Hallo Kheb even n tijdelijk account gemaakt om niet herkent te worden. Zal mijn schrijfwijze ook aanpassen om deze reden. Ik heb al heel lang bipolaire stoornis. Dit is een afwisseling van heel vrolijk naar heel depri en omgekeerd. Bij mij is dit niet in periodes maar kan in dagen/uren verschillen. Ik heb een groot probleem met mijzelf. Mijn man steunt me hier heel veel in wanneer ik down ben, hij zorgt dan voor het huishouden, voor de kleine extra zorgen, mij verwennen en veel complimenten geven om mijn zelfbeeld weer een boost te geven. Hij knuffelt veel met mij en is dan de liefste man op de wereld terwijl ik mijn leven niet nuttig zie. Maar... Mijn man is ook gokverslaafd. We hebben vele ruzies hierom, elke keer als we wat sparen, brengt hij ons weer naar de 0. Rekeningen betaald hij niet, laat mij die ook niet betalen. Pinpas afpakken heeft geen zin gehad, want hij kon met id geld afhalen. Hulp zoeken wil hij niet, want hij kan het zelf wel. Maar niet heus. Nu weer... ik heb eergister nog in een diepe kuil gezeten, heb mij wekenlang niet verzorgt omdat ik mezelf toch niet zo belangrijk vind. En heb daaraan een super grote klit overgehouden wat er ondertussen wel uit is, met 3/4 van mijn haar. Ik heb van mijn man groenlicht gekregen om flink te shoppen voor zelfverzorgings producten, zodat ik mij weer "oke" voel. En ondertussen, is hij met al het geld gaan gokken.. en hebben we nu alweer.... helemaal NIKS meer! Ik word er schijtziek van! Ik voel me alweer levensmoe! Ik hou superveel van hem. En wil hem helpen maar daar ben ik geen proffesionel voor. Ik ga maandag hulp zoeken voor mijzelf bij de huisarts, want ik kan mijn leven heel moeilijk sturen. Alhoewel ik de zorg voor mijn kind nu wel goed draag ondanks de depressie/stress. Ben ik bang, voor hoelang ik dit nog aan zal kunnen. Vanuit familie/vrienden geen steun.. we wonen heel ver weg van iedereen en familie is niet zo hecht....... Ik word gek. Hij komt zo thuis en het liefst stuur ik hem weg, schreeuw ik en .... ik voel me zo machteloos.. zo slecht.. dit is niet goed voor ons.. ik wil graag dat dit goed komt, maar ergens heb ik het al opgegeven, terwijl ik tegelijk nog zielsveel van hem hou en ons gezin niet uiteen wil zien gaan. Ik lijdt hier echt zwaar onder en ben bang dat dit invloed gaat hebben op ons kind en op ons huwelijk.. Ik huil en schreeuw.. en schrijf dit in tranen.. ik voel me zo slecht.. ik weet niet meer hoe ik mijn leven moet leven.. ben ik nog wel een goeie moeder? Ben ik nog wel een goede partner? Ben ik nog wel wat waard? Voor wat leef ik? Ik word gek van alle negatieve vragen die door mijn hoofd razen..
Ik wil eigenlijk gewoon mijn hart luchten of begrip van iemand.. of ... ik weet het niet.. ik voel me zo eenzaam hierin Sorry voor dit nare sfeertje En sorry voor het lange bericht..
Wat zul jij je wanhopig voelen. Ook hier een man die veel geld kan uitgeven. Pas nog 600 aan iemand waar hij verliefd op was. (Hij had wel aan mij aangegeven niets meer voor mij te voelen en uit elkaar wilde) uit elkaar kunnen we niet. Te veel leningen. Ik voel me dus (ook) regelmatig erg wanhopig. Maar jou verhaal overstijgt dit toch wel. Goed dat je naar de huisarts gaat. Sterkte. Het kan al een beetje lucht geven het hier neer te zetten.
