Ja bruto he, dus netto valt t echt wel mee met het verschil. Ik heb een laag inkomen (rond de 20.000 bruto)maar ben blij dat ik het uit werk kan halen hoor. Snap mensen ook niet echt die het 'wel makkelijk' vinden. Ik zou me echt niet prettig voelen moest ik er gebruik van moeten maken. fijn dat het vangnet er is, maar om vervolgens achterover te gaan leunen, nee dank je. En het grote voordeel voor mij was dat ik een huisje kon kopen, waardoor ik nu minder kwijt ben aan woonlasten, terwijl ik ook aan vermogensopbouw doe. En ik zit nu in een betere buurt dan dat ik zou zitten als ik aan de sociale woningbouw overgeleverd zou zijn. (Had snel een woning nodig) Lijkt mij ook een voordeel om weer aan het werk te gaan, je hebt gewoon meer mogelijkheden.
Zie Strijkkraal haar post en bovendien pak je meteen het hoogste inkomen. Wanneer je op jaarbasis 34500 bruto verdient en particulier moet huren (want hopen dat je bij die 10% zit zou ik niet op wachten in de randstad) houdt je weinig over hoor.
Heb lang niet alles gelezen, maar hier wilde ik even op reageren, dit dachten wij ook toen mijn man 2 jaar geleden werkeloos werd. Maar weet je, als je vrij hoge woning lasten hebt en een baan brengt mínder binnen dan je uitkering dan ben je echt stom bezig als je die baan aanneemt. Om de simpele reden dat als je dat 6 maanden hebt gedaan, en mischien weer ww krijgt omdat het een tijdelijke baan betrof bijvoorbeeld, je uitkering daarop wordt aangepast, en je dus nóg minder krijgt. Op deze manier creeer je dus gewoon schulden! En dan kun je zeggen, dan zijn je maandlasten te hoog, maar je gaat ook niet als je je baan verliest accuut je huis verkopen of een goedkopere woning zoeken. Zo werkt het gewoon niet.
Nou idd toch wel erg kort door de bocht. Mijn man verloor naar 13 jaar trouwe dienst zijn baan. Wij dachten met 13 jaar ervaring ben je zo weer aan de bak. Niets was minder waar. Wat een verschrikkelijke hel was het. Hij raakte zijn baan kwijt in de tijd dat het echt slecht ging en banen niet voor het oprapen lagen. 1.5 jaar heeft hij thuis gezeten. 4 sols in de week... niet de juiste papieren, leeftijd, overgekwalificeerd etcetc. Helaas gingen wij er financieel heel veel op achteruit. 1100 euro pm. Wij konden het onszelf gewoon niet veroorloven financieel nog meer achteruit te gaan immers heb je ook gewoon rekeningen te betalen. In de laatste maand van zijn ww uitkering kreeg mijn man een baan aan geboden. Het was een heel stressvolle periode die je niemand gunt. Ik denk pas dat je hier anders over gaat nadenken als je het zelf mee hebt gemaakt.
Ja zo is het echt... Wij hebben hier een wijk in de stad waar veel "rijkere"mensen wonen... Ik weet van een aantal van deze mensen dat ze op dit moment in een onverkoopbaar huis zitten en voor hun voedsel en kleding naar een voedselbank moeten Mensen die eerst alles hadden en nu niks meer. Ook een gezin die erg op stand leefde maar nu is de man callcenter medewerker om zijn schulden af te lossen ( niks mis mee trouwens...maar als je eerder een management functie had...)
Het is echt verschrikkelijk. Gelukkig hebben wij geen schulden gemaakt mede door een leuke oprotpremie die hij mee kreeg. Maar het was wel een hele omschakeling. En nog steeds want in de tussentijd ben ik ook ziek geworden en zijn we er financieel nog meer op achteruit gegaan. We redden het wel. Maar zo zie je maar dat je van ruim 2.5x modaal naar nu krap 1 keer kunt gaan zonder eigen schuld.
Ik wil hier nog even op inhaken, uwv heeft dus voor dit soort situaties tegenwoordig de regeling dat als je noodgedwongen dus vanuit ww een minder verdienende baan aanneemt en je komt binnen een jaar weer op straat je terug valt op het dagloon dus de ww van je meer verdienende baan. Juist omdat ze blij zijn dat mensen alles aanpakken, bij oudere mensen 55+ kijken ze geloof ik zelfs 3 jaar terug. Maar dat is wel iets dat je net moet weten en navragen want heel bekend is deze regel niet. Dus het kan wel handig zijn om een iets minder verdienende baan aan te nemen met groeimogelijkheden . Maarja ook hier ww mme gemaakt tijdje terug bij manlief en er waren bedrijven bij die boden gewoon qua loon onder het minimum , onder het mom graag of helemaal niet voor jou 100 polen die het wel doen, dat hebben wij dus ook niet gedaan en gelukkig vrij vlot wel normaal werk met een vrij normaal (natuurlijk wel weer lager) salaris.
