Vandaag een pittige discussie met mijn man gevoerd over oppassen en uit logeren gaan. Ik ben behoorlijk beschermend maar onze meid toe, maar mijn man spant de kroon. 1x in de week past mijn moeder op bij ons thuis. Zij vindt het leuk om dan met mooi weer een stukje te wandelen met de kleine en dat vind ik ook goed. Mijn man vind dat wat minder prettig en is bang dat mijn moeder biet voorzichtig genoeg is met oversteken etc. Nu moet ik erbij vermelden dat het gehoor van mijn moeder wat achteruit gaat en dat helpt niet mee natuurlijk. Nu is mijn moeder vorige week met de kleine naar het bejaardentehuis geweest waar zij 1 dag in de week kookt voor de mensen op de groep met lichte tot wat zwaardere vorm van Alzheimer. Ze wilde heel graag haar kleindochter showen denk ik. Ik vond dit prima, maar mijn man vindt dit echt helemaal niet ok en wil dit niet meer hebben. Hij is bang dat die mensen aan haar gaan zitten of haar iets toestoppen en dat mijn moeder maar gewoon haar eigen plan trekt. Hij wil nu dat ik hier iets van ga zeggen... Verder praat mijn moeder nogal luid ivm haar slechter wordende gehoor. Ze belt regelmatig met haar vriendin en dis ook bij ons thuis als onze meis slaapt. Ook dit vind mijn man niet prettig want hij is bang dat ze de kleine wakker maakt of haar niet hoort als ze huilt. Di gaat alleen nog maar om het oppassen bij ons thuis. Hij ziet het al helemaal niet zitten om haar uit logeren te sturen, want dan heeft hij het idee dat ze zich niet aan onze regeltjes zullen houden. Ik deel zijn mening absoluut niet en vind dat mijn moeder erg goed oppast en op de juiste manier bezorgd is. Nu moet ik er wel bij zeggen dat onze dochter na een oppassessie een blauwe plek op haar wang had en ik mij moeder moest bellen om toen pas te horen te krijgen dat ze was gevallen. Dit versterkt het vertrouwen van mijn man nou niet bepaald. Hij neemt nu ook eens in de twee weken een dag vrij van zijn werk (eigen baas) om zelf te kunnen oppassen op die dag. Mijn schoonouders wonen niet in de buurt en die kunnen dus niet oppassen. Ik zie het helaas dus niet gebeuren dat wij binnenkort een keer een weekendje samen weg kunnen. Bij mijn ouders laten logeren ziet mijn man niet zitten en bij mijn schoonouders vinden we het beiden geen goed idee ivm de grote bouvier van mijn schoonouders, die zoveel zij als wij niet voor 100% met de kleine vertrouwen. Hoe ga ik dit nu oplossen? Mijn man is heel sterk in zijn overtuigingen en is daar dan ook niet vanaf te brengen....
Jeetje zeg je man overdrijft echt hoor..... vooral met dat vallen hij krijgt het nog lastig als ze in de tuin enzo gaat spelen...... ik vind dat hij blij moet zijn dat je moeder bijspringt en je niet een duur kdv hoeft te gebruiken en als hij zo moeite heeft met je moeder moet hij het zelf maar vertellen, ik denk echt dat hij zich veelste druk maakt .....
Ojee, dit is voor mij even een spiegel. Ik reageer ongeveer hetzelfde op mijn schoonmoeder. Ze heeft ondanks mijn beloftes dan ook nog nooit echt mogen oppassen. Mijn eigen moeder wel. Pffff.... Loslaten is moeilijk. Succes, want je hebt inderdaad echt gelijk!