Wat goed dat je dit opschrijft. Het is een eerste kleine stap!! Zoek hulp!! Zoek hulp voor jezelf en zoek hulp voor je man. Dit kun je niet zelf oplossen en dit kan je man ook niet zelf oplossen. Je houdt erg veel van je man, en daarnaast heb je ook je kind(eren) om voor te vechten! Stel jezelf een doel, maak een plan! Er is zoveel moois in het leven en daar kan je samen met je gezin van genieten. Dat is alleen al waarom je zou moeten willen vechten en leven! Werk daar naar toe maar weet dat je dit niet alleen hoeft te doen!! Er zijn zo ontzettend veel mensen die worstelen met zichzelf, je bent niet alleen. Maar jij bent wel de gene die de verandering in gang kan zetten. Schrijf voor jezelf op wat je wilt bereiken en zet die stap naar de huisarts. Bovenal laat je niet met een kluitje in het riet sturen. Je man zal het misschien niet meteen waarderen, maar als hij net zoveel van jullie houdt dan gaat hij ook inzien dat er verandering moet komen. Heel veel succes, echt waar het kan zoooo veel beter worden. Maar zet die eerste stap!! Je bent het waard!
@Newmom1986 @heidiane bedankt voor jullie support hij was er heel erg verdrietig om gister, hij lijdt er echt onder en ik voel mij zo machteloos om zo naar mijn man te kijken. Hij was er niet helemaal mee akkoord, maar kon geen nee zeggen, maar het gaat erom; Maandag loopt hij de instantie binnen waar ze hem hierin kunnen helpen of doorverwijzen naar een goed adres. Hij schaamt zich en vraagt aan zichzelf: Ben ik nu echt verslaafd? Ik ben ziek, ik voel mij mezelf pas weer wanneer ik met lege zakken de casino uit loop.. En denk dan: Wat was dat? Zichzelf herinneren aan doelen etc hielp niet, want hij onderdrukte die gedachte op dat moment zei hij... Ik was er echt kapot van. Heb er nu dikke ogen van overgehouden. Al het geld is echt op.. Hij zou naar buiten gaan om boodschappen te doen.. En is met lege handen (EN ZAKKEN) thuis gekomen. Mijn maag knorde van de honger, mijn hoofd bonkte van de pijn... Gelukkig hebben we nog wat melk voor de kleine.. En 2 appels waarmee ik haar maaltijd voor vandaag nog kan bereiden. Toen ik kalm probeerde te reageren door hem zo verward te zien zitten.. Barstte hij los van woede. Ik schrok mij de pletter. hij weet dat we zo niet verder kunnen. Iemand ervaring met een gokverslaafde man? Of iemand die tips voor mij heeft hoe ik zo goed mogelijk met bipolair om kan gaan? Ik vind dit vreselijk en zit in een moeilijke periode ..
Ik heb geen ervaring met gokverslaving en/of een bipolaire stoornis. Maar de eerste stap lijkt me sowieso de huisarts. Deze kan jullie doorverwijzen naar de juiste instanties. Er zijn zekerweten goede therapieën en medicijnen voor jouw stoornis waardoor de wereld er alweer heel anders uit ziet en je kunt leren ermee om te gaan. Ook een gokverslaving valt te behandelen, mits je bij de juiste mensen aanklopt. Ik hoop dat er nog dames met ervaringen reageren. Heel veel sterkte!
Buiten alle adviezen om even een praktisch iets.. kan jij niet eind van de maand gewoon het geld van de rekening af pinnen? Iig genoeg dat jullie te eten hebben? Je kinderen alleen appels laten eten gaat natuurlijk wel ver.. of hebben jullie aparte rekeningen? Als je man het echt heel erg vind zal die zijn geld (in contanten) aan jou moeten afstaan zodat alles betaald kan worden..
