Ik wilde net een reactie plaatsen en je de tip geven om van iedere bijtplek een foto te maken met een datum erop of zo. Maar dat had je zelf ook al bedacht. Wel vervelend hoor. Is een behoorlijke plek. Ik hoop voor Thijmen dat het snel afgelopen is. Groetjes Marieke
Natuurlijk is dit heel vervelend, maar ik zie echt niet wat het nut is om ouders hierop aan te spreken.... Tuurlijk is het mijn taak om mijn kind op te voeden, maar een kind van 1 of anderhalf jaar kun je nog niet op die manier leren dat iets niet mag. De ouders zijn er niet bij op het moment dat het gebeurt en kunnen dus ook niet ingrijpen. Ik heb een bijtertje. Tot nu toe bijt hij alleen mij, overigens. Niet z'n papa, niet andere kindjes, niet de leidster. Hij doet me daar echt pijn mee, heb er al meerdere wondjes van in mijn schouder. Als hij bijt zeg ik Auw!, haal hem los en spreek hem bestraffend toe (waarop hij overigens alleen maar moet lachen...). Ik leg hem uit dat het pijn doet en dat ik het niet lief van hem vind. Dan houdt hij er wel mee op, maar een volgende keer bijt hij me gewoon weer. Ook dan: lik op stuk, meteen laten stoppen, uitleggen dat het niet mag. Net zoals wanneer hij voor de zoveelste keer aan de tv probeert te zitten, of de aarde uit een plantenbak schept (zijn ook dingen die niet mogen bij ons). Ik heb het kdv gelijk gewaarschuwd toen hij het voor het eerst deed, zo van: let alsjeblieft goed op of hij geen andere kindjes gaat bijten! En dan is het aan hen om daarop te letten en in te grijpen - en ook zij kunnen het niet altijd voorkomen. Bijten is niet lief, net zoals slaan, duwen of kopstoten geven. En bijna alle kindjes doen wel iets van deze dingen, om uit te proberen of om hun plekje in de groep veilig te stellen. Ik hou het er maar op dat het een fase is en hoop dat deze snel overgaat! In de tussentijd moeten deze kindjes natuurlijk wel consequent worden toegesproken op hun gedrag, maar dat wil niet zeggen dat het van vandaag op morgen over is.
Ik heb hier een bijtertje. En op het kdv heeft ze al 2x een kindje gebeten. Je wilt niet weten hoe schuldig ik me daarover voelde en heb mijn excuses aangeboden via de leidsters naar de ouders toe. Maar zij zeggen ook 'kan gebeuren'. Helemaal op deze jonge leeftijd zien ze de gevolgen nog niet. Bij mijn dochter is het met fases, meestal als ze tandjes krijgt. Ik probeer er voor te zorgen dat ze daar dus zo min mogelijk last van heeft en ander dingen heeft om in te bijten. Maar die uitspraak van 'die ouders even op hun nummer zetten' slaat werkelijk nergens op. Alsof ze hun kind expres laten bijten ofzo Als dat bij mij zou gebeuren zou ik flink pissig worden. Natuurlijk is het vervelend maar je voelt je daar als ouder ook flink lullig onder. Als ze in zo'n bijtfase zit geef ik dat altijd aan op het kdv en ze letten dan extra op. Als ze daar bijt wordt ze streng toegesproken en een poosje apart gezet. Inmiddels zet ik haar thuis even op de gang zo gauw ze bijt. Ze moet namelijk lachen als ik boos op haar wordt. Moet zeggen dat het langzaam zijn vruchten begint af te werpen. Consequent zijn is het toverwoord zeggen ze he? Ook zeg ik als ze eraan komt met haar bekkie en ik zie vaak al aan haar oogjes wat ze van plan is.. 'zachtjes, geef maar een kusje..' en dan geeft ze 9 van de 10 keer een kusje ipv een hap en dan ik met een vrolijke stem 'goedzo! wat een lekker kusje!'.. Maar oeoe, ik kan echt giftig worden als ze bijt. Doordat het pijn doet heb ik echt de neiging om haar van me af te meppen. Ik probeer het pedagogisch verantwoord op te lossen, maar het is wel heel irritant dat gebijt! Hoop voor jou dat de leidsters misschien toch wat beter op gaan letten en dat Thijmen niet meer gebeten wordt. Zielig hoor. Maar wat een bikkel dat hij met zo'n plek op zijn rug niet eens huilt!
