Mijn zoontje is net 4 geworden en gaat 2 September na de vakantie naar de basisschool. Hij gaat nu 2 dagdelen naar de peuterspeelzaal en heeft het daar goed naar zijn zin. Gisteren een eind gesprek gehad met 1 van de leidsters en daar kwamen een aantal dingen naar voren die ons zelf ook al waren opgevallen. Mijn zoontje vind het moeilijk om met veranderingen om te gaan. Als hij gewent is iets in een bepaalde volgorde te doen en het gaat een keer anders dan raakt hij van slag. Hij vind het moeilijk om op zijn beurt te wachten en hij loopt motorisch iets achter. Hij tekent nog niet hij krast, knutselen vind hij ook niet echt leuk en op een driewieler of zo zitten begint nu een beetje te komen. Wel gaf ze aan dat hij een goed inzicht heeft en dat tellen en kleuren herkennen prima gaat. Hij is liever met zijn hoofd bezig dan met zijn lichaam zeg maar. Hij is op het lichamelijke gebied ook onzeker en wil dan vaak dingen niet. Leren fietsen zal ook nog wel even duren. Ook gaf ze aan dat hij zich niet lang op 1 ding kan concentreren als hij ziet dat iemand anders iets anders gaat doen dan wil hij dat ook doen, maar hij kan ook wel uren puzzelen bijvoorbeeld. Wij geen hem wel complimenten als iets goed gaat en dwingen hem niet. Hij gaat goed met andere kinderen om is ook lief tegen ze en maakt ook makkelijk contact. Ik heb zelf het gevoel dat hij uitdaging mist. Thuis luistert hij ook slecht momenteel, maar ik denk dat hij ook gewoon toe is aan de basisschool. Herkent iemand dit?
Ik snapte vroeger nooit zo goed waar mensen aan zouden merken dat hun kind "toe is aan school". Nou, sinds mijn oudste een jaar of 3 was, snap ik het helemaal En nu is de jongste net 3 geworden. Ook zij is Heel Erg Toe aan de basisschool, maar moet nog een jaar wachten (en dan is het ook nog maar de vraag of ze nog vóór de vakantie zal starten) Wat de rest betreft: ontwikkeling gaat in sprongen. Zo te lezen heeft je zoontje de afgelopen tijd vooral energie gestoken in het ontwikkelen van zijn hersentjes, zijn inzicht, etc. En is er (daardoor) minder/geen energie gegaan naar zijn motorische ontwikkeling. Vaak trekt dat vanzelf wel weer bij. Sowieso heeft het ene kind nou eenmaal meer met met het hoofd werken en het andere kind meer met lichamelijk bezig zijn. Wat het tekenen betreft: op een enkele uitzondering na, kraste mijn oudste ook nog voornamelijk toen ze op de psz zat. Pas toen ze naar de kleuterschool ging en juf haar er op wees dat ze nog wel erg aan het "kriebel-de-kratsen" was, is ze beter gaan tekenen/kleuren. Want ja, ze was nu wel een grote meid natuurlijk, die naar school gaat. En die kriebel-de-kratsen niet meer (dat andere kinderen in de klas ook (veel) netter tekenden & kleurden dan dat de kinderen op de psz deden, hielp ook wel mee...) Moeilijk kunnen concentreren op 1 taak zou inderdaad kunnen duiden op dat die taak dan te makkelijk is voor hem. Zeker omdat hij het wel kán, wanneer hij iets doet wat hij echt leuk vindt (puzzelen). Ik heb wat dat betreft ook niet zo'n hoge pet op van het niveau op een psz. Maar mijn bril is daarin wel erg gekleurd En moeite met verandering. Mijn kinderen hebben daar in enige mate ook wel last van. Meestal helpt het al goed door de verandering (liefst vantevoren) te benoemen en uit te leggen waarom het even anders gaat. Dat hoeft dan echt geen heel verhaal te zijn. 2 zinnen zijn vaak al genoeg. Ik merk aan mijn kinderen dat ze er dan veel beter mee om kunnen gaan. Wat complimenten betreft: ik heb inmiddels geleerd dat je niet zozeer complimenten moet geven wanneer iets goed gaat, maar juist wanneer hij iets probeert, ongeacht het resultaat. Al vind ik dat zelf ook vaak nog lastig om in de praktijk toe te passen... vooral wanneer het dan ook goed gaat. Dan gaat het toch bijna als vanzelf dat het compliment gericht is op het resultaat (goh, dat heb je goed gedaan!), in plaats van op het proces... En voor de rest... Zoals ik het lees heb je gewoon een kind die het gewoon goed doet Wat aandachtspuntjes voor de juf als hij straks op de bs begint (vooral motoriek), maar ik heb bij ons op school al wel van meer ouders gehoord (bij wie soortgelijke dingetjes speelden) dat dat bij die kinderen heel snel bijgetrokken was, toen ze eenmaal naar de kleuters gingen.
