Ik ben 2 keer thuis bevallen. 2e bevalling duurde nog geen 3,5 uur. Deze keer kies ik voor het ziekenhuis. Slapen nu op zolder, dus stel dat ik bij een thuisbevalling afgevoerd moet worden dan wordt dat een probleem vanaf zolder.
Ik wil deze keer trouwens ook een zelfstandig werkende kraamverzorgster. De eerste keer heb ik niet de hele kraamperiode de zelfde kraamverzorgster gehad en de 2e keer wilde ze me korten op de kraamzorg ivm drukte terwijl de borstvoeding helemaal nog niet goed liep. Niet onverdeeld enthousiast over dus. Bovendien vind ik het nu voor de oudste erg belangrijk dat er de hele kraamweek 1 vast gezicht bij ons in huis is.
Haha tegeirian ocd is hier absoluut geen sprake van! Vandaar deze keuze . Mijn man is eerste keer wel met alle afspraken meegegaan naar de vk. Tweede wel naar de echo's maar verder niet. Was niet zo buik voelerig haha eigenlijk amper. Dat vond ik ook wel jammer. Bij de eerste had ik zwangerschapsdiabetes dus toen in het ziekenhuis bevallen heeft 12 uur geduurd. Hier wel zon pompje bij gehad. Tweede keer wilde ik ook weer pijn bestrijding. Maar uiteindelijk tegen de tijd dat ik in het ziekenhuis aankwam kon ik al persen deze bevalling duurde maar 3,5 uur. De volgende keer weet ik niet wat ik wil....
Mijn eerste bevalling kwam geheel onverwachts en begon met weeën. Mijn man zat voor zijn werk in Duitsland en moest halsoverkop naar huis komen. Geen pijnbestrijding gehad. Uiteindelijk is ze, 12 uur nadat het begon, met een keizersnede ter wereld gekomen. Mijn 2e bevalling begon op dezelfde manier. Ik was in het ziekenhuis voor een CTG. Voelde wel wat krampen, maar niet heel erg. Beneden zaten we een broodje te eten. Ik vond dat de krampen toch wel heviger werden en ze volgden elkaar sneller op. Dus wij weer naar boven. Weer aan de CTG, maar volgens die verpleegkundige waren het gewoon voorweeen. Uitgelegd dat de bevalling van mijn oudste ook zo begon, dus werd er een verloskundige bij gehaald. Hij constateerde dat ik 3 cm ontsluiting had en gezien mijn eerste bevalling mocht ik blijven. Dit was om 14.00 uur. Mijn man was er om 15.30 uur en toen gaf ik aan dat ik een ruggenprik wilde. Om 16.00 uur weer gecontroleerd en toen had ik 8/9 cm. Ruggenprik was dus niet meer mogelijk. Ik heb toen een pompje remyfentanyl gehad. Om 19.02 uur is de via de natuurlijke weg geboren. Mijn man is bij de 1e wel mee gegaan naar de 1e en 2e echo (en de 20 weken echo). Bij de 2e is hij alleen mee gegaan naar de 2e echo. Hij was beide keren wel heel begaand en heeft me veel geholpen tijdens de 2e zwangerschap toen ik niet veel meer mocht.
Hallo zou ik hier mogen mee kletsen? Wij willen in januari voor de 3e gaan. Ik zal proberen mij kort voor te stellen, maar dat zal wel niet lukken Ik ben 29 jaar en mijn man is 32 jaar. Samen hebben we 2 kinderen. Een zoon van 5 jaar en een dochter van 3 jaar. Tijdens een vorige relatie is gebleken dat ik PCOS heb (ik werd maandenlang niet ongesteld dus daarom onderzoeken gehad) De gyn van toen vertelde mij dat op een natuurlijke manier zwanger worden er niet in zou zitten en dat ik medicijnen moest gaan gebruiken, maar omdat ik overgewicht heb moest ik dan wel eerst afvallen. Afijn tijdens die relatie nog geen spraken van kinderen dus naast me neer gelegd. Met mijn huidige relatie wist ik al heel snel dat we kinderen samen wilden. En met PCOS in mijn achterhoofd en inmiddels een paar kilo's minder hebben we al snel besloten er voor te gaan. Omdat we dachten dat we toch nog wel een hele tijd bezig zouden zijn. Ik ben gestopt met de nuvaring en was meteen de 1e ronde zwanger van onze zoon. Die zagen we niet aankomen! Door mijn gewichtsverlies was mijn cyclus zodanig hersteld dat ik gewoon een eisprong had gehad. Bij onze dochter was ik in ronde 3 zwanger. De eerste 2 rondes was mijn cylus weer wat langer dan gemiddeld en ik viel weer wat af en voila 3e ronde raak. Wij hebben er bewust voor