Ik mis het hebben van sociale contacten.ik ben heel sociaal en bij mn werkgever zie ik veel mensen en heb wisselende contacten. Nu wordt week 3 wat ik thuis zit en de enige die ik in real life zie,is mijn man. Ik vind hem heel lief maar wat ben ik blij als ik weer met andere mensen kan zien. Mis het ook wel om ergens over te kunnen praten, doordat ik zoveel contacten heb en een veelzijdige baan,heb ik altijd iets te vertellen. Ben een huismus maar ben ook graag de hort op, en ga graag bij mensen langs of even een drankje in de stad of even ergens lunchen met mn man voordat ie moet werken. Nu draait mn dag om het huishouden en onze 2 katten
Als je dat met 1 sociaal contact doet prima. Maar er wordt aangeraden sociale contacten te beperken. Ik kan al niet thuiswerken als doktersassistente en daarbuiten probeer ik het allemaal te beperken qua contact.
Ik ben graag veel thuis, maar hoogzwanger met 2 kinderen om me heen vind ik het toch wel erg pittig. Ik heb nooit rust. Ik keek zo uit naar mijn verlof, die nu begonnen is, naar de dagen dat de kinderen naar school/opvang zouden gaan. En nu de hele dag druk, ik trek het niet altijd goed.
Wij zitten ook al 2 weken binnen. Echte lockdown hier (Frankrijk). We mogen een uurtje per dag naar buiten en alleen met goede reden. We gaan zomin mogelijk, om de 2 dagen voor boodschappen en kind uitlaten. Ik mis vooral het sociale contact. Leven zien op straat.
Ik heb geen moeite met thuis zijn. Ik vind het heerlijk dat mijn man ook thuis is. Maar wat ik wel moeilijk vind is dat ik niet naar mijn moeder kan. En ik weet dat zij alleen woont en soms hele dagen met niemand praat. Even langs om door het raam te kletsen kan ook niet (2,5 uur rijden). Dus we bellen regelmatig. Maar dat is niet hetzelfde. Daarbij. Voor introverte mensen (Zoals ik dus ) is thuisblijven/weinig sociale contacten geen probleem. Zij laden op door alleen te zijn. En dat kan door je terug te trekken in huis, of een ommetje met de hond. Ben je extravert, dan haal je je energie juist uit sociale contacten. Dat moeten missen is voor hen extra zwaar.
Totaal geen moeite mee. Nu scholen dicht zijn zit ik weer aan boord en daar is dit leven normaal weinig tot geen mensen zien, max 1x pw supermarkt. Varen gaat (nog) gewoon door voor ons dus t lijkt vakantie doordat we als gezin compleet zijn. Met huiswerk voor de kinderen.
Hmm ik ben introvert maar wel met een sociaal leven wat ik mis. Ik moet inderdaad altijd opladen thuis of een ommetje maken maar alleen maar thuis maakt me juist gek... zeker omdat ik in een huis zit met 2 kinderen en een man en twee volle banen en juist geen ruimte om me ook ergens nog maar op te kunnen laden (normaal zit ik nog alleen in een auto, even alleen rustig winkelen, rustig sporten..)
Maar dan mis je toch juist de alleen-tijd zoals ik het lees? Dat hebben we hier opgelost door elkaar af te wisselen met kinderen en op zolder zitten. En een ommetje maken kan nog steeds. Doordeweeks wel druk omdat we beiden werk en. Maar dat was voorheen ook. En dan hadden we ook nog een hoop afspraken buitenshuis.
Ja maar dan de tijd voor mij alleen buitenshuis zeg maar! Ik mis mijn werk met mijn collega’s en gezellig met hen zijn en overleggen en even sparren, creatief zijn. Ik mis sporten met mijn clubje, ik mis gewoon even alleen lekker langs wat winkels en winkelen. Ik mis naar mijn vriendinnen gaan, met hen uiteten gaan. Met mijn kinderen en vriendinnen naar speelparadijs, zwembad, bibliotheek, kinderboerderij etc gaan. Ik zit nooit alleen maar thuis,MAAR als introvert heb ik het wel nodig om altijd even op te laden thuis. savonds even uurtje bijkomen van de sociale contacten. Nu is het teveel alleen maar thuis zijn en we kunnen er niet op uit terwijl wij normaal het hele weekend bijv op pad zijn. Het is gewoon saai. En omdat er stond dat het voor een introvert makkelijker is maar ik zeker weet een introvert te zijn maar dit echt geen fijne situatie te vinden dacht ik er over na en herkende ik het niet... Ik maak elke dag een ommetje. En afwisselen doen we maar dat is alleen maar zodat de ander dan kan werken. Kom ik niet echt van bij zeg maar. Neemt niet weg dat we het gewoon doen en positief zijn en ik toch allemaal leuke dingen verzin hoor. We overleven het wel. We zijn gezond en dat is het belangrijkste
Oh grote tip na jongens shoppen om nu echt meisje meisje dingen te shoppen. De babyboetiek! Verzenden nu gratis ivm corona.
Ik geniet ook van het thuis zijn. Vind ik altijd al heerlijk. Man is juist een type dat oplaad door de deur uit te gaan en sociale contacten op te zoeken. Merk duidelijk dat het voor hem zwaarder is. Ik vind het stiekem wel fijn dat hij nu verplicht thuis is nu in de avonden en weekenden. Want meestal geef ik toe en zit ik dan ergens op visite met het gezin terwijl ik veel liever thuis was geweest. En ik doe dat voor mijn man omdat ik weet dat hij dit nodig heeft. Hij snapt mij daarin weer totaal niet. Hij snapt niet dat ik in normale situatie de weekenden liever thuis ben aangezien ik de rest van de week ook al thuis bem. Hij denkt dan altijd gelijk dat ik depressief en contact gestoord aan het worden ben
Help je nu meer mee aan boord als je er toch bent zeg maar? Of voelt het ook als vakantie omdat je voorheen aan boord wel mee hielp en dat nu niet nodig is omdat je normaal thuis bent en je dan ook niet kunt helpen?
Ik doe eerlijk gezegt vrij weinig aan boord. Matrozen kunnen het buitenwerk goed aan. Man vaart meeste en daar heb ik en hekel aan (sturen zelf he) dus tja. Nou werkt mn lijf ook niet meer mee dus als het even kan laten we ook 1 van de jongens koken ze eten ook mee Maar ik hoef nu dus minder te doen dan thuis waar ik er 5 dagen alleen voor sta en door moet
Dat komt wel goed Vind het ook wel fijn dat de laatste 6 weken zwangerschap het zomervakantie is (als ze niks aanpassen ) , dan kan ik ook naar boord. Weet nog niet of ik dan ook echt de 6 weken blijf, waarschijnlijk laatste week niet. Maar het kan en dat is prettig
Ik werk laatste weken vooral heel veel en zit daarnaast voornamelijk buiten ik heb een lekker tuintje en het zonnetje doet goed zn werk afgelopen week
Onze jongste heeft ASS en kan zichzelf ongeveer 2 minuten zelf vermaken (en dat is op een goede dag). De zorg voor hem laat zich eigenlijk niet echt met iets anders combineren. Maar er zijn nog 2 oudere kinderen met schoolwerk en mijn man en ik werken thuis. En ik heb altijd best wel grote behoefte aan even alleen zijn, stilte aan mijn hoofd. Dus af en toe heb ik wel het gevoel dat ik overborrel, eigenlijk. Maar tegelijkertijd is het ook gewoon wat het is, voel ik ook wel berusting.