https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/de-baby-van-esther-werd-doodgebeten-door-de-hond-van-opa-en-oma-zij-hebben-ook-gedacht-dat-doet-mijn-hond-niet-maar-je-hond-doet-het-wel~b88a2937b/?fbclid=IwAR3LBraE9cT7WCuQLOs9s7sNxz9rz_0mZEElHF_3snCMN1JeOtNp5EbFE6c
Jeetje wat triest. En terecht dat due schoonouders vervolgt moeten worden. De hond had de kat al doodgebeten. Dan heb je dus sowieso al een hond die eens eerder heeft gebeten.
Wat heftig! De schoonouders zijn in mijn eigen ogen wel schuldig, zijn wisten dat de hond bijtgraag was.
Onbegrijpelijk inderdaad. Als dat geen totale red flag is dan weet ik het ook niet meer. Hoe blind kan je zijn..
Ik vind heftig verhaal, en vind ook zeker dat de schoonouders verantwoordelijk waren.. Echter is er geen opzet in het spel en is dit natuurlijk voor alle partijen vreselijk.. ik snap dat zij moeite heeft om hen te zien, maar dat het voor hem nog wel zijn ouders blijven die dit niet expres hebben gedaan.. jammer dat een huwelijk hier dan ook om stuk loopt...
Ze hebben zich opzettelijk niet aan de afspraken gehouden. Ze wisten dat er een risico was omdat de hond al eerder had gebeten. En ze mochten op hun kleinkind passen wanneer ze de hond niet los lieten lopen als de baby op de grond lag. Hoe nalatig wel je het hebben bij een hond die al eerder heeft gebeten...
Het ergste vind ik nog dat moeder er al bang voor was. En volgens de lezing in dit verhaal was er dus geen enkele provocatie nodig (laat staan dat je hierin een baby op enige wijze voor verantwoordelijk kon houden) voor die hond om dwars door de baby zijn schedel heen te bijten! Deze grootouders zijn enorm nalatig geweest.
Ik heb het ook net gelezen... echt heel pijnlijk om te lezen, mijn ouders waren ook zo “makkelijk” met hun hond met bijt-geschiedenis. We hebben ze nooit laten oppassen met de hond erbij en dat is vaak een bron van gekibbel geweest. Maar als ik dit lees is het echt precies mijn ergste nachtmerrie . Blij dat ik voet bij stuk heb gehouden en gekozen voor een kdv.
Ik kan het artikel niet lezen maar volgens mij heb ik het al eerder eens gelezen. De opa en oma zijn nalatig geweest maar de ouders ook. Ik zou mijn kind nooit ergens brengen waar een onbetrouwbare hond rondloopt en al helemaal niet bij mensen die deze hond houden nadat die een kat heeft doodgebeten. Het is echt verschrikkelijk tragisch maar de fout ligt bij zowel ouders als grootouders.
Toch vind ik dat als je afspraken maakt met je schoonouders je erop mag vertrouwen dat dit nageleefd wordt. De baby speelde op de grond en de hond liep vrij rond. Twee dingen die tegen de afspraken in waren. Ik neem aan dat als ze wisten dat de afspraken met voeten getreden werden dat de baby naar een KDV was gegaan. Ik schrik overigens best wel van het aantal bijtincidenten per jaar in NL.
ben ik het niet met je eens, je wilt opa en oma iets ook niet afnemen. En als ik bijvoorbeeld met mijn moeder afspraken zal maken, verwacht ik dat ze zich daar aanhoud. nu zal mijn moeder gewoon zeggen, je accepteert maar dat dat beest hier loopt ik sluit de hond niet op.. dan zal ik voor mijzelf al besluiten niet te laten oppassen, simpel. Nu zal ik zeggen dat de hond van mijn moeder niet zo snel zal bijten, maarja..... je weet t nooit. ik vindt gewoon dat in dit 'verhaal' de ouders niet nalatig zijn geweest, er waren afspraken...
Ik had ze ook niet meer hoeven te zien. Je geeft je kostbaarste bezit in handen van een ander (en dat is sowieso al niet makkelijk) maar je vertrouwd erop dat de ander goed voor je baby zal zorgen, zeker als je bepaalde afspraken maakt. En dan gaan ze zo met hun verantwoordelijkheid om... valt niet goed te praten, hoe schuldig ze zich ook zullen voelen.
