem. Mijn ex en ik waren op dat moment al half uit elkaar en na dat mijn zoontje en ik zijn verhuisd 100 km van mijn ex verwijderd was het helemaal over tussen ons. Hij is hier geloof ik een keer of 5 een paar uurtjes geweest in de 5 maanden dat we hier wonen en draagt verder niks bij. Hij is inmiddels al bijna 6 weken niet meer geweest en heb hem nu een week niet meer gesproken. Hij toont totaal geen interesse en heeft geen vader gevoelens. Nou hebben zijn ouders mij enorm veel geholpen en gesteund tijdens de zwangerschap omdat mijn ex toen ook geen interesse toonde. Sinds onze verhuizing zijn mijn ex schoonouders 1 keer geweest en zijn vader is al op leeftijd en zijn moeder durft niet zo ver te rijden, dus verwachten ze nu van mij dat wij naar hun komen met het openbaar vervoer. Mijn ex vindt het helemaal niet fijn dat ik contact heb met zijn ouders en wilt niet dat wij daar komen ( Hij woont half thuis zeg maar ) Nou had ik laatst een afspraak met zijn ouders en de dag voor dat we zouden komen heeft zijn moeder afgezegd omdat mijn ex het niet wilde. Een paar uur later belde ze dat hij het toch goed vond en dat ik kon komen. Ik had hier geen zin meer in omdat ik het belachelijk vind dat hij de dienst uitmaakt. Nu heb ik zoiets van bekijken jullie het allemaal maar en wil ik het liefst alle contact verbreken omdat ik het niet zie zitten als dit zo jaren lang blijft door gaan. Want zijn moeder heeft het ook steeds over hem als we bellen en er is eigenlijk elke keer wat. Aan de andere kant vind het heel sneu dat ik hun dan hun kleinzoon ontneem en ben ik bang dat mijn zoontje het me later kwalijk gaat nemen. Graag zou ik andere meningen willen lezen misschien dat het me helpt om het juiste te doen, pff echt enorm moeilijk!
Jij ontneemt niet hun kleinkind, dat doet hun eigen zoon! Ik zou het als ik jou was allemaal los laten, deze stress en spanningen zijn niet goed voor je, uiteindelijk ook niet voor je kleine. Sterkte.
Mijn advies: Kies voor jezelf en je kleine kereltje! Hoe moeilijk en pijnlijk het ook is, laat het los... Jij hebt telkens het verdriet en de teleurstelling die je opnieuw moet verwerken. Je wilt het (zo ben ik ook) voor iedereen goed doen maar dat kan helaas niet. Voel jezelf hier niet schuldig over! Jij hebt laten zien dat jou goede wil, er zeker wel was! Heel veel sterkte! X
Kies voor jezelf meid! Mijn ex heb ik nu ook een maand of 2 niet meer gesproken, terwijl hij altijd het hoogste woord had maar niks deed! zijn vader kwam is op doorreis maar meer ook niet en die heb ik ook al lang niet meer gesproken net als de rest van die familie... Dan niet hoor, helemaal geen behoefte aan en mn dochter ook niet! En als je later gewoon eerlijk bent tegen je kind zal die dat ook heus wel begrijpen hoor! sterkte!
bedankt voor de lieve reacties! jullie hebben helemaal gelijk! ik heb dit weekend erg veel nagedacht en een brief naar mijn ex en zijn moeder gestuurd dat dit allemaal teveel voor me is geworden en dat ik een rustig leven wil samen met mijn zoontje en dat ze hem altijd mogen zien, maar wel bij mij thuis. dus de keus ligt bij hun. ik voel me enorm opgelucht nu dat ik de knoop heb kunnen doorhakken!