heel erg bedankt dat je mee denkt, ik zit echt in de knoop met mijzelf en de hele situatie. We hebben een baby.. die is net begonnen met fruitpapjes en drinkt nog melk. We hebben gisteren afgesproken dat hij zijn naam van onze rekening afhaalt. Het geld zal volledig in mijn beheer worden. Zo kan hij niet achteraf naar de bank gaan om met zijn id aan geld te komen, of het hele huis doorzoeken tot hij het geld vind. (heb het al eens geprobeerd, onder de laken van de maxicosi tussen dat plastic zegmaar en de stof, ik weet niet of ik het goed zeg.. maar die in de berging stond, en ja hoor.. Hij heeft het gewoon gevonden)
Oke maar buiten dat moet je zelf ook nog eten.. kan je het geld niet op je eigen rekening te zetten? Kan die zoeken wat die wilt...mocht hij je pincode weten kan je ook op je spaarrekening zetten en telkens voordat je boodschappen gaat doen wat overboeken op je gewone rekening..kan hij het er ook niet afpinnen als die je pasje gevonden heeft... nogmaals alleen praktisch he uiteraard zul je naar instanties moeten om uit deze situatie te komen... sterkte hoor het zal niet meevallen..
Dan bewaar het het toch in je onderbroek. Ik mag hopen dat hij daar niet zoekt... en echt geld pinnen en apart houden. Je kind heeft ook eten nodig en verzorging. Hoe ga je luiers betalen? Waar is de familie? Zijn familie, jouw familie?
Wat heftig! Mijn advies; zoek zo snel mogelijk hulp! Hij kan wel allerlei voornemens hebben, maar iemand die verslaafd is zal zich daar waarschijnlijk niet aan houden. Als ik jou was zou ik maandagmorgen gelijk bellen naar de huisarts en samen gaan naar oplossingen. Je schrijft geen familie in de buurt te hebben. Zijn er wel vrienden, buren, collega's waar je vertrouwen in hebt? Je hoeft en kunt dit niet alleen doen. En; blijf aub schrijven hier. Een goede uitlaatklep.
@Diaantje88 WIj hebben een gezamelijke rekening. Maar hij zal zich er afhalen, zodat ik alleen beheer heb op de rekening waar ons loon op gestort word. Pincode zal ik wijzigen, zodat hij niet aan het geld komt. Lijkt me denk ik het beste.. Wat vind jij? @Regina88 Ik durf het geld echt niet cash te houden, ik ga gek worden als ik hele tijd geld op zak moet hebben en hele tijd checken of het er nog ligt wanneer ik wakker word of na het douchen... denk dat een individuele rekening mij wat meer rust brengt of niet? En hij helemaal geen rekening. wat vind jij? Gelukkig hadden we vorige maand grote voorraad luiers gekocht en had ik vrijdag nog 2 pakken billendoekjes gehaald.... @LiveLifeLovely ivm werktijden kunnen we nooit binnen kantooruren samen naar de huisarts en gezien de financiële situatie nu, is vakantie opvragen het laatste wat wij moeten doen.. Maandag gaat hij naar een instantie, ik hoop uit het diepste van mijn hart dat hij zijn woord na komt.. ik ben volledig mijn vertrouwen in hem verloren. Het doet me zoveel pijn.. Hij stelde voor met zijn werkgever te praten over zijn gok probleem, omdat hij de afgelopen periode zag dat het bergafwaarts ging met mijn man, had hij hem aangeboden altijd bij hem te mogen aankloppen als er iets is of zijn ei kwijt wil. En ik zit er ook aan te denken om met mijn (oude) werkgeefster (ben vanaf a.s. september van functie in t zelfde bedrijf veranderd) hierover te praten. Ik vind dit echt heel moeilijk om problemen binnen ons huwelijk met anderen bespreekbaar te maken. Instanties, vind ik wel kunnen.. Maar collega's.... Ik ga er nog wel even over na denken want schaam me zo diep en rot...... en dank je wel, ik zal hier zeker schrijven, al is het enkel om het van me af te schrijven
@Help324 . Goed om het met je werkgeefster te bespreken. Dan valt er vast wel iets te regelen zodat je samen of alleen naar de huisarts kunt. Een afspraak voor einde van de dag, of begin van de dag bijvoorbeeld. En, dan sta je er niet alleen voor!! Jouw werkgeefster wil ook dat het goed met je gastland. Ik zou niet te veel van je man af laten hangen, je noemt zelf al dat je hem niet vertrouwt. Logisch, want hij is verslaafd. Al wil hij met alle beste bedoelingen verandering, hij is en blijft verslaafd en mijn inziens niet honderd procent toerekeningsvatbaar. Onderneem zelf actie! Of plan al een telefonische afspraak met de huisarts. Of stuur een email, brief noem maar op. Er moet echt wat gebeuren hoor, want vroeg of laat barst de bom.
