Hallo lieve dames, Even in het kort mijn verhaal: Bijna 4 jaar geleden ben ik bevallen van mijn zoontje. Ik werd na precies 2 jaar spontaan zwanger maar dit werd een miskraam. Wonderbaarlijk genoeg raakte ik na 4 maanden weer zwanger. En dat is nu mijn zoontje van bijna 4. Nu proberen we al bijna 3 jaar zwanger te worden van een 2e. Na de bevalling ben ik bewust niet aan de pil gegaan omdat ik hoopte weer spontaan zwanger te kunnen worden en toen mijn zoontje 1 werd zijn we voor het 'echt' gegaan. Tot op de dag van vandaag niks, noppes, nada. Geen één keer een positieve test in al die 3 jaar. We zijn vorig jaar al in het traject geweest en hebben alles laten onderzoeken. Bij mij is alles prima. Mijn man heeft traag zaad, maar omdat het er zoveel waren, ong. 100 miljoen zagen ze dat niet als een probleem... Ik ben toen zelf uit het traject gestapt omdat ik er niet klaar voor was. Nu wil ik heel graag weer beginnen met IUI. Maar ik wordt dus 35 over een paar daagjes en ik denk, ja als het nu niet gelukt is waarom zou ik met IUI wél zwanger worden. Mijn vertrouwen is een beetje weg in mijn eigen lichaam denk ik.... Hebben jullie misschien positieve verhalen uit jullie omgeving waar IUI wel gewoon prima is gelukt ook al waren deze dames 35 of over de 35? Alvast bedankt .
O, bijna identiek aan mijn verhaal. Onze zoon kwam spontaan na 14 maanden klussen. Nu al 3 a 4 jaar bezig, en niets. Ik ben inmiddels 36. Ik heb nu drie IUI pogingen achter de rug. De verpleegkundigen zeiden dat de slagingskans 5 a 10 % is, gezien mijn leeftijd. Niet veel dus, maar als je iets wilt, moet je het proberen. Ik ben bang dat we straks op ivf uit gaan komen. Ben dus benieuwd naar andere reacties in dit topic.
Hier bijna 35 en een soort van positief iui verhaal. Mn man's zaad is redelijk en bij mij zou alles in theorie goed moeten zijn. 2,5jr geleden na 3 jaar zelf aanrommelen zwanger geraakt van de 3e iui (is mn dochter). Nu zwanger geraakt van de 7e iui, maar dat was helaas een bbz (maar goed, dat heeft natuurlijk niets met leeftijd te maken). Je kunt dus ook als er niets is gevonden, je zelf al heel lang van alles hebt geprobeerd en je niet meer piepjong bent best zwanger raken van iui. Heel veel succes!
Oooh Nana, he wat erg dat de positieve iui een bbz werd! Hoop dat je het verdriet een beetje hebt kunnen verwerken. Beginnen jullie binnenkort weer aan de volgende poging en heb je er een beetje vertrouwen in dat het weer lukt? Prinses ja ons verhaal is bijna hetzelfde . Ik ken jouw achtergrond ook goed. Je twijfelde een tijdje terug heel erg of je wel de mm in wilde. Ik hoop echt dat ivf niet nodig zal zijn en het toch via iui lukt. Hoeveel pogingen mag je, wil je? Ik kijk er eerlijk gezegd nog steeds een beetje tegenop om op 'deze' manier zwanger te worden. Voor mezelf zou ik het niet heel erg vinden denk ik mocht het echt niet meer lukken, maar ik zou het zo ontzettend jammer voor mijn zoontje vinden als hij geen broertje of zusje erbij zou krijgen. Ik doe het eigenlijk meer voor hem. Ergens had ik het geaccepteerd dat het er gewoon niet meer in zat, ik denk dat ik vorig jaar na de onderzoeken daarom had besloten toch niet met iui te starten. Maar nu ik zie hoe mijn zoontje opgroeit en merk dat hij toch wel behoefte heeft aan gezelschap wil ik toch proberen of ik via iui wel zwanger kan worden. Ik ga morgen het ziekenhuis bellen om een afspraak te maken. Ik hoop dat ik niet weer door al die onderzoeken heen hoef maar meteen van start mag met de 1e iui. We zullen zien..... Nou meiden héél veel succes. Ik hoop dat het snel (weer) raak mag zijn! Zou toch wel fijn zijn na zo'n lange weg en zoveel geduld om toch nog een verassing mee te kunnen maken. Liefs.
Ik was 36 toen ik bij de tweede IUI poging zwanger werd van onze zoon die nu bijna 2 is. Nu ben ik 38 13 weken zwanger van een tweede kindje. Deze keer via IVF. De zaadkwaliteit van mijn man is niet goed.
