Voor de zoveelste keer als hij wilt weglopen (wat ik erg overdreven vind maar goed) omdat ik contact met haar vader op zoek, dan moet hij dat zelf weten. Als hij weg loopt om iets waar mijn dochter recht op heeft vind ik hem het niet waard Maar goed het ging om mijn dochter en haar vader, wat is iedereen toch zo goed in doemdenken haha Ik ben blij dat ik het zo heb aangepakt
Verwacht niet dat hij wegloopt omdat je je dochter haar echte vader wilt leren kennen, maar ik kan me wel zijn boosheid en teleurstelling voorstellen over jou aanpak en het niet eerlijk zijn. En kom op...... alleenstaand moeder en 2 kinderen van 2 verschillende vaders, snap niet dat je daar zo onverschillig over doet. Nogmaals wat ik al eerder zei, super dat je je dochter haar vader wil laten leren kennen echt. Hoop dat je vriend het goed oppakt.
Het is niet zo zeer doemdenken. Maar het is niet niks wat je voor hem verborgen hebt gehouden terwijl je wist hoe hij erover dacht. Dat je je dochter haar vader wil laten kennen is je goed recht, dat hij daar niks van te vinden heeft ben ik ook met je eens maar als mijn man het op zo'n manier zou aanpakken zou ik niet boos zijn dat hij contact heeft gezocht met zijn dochter maar zou ik boos zijn over het feit dat hij niet eerlijk is geweest en teleurgesteld over het feit dat communicatie tussen ons blijkbaar iets heel moeilijks is. Zeker omdat hij nogal fel over dit onderwerp was en je verwachtte dat hij er echt niet blij mee zou zijn. In zo'n geval kun je het geen doemdenken meer noemen maar is de kans gewoon heel groot dat hij zegt......dag schat. Maargoed, het is gebeurd. Je kunt het niet terugdraaien en op je berichtje heeft hij niet direct negatief gereageerd. Wellicht ziet hij in hoe belangrijk het voor jullie is en loopt het af met een sisser. Hoop het echt voor jullie.
Sorry?! Dat klinkt nou niet bepaald aardig. Ts, ik persoonlijk vind dat je een goeie keuze hebt gemaakt.!
Dit was simpelweg gewoon de beste aanpak wat ieder voor zich mag denken. Ik zeg altijd alles tegen hem maar als er iets onmogelijk word gemaakt door het niet bespreekbaar te maken houd het op en doe ik het op me eigen manier En ik doe niet onverschillig wat een onzin om te zeggen omdat ik 2 kids van 2 vaders heb?! ik bekijk het geheel met de realiteit. Ik ben niet bang om alleen te komen te staan want ik red me makkelijk, niet dat ik niet van hem hou hoor zeker niet, hou super veel van hem maar ben niet afhankelijk als het om me kids gaat Ik doe alles voor me relatie en nu heb ik even voor mezelf en dochter gekozen, is soms ook echt niks mis mee hoor Dat zeg ik wil hij weglopen omdat ik 1x iets in 4 jaar heb verzwegen vind ik het goed want dat zegt voor mij dan ook heel veel en hij het dus makkelijk opgeeft. Hij en zijn ouders hebben te accepteren dat zij een vader heeft en door hun eigen toedoen heb ik ze hier buiten gelaten Hij zal niet weglopen maar miss boos worden om hoe ik het aangepakt, tjah moet je maar ergens voor open staan dan had ik je er gewoon bij betrokken zoals het hoort Maar goed vanavond zie ik hem niet want hij is net pas klaar met ze werk en woont bij ze ouders dus gesprek zal morgen wel komen. Ik ga nu eerst even bijkomen van een positieve dag en hoop gewoon dat dat me vriend laat zien dat als hij vind dat iemand slecht is dat het niet perse zo moet zijn. Ik heb een leuke dag gehad en vooral mijn dochter en daar gaat het om
Is absoluut niet onaardig bedoeld, het komt op mij zo gemakkelijk gedacht over. Maar misschien lees ik dat zo. Ik bedoel dat ik me niet kan voorstellen dat je daar op zit te wachten dus ik had het persoonlijk anders aangepakt.
Ik geloof best dat je het zelf wel redt, maar het gaat nu niet meer alleen om jou (en je dochter).. En ik hoop dat je het dan anders bedoelt dan je schrijft, want het komt wel onverschillig over. Niet zo zeer over het houden van, maar hij is de vader van je ongeboren kind.
Dat is zo en ik wil ook echt niet dat me relatie stuk loopt. Niet vanwege me ongebore kleine en de kleine die er al rondloopt. Maar als de keus door hem word gemaakt om mij te verlaten door dit dan ben ik daar ook makkelijk in. Kan je me onverschillig noemen maar zo zit ik in elkaar. Dan gaat mijn gedachte naar alleen me kids
[QUOTE Ik heb een leuke dag gehad en vooral mijn dochter en daar gaat het om [/QUOTE] Daar gaat het zeker om, doe waar jij je goed bij voelt en wat jij denkt dat goed is voor je dochter.
