Maar is een tik dan echt de énige juiste oplossing? Hier ook een keer gehad dat onze oudste (toen 3.5) de deur opendeed op de snelweg. We waren in Afrika op familiebezoek en moesten de auto van vrienden wegbrengen. Ik ging er heel naief vanuit dat er kinderslot opzat maar zat gelukkig naast hem en hij zat in zijn autostoeltje. Ik was zwanger en had ontzettend veel bekkenpijn, kon me amper bewegen. Op het moment schrok ik me echt dood en dook instinctief over hem heen en trok de deur dicht. Hij schrok van mijn gegil (wat ik mij niet kan herinneren maar volgens mijn man was het een oerbrul) en begon te huilen. Of ik boos was op hem? Of ik hem pijn wilde doen? Nee het kwam geen moment in me op. Ik heb hem de rest van de weg in mijn armen gehouden en uitgelegd dat hij niet aan de deur mocht komen. En we rijden nooit meer zonder kinderslot. Mijn kinderen en dus mijn verantwoording. Overigens vind ik een tik of geen eten echt veel te zware straffen. Ik heb dat echt nooit meegemaakt als kind. Ook zelfs geen snoepje als straf niet. Ik was niet bijzonder braaf denk ik maar mijn moeder deed heel veel leuke dingen met ons. Hele zomers brachten we door op straat met alle andere kinderen en moeders uit de buurt. Wij hadden geen tijd voor ruzie ofzo, daar was het te leuk voor. Oh ja ik kan me een keer herinneren (ik zal een jaar of 4 geweest zijn en mijn zus 6) dat we muizenholletjes wilden maken in de muur met een gewoon eetmes hebben we in de zachte muur staan draaien. Toen mijn moeder dat zag was ze niet blij en ze vertelde waarom. Geen straf en toch hebben we het nooit meer gedaan. Als puber was ik wel echt lastig. Maar de basis was zo goed dat ik ook toen altijd op ze kon rekenen. Ik ben heel vrij en blij opgegroeid.
Mijn vader gaf mijn broers ook wel eens tikken, hij heeft het er nu nog wel eens over dat hij daar zo'n spijt van heeft. Gewoon uit pure onmacht plus het product van zijn eigen opvoeding.
Mee eens. Slaan hoort gewoon niet bij opvoeden. Opvoeden is voorleven. Dus, wat leer je je kinderen als je het 'een corrigerende tik' geeft? Dat je met geweld een conflict oplost? Dat van die knie snap ik helemaal. Beter een blauwe knie dan je kind langs de snelweg. Op die manier heb ik mijn zoon ook weleens in gedaan, toen hij ergens vanaf dreigde te vallen. En over slaan als straf. Mijn moeder vertelde over mij het volgende. Mijn zus en ik deelden een kamer. En in een bepaalde periode was dat geen succes met slapen. Na een paar keer waarschuwen gaf mijn moeder me een tik tegen de pampers ( ik moet het nauwelijksgevoeld hebben) en dat hielp. We gingen slapen. De volgendedag was het weer keet. Dus mijn moeder komt weer boven en moppert. Zeg ik " nee. Nietslapen. Eerst klappen" Dus moeder pakt me op en zet me een minuut in de koude badkamer. Ik huilen natuurlijk. Na een minuut terug in bed. En we gingen slapen. Enfin... De volgende dag was het weer keet. Dus mijn moeder komt weer mopperen. Ik zeg " nee, niet slapen. Eerst badkamer" Ik denk dat dathet momentis geweest dat mijn moeder zich is gaan verdiepen in alternatieve opvoedingsstijlen. Zonder straffen