Nadat we drie kinderen in drie jaar tijd hebben gekregen waren we er wel even 'klaar mee'. ZP al wat gedag gezegd. De kleertjes in dozen op zolder. Manlief start met een nieuwe baan en ik was ook weer wat op zoek. De oudste nu net op de basisschool, de middelste naar de peuter. Mijn baby geen baby meer. Maar nu kriebelt het bij mij toch weer. Elke pasgeborene die ik zie vertederd me en doet me verlangen naar nog één keer die periode mee te maken. En nu blijkt dat mijn man er ook open voor staat. Niet per direct, maar over een klein poosje. Maar 4 kinderen, is dat haalbaar? Financieel? Praktisch? Wij hebben een huis met 4 slaapkamers, er zullen dan kinderen bij elkaar moeten slapen. Hoe gaat zoiets? Nu heeft elk een eigen slaapkamertje. En wat voor auto zul je dan nodig hebben? Nu passen er precies 3 op de achterbank... Kortom, heel veel vragen. Ik ben erg benieuwd naar de ervaringen van moeders met 4 kindjes!
De vierde is onderweg hier, als verrassing. 3 was wel even goed, boek was niet dicht, zijn nog jong dus "we kijken over paar jaar wel". Qua huis: ook 4 slaapkamers. Uk komt eerst bij ons (bij meer kamers ook), daarna kijken we wie bij wie gaat Auto: hadden net 2 weken een andere... wat was ik blij dat we een Peugeot 307 hadden uitgekozen. Kunnen 2 stoelen extra in Hoe alles gaat lopen zie ik straks wel, dat is zò afhankelijk van het kindje lijkt me (huilbaby, uberrelaxed...) Financieel: maak ik me ook niet druk om. Een baby erbij kunnen we betalen nu en niemand kam in de toekomst kijken De zwangerschap valt me wel aardig zwaar door de lichamelijke klachten. En sinds september sta ik er van maandag tot vrijdag /zaterdag alleen voor. Maarhet is ook zo leuk om te zien hoe de kinderen , vooral de oudste 2, ermee omgaan dat er een baby komt
Wij hebben 4 kinderen en zouden niet anders willen! Altijd leven in de brouwerij en gezelligheid. Bij ons is het leeftijdsverschil wel wat groter, wat voor ons als voordeel heeft dat de oudste 2 (nu 17 en 15) hopelijk financieel onafhankelijk zijn als de jongste gaat studeren. Tot nu toe is het financieel goed te doen en we sparen zoveel mogelijk voor als de dure tijd (studeren) aanbreekt. Dan nog is het niet te doen om voor 4 kinderen een universitaire studie volledig te bekostigen en dat vinden wij ook geen probleem. Dan zullen ze moeten lenen en daar vind ik niks mis mee. Bij ons slapen de oudste 2 vanaf de geboorte van de jongste (6) op 1 kamer en ze willen niet uit elkaar. Zo gezellig hebben ze het samen. En dat terwijl het nu echte pubers zijn. Wij hebben destijds een 7-zitter (toyota) gekocht en die bevalt ons uitstekend. Ook ik zag destijds een heleboel praktische bezwaren (laatste zwangerschap was niet gepland) maar dat is nergens voor nodig geweest.
Ik heb er 4, oudste word volgende maand 8 jongste is 1,5 Wij hadden bij de derde al een andere auto gekocht omdat we merkten dat vanuit school al veel ouders vroegen " kan hij of zij met jullie mee na school tijd ? Of ik kan wel brengen maar niet halen " ook met sporten was het ene keer hun andere keer ik en aangezien ik eigenlijk altijd de auto al vol had kon ik bijna nooit zeggen oke ik rijd wel, dus we kozen bij de derde voor de Mazda 5 Of het financieel haalbaar is ligt aan vele factoren, dure hypotheek ? Wil je dure vakanties blijven doen ? Vaak uit eten gaan etc etc, dat zijn dingen die mee kunnen spelen, wij hebben een goedkope hypotheek van 400 incl gas water licht . We hebben daarnaast ook jaren gespaard voor een verbouwing die is nu bijna klaar, we hebben 2 extra kamers op zolder laten bouwen met dakkapel vaste trap laten plaatsen naar zolder nieuwe vloeren etc beneden nieuwe badkamer nieuwe woonkamer 4 meter aanbouw en 5 meter opzij, nieuwe vloeren beneden nieuwe bijkeuken nieuwe keuken nieuwe hal, ons huis is nu 4 kids proof haha maar doordat we de verbouwing zelf bekostigd hebben blijft de hypotheek zo laag ( hoewel we nu grotere oppervlakte hebben om te verwarmen dus daar zal Iets verschil in zitten ) maar we lossen ook nog maandelijks af dus elke maand gaan we ook weer iets zakken Verder ligt het ook aan de prioriteiten, mijn zusje bijv kocht eerder nooit graag bij de h&m of Terstal maar sinds ze kinderen heeft en zelf niet meer werkt