Meiden, omdat ik dagelijks ontzettend veel vragen in mijn inbox krijg over het beinvloeden van het geslacht, open ik hierbij een algemeen kletsdraadje. Ook schreef ik vanochtend een blog over het hebben van een voorkeur en het taboe dat daar omheen bestaat. http://www.zwangerschapspagina.nl/blogs/vlinder84/3590-wanneer-een-voorkeur-hebt-taboe.html Eerder schreef ik over het beinvloeden van het geslacht en hoe onze mannen daar bijna niks mee te maken hebben http://www.zwangerschapspagina.nl/blogs/vlinder84/3586-wie-bepaalt-geslacht-eigenlijk.html en de shettles methode, waarom het timen van seks rond de ovulatie niet werkt http://www.zwangerschapspagina.nl/blogs/vlinder84/3582-de-shettles-methode-geslachtsbeinvloeding.html Hier kunnen jullie je vragen stellen, aangeven hoe we het taboe kunnen doorbreken en graag begrip vinden voor en bij elkaar. Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen. Mogen vrouwen een voorkeur hebben of moeten ze dankbaar krijgen met wat ze krijgen? En heb jij zelf wel eens iets gedaan om het geslacht te beinvloeden? En is dat gelukt?
Ik heb er wel eens op gegoogled ja. En dan kom je al gauw op de shettles methode. Wij hebben sommige van die adviezen meegenomen, maar kan nog niets zeggen over het resultaat want bent niet zwanger Ook heb ik gelezen over het zuur-base dieet. Nou heb ik licht overgewicht en zal een alkaline dieet mij alleen maar goed doen (al wil ik niet teveel drastisch gaan veranderen om jojo-en te vermijden). Heb een boek gekocht en ben nu bewuster met eten bezig. Maaaaaaaaaaaaaaaaar vanaf dinsdag ga ik Vlinders adviezen volgen, waar ik erg naar uitkijk! Het is de bedoeling dit 3 maanden vol te houden minimaal. En wat blijkt volgens de Chineze concepten kalender? Als ik in november of december van dit jaar bevrucht word, dan zou het volgens die bewering een zoontje zijn! Dit klinkt alsof ik heel krampachtig ben, maar de waarheid is dat ik met zowel een dochter als een zoon even verrukt en gezegend zou zijn! Een zoon zou variatie brengen maar allebei zouden ze ons gezin compleet maken.
Op dit moment maakt het me niet uit of het een jongen of een meisje is. Ik zit momenteel in ronde 9 en ik wil gewoon graag een kindje. Dus jongen of meisje, als ik al een kind kan krijgen ben ik heel gelukkig. Vooral als ik kijk dat zwanger worden/zijn gewoon een wonder is.
Ik vind dat mensen absoluut een voorkeur mogen hebben, zolang ze uiteindelijk er maar vrede mee kunnen hebben als hun 'wens' niet uitkomt. Ik heb zelf absoluut geen voorkeur...wat het ook is, het is mijn kindje.
Ja jammer he Fleur, die shettles methode komt steeds weer terug. En dan kan ik wel gillen: NEEEE doe het niet! hahaha! Trouwens, bij mij klopte de Chinese geslachtskalender elke keer. Nu is dat heel goed terug te voeren op mijn leefstijl. Bij mijn dochter was die echt heel anders dan bij mijn zoons. Dat had ik natuurlijk in eerste instantie niet door, maar nu zie ik elk pietluttige verschilletje Jenneke, dat is natuurlijk heel begrijpelijk. En elk kind is een absolute zegen. Er zijn maar weinig moeders die daar anders over denken gelukkig. Ik had zelf bij de jongens echt wel een sterke voorkeur voor een meid. Maar toen ze eenmaal op mijn buik lagen, kon ik alleen hen nog maar zien. Volledig hoteldebotel <3 De natuur lost dat gelukkig goed op Ik weet nog niet of ik mijn wens af kan sluiten als het niet lukt. Ik weet wat de kansen zijn op toch weer een zoon voor ons. Dat is maar 20% (en dat is echt weinig, aangezien mijn kans op een dochter een jaar geleden bv maar 15% zou zijn geweest) en hoewel ik net zoveel van hem zou houden als van mijn andere kinderen, weet ik niet of ik mijn dochterwens zomaar af kan sluiten. En hoewel ik het absoluut niet ga vergelijken met een onvervulde kinderwens, is het wel iets waar we over moeten kunnen praten. Ik 'spreek' dagelijks heel veel vrouwen met dezelfde wens, maar zij durven dit niet openbaar uit te spreken. Uit angst voor negatieve reacties en onbegrip. Dat geeft een heel eenzaam gevoel.