Hier juist een heel goed gevoel bij psz. Zij beoordeelden onze kinderen en daarna een gesprek. Wat hun opviel kon ik beamen en ook kleine dingen die zij zagen had ik soms niet eens gezien. Ik vond het juist een verrijking. Verder zou ik even afwachten als hij naar school gaat en daar het met de leerkracht over hebben. Hij/zij kan beoordelen hoe het in verhouding staat met andere 4 jarigen. En als je je echt zorgen maakt kun je na een tijdje eens contact opnemen met je huisarts.
@jv: 100% herkenning in jouw verhaal En ze ontwikkelen stapsgewijs... En op het moment dat ze veel bezig zijn met de hersentjes.. Zijn ze even niet met de motoriek bezig. En net als dat ze erg toe was aan school.. Is ze nu ook echt toe aan groep 3. Dat is meer haar ding ook.. Zitten, werken.. Leren.. Geen geduw en getrek of geruzie.. Leren wil ze! (En die motoriek.. Tja.. Toen ze 2 was kon ze een rollende bal wegschoppen, erg knap op die leeftijd.. En fijne motoriek was nog beter. Eenmaal op school bleek dat dat enkel was met dingen die niet eng zijn... Dus klimmen en klauteren.. Liefst doet ze dat dus niet. Vanochtend nog heel trots geweest toen ze vertelde dat ze een koprol door een hoepel die halve meter boven de grond hing had gemaakt. We kunnen niet allemaal goed zijn in alles denk ik dan maar ) En voetballen? Dat kan ze nog net zo goed als toen ze 2 was.. Helaas voor dochterlief zal ze er dus wel nooit een held in worden )
@miesemies: ik geloof ook zeker dat er genoeg peuterspeelzalen zijn waar de leidsters wel echt naar de kinderen zelf kijken Alleen gold dat dus niet voor de leidsters (of eigenlijk vooral de hoofdleidster) van onze psz. Ik weet trouwens van veel andere ouders, van wie het kind ook bij Maud op de psz gezeten heeft, dat zij hun kind ook totaal niet in het eindverslag herkenden. Ook de juf kon standaard na een paar weken al zeggen dat ze het kind in kwestie echt niet herkende in het eindverslag van de psz. Maar zoals gezegd, is mijn bril als het om de psz gaat nogal gekleurd. Dat is zeker voor een belangrijk deel zo door mijn eigen ervaringen met "onze" psz, maar ook door mijn dochter zelf (en dat laatste dan vooral als het om het niveau van werkjes enzo op de psz gaat, nog niet eens zozeer om de leiding in dat geval). @Saskia: heel raar, dat je het herkent En inderdaad, ik heb vooral bij Maud al een aantal keer in haar nog jonge leventje gezegd dat ik me er wat zorgen om maakte dat ze al een hele tijd in haar motorische ontwikkeling stil leek te staan (daar valt het misschien ook wel meer op dan in de cognitieve ontwikkeling. En met een hele tijd bedoel ik dan dat er niet/nauwelijks iets veranderd leek te zijn in >6 maanden tijd). En elke keer als ik me daar zorgen om begon te maken, ging ze dan juist weer op dat vlak ontwikkelen
@ JvTje: Als we veranderingen van te voren laten weten aan hem gaat het ook beter, maar dat kan niet altijd, omdat het soms ook opeens gebeurd. We moedigen hem ook aan als hij iets probeert. Als iets niet lukt (proberen we)niet boos te worden en zeggen we volgende keer beter bijvoorbeeld. Ik denk ook wel dat veel dingen beter zullen gaan als hij eenmaal op de basisschool zit. Hij wil graag leren, dus dat komt daar wel goed denk ik.
