Een tijdje geleden zat ik in de luxe positie dat ik mocht kiezen uit 3 verschillende stageplaatsen. De keus maken was al niet heel makkelijk omdat ik moest kiezen tussen iets wat ik al jaren deed, of iets totaal anders. ( andere doelgroep ) Ik had al ervaring met ouderen, maar wilde toch eens kijken hoe het was om met kinderen te werken. Ook bedacht ik me dat het misschien eens goed zou zijn als ik me zou storten op een andere doelgroep. Daarnaast is een kleine verandering op je cv ook niet heel verkeerd. Ook twijfel ik nog over een vervolg studie in de kraamzorg, dus het kwam misschien goed van pas om op een babygroep stage te lopen. Maar nu : ik loop stage op een kinderdagverblijf, en ik voel me er niet op mijn plaats. Ik vind de kindjes stuk voor stuk geweldig hoor, maar het is gewoon niet mijn type baan, waar ( voor mij ) geen uitdaging in zit. En ik zit er nu al weer vreselijk tegenop om daar de hele dag te zijn. Overigens zal niemand dat aan mij merken hoor, ik probeer wel echt mijn best er voor te doen om het wel leuk te hebben. Ik zag er even over na te denken om over te stappen naar een andere stageplaats. Maar dan bedenk ik me weer dat het misschien niet zo eerlijk van mij is. Zo n stageplaats reserveert toch een plekje voor je, en dan hebben we het nog niet eens over de hele administratieve rompslomp die er bij komt kijken. Wat vinden jullie? Gewoon nog even 7 maandjes de tanden op elkaar en gaan met die banaan? Of toch maar wat anders zoeken?
Zeven maanden is erg lang. Als je het al echt een kans hebt gegeven zou ik een andere stage zoeken. Moeilijk zo lang motivatie te blijven houden.
Nee. Kiezen voor een andere stageplaats en dit ook aangeven bij je stagebegeleider (dat het dus een verkeerde keus was en dat jij je toekomst in dat werkveld niet ziet). Deze stafe is eigenlijk ook positief, want nu weet je in ieder geval wat je niet wilt! Stages zijn om te leren en om te onderzoeken of het iets voor jou is.
7 maanden tanden op elkaar is toch wel heel erg lang; althans, als het fulltime is. Als het nou 1 dag in de week is of iets dergelijks wordt dat al heel anders. Ik zou in elk geval niet 7 maanden lang fulltime werk kunnen doen dat ik (totaal) niet leuk vind. Natuurlijk is het omgaan met bejaarden ook niet altijd leuk, maar als de doelgroep jou meer aanspreekt, zou ik toch switchen. Niets is vervelender dan je tijd moeten uitzitten; ook al merkt nu niemand dat aan je, gaan ze het over een maand of 4/5 wel merken wanneer je uitgeblust bent. Iets doen wat je niet leuk vind slurpt energie zonder dat je er energie voor terugkrijgt. Ik kan dat niet en zou je daarom ook niet zulk advies geven. Dus switchen!
Ik zou het bespreken met je begeleider. Hoe kan je er meer uitdaging in krijgen. Zou toch echt moeten kunnen hoor. Daar werken ook mensen met HBOstudies e.d. Meen me te herinneren dat jij MBO deed, of heb ik dat mis. Misschien kan je ook op managementvlak iets gaan doen. Of een combi met andere leeftijdsgroepen of BSO. Er is vast een mouw aan te passen. Zomaar overstappen zou ik niet doen.
Nee het is gelukkig niet fulltime! Ik loop er 2 dagen in de week stage. De rest van de week heb ik een baan wat wel dicht bij mijn hart ligt.
Weet je wat het is, juist hier leer je ook van. En weer andere dingen. Je bent eigenaar van je eigen leerproces. Dit is juist de uitdaging hoe dit nu vorm te geven. Wat zijn dingen die je wel aanspreken op de groep? Wat kan je uitbouwen? Waar kan je verdiepen? Waar kan je verbreden? Weggaan kan altijd nog. Maar dat zou ik pas doen na goed onderzoek hoe je wel verder zou kunnen met jouw leerproces. Als blijkt dat de stageplek totaal daar niet aan tegemoet kan komen, dan zou ik wel op zoek gaan naar een andere plek. En op die nieuwe plek heb je dan ook meteen een goed onderbouwd verhaal waarom je switcht.
Ja, misschien heb je daar ook wel gelijk in hoor. Overstappen kan altijd nog. Nog even volhouden. En misschien inderdaad afwisselen met verschillende groepen.
Hoe lang loop je hier al stage? Want t kan ook nog zo zijn dat je nog niet in alles helemaal mee draait omdat je nog in je leer proces daar zit, en dat dus nog niet gelijk kan. Misschien als je echt t volledige programma draait, je er wel meer uitdaging in zult hebben? Dit is zomaar een idee hoor, werk zelf in de kinderopvang en heb zelf vaak ook stagieres en pas halverwege of aan het einde van het jaar (ligt ook aan de persoon zelf) draaien ze het volledige programma mee Maar t kan ook gewoon helemaal je ding niet zijn, jij zegt dat ze dat niet zullen merken, maar ik heb t bijna altijd door als een stagiere niet van plan is dit later als haar werk te gaan doen.
Ik heb ooit (slechts twee weken!) tijdens mijn middelbare school stage gelopen in een hotel. Het was vre-se-lijk! Ik was een puber from hell, mijn ouders wisten niet wat ze aanmoesten met mij. Wel de hersenen hebben om te leren, maar het domweg weigeren. Tot dus die vreselijke stage voorbij kwam. De eerste dag besloot ik: dit werk ga ik nooit meer doen. Ik sta studeren! 4 jaar later had ik mijn HBO diploma op zak en ik overweeg een universitaire studie wanneer de kinderen groter zijn. Juist die vreselijke ervaringen kunnen je leven vormen in positieve zin.
al doende leert men tenslotte. ben het eens met eerder gegeven adviezen, bespreek met je begeleider waar je tegenaan loopt en wat er eventueel nog mogelijk is om je toch uitdagingen te bieden. is dit er niet, no hard feelings, maar dan ga jij op zoek naar een andere stageplaats. ik heb het zelf ook ondervonden inmiddels. denken dat je richting A op wilt, terwijl ondertussen richting B ook aanspreekt. werk uitvoeren in beide richtingen....dan ga je toch nadenken. waar word ik gelukkig van, waar krijg ik energie van en waar ligt mijn kracht? daarom nu toch inmiddels besloten dat ik richting B ga i.p.v. de verwachtte A
Vandaag heb ik het besproken met mijn praktijkopleider, en ze begreep het helemaal. Ze zei dat ik misschien meer uitdaging kon vinden op een andere groep. Als ik dit echt wil dan is het bespreekbaar.
Wat ook al gezegd is: 7 maanden is erg lang. Bespreek het met je stagebegeleider. Oh, dat heb je net gedaan Je bent er al uit, zie ik.