Misschien moet jij eens even niet zo alwetend doen! En heel goed dat jij die laatste vraag aan Joycey stelt, ze komt vast met een antwoord wat jij niet verwacht.
"Ouders die de pedagogische tik hanteren als opvoedingsmethode gaan een machtsstrijd aan met hun kinderen. Kinderen hebben veel middelen tot hun beschikking om die strijd aan te gaan: niet eten, niet slapen, bedplassen of (bij jonge kinderen) niet zindelijk worden, meer of harder huilen en stotteren." Juist, dus dat zijn machtsmiddelen van een kind. Ik geloof dat de journalist in kwestie zich maar eens moet gaan verdiepen in de pedagogiek. Tegen fysiek straffen zijn is prima, maar dit is echt heel krom.
Ja, kom nou, jij doet net alsof je alle wijsheid in pacht hebt. Er zit een heel groot verschil tussen een corrigerende tik en een kind bont en blauw slaan, dat kun je gewoon niet met elkaar vergelijken. En prima dat jij de opvoeding van jouw kinderen op jouw manier doet, maar dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen de juiste manier is! Laat dat lekker aan de opvoeders zelf over.
die onderzoeken lees ik al niet meer. De onderzoeker die tegen de tik is zegt dat het schadelijk is, de onderzoeker die er geen kwaad in ziet zegt dat het (incidenteel) moet kunnen. Ts, ik had er ook niks van gezegt, net als wat de anderen zeggen: wat is er thuis en op de heenweg al gebeurd? Hier zoonlief ook regelmatig "mishandeld" omdat hij op de grond ging liggen krijsen omdat hij zn zin niet kreeg en ik er bij bleef staan wachten tot hij klaar was, waren ook een aantal (oudere) vrouwen het niet mee eens, grond was veel te koud... Mensen moeten zich er niet mee bemoeien als ze niet heel de toedracht meekrijgen. Dochter was pas aan het huilen dat ze in de buggy wilde, dat mocht, maar ik wilde niet tillen (hoogzwanger en toch al last van bekken/rug en ze kan het goed zelf). Zij boos gaan zitten bokken op de grond, mij best, maar wel aan de kant gaan zitten dat andere mensen er langs kunnen. Deed ze netjes dus ik verder met dingen uitzoeken, krijg ik commentaar dat ik mn dochter niet zo moet verwennen? Pardon? ik verwen haar omdat ze haar zin niet krijgt?!? Normaal zeg ik niet veel terug, maar deze dame heeft het geweten.
Wat is er precies krom aan? Dat zijn idd de machtsmiddelen die een kind heeft, al dan niet bewust. Hier overigens niet voor een pedagogische tik, maar ik zou er niets van gezegd hebben, je weet niet wat er nog meer is gebeurd die dag.
Hoe weet JIJ dat in godsnaam. Hier is zo'n 'kind' wat mishandeld is geworden. Uit onmacht? Nee want ik was een hartstikke lief en verlegen meisje. Gewoon omdat hij er van genoot en macht door kreeg!! Hij lachte er ook vaak genoeg door. Dus die zin wat je schrijft is echt pure onzin! Er zijn er zat die wat er van genieten!
Mja misschien was ie al heel de ochtend aan het rellen.... Ook mama's geduld is weleens op. Ik had er zeker niks van gezegd. Zou het ook niet zo fijn vinden als iemand mij zou vertellen wat ik wel en niet mag doen op het moment dat ik m'n dochter op d'r kop geef.
Ik zei ook "bijna", goed lezen aub. En misschien niet gelijk mij aanvallen, hoe weet jij wat ik wel of niet heb meegemaakt?