gekozen om het leeftijdsverschil nu wat groter te houden dan tussen de 1 en de 2e. We zitten nu nog in een huurhuis met maar 2 slaapkamers dus de kinderen liggen bij elkaar. Voor een 3e is het hier echt te klein. Inmiddels hebben we een huis gekocht... een nieuwbouwhuis wat nog gebouwd moet worden. Als het goed is kunnen we daar in juni in. Dan hebben we 4 slaapkamers dus ruimte genoeg! Nu heb ik begin van dit jaar een heftig eenzijdig auto ongeluk gehad. Daarbij had ik mijn nek, al mijn ribben en mijn bekken op 3 plekken gebroken en 2 klaplongen. Ik heb 5 weken in het ziekenhuis gelegen en daarna vanuit huis gerevalideerd. Ik ben werkzaam als verzorgende en ondanks dat de artsen dachten dat het minimaal een jaar zou duren voordat ik weer hersteld zou zijn ben ik sinds vorige week weer volledig aan het werk. Het gaat dus erg goed. Tijdens mijn revalidatie kreeg ik een trombosebeen, inmiddels is dat ook hersteld en zit ik niet meer aan de bloedverdunners, maar ik mocht van de internist niet meer de nuvaring gebruiken. Nu heb ik factor V Leiden dat is een bloedstollingstoornis waardoor ik dus al een verhoogde kans op trombose heb. Daarom mocht ik de anticonceptiepil ook niet gebruiken. Er bleef nog maar 1 over en dat was het spiraaltje. Nou 4 weken terug is die geplaatst. Maar inmiddels kriebelt het alweer ontzettend voor een 3e. Nu hebben we afgesproken dat we in januari die spiraal weer laten verwijderen en er weer voor gaan. Omdat het dan ook een jaar geleden is en mijn lichaam dus echt een jaar de tijd heeft gehad om te herstellen. Ik ben erg benieuwd of mijn cyclus dan weer zo snel oppakt als bij onze eerste 2 kinderen. En hoe mijn bekken met een 3e zwangerschap omgaat. Bij de 2e had ik vanaf 16 weken al bekkeninstabliteit en aangezien ik mijn bekken nu ook gebroken heb gehad vind ik dat wel spannend. De artsen hebben wel gezegd dat het geen problemen hoeft te geven voor een eventuele zwangerschap. Tot slot: Bij onze zoon ben ik ingeleid met 40 weken 6 dagen omdat ik een hoge bloeddruk had. Uiteindelijk nadat ik bleef hangen op 9 cm en onze zoon het moeilijk kreeg is hij met een keizersnede gehaald. Bij onze dochter begon mijn bloeddruk ook weer te stijgen en moest ik met 40 weken en 2 dagen me weer melden in het ziekenhuis. Echter begonnen die ochtend om 6 uur de weeën dus toen ik in het ziekenhuis kwam hoefde ik niet meer ingeleid te worden omdat ik toen al 4 cm ontsluiting had. Uiteindelijk is onze dochter op de natuurlijke manier ter wereld gekomen. Wij wisten bij beide kinderen niet het geslacht en dat zouden we bij een 3e ook niet willen weten van te voren. Liefs
@ SunnyQueen: hahaha, lekkere uitgebreide introductie 😂. Leuk! En welkom natuurlijk. Heftig zeg van je ongeval, je hebt flink in de kreukels gelegen 😱. Nu alles weer ok?
Vandaag weer een test gedaan. Was een weekendje weg. Hele tijd erg moe... Op de een of andere manier heb ik het idee dat het raak is. Aan de andere kant was ik vandaag zo chaggie dat mijn menstruatie zich ook kan aankondigen. Heb het testje met middag urine gedaan. Volgens mij (weet niet meer zeker) heb ik bij de vorige zwangerschappen dit ook wel gedaan en toen was die al positief. Wat denken jullie zou het nog kunnen? Haha man man. Je zou denken je hebt het al twee keer gedaan maar toch alsnog is de spanning om te snijden
Ja, als je 2 dagen voor NOD zit én getest hebt middagurine is de kans natuurlijk best aanwezig dat je negatief test terwijl je misschien wel zwanger bent. Ik zou een paar dagen wachten en dan weer testen als je dan nog niet ongesteld bent geworden.
Welkom sunnyqueen! Wat een verhaal zeg. Heftig! Lijkt me best spannend ivm je bekken een nieuwe zwangerschap! Vooral omdat je er nu ook nog 2 hebt rondlopen. Kers87, hij was dus negatief begrijp ik? Je kunt ook een iets latere innesteling gehad hebben. Zegt nog niet veel. Heb je nog testen liggen? Misschien morgenvroeg nog eens testje doen?