Herkenbaar hoor! Onze zoon ontwikkelde zich zo'n beetje precies hetzelfde als jouw zoon. Hij is nu bijna 4,5. Ik weet niet precies hoe het nu met zijn ontwikkeling is ten opzichte van andere leeftijdsgenoten. Maar toen hij naar de basisschool ging zat hij zo'n beetje op hetzelfde niveau als jouw zoon. met als verschil dat hij wel zonder zijwieltjes kon fietsen. maar fijne motoriek is nog steeds prut Kleuren kan hij nog steeds niet binnen de lijntjes.... tekenen interesseert hem geen hout. Hij begint nu lichtelijk met het tekenen van koppoters (heet dat zo??) maar heel grof. Schrijven interesseert hem nu een beetje, maar tellen kan hij al heeeeeel lang.... kleuren idem dito. Praten kon hij voor zn tweede met meerdere woorden in een zin. Fantasie heeft hij heel erg veel. Puzzelen is hij goed in, maakt puzzels van 100 stukjes nu. Maar zichzelf aankleden is nog steeds met wat begeleiding... billen afvegen kan hij nog steeds niet goed zelf... en hij is enorm gevoelig, waardoor hij soms wat verlegen is in sociale contacten. Daarentegen is het een enorme wildebras, motorisch onhandig, kan nog geen pen vasthouden zoals het hoort in de schrijfhouding zal ik maar zeggen... Concentratie is ook niet optimaal, mits iets hem goed interesseert.... Dus tsja... heel herkenbaar.... en zoon komt best goed mee op school hoor! Maak je geen zorgen!
@tamtam: dan zou ik hem wel stilletjes voorbereiden dat hij niet meteen gaat lezen en schrijven.. Dat viel onze dochter ZO tegen... Daar was ze echt helemaal klaar voor en mocht ze alleen maar spelen heel de dag? Na 3 maanden was ze er helemaal klaar mee...
Ja, ik snap dat het niet altijd mogelijk is om veranderingen vantevoren aan te kondigen. Dan gaan ook hier nog wel eens wat hakken in het zand, dus wat dat betreft herkenbaar (denk dat best veel peuters en kleuters daar wel last van hebben trouwens). Ook bij een plotselinge verandering kan ik het gelukkig over het algemeen wel uitgelegd krijgen. Het gaat dan wel wat moeizamer dan wanneer ze voorbereid zijn, maar meestal pikken ze het toch wel op. Maar: meestal is dus niet hetzelfde als altijd en ja, dat is soms behoorlijk lastig. Ik zou me daar overigens voor school niet al te veel zorgen over maken nog. Mijn ervaring (al heb ik ook pas met 1 juf en 1 klas ervaring hoor ) is dat aan het begin van de ochtend al eerst het dagprogramma doorgesproken wordt middels het planbord (met picto's). Het programma is ook elke week nagenoeg hetzelfde, daar dus ook weinig (onverwachte) verandering. En als er wel eens wat anders is, bijvoorbeeld kerstviering, laatste schoolweek, etcetera, wordt dat door de juf ruimschoots vantevoren al aangekondigd en uitgelegd en ook elke dag even herhaald tot het zo ver is. Wat wij tegenwoordig doen wanneer de kinderen wel iets proberen maar het niet lukt, is echt benoemen dat we het gewoon goed van ze vinden dat ze het in elk geval geprobeerd hebben. Eventueel gevolgd door uitleg dat nou eenmaal niet altijd alles in 1x lukt en je voor veel dingen gewoon moet oefenen om er beter in te worden. Dat wij