@LiveLifeLovely slim, ik zal de huisarts een mail schrijven en de instantie waar hij beloofd maandag heen te gaan ook.. nadeel is nu even (besef ik me net) dat mijn (oude) werkgeefster op vakantie is voor 2 weken. Ik kan haar wel appen, maar wil haar niet storen. Ik zal wachten en wie weet tegen dat ze terug is is er hopelijk al veel ondernomen en is er weer klein beetje licht. het is zo verschrikkelijk dat mijn vertrouwen in hem weg is.. Ik vind het echt moeilijk en weet me geen raad.. hij ligt nu te slapen nog, want wehebben hele nacht bijna wakker gelegen en veel gepraat, gehuild en geschreeuwd. ik voel een naar sfeertje aankomen als hij wakker wordt.. we denken allebei aan ons hard gewerkte geld dat nu foetsie is.. en zijn er chagrijnig door.Ik weet niet hoe ik me moet gedragen zo.. ik heb zoveel te doen het hele huis is een puinhoop, er wacht een berg strijk op mij.. een berg afwas... een berg rotzooi en ik zit hier maar op de bank achter mijn laptop te zoeken naar oplossingen voor deze vieze gokverslaving.. ik heb nergens anders meer zin in.. ik klaag continu, het spijt me zeer.. ik voel me echt hopeloos..
Je hebt nu, op dit moment direct de verantwoordelijkheid om hulp te zoeken. Je hebt namelijk een baby die afhankelijk is van jullie. Heel veel sterkte met alles en zorg voor je kind.
Dingen die ik nu kan afvinken: Verbod op casino's, check. email naar hulp instanties, check uh...... was ik daar alleen hele tijd mee bezig?
Je werkgever is sowieso verplicht om je naar een medische afspraak te laten gaan. ( Dit gaat dan wel van zijn vakantie uren af als dit niet inde cao is geregeld) Als hij echt in behandeling gaat dan zal dit waarschijnlijk niet alleen in de avonduren zijn. Verder begrijp ik dat je een bipolaire stoornis met rapid cycling hebt. Ben je daarvoor nu in behandeling , wie heeft deze diagnose gesteld? Slik je lithium? Alles bij elkaar een zorgelijke situatie. Geld verstoppen of verzorgingsproducten kopen is alleen symptoombestrijding. Echt zo snel mogelijk professionele hulp zoeken, zeker met een kleintje!
Wat een heftige situatie zeg. Ik kan me voorstellen dat je het allemaal even niet meer weet. Maar één ding moet je even in je achterhoofd houden: Jij kan je man niet helpen. Dit moet hij zelf doen. Hij moet zelf hulp willen en van deze verslaving af komen. Ergens vind ik het bizar dat jij het pikt dat al het geld op gaat en er dus geen geld is voor eten. Voor jou niet, voor hem niet, maar ook voor je kleine niet! Ik denk dat jou man echt enorm wakker geschud moet worden. Dit pik je toch niet? Begrijp me niet verkeerd, je zit echt in een rot situatie. Maar zoals ik het nu lees groeit je kindje op met twee ouders die even flink wat problemen hebben. Dit kan gebeuren. Maar zorg ervoor dat jullie kleine hier niet de dupe van word. Eten is een basisbehoefte en moet er dus gewoon zijn. Zet morgen je schouders eronder, bel de huisarts en regel een afspraak. Ga eerst voor jezelf en je kleine zorgen. Zorg voor een stabiele basis. Dan komt de rest vanzelf als je man echt wilt veranderen. Heel veel sterkte!
Nee, via de wet WAZO is je baas verplicht je doorbetaald verlof te geven voor een billijke tijd om bezoek mogelijk te maken. Tenzij anders overeen gekomen met een OR