Heel naar indd, Ja denk het. Maar op dat moment kon ik even niks extra's erbij hebben. Voelde mij al heel ongemakkelijk en wilde zo graag thuis zijn zodat ik geen masker op hoefde te hebben. Ze zal het vast zelf niet in de gaten hebben gehad dat het niet de juiste tijd was voor die info. Liefs Sascha
Poehhhh meisje meisje meisje wat heb jij rot opmerkingen na je toe gekregen. En die collega die jou de schuld gaf dat ze ziek werd en als er iets met de baby gebeurd het jou schuld is. Jeetje wat zijn dat voor mensen?. En die vriendin van jou begrijp dat dat geen vriendin meer is!!!
knuffel voor jou! ik ben hier zelf trouwens ook allergisch voor vrienden/bekenden die tips gaan geven. Omdat ze weten dat je in traject zit. Als je al die tips zou opvolgen heb je er een dagtaak aan. En als je niks doet dan doe je er dus niet alles aan. Dat soort tips over warme baarmoeders, fertiliteit yoga, accu punctuur, orthomoleculaire specialisten, etc, etc. Hartstikke fijn dat het voor de buurvrouw van je nicht werkte en geloof ook zeker dat sommige dingen fijn en ontspannend kunnen zijn, maar praat mij er niet een complex mee aan dat ik er niet alles aan doe. dat zeggen ze niet, maar mensen verwachten vaak ergens wel dat je tips altijd gaat opvolgen omdat je het zo graag wilt (en je er dan toch alles aan gedaan wilt hebben). Herkennen jullie dat ook?
Heel herkenbaar, als je alles op moet volgen, maar wel lief bedoeld. Maar het ging bij mij altijd het ene oor in en het andere weer uit. Net als de je moet het loslaten en ga op vakantie, dan doen je eileiders het vast wel. Een van de irritantste vond ik altijd, o zijn jullie al zo lang bezig, tja bij ons was het meteen raak, eerste maand misschien wel sneller. Ik ken maar weinig mensen bij wie het langer dan 2 maanden geduurd heeft. Weten jullie wat ik het aller irritantste op deze site vindt ( ik ga nu vast wat mensen tegen de schenen aan schoppen, sorry daarvoor). Als meiden die in de mmm zitten hun zwangerschapstesten hier laten zien, dan is iedereen altijd voorzichtig, er wordt altijd direct gevraagd hoe lang geleden het was dat er pregnyl gespoten is en als dat minder dan 14 dagen geleden is dan worden de meiden niet gefeliciteerd voordat ze minimaal 4 oplopende testen hebben laten zien. Terwijl de dames die niet in de mmm zitten bij elk bijna niet te zien streepje op 8 dpo al uitgebreid gefeliciteerd worden. Tja vind ik al jaren bloed irritant, maar misschien ben ik de enige
ja, nu je het zegt. Dat gebeurt hier idd wel ja. Ik doe er deels misschien zelf wel aan mee (het eerste deel dan) door allerlei vragen te stellen over de trigger enzo. Omdat ik weet hoe lang het soms kan duren voordat het eruit is, stel ik die vraag wel eens ja. Maar als duidelijk is dat het oploop is dan hou ik daar wel over op. Maar doe zelf niet zo mee aan het feliciteren over het algemeen. Op de een of andere manier vind ik dat toch een beetje gek. Natuurlijk is het een mijlpaal dat je een positieve test hebt en de kans is gewoon groot dat het goed gaat. Maar zeker in het begin zegt een positieve test nog niet zoveel. Een positieve test betekent niet automatisch dat je een kind krijgt en daardoor vind ik feliciteren ook altijd een beetje gek voelen. Na lang traject en ook twee keer dat de test wel opliep, maar het uiteindelijk niet doorzette weet ik dat zelf ook heel goed. Nu lijkt het wel goed te gaan, so far
Wat fijn dat het nu wel goed lijkt te gaan. Gelukkig wordt het herkend, ik denk dan altijd dat ik de enige ben die dat ziet. Ik snap ook wel dat ze voorzichtig zijn, maar ik vind altijd dat juist de vrouwen bij wie zwanger worden lastig is het nodig hebben als er positief gereageerd wordt. Ook als het niet goed gaat is het fijn als iedereen toch even blij is geweest. Die meiden komen om vol goede hoop en waarschijnlijk super onzeker een test te laten zien en de meeste die reageren zorgen er voor mijn gevoel altijd voor dat alle hoop meteen weer verloren is. Ik snap het, maar ik vind het wel irritant
Dat laatste is echt niet goed! Ik probeer altijd heel voorzichtig te reageren. zal niet zo snel zeggen dat iets niet goed uit ziet, vooral aangeven dat ik hun twijfel snap en de kansen die er nog zijn benadrukken. Ik ben nu weer pril zwanger, maar het lijkt nu goed te gaan. Zei gisteren nog tegen mijn man (die durft nog niet echt blij te zijn), we kunnen er nu maar beter over dagdromen en van genieten. Als het dan mis gaat hebben we er iig lol van gehad, haha.