écht niet normaal!! zou hier zeker de leiding van het kdv op aanspreken... zijn ze nou helemaal besodemieterd? Ik zou echt enorm kwaad zijn..
Ik werk zelf ook op een kinderdagverblijf en heb regelmatig ook kindjes die bijten... helaas moet ik wel toegeven dat het meestal op momenten gebeurd dat je het net niet ziet! En net wat je zegt je kindje moet gehuild hebben op het moment dat hij gebeten is... alleen kleed je een kindje niet helemaal uit omdat hij mogelijk op zijn rug gebeten is! Wel zou ik weer met de leidsters gaan praten over het feit dat je kindje gebeten is en dat ze het kindje wat bijt veel beter in de gaten moeten houden en ze in de gaten moeten houden op welke momenten dat kindje bijt zodat ze het misschien de volgende keer wel voor kunnen zijn! Nou geef je mannetje maar een dikke knuffel want het is inderdaad echt een hele lelijke bijtplek!
Sorry maar ik denk dat apart zetten bij hele jonge kindje alleen maar averechts werkt. Wij hadden ook een meisje dat beet en wij zijn haar gaan begeleiden in haar spel. Zodra zij in een conflict situatie kwam met een ander kind, merkte je haar frustratie maar omdat zij zichzelf niet goed kon verwoorden, uitte ze dat door het andere kind te bijten. Wij zijn toen begonnen om haar te helpen haar frustratie te verwoorden. Dit heeft heel goed geholpen en het meisje in kwestie bijt niet meer maar gaat steeds meer praten. En juist rauwdouwers worden vaker gebeten. Dit omdat duwen, slaan ofzo vaak geen zin heeft voor het kleinere minder sterke kind...en dus kiest het voor bijten.... Dus voor alsnog vind ik dat de leidsters een plan van aanpak moeten maken voor het bijtende kindje. Het kindje vraagt om een bepaalde zorg en die moeten zij het kindje geven. enne die felle opmerkingen Ik sta er versteld van.....
We hebben gisteravond nog even verder gepraat met de leidster, ze vond het heel vervelend wat er was gebeurt vooral omdat ze het niet gezien had. Er zijn op Thijmen's groep nu 1 of 2 kindjes die andere kindjes bijten en ze hebben al met de ouders van die kindjes gepraat. Verder proberen ze de kindjes een beetje uit elkaar te houden en als er iets gebeurt dan wordt het bijtertje even apart gezet en moet ie het later 'goedmaken' (op zijn peuters natuurlijk ). Ze zouden het nu nog beter in de gaten houden en goed checken als er iets gebeurt of er gebeten is. Als het nog erger wordt dan het nu is, dan wordt het bijtertje intensief begeleidt en in de gaten gehouden, maar dat lijkt vooralsnog niet nodig. Heb trouwens nog een keer specifiek gevraagd of het nou Thijmens gedrag is wat dit veroorzaakt en ze gaven aan dat dat niet zo is (gelukkig!). En hij lijkt er ook niet angstig van te worden of zich anders te gaan gedragen. Ik vind sommige reacties ook wel heel fel, vooral omdat dit toch iets is wat je in de groep moet oplossen. Het gebeurt namelijk praktisch overal, dus overplaatsen is geen optie. Gelukkig heeft het praten met het kdv wel gezorgd dat ik Thijmen met een wat veiliger gevoel naar het kdv laat gaan. Iedereen trouwens bedankt voor de tips en de steun!