@Vanilia: ja, dat was wel heftig. We hebben er af en toe best nog wel eens verdriet om- vooral als ik denk hoe ver ik nu had kunnen zijn - maar het leven gaat door. We hebben alle twee een drukke baan en een lekkere vrolijke peuterpuber thuis, dus er is wel afleiding. We zijn na een maand rust gelijk weer doorgegaan. Nog geen succes gehad helaas. Zit nu met een cyste en moet eerst wachten tot deze weg is voor ik weer verder mag. Ik herken dat je kindje een broertje of zusje willen geven heel erg! Wij willen zelf dan ook wel heel graag een tweede kindje, maar het allerbelangrijkst vind ik nog altijd dat mn dochter straks een broertje of zusje heeft, zodat ze altijd een close familielid heeft als wij er ooit niet meer zijn. Ik zou het zo erg voor haar vinden als wij haar dat niet kunnen geven .
Nana, erg herkenbaar. Met de tijd kun je omgaan met het verdriet maar het blijft pijn doen... Ik voel me ook best schuldig tegenover mijn zoontje en ik zou het ook zo vreselijk vinden als hij later 'alleen' zou blijven. Soms dan denk ik 'he, waarom ben ik niet eerlijk dat traject in gegaan'. Ik denk dat ik ergens toch hoopte, erin vertrouwde zelf zwanger te worden (vooral omdat er geen reden voor ons was om niet zwanger te kunnen worden...). En ja, dan wordt je na 3 jaar toch met de harde werkelijkheid geconfronteerd. Zo stom, nu ik dan 35 wordt heb ik opeens 'wel' haast om zwanger te worden voor nog èèn keer. Je hebt nu dus 7 keer iui achter de rug. Gaan jullie tot 9 keer proberen? Ik hoop dat het toch nog lukt meid. Mar 75, oooh wat leuk dat je weer zwanger bent! Gefeliciteerd Beide keren dus goed gegaan. Tja nu maar hopen dat het mij ook gegund is . Zoals Prinses als zij als je het niet probeert zul je het nooit weten.
Ik was 35jr en 7x IUI en geen 1 keer zwanger. Bij mij was alles in orde. Was wel met donorzaad, maar van goede kwaliteit!! 1x ICSI en 1e verse TP gelijk zwanger!!
Jeetje Zonnestraal ook apart toch? Ik kan me voorstellen dat je na de iui pogingen er even doorheen zat. Was het makkelijk of moeilijk om voor icsi te gaan? Goed dat je doorgezet hebt Wil je nog een 2e? Nou ik heb vandaag met het ziekenhuis gebeld en ik kan de 27 al langs komen en we mogen gelijk met IUI beginnen. Erg blij.....
@Vanilia: wij willen eigenlijk zo lang mogelijk door gaan met iui. Ik zie best wel op tegen ivf, omdat het zo definitief is. Als dat niet lukt blijft er niets meer over. We mogen nu nog 2x iui, maar de kans dat één van die twee keer raak is is natuurlijk vrij klein, als het eerder pas na 7 keer lukte. Tja, we hopen er maar het beste van. Meer kun je ook niet doen. Fijn dat jullie gelijk mogen beginnen. Wie weet behoren jullie wel tot de gelukkig groep, waarbij het in één keer raak is met iui! Je hoort dat soort verhalen vaak genoeg hier op zp.
Nana, wanneer is je volgende iui? Het is toch wel erg moeilijk en confronterend als het na zoveel pogingen nog niet raak is. Ik hoop echt dat het met de laatste 2 pogingen toch raak zal zijn! Je hoort en leest ook genoeg verhalen dat het juist de laatste iui raak was. Het blijft gewoon een raadsel dat hele zwanger worden. Waarom dan wel en dan niet.... Ja ik ben erg blij dat ik meteen van start mag, maar ergens heb ik zo'n beetje een idee dat het niet meteen raak zal zijn bij ons. Ik ga er denk ik gewoon blanco in en maak mezelf niet meteen al te blij. Succes meid, ben je ergens in een clubje zodat ik je een beetje in de gaten kan houden
Ik weet nog niet zeker wanneer ik weer mag beginnen. Ik moet ergens begin volgende week weer ongesteld worden en krijg dan op dag 3 een ingangsecho en er wordt bloed geprikt op hormonen. Als die uitslagen goed zijn mogen we gelijk weer door met iui, maar als de cyste nog te groot is (en mn hormoonniveaus te hoog) moeten we nog een maand afwachten en misschien aan de pil . Ik voel de cyste nog wel zitten, dus ik vrees eigenlijk dat we nog een maand moeten wachten. Maar heel soms verdwijnen cystes ineens tijdens de laatste dagen van de cyclus en de menstruatie, dus ik houd nog wel een beetje hoop dat we toch door mogen. Ik klets op dit moment niet echt meer bij een clubje. Al mijn recente mmm kletsclubjes zijn een beetje doodgebloed. Maar ik ben best actief bij de vruchtbaardheidsbehandelingen, dus je zult me ongetwijfeld nog wel zien . Heel veel succes!