vroeger die dingen ook hebben moeten leren en het toen ook niet allemaal vanzelf ging. Boos worden zal ik niet zo snel wanneer ze iets wel proberen (heb hier 2 dames bij wie het vaak sowieso al een overwinning is ALS ze al iets nieuws/moeilijks gaan proberen). Al kan het best frustrerend zijn wanneer je ziet dat iets niet lukt en niet blijft lukken, omdat ze gewoonweg vertikken ook maar *iets* met je instructies te doen. Terwijl je wéét dat als ze daar iets mee zouden doen, het gelijk een stuk beter zou gaan... Wanneer ze het vertikken om iets te doen, wat ze al lang en breed kunnen, dan kan ik er wel boos om worden trouwens. Maar da's ook niet een situatie waarbij ik normaal zou belonen als ze het dan wel zouden doen. Ze kunnen het immers al prima, het is dus geen "prestatie" (meer) dat ze het doen.
@ Druif78: Aankleden gaat goed het meeste kan hij zelf alleen jas aandoen is wat te moeilijk en broek dichtdoen, maar dichtritsen van de jas kan hij wel. Hij wil het niet altijd zelf doen, maar dat is weer een ander verhaal Billen afvegen doen wij nog, maar hij poept sinds een paar dagen op het potje boven hij deed het altijd in zijn luier als hij op bed lag(overdag is hij wel zindelijk)dus dat is al een verandering het afvegen komt wel. We zijn nu met hem bezig dat hij een cirkel kan tekenen, want dat kon hij het CB niet de laatste keer. Dat schijnt wel belangrijk te zijn met schrijven. Het gaat wel steeds beter. Mijn zoontje kan ook slecht tegen onverwachte harde geluiden al moet ik zeggen dat het wel beter gaat, maar van een boormachine moet hij niks hebben. Verlegen is hij zeker niet spreekt altijd vreemde kinderen aan en volwassenen. Fijn om te lezen dat jou zoontje goed meekomt is toch een geruststelling @ Saskia78: We vertellen hem dat hij ook veel gaat spelen dat het echte leren later komt.
Hier trouwens ook problemen met onverwachtse harde geluiden... Maar een rumoerige klas is niet met onverwachtse geluiden... Daarvan weten ze redelijk wat ze moeten verwachten. Komt er ineens een opgevoerde scooter met gierende motor langs zit ze ongeveer in m'n broekzak... Maar school gaat prima. Al weet ik nu al dat ze het straks in groep 3 heerlijk rustig gaat vinden Concentratie op bijv schrijven is lastig in de klas... Maarja wat wil je dan met 30 spelende kleuters? Dat gaat vast beter op het moment dat iedereen gewoon blijft zitten
Hier idem dito, huilen als het luchtalarm afgaat, ie-de-re maand opnieuw. Nu huilt hij er gelukkig niet meer om, maar dat heeft wel heel lang geduurd! Allerlei onverwachte geluiden kan hij flink van over de zeik raken. Sowieso huilt hij snel om dingen waarvan zn jongere zusje haar schouders ophaalt. Geluiden, dingen die anders lopen of bij frustratie, maar ook als kindjes naar tegen hem doen etc. denk dat het gewoon een gevoelig kind is, maar zover ik weet heeft hij geen moeite daarmee op school. Heel in het begin heeft hij wel een week of 4 moeten wennen hoor. Was het op school allemaal prima, maar thuis stortte hij emotioneel in. En moe. Maar goed voorbereiden helpt wellicht al.
