Baby van bijna 8 weken laten huilen? Hoelang? Bij vreemden gaat hij soms heel hard huilen sommigen geven hem dan terug aan mij, anderen houden hem vast en na een tijdje stopt hij met huilen. Maar wat is goed om te doen? Wat doe jij? Vanavond wilde hij niet in zijn bedje slapen, ook gisteren avond niet. (gisteren met bezoek viel hij op m'n arm in slaap) (in de nacht wel in zijn bed geslapen) Vanavond rond 1900u brulde hij het uit (hard aan het huilen). Ik dacht daarvoor, 'je hebt alles gehad, en ik kan je niet de hele avond vast houden.' Ik vond het niet fijn, maar 14 min heeft hij gehuild waarvan 3 niet. Toen hij na 5 min weer ging huilen heb ik hem toch gepakt, en kwam er een klein boertje... (voelde me wel schuldig) Vanaf wanneer kun je je kindje verwennen? Ik ben benieuwd naar wat jullie doen/ zouden doen?
Ik heb Aiden nooit laten huilen. Je kindje is nog maar 8 weekjes oud. Een onnozele vraag: kan je kindje al praten? Lijkt me niet volgens mij! De enige manier om te communiceren voor zo'n kleintje is door te huilen en dan is een kwartier zelfs veel te lang! Hij wil graag bij je zijn ondanks dat hij "alles al gehad heeft". Hij heeft 9 maanden in je buik gewoond en heeft gewoon behoefte aan zijn ouders. En tja, dan zit je wel eens een hele avond met je kindje op schoot. Verwennen kun je je kind overigens pas vanaf 1 jaar ongeveer. Eerder absoluut niet.
8 weken is echt nog ontzettend klein en het enige wat ze dan willen is jou liefde/warmte/hartslag horen en gerustgesteld worden. Dus lekker vasthouden/knuffelen en op je arm in slaap laten vallen, dat zelf in slaap vallen komt echt vanzelf een keertje. Er is laatst nog een onderzoek geweest dat laten huilen op jonge leeftijd echt geen verwennen/gewennen is. Mijn advies is dus het vooral rustig houden voor de kleine ( dus niet te veel van hand naar hand en bij iedereen op schoot) daar doen die kleintjes het het beste op. Verder gewoon naar je baby kijken en je gevoel volgen; al snap ik dat dat in het begin gewoon heel moeilijk is. En vaak kom je er niet eens echt achter wat er is; als ze een schone luier hebben, gegeten hebben en er niks dwars zit, is het vaak voor jezelf niet helemaal verklaarbaar waarom ze huilen. Dan gewoon lekker bij je houden. Je moet je ook voorstellen dat je baby 9 maanden lang in je buik gezeten heeft, vlakbij je hart, helemaal op temperatuur en prettig opgevouwen; alleen laten huilen in een bedje is dan wel een hele grote stap.
Lekker bij je nemen en troosten. Ik begin nu pas heel af en toe met eventjes laten huilen maar over het algemeen troost ik nog steeds meteen. Met 7 weken is er een goede reden voor het huilen en dat betekent bij je pakken en knuffelen
helemaal eens met Be Happy dus! ( crosspost) Ik heb met mijn zoons ( jongste is 8 maanden nu) echt avonden op de bank doorgebracht. Beetje liggen, beetje drinken en af en toe slapen totdat hij rond half 10 in een diepe slaap viel en ik hem in bed kon leggen. Opeens heb je weer een avond voor jezelf omdat kleine op een normale tijd op bed ligt. Maar heb ze bijna nooit laten huilen, nu de jongste alleen als ik net even bezig met de oudste en hij dus wel eventjes moet wachten maar verder niet.
Hier ook... bij me pakken en troosten!!! Eerst had ik nooit eigen avond tot minimaal 21:30u. Nu normaal 19:00-19:30u... enkel vanavond ff niet... Oudste heeft dus 1.5u voor tv gehangen... want Kiann was 3x wakker geschrokken door keiharde geluiden buiten... Nu dus oudste naar bed brengen
Je moet doen waar jij je goed bij voelt! Een baby kun je tot zeker een jaar niet verwennen! Je hoeft niet bamg te zijn dat hij na 1 x op je arm te hebben geslapen niet meer in zn bedje zou willen. Ik ben geen voorstander van laten huilen (langer dan 5 min) maar je hoeft ook niet bij elke kik naast zijn bedje te staan... Een baby van 7 weken heeft gewoon heel vaak nog mama-honger en wilt gewoon bij je zijn! Die van mij heeft tot 8 weken ofzo tot 23 uur bij mij beneden gelegen! Nu nog blijft ze soms langer beneden omdat ze gewoon nog bij me wilt zijn! Als hij bij anderen echt overstuur raakt dan zou ik hem terug op schoot nemen en diegene vanaf jouw schoot tegen hem laten praten.. Mijn dochter houdt er ook niet zo van om bij vreemden te zitten dus dan hou ik haar meestal op schoot.
Ik heb m'n zoontje ook nooit laten huilen, zie het nut er niet van in. 8 weken is idd nog erg jong, mijn zoontje lag altijd standaard vanaf een uur of 17.00 tot 23.00 uur bij mij of bij m'n man anders sliep hij niet. Het gaat vanzelf over, geef er aan toe. Je kindje is nog zo jong. En verwennen.... Nee meid echt niet op deze leeftijd! Succes!