Ik vind je niet onverschillig. Blijkbaar kan jij je inderdaad redden en als hij om deze reden bij jou weg zou gaan, dan is hij je gewoon niet waard. Je dochter heeft het recht om haar vader te leren kennen. Als jij het niet zou willen is het iets anders... Maar ja. Ik zou dezelfde keuze hebben gemaakt. Succes iig en geniet er ook van!
Dankjewel meid! Je reactie doet me goed, dat ik niet de enige ben die zo reageert Soms klinkt het idd heel erg ongeinteresseerd zoals ik ben maar ik ben de eerste en de laatste die voor iemand klaar staat en ergens voor vecht, me relatie is me alles maar ik ben gelukkig niet afhankelijk en als hij me daarvoor verlaat ga ik echt niet me nek erover breken. Maar ach dat ben ik haha Genieten doe ik zeker!
@sadieraven ik ben er jaloers op dat je zo duidelijk weet wat je wel en niet wil,haha! Ik wilde dat ik dingen zo overtuigend wist en zo onafhankelijk kon zijn. Mensen verwarren dat vaak met dat je geen gevoel hebt en onverschillig bent,maar ik denk dat je zo juist dicht bij je eigen gevoel blijft in plaats van dat van anderen. Fijn dat het goed is verlopen!
Gelukkig! Ik ben ook zo, altijd klaarstaan voor alles en iedereen. Blijf dichtbij jezelf en zorg dat jeje niet laat gek maken !
Ik vind dat je het wel goed aangepakt hebt.. Je kunt niet rustig in gesprek gaan als je thuis volop stress hebt gehad.. Hun eigen schuld, als je gewoon met hun had kunnen praten had je het ze kunnen zeggen... Je hebt nu achteraf misschien wel een kleine ruzie, maar nu hebben jij en je dochter in ieder geval met een fijn gevoel kunnen afspreken.. En ook snap ik je als je zegt, dat als hij je zou verlaten nu dat hij dat lekker moet doen. Een man hoort zichzelf niet op nr 1 te zetten in dit geval, Maar zijn 'stief' kind.. Zou hij je hierom verlaten dan weet je meteen hoe hij in elkaar steekt.. Jij hebt jouw kind op de eerste plek gezet, en dat is het beste dat je kunt doen. Ik had in deze situatie het zelfde gedaan! Je vriend en schoonouders moeten zich maar aanpassen, en hebben hier gewoon niets over te zeggen!
Hey dames goedemorgen. Gister is er niks van een gesprekje gekomen want hij was pas om 9 uur klaar. Ik stuurde nog 'ben je nog werken?' En kreeg van hem 'ben net klaar mop, had je me nodig nu nog dan?'. Dus ik denk dat het wel goed zit Als hij ergens echt pissig over is krijg ik dat meteen te horen en hij heeft meer gevraagd als aangevallen. Denk dat het ook komt omdat ik gewoon ben gegaan en niks heb gezegd. Het is al gebeurd en denk dat ie dondersgoed snapt dat nu nog commentaar maken niet veel nut heeft. Ik ga hem wel even duidelijk maken dat ik geen zin in een grote bek van zijn vader heb maar dat weet ie. Thnxs voor de berichtjes!
Goed zeg hoe je hier mee omgaat ! Zou alleen je vriend ook wel snappen . Ik weet niet hoelang hij al voor jou dochtertje zorgt. Maar hij doet misschien alles voor haar en een andere man heeft haar laten barsten en mag nu het woord "vader" dragen . Terwijl dat biologische zo is , maar gevoelsmatig is hij dat waarschijnlijk . Net als wanneer kindjes geadopteerd worden . Misschien heb ik het helemaal mis hoor ik ga er nu even vanuit dat hij al vanaf haar geboorte voor haar zorgt ? Bedoel hier niet mee dat je geen goede keuze hebt gemaakt maar dat je je vriend ook wel moet begrijpen en dat hij het waarschijnlijk goed bedoelt . Sterkte !!
Ik ben degene geweest die haar vader aan de kant heeft gezet (geen relatie gehad trouwens) maar ik heb de keuze gemaakt om het alleen te doen. Mijn vriend is er idd al vanaf geboorte maar is nooit haar 'vader' geweest maar Proost. Hij is zelf wel heel speciaal voor haar maar ze was de laatste tijd heel erg bezig met mama en papa enz ook vanwege de creche en school. Alle kindje hebben een paa en een mama en zij niet, dat was even raar. Ik heb er bewust voor gekozen om mijn vriend geen papa te noemen vanwege het verleden en haar echte vader. We gaan al bijna 4 jaar maar ik heb toch de meeste zorg van haar gehad, hij had het best druk met nog 'volwassen' worden en verantwoording kweken, wat er nu overigens wel is hoor! Hij heeft altijd moeite gehad met de 'papa gevoelens' naar mijn dochter want die kwamen niet zomaar. Dus toen hij er zo fel op reageerde dat hij het niet oke vond, vond ik het alleen maar egoistisch en onterecht. Had hij vanaf geboorte er al geweest dan was het verhaal ook anders geweest Verder nog niet gesproken maar is eigenlijk overgevlogen haha Hij werkt bij Heineken dus die maakt uren van hier tot lutjebroek, gaat meteen naar huis en gaat slapen. Spreek hem iedere avond even maar nog niet over gehad. Dat is voor mij een teken dat ie het heeft geaccepteerd