Ja ze aten eigenlijk vanaf het begin het meeste zelf. Vaak bij mij op schoot. Maar om nou te zeggen dat de broccoli tegen het plafond zat...nou nee, er viel wel eens een brokje op de grond, er kwam wel eens een beetje op hun truitje, maar ze hadden nooit een slabbetje om (ze konden niet tegen het gekriebel in hun nek van het touwtje). Of misschien knoei ik zelf zo veel dat het me van hun niet opviel?
Kyra neemt het ontdekken erg serieus vandaar dat het meestal een kliederboel wordt. Ze vindt het nog steeds fantastisch om haar broccoli eerst te kneden voordat ze hem opeet. En fusili maakt zo'n leuk geluidje als je het naar binnen slurpt (terwijl de saus rond haar mond spettert). Ach ik ben gaan rapleyen juist om haar te laten ontdekken en als ze daar dankbaar gebruik van maakt wie ben ik dan om er een probleem van te maken. Er is nog tijd genoeg om haar te leren netjes te eten.
Ik vind er ook heeeel weinig aan hoor. Hoezo leuk? Ik zei het van tevoren nog tegen mijn moeder, dat ik er zo tegenop zag. Dat gedoe met afwas, koken en klaarmaken (want ik wil dan weer wel vers.... zucht), leren eten... Tsjonge jonge. Wij zijn even voor de zes maanden begonnen, met proeven. We zijn nog geen steek verder, want hij is ziek geweest, en wilde toen alleen nog maar de borst, en ook dan heeeel minimaal. Borstvoeding is zo makkelijk, hoef je helemaal niet over na te denken... Maar vind het wel prettig om te lezen dat er meer mama's zijn die helemaal niet zitten te wachten op bijvoeding! Hoera, we zijn niet alleen!!