Hoi dames! Wij hebben ook 2 IUI's achter de rug. Ikzelf verwacht er niet veel van, omdat ik ondertussen ook al 40 ben. Mijn vriend is gelukkig een pak jonger en zijn zaadjes zijn in orde! Bij mij is ook alles in orde volgens de onderzoeken maar ja, mijn beste eitjes zullen waarschijnlijk al foetsie zijn in Daar komt natuurlijk nog bij dat ik in het verleden chemo heb gehad en dubbele hormoonbehandeling........ IUI is het enige dat we mogen doen, voor IVF of ICSI komen we niet in aanmerking omdat al die hormonen t gevaarlijk zijn voor herval . De moed begint me dan ook in de schoenen te zakken elke keer ik mijn duivels doorkrijg , maar enkele dagen later begin ik er terug met goeie moed aan! We gaan er samen voor hè dames, allemaal héél veel succes!
Ik ben nu bezig met poging met poging 4 IUI. Ik heb ook niet veel vertrouwen meer. We denken alvast na over IVF.
He Nana, wat vervelend van de cyste. Ik hoop dat hij inderdaad vanzelf verdwijnt en je weer voor je uit kunt kijken. Op deze manier is het niet leuk, maar het komt vast goed! Hoi Cara . Ook al zo spannend voor jou dus. Wat moeilijk zeg dat andere behandelingen geen optie is voor jullie. Ik hoop heel erg dat het met iui lukt om zwanger te worden. Ook al ben je 40 jaar het kan wel! Positief blijven meid. Ik ga voor je duimen. Prinses ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Soms dan denk ik ook als we al zo lang zelf proberen om zwanger te worden en het lukt niet, waar dan wel met iui? Maar het is toch erg belangrijk denk ik om vertrouwen erin te hebben en te denken dat het wel kan lukken. Tot hoeveel pogingen wil je doorgaan? Doe je iui in eigen cyclus?
Nee, ik doe IUI met hormonen. Morgen de tiende dag en dan kijken of er twee eitjes groeien. Daar hoop ik op, dat is in de eerste drie pogingen nog niet gelukt, vandaar dat de dosering opgehoogd is. We hebben in totaal zes pogingen. Ik ga morgen een afspraak maken met de gyn, om dan het vervolg te bespreken. Aan de ene kant wil ik graag nog doorgaan met IUI, en aan de andere kant gaat dan ook de tijd tikken. We worden ouder, onze zoon wordt ouder, hoe lang wil je nog blijven proberen. Allerlei vragen die door ons hoofd zweven. Ik moet wel zeggen dat ik er nog redelijk ontspannen mee omga. Een tweede kind is meer dan welkom, maar mocht het echt niet lukken, dan weet ik dankzij mijn zoon hoe het is om mama te zijn. Dat vind ik makkelijker om mee om te gaan, als toen we nog geen kind hadden.
Hier 34j oud nu en 4 mnd zwanger van de 1e IUI-poging (met hormonen); bij ons was het zaad goed, alleen bij mij geen (of zeer zelden want Kleine Meneer was spontaan raak in 2009 na 5,5j proberen) een ovulatie (symptomen van PCOS maar het etiket is in mijn dossier niet te vinden). Ik vermoed wel dat het zo snel gelukt is omdat het probleem bij mijn eisprong lag, en dat door de hormoonbehandeling uiteraard van de baan was.
Hoi Silinde, gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat een geluk de eerste keer raak . Wat fijn dat het met IUI wel gewoon gelukt is na zo lang proberen. Ja Prinses ik ben ook super opgelucht dat we al zo snel mogen beginnen. De assistent wilde eigenlijk weer een zaadonderzoek doen, maar de gyneacoloog liep toevallig langs maar die vond het helemaal niet nodig om nog onodig tijd te verspillen denk ik dus we mochten meteen beginnen. Volgende week vrijdag de afspraak, ben erg benieuwd! Ik heb een hele regelmatige cyclus (26 dagen), mijn progesteron waarde was beide keren toen het gemeten werd 80+ en mijn baarmoederslijm ook helemaal goed. Dus..... ik hoop gewoon zo dat het met IUI wel een keer raak is. Ik verwacht, ga er vanuit dat ik zonder hormonen het traject in mag. Ik hoop dat je deze maand met je volgende IUI poging mag beginnen. Ben je al geweest voor een follikelmeting? Ja, ik denk eigenlijk precies net als jij Prinses. Ik heb mezelf lang de tijd gegeven omdat ik dacht dat het toch nog spontaan zou lukken. Dan eindelijk de beslissing genomen om met behulp van het ziekenhuis misschien zwanger te worden. En ja, als het dan ook niet lukt dan hebben we er in ieder geval alles aan gedaan. Maar zolang is het noch lang niet gelukkig , dus we houden nog zeker de moed erin! Jij ook heel veel succes meid. Ik hou jullie op de hoogte.
Ik ben gisteren voor de echo geweest. Rechts groeien er drie eitjes. Ik hoop niet dat dit straks te veel is, en stiekem hoop ik dat er twee goe doorgroeien. Morgen mag ik weer. Tot nu toe heb ik steeds links eitjes gehad, dus ik hoop dat dit geluk brengt.