Ik zit dit topic met verbazing te lezen. Gisteren een heel topic gelezen over een vreemde die tegen een kind schreeuwde. Algemene reactie: niemand schreeuwt tegen mijn kind, wij schreeuwen zelf ook niet. Nu is de algemene reactie: een tik op de billen is niet zo erg, ik sla zelf ook wel eens. Conclusie: billenkoek mag wel, schreeuwen niet. Persoonlijk vind ik geen van beiden een goede opvoedmethode. Ik ben zeker geen heilige, ik maak regelmatig fouten, maar ik vind een kind slaan geen normaal gedrag. Zeker niet in het openbaar. Ik denk trouwens niet dat ik er in deze situatie iets over had gezegd. Ik ben niet zo ad rem en handig met dit soort dingen. Daarnaast is het inderdaad een moment opname. Maar ik hoop toch eigenlijk wel dat de betreffende moeder thuis denkt, goh, echt handig was dat niet, hoe kan ik dit een volgende keer voorkomen, ipv hij zat de hele tijd te treiteren en nu was het gewoon klaar. Ik vind namelijk dat je zou moeten ingrijpen voor je zover bent.
Ik ben geen heilige, ik schreeuw ook regelmatig als ik echt boos bent En ja dat is dan wel uit onmacht en frustratie.. Zou het liever niet doen, maar ja soms gebeurt het gewoon.
+1. En zou not amused zijn als een ander me daar even voor terechtwees. Als het echt mishandeling is is het wat anders.
Ik had er zelf niets van gezegd.. Tenzij het een onacceptabel harde tik was. Maar dan is het niet meer een corrigerende tik maar echt slaan. Wbt mijn mening hierover, ben ik persoonlijk tegen corrigerende tikken. Ik geloof dat er namelijk meerdere methodes zijn die veel beter werken dan een tik geven. Ik vind dat een tik ook niet te verantwoorden is en ik vind het een slecht voorbeeld geven naar je kinderen. Het zend naar mijn mening gemixte signalen af. Enerzijds leer je je kinderen dat ze niet mogen slaan anderzijds geef je ze zelf een tik wanneer ze niet luisteren. Dat het een keer kan gebeuren kan ik begrijpen. Dat mensen het standaard toepassen niet. Maar goed zo heeft iedereen z'n eigen mening.
Wat mag nog wel? Op de gang zetten is ook al mishandeling!? Kind in de hoek zetten is mishandeling | Telegraaf.nl
Goh nee ben geen voorstander van een tik. Vind het eigenlijk niet kunnen en toch vanuit onmacht heb ik het ook weleens gedaan. Geloof niet in een corrigerende tik. Iedere tik die ik heb gegeven faalde ik en was dat uit onmacht. Een hand hoort warmte, troost en liefde te geven aan kinderen. Geen pijn... Nee ik zou niks zeggen van 1 tik. Ook zij is maar een mens
Eens. Heb ik ook. En ik vind dat veel erger dan een tik/klap op de kont. Even iets wat ik zo snel nog niet had gelezen. Op het moment dat een ouder zijn/haar kind straft, om wat voor reden dan ook, en jij bemoeit je er mee en zegt er iets van, dan ondermijn je het gezag van de ouder. Voor het kind is dat een teken dat zij gewoon door kunnen gaan met het gedrag, of het later nog eens doen. Zij hebben niet door dat de ouder wordt aangesproken op de wijze van straffen, maar horen wat ze willen horen, namelijk dat ze geen straf verdienen. Helemaal als die ander dan ook nog eens dingen zegt als: "Hij doet niks verkeerd," of "Dat moet toch kunnen," of iets dergelijks. Ik zou er dus ook niet blij om zijn en hoe dan ook mijn ongelijk niet toegeven. Op zo'n moment zou ik ook zeker in de verdediging schieten, of zelfs in de aanval richting de 'bemoeial'. Dat heeft nog niet eens zozeer met het bemoeien te maken, maar met het gevolg ervan.
Wat voor signalen dan? Vaak is het alleen maar grenzen opzoeken. Kijken hoe ver ze kunnen gaan. Kijken wat ze kunnen doen om hun zin maar te krijgen. Ongewenst gedrag is echt niet altijd een signaal, dat het kind behoefte heeft aan iets. Iemand kwam met een link naar het wetboek... Ik heb vaak zat kinderen vernederd zien/horen worden door hun ouders. Echt niet leuk, maar wist niet dat dat bij wet verboden was. Genoeg ouders, die niet mee willen werken aan een fatsoenlijke omgangsregeling. Mag bij wet dus ook niet.
Niet eten, niet slapen, bedplassen en stotteren valt niet onder grenzen opzoeken. Kijk nog even naar wat ik citeerde, dat is ook waar ik op inging.