Fijn dat je altijd voorzichtig bent en en de anderen bedoelen het ook goed hoor, het stoorde me gewoon, maar veel mensen in de supermarkt storen me ook Wat fijn dat je weer zwanger bent. Heel goed dat je dat tegen je man gezegd hebt, want zo is het ook, je kan er maar beter 100% van genieten, hoe lang het ook duurt. Mijn vriend was ook altijd voorzichtig, tot de eerste echo's wilde hij niet eens toegeven dat ik zwanger was, streepjes op testen waren voor hem niet genoeg. Pas als de dokter het bevestigde geloofde hij het en ook daarna was hij nog steeds voorzichtig. Ik duim voor je dat het goed blijft gaan
De assistente van de gyn zei met een hcg waarde van 251 op 15 dpo dat het nog twijfelachtig was en dat de kans zeer aanwezig was dat t fout ging. Joh, met 2 foutgelopen zwangerschappen snap ik dat ook wel dat zwanger niet staat voor eindigen met een rozige baby na 8 maanden... (Ze moest het doorgeven van de gyn, waren niet haar woorden en ze kon zelf zien dat ik bloedtest had gevraagd ivm eerdere pech). Maar... ik snap nu wel dat de gyn vaker niet doorgaande zwangerschappen ziet dan de verloskundige. Legde ze mij later uit. Pas na de tweede echo zei ze: ik ga jullie nu écht feliciteren, dit ziet er perfect uit. Toch mis ik het, om er zo blue in te staan zoals bij de eerste: binnen 6 maanden zwanger, ging gelijk goed. Kochten met 9 week al de kinderwagen... Ik heb aan beide kanten gestaan. De geluksvogel die het toen als aardig vanzelfsprekend ervaarde en de pechvogel die moest rouwen en veel geduld moest hebben en waarbij het tweede streepje zorgde voor enorme angst van 'wat als het weer niet in de baarmoeder zit?' En die geluksvogel werd en nog vaak nog steeds niet kan beseffen dat hij daar dan toch echt is en blijft. @Do1981 ik duim voor je voor die prachtige rozige baby over 8 maanden
Er bleu in staan is iets waarvan ik het echt jammer vindt dat ik dat gemist heb. Ik heb de volle 100% genoten van mijn zwangerschappen, maar dan wel alleen en op mijn manier. Na zoveel jaar in het ziekenhuis en zoveel verdriet kon ik geen gewone zwangere vrouw zijn. Ik wilde liever niet in dezelfde ruimte wachten als de andere zwangere vrouwen bij de gynaecoloog, na zoveel jaar was er een soort gevoel ontstaan dat ik daar niet mocht zijn, ik hoorde daar niet. Hetzelfde voor de babywinkel, ik liep daar huilend naar binnen de eerste keer en niet omdat ik zo blij was dat ik daar voor mezelf was. Ik heb ook tot week 34 gewacht met spullen kopen en de babykamer hebben we pas ingericht toen onze dochter geboren was. Babyshowers vind ik verschrikkelijk, die probeer ik altijd te ontwijken en wilde hem zelf ook niet. Ik klink echt als een zuur zeikwijf, ben ik niet hoor, denk ik . Maar er ontstaan gewoon allemaal kleine wondjes als je niet vanzelf zwanger kan worden en je zoveel geduld moet hebben. Maar daar weten jullie ook alles van.
@joyce29 oh vrouw, alles wat jij zegt klinkt zo herkenbaar! Zo heb ik momenteel ook echt “last” van mijn eigen wondjes, zoals jij dat zo mooi benoemt, met de binnen twee maanden raak en op alle vlakken voorspoedige zwangerschap van mijn schoonzus ondanks dat ik zelf inmiddels hoogzwanger ben. En dan is ons traject nog bescheiden geweest tov jouw verhaal! Maar wat een ellende heb jij ook naar je hoofd gekregen in die jaren Mensen zijn zó ontactisch...
Gefeliciteerd met je zwangerschap, wat heerlijk voor julie Ik denk dat ik dat misschien nog wel het gekste vond dat het gevoel van alle behandelingen niet verdwijnt als je zwanger bent. Ik dacht echt dat als ik zwanger zou zijn dat ik me dan hetzelfde zou voelen als alle andere zwangere vrouwen (ik was ook even vergeten dat iedereen zich anders voelt ), dat viel nogal tegen in de praktijk. Ik was misschien wel een van de meest dankbare zwangeren en niemand heeft me horen zeuren al die maanden, ik was te bang dat iemand zou denken dat ik niet dankbaar was. En het is niet in woorden uit te brengen hoe dankbaar we zijn dat het gelukt is en dat we ons kindje hebben. Ook daarna ze was een baby die het moeilijk had, verborgen reflux, huilde 12 uur per dag aan een stuk. Maar mij hoorde je niet, ik heb alles dankbaar en vol liefde geaccepteerd en voor haar geprobeerd beter te maken uiteraard. Ik heb me wel heel vaak afgevraagd of ik het ook zo makkelijk aan had gekunt als ik in een keer zwanger was geweest en niet meegemaakt had wat we meegemaakt hadden. Als ik andere mensen af en toe hoor zeuren als ze er een keer extra uit moeten op een nacht omdat de baby onrustig was, dan denk ik wel eens bij mezelf, die hadden ook wel een ivf behandeling kunnen gebruiken, ben benieuwd of ze dan nog zo zeuren (grapje natuurlijk) En mensen zijn ontactisch, dat is misschien wel het grootste nadeel van zo open zijn, maar als ik niet zo open was geweest en er niet over had kunnen praten dan had ik het een stuk lastiger gehad denk ik. En ons traject en alles wat we mee hebben gemaakt daarbinnen is ook wel erg extreem inderdaad, dat zegt het ziekenhuis ook, gelukkig blijft dat de meeste mensen zoveel verlies bespaard