Ja maar hoe hard en duidelijk waren die afspraken, hadden beide partijen daar echt hetzelfde beeld bij? Als ik naar onze situatie kijk... ik was altijd heel goed in keiharde afspraken verzinnen, maar mijn man vond dat dan soort van genant of pijnlijk dus die vertelde maar de helft of heel vrijblijvend aan mn schoonouders... die vervolgens daar hun eigen sausje en interpretatie nog over heen legden. En uiteindelijk bleef er niks van mijn afspraken over In het artikel zegt de advocaat van de schoonouders ook dat ze zich niet bewust waren van harde afspraken.
Dit is toch je grootste nachtmerrie?! Mijn moeder heeft ook 2 honden. De oudste die kwam bij ons toen ik 12 was, ze is nu doof en wordt blind. Het liefste beestje ever, maar nu met mijn 2 kinderen. Vertrouw ik het ook niet meer. De andere hond is een Deense Dog die 5 is, doet geen vlieg kwaad, denkt dat hij een een schoothondje is. Vertrekt ook geen spier als er op de camping bijv. al die kleine hondjes voorbij komen die hem uitdagen. Hij kan zo het hekje bijv. overstappen, maar doet helemaal niks. Maar ook nooit zonder toezicht bij mijn meiden.
Ik sta daar toch anders in. Als iemand zelfs een hond in huis blijft houden die een kat heeft doodgebeten dan zegt dat voldoende. Wij hebben zelf een hond. Een doodgoeie labrador maar stel dat hij van de een op de andere dag een ander dier zou doodbijten ( in dit geval een kat) dan is er echt iets niet meer goed in zijn bovenkamer en gewoonweg niet meer te vertrouwen.
Ik sta daar echt anders in. Een hond die eenmaal heeft gebeten en met een dodelijk gevolg is gewoonweg nooit meer te vertrouwen. Ik had mijn kind daar nooit zonder mijn eigen toezicht gebracht. Wat voor afspraken er ook worden gemaakt. Het zou voor mij niet veilig voelen en het daarom niet doen. Je kan de grootouders ook bij je thuis laten oppassen en ik zeg echt niet dat dit de ouders aan te rekenen is, dat zeker niet want ik heb daar een enorme hekel aan maar het zijn wel beide partijen die de situatie verkeerd hebben ingeschat en met een dramatische afloop, vreselijk gewoon. Zo woonden mijn schoonouders altijd aan het water en ik had er altijd enorme moeite mee om mijn kinderen daar te brengen omdat ik als de dood was dat ze in het water zouden vallen en zouden verdrinken. Als ik ze daar dan weleens bracht zorgde mijn schoonvader er altijd voor dat de sloot omheind was met een hek waar de kinderen niet over, omheen of onderdoor konden kruipen. Hij liet dit altijd aan me zien en dan kon ik met een gerust hart weg. Hadden ze niet zelf met dit initatief gekomen dan had ik mijn kinderen daar niet gebracht, hoe spijtig ook.
Ik heb het ook gelezen - vre-se-lijk Je kindje zo verliezen.. en dan de schoonouders die gewoon niet toegeven dat het hun ‘fout’ was om de moeder te troosten. Ik denk wel dat het heel moeilijk is een schuldige te zien, haar schoonouders zagen waarschijnlijk oprecht het gevaar niet. En waarschijnlijk had de moeder dit ook echt niet verwacht..
Ik snap trouwens ook niet waarom ze die niet hebben laten inslapen na het 1e bijtincident? Wij hadden ooit een konijn dat door een hond werd doodgebeten (bull mastiff, is over het tuinhek gesproken) en dat beest kreeg gelukkig direct een prikje.
Ja echt hoor. Wij hebben in de wijk ook een stafford lopen en die heeft ook eens een kat doodgebeten maar die loopt ook nog steeds rond. Ik loop meestal de andere kant op als ik ze zie naderen. Die hond gaat helemaal uit zijn dak als ik wil passeren met mijn hond en ik moet er niet aan denken dat die losschiet, dan maar een blokje omlopen. Het is hier in de wijk ook weer een aardige trend aan het worden met alle staffs en bij het schoolplein zag ik alweer een bull mastiff puppy, leuk als ze klein zijn maar mag wel hopen dat ze ze onder controle weten te houden.