Hoi allemaal, weet niet waar ik dit moest plaatsen, maar moet even mijn ei kwijt. Mijn beste vriendin had voor een paar maanden terug baarmoederontsteking. Ze is vrijgezel en heeft geen one-nightstands enzo gehad, dus hoe het kwam, is haar nog steeds een raadsel. Na een hoop ellende met onderzoeken, antbiotica-kuren enz. is de ontsteking sinds enkele weken over. Ze moest vervolgens nog een vruchtbaarheidsonderzoek ondergaan en waar ze voor vreesde is uitgekomen; ze is verminderd vruchtbaar verklaard, 1 eierstok is aangetast. Ze moet het dus met de helft doen. Ook is ze al over de 30, wat het natuurlijk niet makkelijker maakt om ooit zwanger te worden. Nu moet ze gaan beslissen wat ze wil; opereren om haar aangetaste eierstok "open" te maken of wachten tot ze een vaste relatie heeft en aan kids wil beginnen, maar dan is de kans nog groter dan die ene eierstok zo dichtgeslibt zit, dat er niets meer aan gedaan kan worden. Ik vind het enorm sneu voor haar, haar leven zit de laatste jaren al niet mee, ze wil graag een serieuze relatie, maar dat vlot ook niet en ze is gek op kids, en dan hoort ze ook nog eens dat ze verminderd vruchtbaar is... En dan loop ik daar vrolijk met mijn bolle buik, uitgerekend eind augustus...Niet dat ik me schuldig voel, en zij het mij niet gunt, ze vind het hartstikke leuk en verheugd zich op de kleine, maar toch, het is gewoon klote dat die kinderwens voor haar nu wel heel erg ver weg lijkt Nou, dat moest ik even kwijt!
Herken het ook! Mijn beste vriendin is al 2,5 jaar bezig en lukt niet. Vindt het ook onwijs moeilijk om zwanger te zijn. Voel me soms zo schuldig. Slaat natuurlijk nergens op.. Maar gun het haar onderhand meer dan mezelf
Tegenstrijdig he? en vriendin wil dan ook niet zielig gevonden worden, terwijl jij het dan wel zielig vind... Mijn vriendin wil er gewoon bij betrokken worden, wil ook oppassen als het nodig is. Ik ga haar dat ook niet ontnemen, omdat ze zo ontzettend gek is op kinderen. Zo kan ze in mijn ogen toch de liefde en zorg die ze in zich heeft kwijt, al is het niet op haar eigen kind. Ik hoop dat het haar toch ooit gegund is. Door dit soort situatie's besef je des te meer hoe weinig vanzelfsprekend het is dat je kinderen krijgt...
Ik snap hoe je je voelt. Ik lees zoveel verhalen over mensen die al zolang bezig zijn en mk's en dergelijken hebben gehad dat het soms oneerlijk lijkt. Vriendin van mij was ook al 1,5 jaar bezig en 3 mk's verder ben ik uit het niet in een keer zwanger en het zit meteen goed. Ik kan heel makkelijk zwanger worden en dat voelt vaak erg rot voor anderen terwijl die gedachtegang natuurlijk een beetje krom is. Jouw lichaam is niet diegene zijn lichaam enz... Toch wel leuk nieuws gehad dat mijn vriend vertelde dat ik zwanger was, toen kregen we ook te horen dat die vriendin van mij na 3mk's dus 6 weken langer zwanger was als ik Eind goed al goed
Nou Nora, Het is vast niet makkelijk voor je vriendin dat jij hoogzwanger bent op het moment dat bij haar het verdict 'verminderd vruchtbaar' valt. Zij is momenteel vast even van de kaart. MAAR toch is er geen reden om de hoop te laten varen voor je vriendin: -zij is nog maar net over de 30. Ze heeft een goede kans om een maatje te vinden voor haar 40! -met 1 verstopte eileider kan je makkelijk op natuurlijke wijze zwanger raken... Een vriendin van me heeft 2 verstopte eileiders... Totaal onverwacht... Meteen aangewezen op ivf en meteen zwanger en inmiddels bevallen. (een eileider operatief laten openmaken is een gevaarlijke ingreep. De trilhaartjes om het vruchtje voort te stuwen zijn weg en het vruchtje nestelt zich vaak in de eileider zelf in: buitenbaarmoederlijke zw. / andere mogelijkheid is het zachtjes openspuiten vd eileider tijdens een hysterosalpingografie, ongevaarlijk en levert doorgaans goede resultaten op) Probeer je vriendin op te peppen. Relativeren is de boodschap. Een collega van me is 'onverklaarbaar onvruchtbaar' verklaard. er is wat mis met haar eicellen waardoor ze steevast na enkele dagen afsterven. Zij is nu aangewezen op eiceldonatie. Kop op! Niet opgeven!