ontzettend kort door de bocht! Alsof iedereen met een uitkering lui is of met plezier een uitkering ontvangt. Je hebt het nog altijd over een selecte groep mensen uit die hele groep die een uitkering ontvangt. ik wordt hier echt kwaad van. Weet je hoe hard ik zoek naar een baan? Weet je hoeveel afwijzingen ik al heb gehad en hoe moeilijk het soms wordt om dat niet persoonlijk op te vatten? Ik solliciteer me een slag in de rondte, al twee jaar, maar nog steeds zonder succes. En al wordt ik putjesschepper, dat maakt me niet uit. Ik vind het heel naar om elke maand mijn handje op te moeten houden, tis echt niet dat ik zo relaxed thuis zit. Maar in dit topic worden veel mensen over 1 kam geschoren. Iedereen kent wel iemand die liever niet werkt, die een uitkering wel prima vind. Maar dat betekent niet dat je een hele groep daar op kunt pakken. En ja, bij mij spelen er wat lichamelijke beperkingen. Afkeuren doen ze liever niet, dus er is een hele lange waslijst van wat ik niet meer mag doen. Dus niet afgekeurd, maar wel heel veel dingen waar ik rekening mee moet houden en mét solliciatieplicht. Onlangs 3 maanden lang vrijwilligerswerk gedaan op een werkervaringsplek, en hoppa, 8x hartritmestoornissen. Gelukkig heb ik een icd. Maar nog minder werk wat ik mag doen. Vind maar eens een baan als je niet mag tillen bukken duwen trekken, als fysieke inspanning uit den boze is, wanneer je alleen binnen kantoor tijden mag werken, geen verbale of fysieke agressie, niet in een ruimte (zoals bv fabriekshal of andere ruimtes waar iets omgeroepen kan worden) waar onverwachte harde geluiden kunnen zijn, niet alleen mogen zijn met cliënten, niet mogen rijden namens een werkgever, geen deadlines of andere vormen van werkdruk... Ik kan je vertellen dat het verrekte moeilijk is om iets te vinden wat dan nog passend is. Ik heb een SPH-diploma en gewerkt als woonbegeleider binnen de verslavingszorg. Dat was voordat ik ziek werd. Met mijn diploma kan ik nu niks meer.. Bureauwerk heb ik geen ervaring in. Kom er dan maar eens tussen want je bent immers niet afgekeurd, je moet gewoon wat anders gaan doen wat binnen de beperkingen past zoals die je worden opgelegd. En dan lees je dit soort reacties van Boommm. Dat vind ik dus misselijkmakend. Het is niet altijd wat het lijkt en het zou zo fijn zijn als er eens wat minder hard geoordeeld wordt! En of ik dan wel of niet binnen de door jou genoemde 'soort mensen' val of niet maakt me niet uit want aangezien ik een alleenstaande moeder ben met een bijstandsuitkering krijg ik dit soort shit wel regelmatig over me heen. Maar geloof me, in de bijstand terecht komen is voor de meeste mensen geen keuze en geen pretje..
Nou ik ken echt tientallen situaties van vrienden en familie waarin die inkomens'groep' en huurdersgroep het heel riant heeft hoor. Maar misschien hebben ze allen geluk gehad dan, want wonen ook in de Randstad. Zo zie je maar dat zo makkelijk als ik over die groep denk en het vele geld dat er is (wat ik dus weet van de situaties die ik ken), hoe lastig ik zelf heb ervaren hoe het is als gezin in de WW en gewoon niet alles aan kunnen pakken en dat een bijstandsuitkering echt niet zo riant hoeft te zijn; dat een ander daar hele andere ervaringen mee kan hebben: mensen die haast niets over hebben in die inkomensgroep, mensen die lekker lui in de bijstand zitten, mensen die 'weten' dat ww-ers lui zijn en geen baan willen, omdat het niet leuk is/minder betaalt etc. Iedereen ervaart die dingen anders en baseert zijn mening op wat hij ziet in zijn omgeving of zelf meemaakt.
Nee ik moet passend werk vinden. Sociale dienst keurt veel sollicitaties af omdat ze voor mij niet geschikt zijn. Ik ben goed gekeurd met een "mits" en dan een hoop voorwaarden betreffende werk.
Ik snap niet dat sommige mensen zich zo aangevallen voelen. Als je leest heeft men het hier voornamelijk over de mensen die een uitkering wel makkelijk vinden en daarom minder hard hun best doen om eruit te komen.
Omdat het topic over alleenstaande bijstandsmoeders gaat en niet over mensen in de bijstand die niet willen werken. Er wordt veel gegeneraliseerd...
Waarom voel je dan aangesproken? Er word niet gegeneraliseerd, er word duidelijk aangegeven dat men hier in het topic het heeft over mensen die totaal NIET de moeite nemen om uit de bijstand komen. Dat mensen vinden dat dat harder mag worden aangepakt.Behoor je daar niet toe heb je toch ook geen reden om je aangesproken te voelen?