Wow sunnyqueen heftig zeg. Kers het kan nog hoor morgen of overmorgen met ochtendurine. Ik had vanmorgen bloedverlies. Ben me rot geschrokken. Het was helderrood zonder stolsels en zonder kramp en alleen met afvegen. Ik keer was het iets meer toen voelde ik 't lopen en ineens stopte het. Ben als de dood dat 't fout gaat. Zit 100x op de wc om te kijken of ik weer bloed verlies. Hopelijk komt t goed.
OW bah Tammie dat is zeker schrikken! Je hoort het wel vaker. Zou niet meteen van het ergste uitgaan (makkelijk gezegd). Ik duim voor je dat hij blijft plakken! Ik heb geen testjes meer. Ik zal woensdag weer een testje doen!
Ah Tammie snap dat je schrikt, dat wil je natuurlijk niet zien als je zwanger bent. Kan mis gaan maar hoeft niks te betekenen natuurlijk. Ik hoop voor je dat het hier bij blijft!! 😘😘
Ja alles is weer zo goed als hersteld, merk het alleen nog op gebied van kracht dat dat nog niet 100% is. En na het werk wel moe en gevoelig bekken. Maar dat moet ook allemaal wennen en opbouwen. Vind het wel heel spannend wat mijn bekken gaat doen. @kers87, alles is nog mogelijk natuurlijk, maar ik begrijp je testdrang ik heb de afgelopen 2 maanden ook 2 x getest omdat ik allerlei kwaaltjes had terwijl ik in mijn achterhoofd wist dat het niet kon... zelfs mijn man en ik dachten samen een streepje te zien toen... maar dat was onze verbeelding. Ik zal voor je duimen woensdag. @ tammie87, oei dat is schrikken bloedverlies... dat is wel het laatste wat je wilt zien. Je hebt er niks aan, maar het schijnt best vaak voor te komen zonder dat het mis gaat... misschien geknapt bloedvaatje... de doorbloeding is natuurlijk wat meer nu. Bedankt voor het welkom heten. Bij mijn vorige zwangerschappen ook veelvuldig op dit forum gekletst dus ik draai al een tijdje mee... Hoe oud zijn jullie als ik vragen mag? 5 december heb ik controle echo om te kijken of de spiraal goed zit... is standaard 6 weken na plaatsing. Ik zit er alleen steeds vaker aan te denken om dan te zeggen haal hem er maar uit we gaan er voor... mijn man ging zelfs akkoord... maar ik twijfel heel erg of dat verstandig is voor mijn lichaam dus vooralsnog wachten we tot januari. Liefs
En spiraal eruit en dan de laatste maand veilig met condoom? Scheelt je wel weer een afspraak haha 🙈 Ik ben 26!
Sunny queen ik zou hem er dan ook uithalen, die ene maand. En dan ben je er toch. Hoe gaat het nu Tammie? Ik ben 29. Word in januari 30. Krampen beginnen te komen. Vrees het ergste! Nja volgende ronde dan maar...
Zit hier beetje met dilemma! We wilden er aankomende maand voor gaan. Mocht ik meteen de 1e ronde zwanger raken (wat bij de vorige 3 zwangerschappen ook het geval was), zou ik ergens begin sept uitgerekend zijn. Nou hebben we al een vakantie geboekt (Frankrijk) begin augustus. Nou ben ik niet bang dat ik eerder zal bevallen en het bevallen bij mij gaat ook totaal niet vlot dus daar twijfel ik niet over maar wel of het lichamelijk nog wel wat is om dan op vakantie te gaan twijfel ik wel aan.. Wat zouden jullie doen? Maar om echt een uitgerekende datum te plannen wat ons het beste uitkomt wil ik echt niet..
Nou condooms is hier echt niks waard.... we moesten de eerste 6 weken dat ik de spiraal heb ook condooms gebruiken voor de zekerheid. Nou we hebben ze gekocht maar liggen nog steeds onaangeraakt in de kast. Wij hebben beide zo'n bloedhekel aan die dingen.... 😯 Nee ik laat hem zitten dan kan ik eerst nog wat af vallen. In januari kan de huisarts hem er zo uithalen als het goed is. Voor je het weet is het al januari... Ik hou ik niet van uitgerekende datum vooruit plannen maar toch bereken ik het ook hoor welke maand en of dat handig is.
@ Tammie: Hoe is het nu? Nog bloedverlies gehad? @ leeftijd: ik ben in september 35 geworden. Ik voel me oud bij jullie 🙊. @ Chant: Ik moet er zelf niet aan denken om hoogzwanger een flink aantal uren in de auto te zitten en dan met met misschien wel een graad of 30 in Frankrijk ge vertoeven. @ Kers: dat is balen zeg 😔.