Tussen 6 en 8 weken is de huilpiek. Ons dochtertje heeft nooit veel gehuild, de eerste maand zelfs nauwelijks. Maar in die periode huilde ze vooral 's avonds veel en dat was soms best lastig. En met visite voel je je dan wel eens bezwaard. Wij lieten haar nooit lang huilen. Meestal viel ze tussen 10 en 11 in slaap, later werd Dat steeds iets eerder, maar je zit dan wel de hele avond met een kind op schoot of met een huilend kind. Gaat vanzelf over! Ons dochtertje sliep met 4 mnd bijna klokje rond en we hebben 's nachts eigenlijk nooit problemen dus we hebben haar er echt niet mee verwend ofzo. Rond die periode hebben ze (vooral 's avonds) veel behoefte aan hun mama (of papa).
Ik heb ze nooit laten huilen, tot het moment dat ik het gevoel had dat ik gemanipuleerd werd cq dat kindje huilde om zijn zin te krijgen. Maar dan heb ik het al echt over een 18+ mnd peuterpuber die met driftbuien iets probeert te bereiken en moet leren dat er bepaalde grenzen zijn. Dat is van een heel andere orde dan een kleine baby...
Als hij alles had gehad, dan had hij niet gehuild. Hij wil warmte, liefde, indrukken van de dag verwerken en dat wil hij bij jou, omdat jij zijn veilige haven bent en de fijnste plek die hij kent. Ik zou zeggen: lekker bij je houden en met een maand of wat kijk je weer eens verder.
Wat ik zou doen? Lekker je kindje 'verwennen' en er zoveel mogelijk voor hem zijn!! Niet laten huilen.... maar reageren op zijn behoeften. Hij communiceert met jou door te huilen en door stil en tevreden te zijn. En elk kindje wil gewoon graag bij papa en mama zijn... en zeker met 7/8 weken is dat helemaal normaal en iets waar je lekker aan toe mag geven! Lekker genieten!
Ik pak hem als die huilt. Heel soms laat ik hem huilen als ik bv naar de wc moet of aan het stofzuigen ben. Maar alleen als ik hoor dat het niet heel serieus is maar wat jengels. Als die echt hard huilt pak ik hem gelijk. Meestal als die echt overstuur is, is die doodmoe. Hij kan slecht aan zn slaapjes toegeven.
een baby moet je tot ongeveer zes maanden niet laten huilen.. ze huilen omdat ze je nodig hebben. er is nog geen bewust huilen om aandacht.. dat gaat zich pas daarna ontwikkelen.. tot zes maanden kan je je baby niet teveel vasthouden.. en je baby van acht weken wil zich veilig en warm voelen iets waar je als moeder voor hoort te zorgen ookal betekend dat heel de avond met je baby zitten ongeacht bezoek.. je baby huilt bij bezoek omdat de geur van de persoon niet bekend is.. of de baby prikkelt.. jouw geur stelt hem gerust.. dus hou je baby lekker vast en bij je.. als je niet heel de tijd wil vasthouden doe hem dan in een draagdoek..zolang hij/zij maar lekker dicht bij je is..
Tja, ik heb 2 kinderen waarvan de oudste 2,5 is. Soms ben ik gewoon echt even met haar bezig en kan ik niet meteen naar de jongste rennen als ze huilt. Dus ja, ik laat haar soms wel even huilen..
Ik word al naar bij de eerste alinea... Waarom houden mensen andermans baby vast die blijft huilen, en wachten totdat ie stopt?? Waarom pak je hem niet terug?? Over het overige is voldoende gezegd. Lees je aub in over de ontwikkeling van een baby, ontwikkeling van besef en bewustzijn, en de behoefte van een kind....
Maar een peuter kun je toch gewoon uitleggen dat ze even wacht? Baby oppakken, op de arm, en dan verder gaan met datgene waarmee je bezig was met de peuter. (Tenzij het een poepbroek is oid)
Ik heb, en nog steeds laat ik, mijn zoontje niet huilen. Hij wordt een enkele keer wel eens wakker 's avonds. Als hij even jengelt, dan laat ik het gaan. Zodra ik hoor dat zijn manier van huilen veranderd ga ik naar hem toe. Hier werkt het beste om hem even uit bed te pakken, te knuffelen en rustig te praten. Zodra hij weer rustig en kalm is. Dan leg ik hem terug en valt hij vrijwel direct weer in slaap. Toen mijn zoontje nog een stuk jonger was gaf ik hem vrijwel nooit uit handen. Hij was erg prikkelbaar en 's avonds volledig over zn toeren. Als ik hem al uit handen gaf, dan sliep hij. Huilde hij? Dan pakte ik hem direct terug.
Bij een poepbroek kan ik inderdaad sowieso niet alles uit mijn handen laten vallen. Maar ook als ik bijvoorbeeld haar schoentjes aan het aantrekken ben, of haar haar aan het kammen. Dat zijn activiteiten waar ik maar heel even mee bezig ben, en als de jongste dan huilt dan moet ze heel eventjes wachten. Ligt natuurlijk ook aan het soort huiltje. Meestal jengelt ze een beetje, dat laat ik wel eens even gaan, maar als ze uit het niets begint te krijsen ben ik er wel zo bij