Zonder zijwieltjes fietsen doet Maud ook nog niet lang en op dit moment ook nog maar heel korte stukjes waar ik dan fijn achteraan mag rennen. Echt zo wegfietsen doet ze nog niet. Komt vanzelf wel Er zijn zat kinderen die pas met een jaar of 6-7 leren zonder zijwieltjes te fietsen (om wat voor reden dan ook). Aankleden kan ze prima zelf, al toen ze nog naar de psz ging. Maar meestal heeft ze er gewoon geen zin in om het zelf te doen (en eerlijk is eerlijk... op doordeweekse dagen gaat het dan ook een stuk sneller wanneer ik haar erbij help en met een stuk minder gedoe, dus ik hou het zelf ook wel in stand zo... ) Tekenen heeft ze nooit zoveel mee gehad. Wel heeft ze met amper 2 jaar eens een poppetje getekend. Met een cirkel voor het hoofd en eentje voor de romp (dus geen koppoter), met haren erbij, armen, benen, ogen, neus, mond... Maar, dat is ook heel lang zo'n beetje haar enige echte tekening geweest. Verder was het toch vooral wat gekras, áls ze al tekende. Tja, niet iedereen heeft nou eenmaal dezelfde interesses. Tamtam, wat je hier zo over je zoontje verteld, dan zou ik me echt geen zorgen maken hoor Dat gaat echt wel goed komen op school! Elk kind dat in de kleuterklas begint heeft betere en slechtere gebieden. Zo'n verslag van de psz kan de juf helpen om het kind in te schatten en om te bepalen waar (in eerste instantie) de meeste aandacht aan besteed gaat worden. Bij jouw kind zal de juf waarschijnlijk de focus vooral op het motorische leggen en wat minder op het cognitieve vlak. Terwijl een ander kind dat na de vakantie begint wellicht juist motorisch weer wat beter ontwikkeld is en de aandacht daar meer op het leren tellen ligt. Om maar iets te noemen.
Hier ook een meisje dat erg kan schrikken van onverwachte harde geluiden. Ook wanneer bijvoorbeeld muziek ergens behoorlijk hard aanstaat, heeft ze moeite mee (ook als dit dus niet "ineens een knal" is, zeg maar). Ook hier nooit gemerkt dat ze er in de klas moeite mee heeft. Het komt haar concentratie wellicht niet ten goede (al ligt dat nog veel meer aan te makkelijk werk), maar het is niet iets waar ze schrikachtig van wordt ofzo.
@ Jvtje: Op de psz hebben ze voor het fruiteten een liedje, maar die had hij gemist omdat hij nog aan het opruimen was toen was hij dus overstuur hebben ze voor hem het liedje nog gezongen. Ik vind ook dat hij er wel aan moet wennen dat er nu eenmaal dingen soms anders gaan dan dat hij gewent is. Dat iets van je aannemen dat is erg herkenbaar en zo frustrerend ik denk dan als je naar me luistert gaat het zoveel makkelijker. Ik snap ook wel dat elk kind zijn plus en min punten heeft hebben volwassenen ook, ik ben ook geen knutselaar Mijn vader heeft een tijdje geleden wel gezegd(hij is leraar basisschool)dat hij trekjes van autisme heeft(structuur)en trekjes van hoogbegaafdheid, maar ik denk dat dat op deze leeftijd nog moeilijk te zeggen is ze zijn nog zo in ontwikkeling. @ Saskia78: Mijn zoontje had het toen hij klein was ook met scooters, blaffende honden, maar dat heeft hij nu niet meer. Ook is hij 1 keer in de dierentuin zo geschrokken van een zeehond die lawaai maakte dat hij daar niet meer heen wil. Dat heeft hij ook bij een ezel gehad, maar daar is hij vorige week met de psz heen geweest en dat ging wel goed. Hij heeft ook op de kinderopvang gezeten en daar gaven ze ook wel aan dat als er bijvoorbeeld een grasmaaier aan het maaien was hij helemaal overstuur raakte met boren net zo, maar hij is nu weer wat ouder, dus misschien groeit hij daar over heen.