kan ze er leuk slagen ook in de sale kocht ze niet graag omdat het vorig seizoen was... Zelf koop ik veel in de sale en van te voren, gaat eigenlijk altijd goed. Zo heb ik afgelopen april bij de tuunte outlet 5 truien gekocht voor 10 euro die mijn dochter nu past. 2 zwembroeken voor mijn man 1 euro per stuk schoenen voor alle kinderen van hipp en shoes me voor 25 per paar en als het toch niet past ... Verkoop ik het voor dezelfde prijs weer zodat ik er geen verlies op heb. Jassen voor de volgende winter heb ik nu al gekocht voor 2 van de 4 kinderen, waren nu 7 euro bij de Terstal. Met twee kinderen gingen we 2 keer week all in naar Turkije en 2 weken op de camping met drie kinderen besloten we dat we het om en om zouden doen ene jaar camping andere jaar resort en nu met vier hebben we besloten het maar even bij de camping te houden dat vinden we toch prettiger met vier kinderen. Qua praktijk .... Is het altijd handig ... Nee maar dat is 1 kind soms ook niet Zelf vind ik het geen probleem om met 4 kinderen te winkelen of de jongste in de draagzak op het voetbalveld te laten slapen. Ik geniet van de drukte en chaos dat het soms mee brengt Tijd en aandacht vind ik ook belangrijk, als je bijv niet meer kunt helpen met huiswerk maken ofzo omdat je daar te druk voor bent vind ik jammer. Of geen zin meer hebt om in de avond nog een boekje te lezen. Die kleinte dingetjes vind ik persoonlijk belangrijk om te behoude ( hoewel de oudere van bijna 8 nu liever zelf gaat lezen ) De vierde was de bedoeling niet maar heeft ons zoveel gegeven.... We voelen ons echt compleet en voelen zoveel balans nu. Het klopt gewoon hoe ons gezin nu is
Wij zijn ook heel erg van het samen slapen. Ik ben draagconsulente dus hij of zij gaat ook veel gedragen worden. Maar op een gegeven moment gaan ze toch echt over naar hun eigen kamertje. Maar dat kan dus niet. Tenzij we een nieuw huis laten bouwen (keep on dreaming) Financieel vind ik het nu zo nu en dan al pittig. Ik ben (bewust) thuisblijfmoeder. Mijn man heeft net een nieuwe baan met flink meer salaris. In theorie zou het moeten kunnen. Maar je wilt ze ook niet te kort doen. Vakantie's zijn nu al low budget, dus dat zal dan zo blijven. Straks komen natuurlijk ook de sportclubjes, de zwemlessen en idd het studeren. Al sparen we nu iedere maand een x bedrag voor zo zodat ze dat later kunnen gebruiken voor hun studie. En ik hoop dat ik tegen die tijd ook weer aan het werk ben. (als ze allemaal eenmaal op school zitten wil ik weer gaan werken) Ik vind het nu zo nu en dan al druk en chaotisch. Hoe is dat met vier? Is dat vele malen erger of is het nog meer iets wat je er even bij doet. En wat is een fijne leeftijd? Mijn jongste hangt nu nog heel erg aan mij. Kortom het gevoel van ik wil graag een vierde is er volop, maar de twijfel of het praktisch is ook
Hier ook moeder van vier kids zoon(9jr) dochter(8jr) zoon (6jr) zoon (20mnd) De eerste 3 waren heel dicht op elkaar dat was best pittig uiteindelijk toch voor een vierde gegaan toen jongste net naar de basisischool ging wat was die periode heerlijk Zwanger de rest van de kids op school heb echt kunnen genieten en doe ik nu nog steeds van de jongste Tuurlijk is het druk maar vooral genietem
Dat was mijn idee eerst ook. Een nakomertje als de anderen op school zitten. Maar dat duurt nog zooo lang 😉 mijn jongste is net anderhalf. Daarbij wordt ik straks 33 en wil liever niet na mijn 35e nog kinderen krijgen ivm verminderde vruchtbaarheid en eventuele risico's. Aaargh keuzestress 😂
Ik ben dan al wel wat jonger 30 nu maar heb altijd gezegd na mijn 30 geen kids meer omdat ik 19 was bij de eerste wil ik ook gewoon tijd met mijn man doorbrengen reizen etc later als de kids groot zijn en nu blijf je maar in die cirkel van kinderen en opnieuw etc Alhoewel ik echt zo blij ben en gezegend met vier kindertjes en hoe graag ik er nog wel meer zou willen denk ik dat dit de laatste is Ik geef nu nog bv al 20 maanden en als ik denk dat dit de laatste keer is zo kleintje vind ik het wel goed maar ook jammer Ik zou doen waar jij en je partner goed bij voelen en ja leeftijd is een indicatie maar als je gezond bent en er geen aanleidingen zijn maakt het ook niet uit of je nou 35 of 37 zal zijn denk ik