Echt, ik weet niet meer wat ik wil, ik heb constant zo een opgejaagd gevoel, ik verveel me meteen. Niks gaat zoals ik het wil. Ik voel me niet lekker in mijn vel en ook niet bij mijn vriend, het liefst van al wil ik gewoon verhuizen, ver weg hier vandaan. Het zit gewoon niet mee. Wat moet ik doen? Ik voel me altijd misselijk en kan niet veel eten, wat is dit toch? Sorry voor dit verwarrende verhaal, maar het komt erop neer dat ik gewoon vrij wil zijn en het niet kan, snappen jullie? Dit heeft niets met mijn zoon te maken hoor, die vrijheid. Ik wil gewoon van het leven profiteren met mijn zoon, zonder mijn vriend, die vrijheid bedoel ik. Pfffffffffff
ja, maar het gaat niet, ik stond een paar weken terug met al mijn gerief en dat van mijn zoon bij mijn moeder op de stoep om terug naar huis te komen wonen, die zei me dat ik maar terug mee moest met mijn vriend om hem nog een kans te geven, maar ik voel niks meer en ben doodongelukkig en gestresst.
oow jakkes wat moeilijk! maar je moeder heeft je zo weer terug gestuurd..... heb je er al met je vriend over gepraat?? want tis niet niks he zo'n beslissing en al helemaal niet de uitwerking daarvan,...
Ja, ik heb er al met hem over gepraat, en hij weet van alles wat er in me omgaat en hij doet zo zijn best om me niet te verliezen, maar ik voel niks meer, ookal doe ik mijn best. pffff
komt me zo bekend voor...... (niet van mezelf hoor) maar meis , doe niet te overhaaste dingen......!!!
Pff Jeetje meid wat moet jij je grof gezegd klote voelen!!! Maar als je niets meer voor hem voelt kun je misschien t beste toch weggaan hoe moeilijk dat ook is voor beide! Maar zo worden jullie allebei dood ongelukkig! Sterkte
Heb je er met je vriend over gepraat? Ik weet hoe erg zoiets aan je kan knagen, verschrikkelijk is het Ik heb toen wel heel impulsief de knoop doorgehakt, maar tot op de dag van vandaag zie ik dat als de grootse fout van mijn leven (wij hadden gelukkig geen kinderen samen). Het is inmiddels zo'n 6 jaar geleden maar zou soms willen dat ik het allemaal terug kon draaien. Echt, praat er met je vriend over, kijk wat de mogelijkheden zijn. Ga niet weg voordat je het gevoel hebt dat je er ecvht alles aan gedaan hebt. Is maar een tip. Heel veel sterkte!
weet je zekers dat het niet de zenuwen zijn??? de angst om je dan te binden? wat rot zeg! en ook rot voor je vriend dat jullie de bruiloft hebben gecanceld...
jeetje wel moeilijk allemaal hoe ik het lees. en hoop dat je wat beter kan eten!en vooral met dit weer.
Meid, zou het kunnen dat je last hebt van je schildklier. Dat gejaagde gevoel, eet problemen, niet lekker in je vel zitten, dat zijn allemaal symptomen. Mijn moeder heeft ook schildklier problemen en die voelde zich ook niet lekker in haar vel.
Goh meid toch, wat zul je je vervelend voelen. Mag ik je een persoonlijke vraag stellen... Ben je verliefd op iemand anders ?
Ik was verliefd op iemand anders, mijn vriend weet dat, maar ik heb die verliefdheid uit mijn hoofd gezet en hem genegeerd, er is verder dan ook niks gebeurd. De relatie tussen mij en mijn vriend zit al een tijdje niet lekker, maar sinds die verliefdheid op die andere, kan ik niks meer voelen voor mijn vriend, hoe hard ik ook mijn best doe. En ik hoor of zie die andere persoon niet meer.
Ja, ik ken ook iemand die problemen had met haar schildklier. Ook dezelfde syptomen als jij hebt. Alleen het feit dat je verliefd bent geweest op iemand anders, kan natuurlijk ook verklaren waarom je niks meer voor je vriend voelt.. Ik heb er geen ervaring mee, maar misschien relatietherapie? Dat je idd het gevoel hebt dat je er echt voor gevochten hebt. Heel veel sterkte!