oei je man is wel heel erg beschermend om het zo maar eens te zeggen. Beetje overdreven om te denken dat nu haar gehoor wat minder wordt ze ook meteen niet meer in staat is om te wandelen en aan het verkeer deel te nemen. Kan meteen een deel van de bevolking binnen gaan blijven (incl. mijn ouders). De kleine meenemen naar haar werk, als je kindje ergens gelieft is dan is het daar wel. Als je ziet welke geweldige reactie's het bij dementerende mensen oproept als ze een klein kindje zien en dan meteen een stuk of 10 oma's hebben die je allemaal in de gaten houden en overal gevaren zien Wat betreft haar vriendin dat zou ik ook niet zo leuk vinden, niet omdat ze hard zouden praten (de kleine slaapt daar echt wel door heen) maar meer omdat ik niet inzie waarom haar vriendin juist op haar oppasdag bij haar op visite moet komen. Ze hebben 6 dagen van de week over om een koffievisite te plannen. Ik zou gewoon even met je man om tafel proberen te gaan zitten en een gulden middenweg te zien vinden.
Ik snap dat het je man zijn prinsesje is maar hij is wel heel erg voorzichtig! Laat hem zelf idd maar eens met je moeder praten. Stel (redelijke) regels op en geef bij je moeder aan dat ze zich daaraan moet houden. Loslaten is moeilijk maar je kunt het jezelf ook te moeilijk maken.
Je man moet echt wat relaxter worden hoor, jeez! Dochter ging voor het eerst logeren bij opa en oma toen ze 6 weken was. Oma past ook vaak op, en ook opa past wel eens alleen op. Eigenlijk altijd bij hun thuis, is voor mijn ouders wat fijner, en dochter ziet het daar als tweede thuis. Mijn schoonmoeder heeft ook wel eens opgepast, maar dan bij ons thuis. Zij heeft echt niks voor de kids in huis, dus zouden dan alles mee moeten zeulen. Schoonpa en vrouw vertrouw ik niet met oppassen, en zal dus zeker nog een aantal jaren duren..
Natuurlijk zal niet iedereen zich aan jullie regeltjes houden, dat is ook logisch en helemaal niet erg. Jullie dochtertje moet ook leren dat er bij andere mensen andere regels gelden. Als ze naar een KDV/gastouder zou gaan, zou dat ook zo zijn. Uiteraard zijn jullie de ouders en geven jullie richtlijnen en grenzen aan. Daar binnen zou je moeder wat meer vrijheid mogen krijgen. Je man wil denk ik de controle houden, klopt dat? En hij is natuurlijk bezorgd en houdt veel van jullie kindje. Dat mag ook gezegd worden!
tja ik vind beetje overdreven hoe je man reageer. mijn moeder begin ook slecht te horen, maar is prima in staat voor de kids te zorgen. Mijn vader ging vaak met mijn oudste zoon naar het verzorgingstehuis. mijn zoon vond geweldig al die aandacht en mijn opa die was helemaal blij en trots! Enige nadeel is dat het eten bij thuiskomst niet echt wilde lukken. maar ach! af en toe moet het kunnen! mijn moeder is ook druk, ik heb dan ook geen bezwaar als ze bij ons bel of dat er een vriendin even kopje koffie kom doen! ik ken die vriendinnen al vanaf mijn babytijd en hebben ook wel eens op mij gepast! Ik ben erg blij dat mijn ouders dit doen! mijn schoonouders hebben nooit opgepast, maar zijn zelf hulpbehoevend en wonen 125 km verder.
Bedankt voor al jullie reacties. Misschien goed om te weten dat onze dochter ook 2x per week naar het KDV gaat. Mijn man brengt haar weg en haalt haar op. Hij heeft hier minder moeite mee, maar vindt dat ze het daar ook niet altijd goed doen Hij is inderdaad overbeschermend en vooral wat mijn ouders betreft. Hij weet hoe ik erover denk en helaas maakt dat voor hem niet veel verschil. Ik hoop dat het met de tijd wat beter wordt, als ze wat ouder is zeg maar. Dit is ons eerste kindje en wellicht dat dat ook meespeelt. Hij vind het vreselijk als opa en oma met onze dochter gaan showen bij anderen en denkt dat ze dan alleen maar aan zichzelf denken en niet in de gaten hebben als onze dochter het bijvoorbeeld niet leuk zou vinden. Het is echt een schat van een man, maar zo stront koppig!