Omdat je met medische pijnstilling gelijk vast zit aan dat bed en vaak alleen op je rug kan bevallen, wat zowel ik als mijn kinderen telkens niet fijn vonden (foetale nood). Ik wil mobiel blijven! Bij mijn oudste ruggenprik gehad en toen zakten de weeën ook weg en moest ik weeën opwekkers, wat wederom de baby niet leuk vond. Bovendien kreeg ik koorts, waardoor je dan sowieso langer moet blijven en beide aan de antibiotica moet. Dus nee. Zeker niet hetzelfde als paracetamol. Ik heb uiteindelijk beide bevallingen iets van pijnstilling gehad omdat ik persweeën wegpuffen na 2/3u niet meer hield (nog geen 10 cm), maar als je je nog een beetje kan ontspannen tussendoor vind de pijn heel lang te handelen. Ook in de wetenschap dat de pijn ergens voor is, je vaak nog pauzes hebt en je weet dat de pijn na de bevalling ook echt heel snel weg is (of in ieder geval veel minder).
Ik zei na de bevalling van mijn 2e (was een VBAC): "Het is me gewoon gelukt!" En "Dit deed trouwens ook best wel pijn".
Omdat ik bevallen als een natuurlijk proces zie. De pijn is daarin functioneel, hoe naar ook. Ik focuste me er eerder op hoe ik het beste met de pijn om kon gaan. En inderdaad wat @Mamavan123 zegt, aan de ruggenprik bv hangen ook veel nadelen.
Ik moest even opzoeken wat dat is, maar kan me voorstellen dat dat bijzonder voelt na een keizersnee. Deze keer, zo mogelijk natuurlijk, weer vaginaal?
Hmm ja ik snap je wel hoor. Maar daarom maakte ik de vergelijking met paracetamol. Wat natuurlijk niet hetzelfde is. Maar dan laat je ook niet ‘als een natuurlijk proces’ dat maar gaan zoals het gaat. Ik tenminste niet.. Ieder z’n ding, helemaal prima. Ik denk waarom zou je pijn hebben als het niet nodig is. Maar goede redenen gehoord
Ik snap jou ook. Vind het ook geen gekke vraag. Altijd goed om over na te denken. Ik denk dat ik ook gezegend ben met niet al te ingewikkelde lange bevallingen. Wellicht dat mijn kijk anders zou zijn als dat anders was geweest.
Ik twijfel erover omdat ik de regie over mijn lichaam wil houden. Na de bevalling wil ik ook graag zsm douchen en deels aankleden. Ik heb 1 ruggenprik gehad en dat viel eigenlijk behoorlijk tegen. Ik had hem genomen omdat ik bij mijn jongens voor de meeste ontsluiting 1 wee had die niet op leek te houden. Ruggenwee storm is heftig.
Ja zeker. Het herstel is echt veel fijner/sneller (zelfs met knip). En het gevoel (de hormonenstroom) na een succesvolle vaginale bevalling is ook best wel intens en speciaal (voelde me echt powervrouw), waar ik na de spoedkeizersnede alleen maar moe was (zat ook 26u aan bevalling inclusief 45 min persen voor).
In eerste instantie dacht ik ook zo over een ruggenprik, maar ik ben er nu niet meer zo'n fan van. Bij mij is het namelijk mis gegaan met het zetten van de ruggenprik. Ze hebben te diep geprikt waardoor er hersenvocht is gaan lekken. Dit kan vanzelf genezen maar dat gebeurde bij mij niet. Hierdoor heb ik de eerste 5/6 dagen na de bevalling ontzettend hevige hoofdpijn gehad. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Daardoor ook niet echt van de eerste dagen kunnen genieten. Omdat het niet vanzelf over ging moest ik op dag 6 terug naar het ziekenhuis voor een bloodpatch. Dat was ook zeker geen pretje. Voor mij dus de volgende keer geen ruggenprik meer, tenzij het echt niet anders kan.
Heeft het ziekenhuis waar jij zou willen bevallen nog andere opties qua pijnstilling? Een ruggenprik is ivm de tijd die ervoor nodig is en personeel dat beschikbaar moet zijn ook niet ideaal. Ik heb besloten voor remifentanil te gaan indien nodig. Een infuus krijg ik toch al en ctg idem.
Oh ik heb eigenlijk geen idee. Ik weet ook pas rond 36 weken of ik overgedragen word. Heb je al ervaring met zo'n pompje?