Voordat ik moeder werd kon ik me niet voorstellen dat je écht een voorkeur kan hebben. Ik heb alle keren geen bewuste voorkeur gehad, maar oh wat moest ik de 2e keer wennen aan het idee van een jongetje. Heb echt dagen gehuild dat het geen dochter werd. En dat heeft niets te maken met mijn liefde voor mijn knul, maar ik moest wennen aan het idee. Ik kan me voorstellen dat als je uiteindelijk geen dochter of zoon krijgt dat dat heel pijnlijk kan zijn, en niet rationeel te verklaren. Op de een of andere manier maakt het een groot verschil of je een jongen of meisje krijgt, ondanks dat het natuurlijk niks zegt over het karakter van je kind. Zal wel een oerdingetje zijn.
Ik heb een dochter en als we voor een tweede gaan heb ik eigenlijk geen voorkeur, maar ik ben nu wel benieuwd wat voor een soort leefstijl/voeding de kans op een bepaald geslacht vergoot. Kun je dat verder toelichten? Verder vind ik dat een voorkeur best mag, heel menselijk zelf. Alleen vind ik dat het niet allesbepalend moet zijn en een gezondheid voorop moet staan.
Ik ben nu in verwachting van een derde zoon. En hoewel ik hier héél blij mee ben kan ik ook verdrietig zijn om het feit dat ik NOOIT een dochter zal hebben. Dit is namelijk écht ons laatste kindje. (ongeplande zwangerschap) En daarna voel ik me hier ontzettend schuldig over en voel ik me een grote egoist, want hoeveel mensen zijn er wel niet die geen kinderen kunnen krijgen of waarvan de kinderen niet gezond zijn? En dan zit ik een beetje te 'zeuren' over geslacht. Bij mijn tweede zwangerschap vond ik het ook wel jammer dat het wéér een jongen was, maar man, wat een prachtig, lief en goedlachs ventje heb ik gekregen. Geen haar op mijn hoofd die hem had willen omruilen voor een meisje hoor! En ik denk dat dit met deze zwangerschap net zo zal zijn.
Rosa canina, ik herken je gevoelens. Maar dat er mensen zijn die geen kinderen kunnen krijgen of een kind verloren hebben, betekent niet dat jij deze gevoelens niet mag hebben. Het punt is dat anneer je je gevoelens uit alle macht probeert te onderdrukken, het slechts erger wordt. Die teleurstelling en verdriet zet zich dan zo vast in je lijf. En natuurlijk ben je blij met je derde knul! Maar dat neemt niet weg dat je nu heel verdrietig mag zijn dat er geen dochter zal komen. Ijstjee, het kan een oerding zijn idd wat mij vooral opvalt is dat er eigenlijk altijd wel een onderliggende reden voor is. Het is niet oppervlakkig een meisje in een jurkje kleden of met een zoon voetballen. Het gaat veel dieper dan dat. Mensen verlangen naar een bepaalde band, of een ervaring. Vaak ligt er toch iets in het verleden dat dit verlangen veroorzaakt. En dat hoeft helemaal niets heftigs te zijn, maar het kan wel. Nienientje, uiteraard staat gezondheid altijd voorop. Wat betreft het beinvloeden en de factoren die daarin meespelen: dat is echt veel te uitgebreid om hier te beschrijven. Maar mijn man en ik werken hard aan onze nieuwe site met forum en ik heb twee e-boeken geschreven (1 voor een jongen en 1 voor een meisje) met daarin alle info die een mens nodig heeft om het geslacht te beinvloeden.
In alle eerlijkheid moet ik bekennen dat ik een zware voorkeur heb voor een meisje... Voor mijn eerste zwangerschap had ik geen voorkeur, vriendlief wel. Hij heeft immers al een zoon en zou graag de ervaring van een dochter hebben. Toen bleek dat ons eerste zwangerschap een meisje was, dat we hebben moeten afgeven op 14w, is die wens voor een dochter ooit te hebben heel erg sterk geworden.. Een gezond kindje is uiteraard het belangrijkste, zeker na 4 miskramen wil ik niets liever dan vooral een gezond kindje.. maar als het eventjes kan dan heb ik liefst vanalles een dochter.. Ik lees je blogs in elk geval met veel intresse en ga zien of ik me er ook asap in kan verdiepen. En vooral of ik op basis van mijn huidige leefstijl kan inschatten hoeveel de kansen nu zijn. Waarbij ik uiteraard weeral hoop op een meisje... Het feit dat ik absoluut geen grote eter of snoeper ben kan er hopelijk alleen maar goed aan doen. Bedankt om dit alvast uit te leggen vlinder!
Wat verdrietig van je dochtertje* en je miskramen Je mag me een pm sturen voor een voorspelling, dan kijk ik even met je mee
Toen ik jong was wilde ik jongens, toen ik ouder werd veranderde dat in meisjes. Op dit moment boeit het mij totaal niet